|
 Duży przepływ zasymilowanych informacji, wykorzystanie technologii informatycznych, a także upowszechnienie się gier komputerowych wpłynęły na rozwój osobowości dziecka w XXI wieku. Do chwili obecnej znacznie wzrosła liczba dzieci i młodzieży, które potrafią pracować z różnymi rodzajami programów komputerowych, w tym z grami.
Jeśli przed latami 90. nastolatki uważały oglądanie telewizji i słuchanie muzyki za ulubione zajęcia, to w ostatnich latach wyparło ich hobby związane z komputerem.
Według statystyk co szesnastoletni nastolatek przynajmniej raz zagrał w grę komputerową. Wraz z komputeryzacją pojawiły się negatywne konsekwencje tego procesu, jego negatywny wpływ na zdrowie społeczne dzieci. Najczęstszym z nich jest uzależnienie od komputera. Termin ten jest stosunkowo nowy, pojawił się w psychologii w 1990 roku. Psychoterapeuci określają ten nawyk jako rodzaj uzależnienia psychoemocjonalnego. Oznacza to, że komputer przejmuje władzę nad osobą. Z biegiem czasu dla nastolatka, który popadł w takie nałóg, najważniejsze nie jest wynik gry, ale sam proces, w którym traci się kontrolę nad czasem.
Pierwsze oznaki uzależnienia dziecka od komputera to:
• opuszczanie szkoły, aby zagrać w grę komputerową w domu lub odwiedzić klub komputerowy;
• siedzenie w nocy przy komputerze;
• jedzenie podczas gry komputerowej;
• brak innych hobby;
• Całkowity czas spędzony przy komputerze przekracza czas poświęcony na odrabianie lekcji, spacery, rozmowy z rodzicami i rówieśnikami. Okres dojrzewania to okres ekspansji kontaktów społecznych i społecznych, kształtowania się wartości. Uzależnione dziecko ogranicza swój krąg społeczny do komputera. W efekcie u takich dzieci występuje brak formowania doświadczeń życiowych, złożoność adaptacji społecznej, infantylizm w rozwiązywaniu ważnych problemów życiowych, ubóstwo sfery emocjonalnej, występują zaburzenia somatyczne (pogorszenie wzroku, zwiększone zmęczenie, zła postawa). Krąg zainteresowań maleje, pojawia się chęć stworzenia własnego „wygodnego” świata, czyli ucieczki od rzeczywistości. Zamiast rozwiązywać pojawiające się trudności, dziecko zanurza się w zabawie. Tam jest silny, odważny i odnoszący sukcesy.
Ale czas spędzony przy komputerze nie czyni dziecka silnym i odnoszącym sukcesy w prawdziwym życiu, w którym odczuwa dyskomfort, słabość, a nawet bezbronność. „Błędy”, których nastolatek nie może naprawić tak łatwo jak w grze, powodują u niego różne odchylenia psychiczne - od izolacji do całkowitego sprzeciwu wobec reszty świata, od agresji po depresję. Psychologowie uważają, że główną przyczyną uzależnienia dzieci od komputera jest brak komunikacji z rodzicami i rówieśnikami. Rodzice, którzy z powodu nadmiernej aktywności zawodowej nie są w stanie poświęcić wystarczająco dużo czasu na komunikację z dziećmi, często starają się finansowo zrekompensować ich nieobecność. W ten sposób komputer najpierw zastępuje komunikację z rodzicami, a potem rodzice stają się „zbędni” w życiu nastolatka.
Wyniki wieloletnich obserwacji pokazały, że w większości przypadków uzależnia się dzieci, które mają niedostateczną samoocenę (obniżoną lub przeszacowaną). Takim dzieciom trudno jest komunikować się z kolegami z klasy, których krąg nie zawsze jest w stanie postrzegać dziecko takim, jakim jest. A wirtualny świat komputerów daje im możliwość urzeczywistnienia się pomimo ich kompleksów, niedociągnięć i ambicji.Ponadto uzależnienie dziecka od komputera wynika ze skłonności rodziców do wszelkich innych rodzajów uzależnień (narkotyków, alkoholu), które mogą być przenoszone na poziomie genetycznym.
Ochrona dziecka przed uzależnieniem od komputera może:
• jasne, pełne wydarzeń i interesujące życie;
• zdolność odczuwania emocji lub ryzyka poza grą;
• umiejętność wyrażania agresji w akceptowalny sposób;
• możliwość realizacji swoich zainteresowań.
W celu zapobiegania uzależnieniu od komputera rodzice powinni kierować się następującymi zaleceniami psychologicznymi i pedagogicznymi:
• nauczyć dziecko traktowania komputera jako urządzenia technicznego, a nie sposobu na wywoływanie emocji;
• nie pozwalaj dzieciom w wieku 3-5 lat grać w gry komputerowe;
• nie pozwalaj dziecku jeść siedząc przy komputerze;
• nie pozwalaj grać w gry komputerowe przed snem;
• ograniczyć (nie zabraniać) czasu „komunikacji” z komputerem. Przepis na każde uzależnienie - alkohol, komputer czy telewizor - to pełna komunikacja wszystkich członków rodziny.
Beshliu S.
|
