Ziarno pszenicy

Rodzaj pszenicy obejmuje wiele gatunków, ale tylko dwa są najbardziej rozpowszechnione: miękka i durum. Ziarno pszenicy miękkiej ma zaokrąglony kształt, z dużą ilością włosków na wąskim końcu (broda). Ziarno pszenicy durum jest wydłużone, z brodą mniej owłosioną. Gatunki pszenicy dzielą się na wiele odmian i odmian. Odmiany pszenicy różnią się w zależności od budowy i koloru kłosa oraz koloru ziarna.

Najpopularniejsze odmiany pszenicy:

Miękki - Albidum, Lutescens, Milturum, Erythrospermum, Cesium, Gostianum.

Pszenica durum (prawie wyłącznie kolczasta) - Gordeyforms, Meljanopus.

Pszenica dzieli się na pszenicę jare i ozimą. Pszenicę jarą wysiewa się wiosną iw tym samym roku wydaje plony. Pszenicę ozimą wysiewa się jesienią, jesienią kiełkuje, hibernuje, a wiosną ponownie daje łodygę z kłosami i owocami. Pszenicę ozimą można łatwo wernalizować wystawiając zwilżone ziarno na działanie niskich temperatur.

Istnieje wiosenna i ozima miękka pszenica, podczas gdy twarda to tylko wiosna. Nasza pszenica durum rosnąca w południowo-wschodniej Unii Europejskiej i na Północnym Kaukazie jest znana na całym świecie.

W celu prawidłowego wykorzystania zasobów zbożowych w gospodarce narodowej ZSRR opracowano klasyfikację upraw zbożowych zgodnie z ich cechami jakościowymi,

Zgodnie z tą klasyfikacją, podaną w normie, pszenica dzieli się na typy, podtypy i klasy.

Podział pszenicy na rodzaje ze względu na formę (wiosenną lub zimową), rodzaj (miękka lub twarda) oraz kolor ziarna (czerwony lub biały).

Pszenica dzieli się na pięć głównych typów, które z kolei dzielą się na podtypy w zależności od odcienia, koloru ziarna i szklistości bielma. Każdy podtyp, w zależności od liczby wskaźników jakości ziarna, jest podzielony na klasy. Wskaźniki te obejmują masę wolumetryczną ziarna, ilość zanieczyszczeń (chwastów i ziarna), ilość drobnego ziarna i wilgotność.

Pod mikroskopem można wyróżnić ziarno pszenicy: 1) łupinę, 2) mączne jądro lub bielmo, 3) warstwę brzegową bielma lub warstwę aleuronową oraz 4) zarodek.

Na zewnątrz ziarno pokryte jest łuskami. Istnieją dwa rodzaje muszli: owoce i nasiona. Owoce składają się z trzech warstw, komórki każdej z nich są wydłużone wzdłuż lub w poprzek osi ziarna, a obie formy komórek występują naprzemiennie. Daje to wytrzymałość skorupy. Płaszcz nasienny składa się z dwóch warstw, z których zewnętrzna nazywana jest pigmentem i czasami zawiera barwnik. Pozostałe warstwy łupin ziaren są bezbarwne i przezroczyste. Kolor ziarna zależy albo od koloru warstwy pigmentu, albo od koloru bielma, które prześwituje przez łuskę. Warstwa aleuronowa składa się z pojedynczego rzędu dużych grubościennych komórek wypełnionych substancją białkową z kroplami tłuszczu.

Mączysty rdzeń jest wypełniony dużymi cienkościennymi komórkami zawierającymi rezerwowe składniki odżywcze (ziarna skrobi, białka i inne).

Zarodek, znajdujący się w tępej części ziarna, jest oddzielony od mączystego jądra specjalną przegrodą zwaną szczyptą. Komórki zarodka są żywe, zdolne do rozmnażania, z którego wyrastają kiełki i korzenie. Zarodek jest bogaty w białka, cukier i tłuszcz.

Wzdłuż słojów przebiega wgłębienie - rowek.

Średni stosunek wagowy poszczególnych części ziarna pszenicy: łupina 5%, warstwa aleuronowa 8%, mączne ziarno 85% i zarodek 2%.

Dzięki bezpośredniemu określeniu części składowych ziarna NS Suworow odkrył nieco inne zależności w pszenicy.

Skład chemiczny ziarna pszenicy jest zróżnicowany w zależności od rodzaju pszenicy, wielkości ziarna, klimatycznych warunków wzrostu i innych przyczyn.

Skład chemiczny ziarna pszenicy średnio (w%.)

Woda ......... 13.5 Skrobia ......... 67.8

Białko ......... 12.5 Błonnik ...... 2.5

Tłuszcz ......... 2,0 Popiół ......... 1.7

Zawartość cukru w ​​ziarnach waha się od 0,2 do 1%.

Suche, gorące lata, zwłaszcza w okresie dojrzewania ziarna, prowadzą do względnego wzrostu zawartości białka. Wyjaśnia to fakt, że kumulacja białka następuje w pierwszym okresie tworzenia się ziarna, a gromadzenie się skrobi, wypełniającej ziarno następuje w późniejszym okresie dojrzewania. Klimat w różnych punktach geograficznych ma duży wpływ na zawartość białka. Wraz ze wzrostem ciągłości klimatu w ziarnie zwiększa się zawartość białka. W ziarnach tej samej odmiany pszenicy wysianej w południowo-wschodniej części europejskiej części Związku Radzieckiego jest więcej białka niż w ziarnie wysiewanym na północnym zachodzie. W suchych regionach podczas nawadniania ilość i jakość białek pszenicy nie zmniejsza się, a niektóre odmiany po nawadnianiu powodują nawet wzrost zawartości białka zarówno na jednostkę powierzchni, jak i jego zawartości w ziarnie. Zawartość białka w ziarnie zależy również od nawożenia gleby. Szczególnie ważna jest obecność azotu.

Przybliżony skład chemiczny poszczególnych części ziarna przedstawiono w poniższej tabeli.

Jak widać z tabeli, prawie cały tłuszcz jest rozprowadzany między warstwą aleuronową a płodem. Większość skrobi znajduje się w mącznym rdzeniu. Błonnik i minerały są skoncentrowane głównie w błonach. Białko znajduje się we wszystkich częściach ziarna.