Natura Kanady |
|
Piękne kanadyjskie „parki narodowe” w prowincjach Kolumbia Brytyjska, Alberta, w prowincjach Primorye, gdzie przyroda została zachowana w jej dziewiczej postaci. Park Waterton, położony na styku granic prowincji Alberta i Kolumbii Brytyjskiej oraz Stanów Zjednoczonych, jest wyjątkowo malowniczy. Tutaj Front Range wznosi się majestatycznie, którego zbocza są jak schody platform, zagłębień („cyrki”, „trogi”) utworzonych przez starożytny lodowiec. Stromość zboczy jest łagodzona przez warstwy gruzu skalnego. Głęboko poniżej przepływa górska rzeka Waterton. Terytorium Kanady ma złożoną budowę geologiczną, w której biorą udział skały w różnym wieku. Wraz z tak starożytną strukturą, jak Tarcza Kanadyjska, istnieją również młode góry - Kordyliera.
To najstarsza część kanadyjskiej masy lądowej, zbudowana z kryształowych skał (granitów, gnejsów), które miejscami pokryte są młodszymi osadami lodowcowymi. Płaskowyż jest łagodnie pofałdowaną równiną, nisko położoną na północy, wyniesioną na zachodzie, południu i północnym wschodzie, gdzie osiąga wysokość od 500-600 do 1700 m (na Półwyspie Labrador). W niedawnej przeszłości geologicznej ten obszar Kanady pokryty był ogromnym lodowcem, który odcisnął piętno na całej przyrodzie tego regionu. Wszędzie widać ślady zlodowacenia: wygładzone skały - „czoła baranka”, moreny, niezliczone łańcuchy jezior. Wszystko to nadaje temu regionowi osobliwe piękno i sprawia, że jest on bardzo podobny do północno-zachodnich części Rosji, zwłaszcza do Karelii. Płaskowyż Laurentian jest jedną z najtrudniejszych i najbardziej niezamieszkanych części kraju, a jednocześnie jest jego skarbcem ze względu na ogromne bogactwo minerałów.
Najbardziej znane to stepy południowych części prowincji Albert, Saskatchewan, Manitoba, dzięki czemu prowincje te nazywane są stepami.Nizina Laurentyńska położona na południe od wysoczyzny wyróżnia się szczególnie korzystnymi warunkami przyrodniczymi: klimatem umiarkowanym, żyznością gleby itp. Znajduje się tu główny region gospodarczy kraju. Na południowym wschodzie do Kanady wchodzą Appalachy, starożytny system górski. Podobnie jak nasz Ural, Appalachy są mocno zniszczone, bogate w minerały. Średnia wysokość gór to 600 m, a tylko na Półwyspie Gaspe poszczególne szczyty wznoszą się na wysokość ponad 1200 m (szczyt Shikshok - 1270 m). Góry są silnie rozcięte przez doliny rzeczne, porośnięte gęstym lasem. Zachodnią część Kanady zajmuje jeden z największych i najpiękniejszych systemów górskich na świecie - Kordyliery. W Kanadzie ten system górski rozciąga się na ogromną odległość - prawie 2,5 tys. Km z północy na południe i 750 km z zachodu na wschód. Znajduje się tu ponad 70 szczytów o wysokości ponad 3300 m, a maksymalna wysokość gór sięga 5-6 tys. M (w tym Mount Logan 6045 m - najwyższy punkt Kordylierów Kanadyjskich). Kordyliery kanadyjskie są jednym z Kordylierów amerykańskich. Pasmo przybrzeżne rozciąga się wzdłuż wybrzeża Pacyfiku i na przybrzeżnych wyspach. Na wschodzie są Góry Skaliste. Pomiędzy tymi pasmami górskimi znajduje się obniżony obszar wewnętrznych płaskowyżów. Kordyliera to stosunkowo młode góry, złożone z wapieni i piaskowców na wschodzie oraz granitów i łupków krystalicznych na zachodzie. Są bardzo majestatyczne i stanowią jeden z najbardziej malowniczych miejsc w kraju. Rwące doliny rzeczne łączą się ze szczytami pokrytymi wiecznym śniegiem i lodowcami. Cały ten obszar pokryty jest ogromnymi lasami. Kordyliera kryje w sobie liczne złoża metali nieżelaznych i szlachetnych, z których znaczna część jest eksploatowana. Najbogatsza spiżarnia
Canadian Shield wyróżnia się szczególnie bogactwem surowców mineralnych. Jest jak ogromny magazyn kraju, w którym znajdują się największe złoża żelaza, niklu, miedzi, kobaltu, platyny i uranu, złota i srebra. W Appalachach występują złoża azbestu, chromitu, węgla, metali nieżelaznych i szlachetnych. Kordyliery są bogate w liczne złoża metali nieżelaznych i szlachetnych. Szacunki zasobów węgla w Kanadzie znacznie się różnią (od 100 miliardów ton według szacunku minimalnego do 700 miliardów ton maksymalnie). Najważniejsze złoża węgla znajdują się na zachodzie kraju (Alberta, Saskatchewan) i na wschodzie (Nowa Szkocja i Nowy Brunszwik). Całkowite rezerwy ropy w Kanadzie wynoszą około 500 mln ton. Przeważająca ich część ogranicza się do roponośnego pasa prowincji stepowych, zwłaszcza prowincji Alberta (pola Leduc, Redwater, Turner, Pembina). Małe pola naftowe znajdują się na południu Ontario i na terytorium północno-zachodnim. Kanada jest bardzo bogata w rudę żelaza. Zasoby rudy według niektórych szacunków przekraczają 20 mld t. Największe złoża znajdują się w południowo-zachodniej części Ontario (w rejonie Jeziora Górnego - Stip-Rock, Mishipiko-ten), na ok. Nowa Fundlandia (Wyspa Bell) i Labrador. Najbogatsze zasoby metali nieżelaznych (na przykład niklu) od dawna gloryfikują kraj. Większość złóż rud polimetalicznych znajduje się w pobliżu bogatych źródeł zasobów hydroenergetycznych, co sprawia, że ich zagospodarowanie jest szczególnie opłacalne. Najbardziej znane złoża znajdują się w prowincjach Ontario i Quebec (kopalnie Sudbury, Noranda itp.), Około. Nowa Fundlandia (kopalnie Buchansky'ego), a także w Kolumbii Brytyjskiej (kopalnia Sullivan itp.). Złoża metali nieżelaznych występują również na północnych obrzeżach kraju (Coppermine, B. Bear Lake), ale prawie nigdy nie są tam eksploatowane. Jednak złoża cenniejszych metali strategicznych (uran, rad itp.) Są intensywnie eksploatowane. Kanada ma również zasoby takich stosunkowo rzadkich metali, jak kobalt, mangan i wolfram. Złoża barytu w Nowej Szkocji mają znaczenie przemysłowe. Kanada jest bogata w metale szlachetne: pod względem zasobów złota, srebra i platyny dominium jest jednym z pierwszych na świecie. Złoża tych metali występują we wszystkich częściach kraju. Kanada słynie ze złóż azbestu, którego ogromne rezerwy są skoncentrowane w prowincjach Quebec (Thetford, Black Lake) i Ontario (Matheson). Kanada odpowiada za 3/4 światowej produkcji tego minerału. Występują również złoża gipsu (Nowa Szkocja), soli (Ontario), różnego rodzaju mineralnych materiałów budowlanych. Pod wpływem Arktyki
Dlaczego klimat w Kanadzie jest tak surowy? Głównym tego powodem jest fakt, że klimat kraju jest pod silnym wpływem powietrza arktycznego, które mieszając się z powietrzem umiarkowanych szerokości geograficznych bardzo go ochładza. Masy zimnego powietrza łatwo przechodzą na skrajne południe kraju, co wynika nie tylko z cech reliefu Kanady. W końcu główne układy górskie kraju rozciągają się w kierunku południkowym, a cała powierzchnia (zwłaszcza na wschodzie) jest nachylona na północ. Wszystko to potęguje fakt, że Zatoka Hudsona wyrasta daleko w głąb kraju, trafnie nazywana przez Kanadyjczyków „worek z lodem”, ponieważ zatoka jest prawie zawsze pokryta lodem, z którego nawet na wysokości nie uwalnia się całkowicie. lata. Zatoka jest stałym źródłem zimna, zwłaszcza zimą. Istotny wpływ na ochłodzenie powietrza nad Kanadą ma też zimny Prąd Labradorski, obmywający wschodnie brzegi kraju. Tylko skrajnie zachodnie i wschodnie części kraju mają łagodniejszy klimat morski. Ale łagodzący wpływ oceanów jest ograniczony przez góry położone blisko morza na zachodzie i wschodzie kraju. Jednocześnie, jak już zauważyliśmy, obserwowane są znaczne różnice klimatyczne ze względu na rozległość terytorium kraju. Ogólnie można wyróżnić następujące regiony klimatyczne: polarny (arktyczny), zimny (subarktyczny), umiarkowanie zimny i górski. Najbardziej rozwinięte gospodarczo obszary znajdują się w umiarkowanie zimnym regionie klimatycznym, rozciągającym się na całą południową Kanadę od Pacyfiku po Ocean Atlantycki (z wyłączeniem klimatów górskich). Region ten ma średnią temperaturę lipca 15–20 °, a nawet wyższą. Na skrajnym południowym zachodzie jego średnia temperatura w lipcu waha się w granicach 13-15 °.Okres wegetacyjny trwa tu co najmniej 5 miesięcy, suma opadów waha się od 300 mm na stepach do 1200 mm na południowym wschodzie i 2500 mm na wybrzeżu Pacyfiku. Warunki klimatyczne tej strefy sprzyjają działalności gospodarczej. Jeziora i rzeki
W tym kraju istnieją tak ogromne systemy jezior, jak Wielkie Jeziora Kanadyjskie i częściowo Wielkie Jeziora Amerykańskie. Pierwsze znajdują się w północnej, surowej, niezamieszkałej części kraju. Są bardzo malownicze ze względu na urwiste, strome skaliste brzegi, czystą wodę i bogate w ryby. Wielkie Jeziora Amerykańskie mają łączną powierzchnię ponad 250 tysięcy metrów kwadratowych. km, co przekracza obszar Wielkiej Brytanii i stanowi połowę powierzchni Francji czy Niemiec. Ponad połowa powierzchni tych jezior należy do Kanady. Średnia głębokość jezior przekracza głębokość Bałtyku lub Morza Północnego. Wody Wielkich Jezior Amerykańskich są tak przezroczyste, że przy dobrej pogodzie statki przepływające przez głęboką wodę wydają się wisieć w powietrzu. Strome brzegi składają się z twardych, krystalicznych skał, które bardzo wolno się rozkładają. Tylko zachodnie brzegi jeziora. Górne są spiętrzone i obfitują w plaże i mierzejy. Te wybrzeża są ulubionym miejscem letnich Kanadyjczyków. Jeziora kanadyjskie odgrywają ważną rolę w gospodarce kraju. Są bogate w energię wodną i przepływają przez nie ważne drogi wodne; jeziora mają duże znaczenie dla wędkarzy. Oprócz tych dużych jezior w Kanadzie jest wiele małych jezior. Kanada jest bogata w rzeki. Przez cały kraj lub w części przepływają duże rzeki, takie jak Mackenzie, Jukon, St. Lawrence, Nelson, Columbia i wiele innych. Mackenzie to największa rzeka na całej północy Ameryki. Jego długość przekracza 4,5 tys. Km. Rzeka ta swoim reżimem przypomina rzeki syberyjskie. Wiosną rozpad zaczyna się na szczycie, a dryf lodu na dopływach zaczyna się wcześniej niż na samej rzece. Dlatego na dopływach tworzą się zatorów lodowych, krusząc się z okropnym rykiem i siłą pod ciśnieniem roztopionej wody. W ciągu kilku godzin podróży lód zmienia okolicę nie do poznania, mieszając w chaosie wyrwane drzewa, głazy i ziemię. Latem Mackenzie nabiera spokojnego charakteru i służy jako droga wodna. Najważniejsze znaczenie gospodarcze mają rzeki południowo-wschodniej części kraju oraz region Wielkich Jezior (St. Lawrence, Niagara, Winnipeg). Ze względu na wilgotny klimat są one bardzo pełne, a liczne jeziora zapewniają im regulowany przepływ. Jednocześnie mają wiele bystrzy i wodospadów (największy z nich to Niagara Falls o wysokości 50 m), dzięki czemu są bogate w energię wodną. Na tym terytorium przypada prawie 2/5 krajowych rezerw energii wodnej. Znajduje się tutaj najbardziej rozwinięty gospodarczo region kraju. Wiele elektrowni wodnych zostało zbudowanych na wielu rzekach, służąc potrzebom przemysłu i ludności. Rzeka ma duże znaczenie gospodarcze. Św. Wawrzyńca. To jest kanadyjska Wołga. Jeśli góry na kontynencie amerykańskim ze swoją długością południkową utrudniają ruch z zachodu na wschód, to Wielkie Jeziora i rzeka. St. Lawrence's stanowią dogodny szlak transportowy tylko w kierunku równoleżnikowym, łączący najważniejsze wschodnie części Stanów Zjednoczonych i Kanady z zapleczem i z Oceanem Atlantyckim. W północno-wschodniej Kanadzie rzeki są również bogate w energię wodną. Więc tylko s. Hamilton, który ma stumetrowe (schodkowe) Grand Falls, ma zasoby wodne przekraczające 5 milionów kW, ale ze względu na niską populację regionu i surowość klimatu są mało wykorzystywane. Rzeki zachodniej części kraju: Kolumbia, Fraser, Skina itp. Stanowią 1/3 zasobów wodnych kraju.Rzeki te są bogate w wodę dzięki obfitym opadom deszczu, jakie przynoszą oceaniczne masy powietrza. Są bystrza i bardzo wygodne w budowie hydraulicznej. Jednak ze względu na stromy upadek nie mają prawie żadnej wartości transportowej.
Królestwo lasów i stepówWiększość terytorium Kanady zajmują marginalna tundra i gleby bielicowe, ale w prowincjach stepowych występuje ogromna liczba żyznych gleb kasztanowych i czarnoziemskich. To nie przypadek, że region ten (południe prowincji Alberta, Saskatchewan i Manitoba) stał się głównym regionem zbożowym kraju, którego produkty są w dużej mierze eksportowane. Kordyliery charakteryzują górskie tundry i górskie gleby bielicowe. W obniżeniach występują gleby czarnoziemskie i kasztanowe, które są użytkowane rolniczo. Duże różnice w strukturze powierzchni Kanady oraz w warunkach glebowo-klimatycznych determinowały zróżnicowanie kanadyjskiej roślinności. Kanada nazywana jest często krajem lasów, bo prawie 40% jej powierzchni pokrywają lasy. Chociaż 2/5 kanadyjskich lasów nie ma znaczenia przemysłowego, to jednak pod względem całkowitych rezerw drewna Kanada ustępuje jedynie Rosji i Brazylii, a pod względem rezerw na mieszkańca zajmuje pierwsze miejsce na świecie. Lasy rozciągają się po całym kraju z zachodu na wschód w postaci ogromnego pasa o szerokości od 1000 do 1500 km. Znajdziesz tu także majestatyczną tajgę typu wschodniosyberyjskiego i malownicze lasy liściaste przypominające europejskie lasy dębowe.
Znaczenie przemysłowe mają również gatunki liściaste charakterystyczne dla południowej i południowo-wschodniej Kanady: topola, klon, brzoza żółta, dąb. Las w tych miejscach wyróżnia się szczególnym pięknem nie tylko latem, ale także jesienią, kiedy czerwone liście klonu wydają się „rozświetlać” cały las. Strefa leśna na północy graniczy z tundrą, od południa ze stepami. Tundra zajmuje prawie jedną trzecią terytorium, razem z wyspami arktycznymi. Ta część kraju jest całkowicie bezdrzewna ze względu na surowy klimat, niedobór opadów i wieczną zmarzlinę. Jednak roślinność tutaj jest dość zróżnicowana. Latem rozległe płaskie obszary porastają mchy, porosty, różne trawy i kwiaty (mak polarny, zawilec, zboża, griada itp.). Wśród nich można znaleźć krzewy (wrzos, borówki) i karłowate (brzoza, wierzba). Na południu tundra przechodzi w leśną tundrę, która zajmuje duży obszar na Półwyspie Labrador. Wraz z tundrą występuje już niewymiarowa i przerzedzona roślinność tajgi (świerk biały i czarny, modrzew amerykański, brzoza biała i karłowata, wierzba karłowata). Na południu, w centralnej części Kanady, występuje obszar stepów lub prerii porośniętych trawami zbożowymi: trawą brodatą, trawą amerykańską, trawą pszeniczną, cienonożną, bluegrassem, aw najbardziej suchych miejscach piołunem, kaktusy. Kanadyjskie prerie rozciągają się na prawie 1500 km wzdłuż południowej granicy kraju na zachód od jeziora Winnipeg, aż do Gór Skalistych. Przed orką te rozległe trawiaste równiny miały nieskończenie różnorodny wygląd, zmieniający się z miejsca na miejsce iz sezonu na sezon. W części zachodniej, bardziej jałowej, przeważają trawy zbożowe, na wschodzie trawy piórkowe, które nadają stepowi szczególne piękno falującego na wietrze zielono-żółtego morza. Teraz te stepy są prawie w całości zaorane i zajęte do siewu pszenicy, która zamieniła prerię w spichlerz kraju lub, jak mówią Kanadyjczycy, w ogromny „kosz chleba”. Jeden z najbogatszych rezerwatów na świecie
W tundrze występują renifery lub karibu, wilk tundra, zając biały, leming. Północne wybrzeże odwiedza niedźwiedź polarny, a na przybrzeżnych wyspach spotyka się wół piżmowy. Jednym z bogactw regionu Arktyki są miliony ptaków wędrownych. Perłą tundry jest lis polarny, czyli lis polarny o białej skórze zimą i zadymionym latem; jej futro jest bardzo cenione. W lasach występują niedźwiedzie, wilki, lisy, rysie, rosomaki, łasice, kuny, wiewiórki, zające, bobry. Spośród zwierząt kopytnych w lesie występuje szczególny gatunek jelenia kanadyjskiego - wapiti, który przypomina jelenia europejskiego; łoś - bardzo duży z ogromnymi rogami w kształcie dłoni - krewny łosia skandynawskiego; jest też jeleń leśny z porożem niższym niż karibu. W Kordyliery szeroko rozpowszechniona jest koza śnieżna, amerykańska owca górska. Lasy są wyjątkowo bogate w ptaki.
Stepy wyróżniają się obfitością kopania zwierząt, które bardzo szybko się rozmnażają i bardzo psują pastwiska. Najbardziej typowe z nich to krety, wiewiórki ziemne, różne typy myszy i szczurów. Żubry często znajdują się w rezerwatach przyrody w Kanadzie. Są to potężne zwierzęta o puszystej grzywie - kongenerach żubrów. Wcześniej wędrowały w ogromnych stadach, dokonując długich przejść z północy na południe kontynentu amerykańskiego. Podróżni używali swoich śladów jako znaków dla brodu, źródeł wody itp.
Wody Kanady zamieszkują różne gatunki ryb, z których wiele ma znaczenie handlowe (zwłaszcza łosoś, dorsz, śledź, makrela). Antonova I.F. |
Kraj wysokich gór i niekończących się równin. Pod względem wielkości terytorium i przyrody Kanada jest bardzo podobna do naszej Syberii. Podobnie jak Syberia, Kanada leży w klimacie umiarkowanym i zimnym. Większość kraju pokryta jest gęstymi lasami tajgi, skrywającymi ogromne bogactwo cennego drewna i zwierząt futerkowych, niekończąca się tundra leży na północy, a na południu rozciągają się stepy między Górami Skalistymi a jeziorem Winnipeg. Na skrajnym zachodzie i wschodzie wznoszą się góry, w których podczas wzrostu obserwuje się zmianę różnych krajobrazów.
Ponad połowa terytorium kraju (na północ od doliny rzeki Św. Wawrzyńca i Wielkich Jezior) zajmuje Płaskowyż Laurentian, część wystającej na powierzchnię kanadyjskiej tarczy.
Od północy i południa płaskowyż graniczy z dużymi nizinami, takimi jak Inner Plains, Laurentian Lowlands i Hudson Bay Lowlands. Równiny są bardzo charakterystyczne dla kanadyjskiej przyrody. To oni stworzyli Kanadę chwałę kraju bezkresu i bezkresnych odległości. Niekończąca się przestrzeń stepów, pokryta wiosną zielonym dywanem traw lub upraw, różnobarwnym lub złotym dywanem latem i białym zimą, przypomina rosyjskie i ukraińskie stepy.
Wnętrzności Kanady są pełne ogromnego bogactwa. Kraj ten zajmuje poczesne miejsce w rezerwatach wielu rodzajów minerałów, w tym żelaza, metali nieżelaznych, uranu, radu, metali szlachetnych, azbestu oraz poczesne miejsce w złożach węgla i ropy.
Jako kraj rozciągający się na ogromną odległość z północy na południe i z zachodu na wschód, Kanada ma różnorodne klimaty. Wystarczy na przykład powiedzieć, że temperatury zimą i latem na północy i południu kraju różnią się wielokrotnie; opady również zmieniają się dramatycznie. Zatem średnie temperatury w styczniu wahają się od -4 ° na południowym zachodzie do -40 ° na północy; połowa lipca - od + 2 ° na północy do + 20 ° na południowym wschodzie. Roczne opady wahają się od 250 mm na północy i środku kraju do 1600 mm na południowym wschodzie i 2500 mm na południowym zachodzie. Najdłuższy dzień trwa od 15 godzin na południu do kilku miesięcy na północy. Jednak pomimo tych wszystkich różnic klimatycznych z miejsca na miejsce, ogólnie Kanada charakteryzuje się umiarkowanie zimnym i jednocześnie ostro kontynentalnym klimatem. Nawet najcieplejsze miejsca w Kanadzie, położone na południowym wschodzie kraju, mają stosunkowo surowe zimy. Na przykład port w Montrealu znajduje się na szerokości geograficznej Odessy, ale jest zamarznięty w lodzie przez 5 miesięcy w roku. Większość kraju ma surowy klimat, bardzo podobny do Syberii. Jest to szczególnie widoczne zimą, kiedy Kanada zamienia się w zaśnieżony kraj, w którym gigantyczne góry, gęste lasy i niekończące się stepy - wszystko pokryte jest puszystą białą pokrywą, a niezliczone jeziora i rzeki skute są z litego lodu.
Kanada jest niezwykle bogata w rzeki i jeziora. Nic dziwnego, że Kanadyjczycy nazywają swoją ojczyznę „krainą jezior”. Pod względem liczby jezior Kanada jest pierwszym krajem na świecie, a pod względem zasobów energii wodnej ustępuje jedynie Stanom Zjednoczonym i Brazylii na półkuli zachodniej.
Wnętrze i północna część Kanady nie są tak bogate w zasoby wodne, chociaż znajdują się tam największe rzeki kraju. Wynika to z płaskiej ulgi. Możliwość korzystania z tych rzek ogranicza również fakt, że są one zamarznięte przez wiele miesięcy. Mniej niż 2% zasobów wodnych koncentruje się w suchym regionie stepowym. Ale tutaj rzeki są szeroko wykorzystywane do nawadniania.
Lasy Kanady są przeważnie iglaste. Do najcenniejszych gatunków drzew należą: prawie wszechobecny świerk czarny i biały - główny surowiec przemysłu celulozowo-papierniczego; Jodła Douglas, szeroko stosowana jako materiał budowlany i znajdująca się na wybrzeżu Pacyfiku, gdzie znajdują się słynne lasy, składa się z ogromnych drzew o wysokości do 100 m. Te lasy, chwalone przez Jacka Londona i innych amerykańskich pisarzy, są prawdziwym cudem natury. Chociaż nie ma tu podszycia drzewnego, w wilgotnym zmierzchu rosną gęste krzewy i duże paprocie. Ogromne drzewa, przeplatane korzeniami z leżącymi na ziemi pniami, żyją nawet dwieście lat. Obok lasów sekwoi jest to najgęstszy las na świecie pod względem ilości drewna na drzewo lub na hektar. Każde drzewo to skarb przemysłu drzewnego.
Trudno wyolbrzymiać bogactwo świata zwierząt kanadyjskich przestrzeni. Według zeznań podróżników, którzy byli w Kanadzie, nawet z samolotu widać tu i ówdzie duże skupiska zwierząt (szczególnie widoczne zimą na białym śniegu). Lasy, stepy i tundra tego kraju obfitują w różnorodne zwierzęta, na które polowanie jest bardzo częstym zajęciem wśród Kanadyjczyków, znanych ze swoich umiejętności łowieckich.
Wiele zwierząt ma znaczenie handlowe, zwłaszcza zwierzęta futerkowe. Dużą wartość w szczególności bóbr, różne rodzaje lisów, na przykład srebrzyste, pod względem jakości futra nie ustępują czarnobrązowemu. Lis srebrny jest specjalnie hodowany w rezerwatach przyrody. Wysoko cenione jest również futro piżmaka (szczura wodnego), które jest rozpowszechnione prawie wszędzie, ale jest szczególnie powszechne w dolnym biegu rzeki. Mackenzie.
Indianie używali tych zwierząt zamiast żywego inwentarza. Wraz z przybyciem kolonialistów do końca XIX wieku zaczęto intensywnie tępić żubry. zostało tylko kilkaset głów. Przed całkowitą eksterminacją żubrów uratowano rządowe środki organizowania specjalnych rezerwatów. Teraz liczba tych zwierząt ponownie zaczęła rosnąć.
| Natura Grenlandii |
|---|
Nowe przepisy
