Wybór psa

Cała rodzina zdecydowała się mieć psa. I nawet babcia uległa namowie wnuka. Ale jest bardzo wiele ras psów, niektóre ozdobne około 50. Którą wybrać?

Mężczyźni oczywiście lubią duże i silne psy. Na przykład owczarek niemiecki (wschodnioeuropejski). Są doskonałymi stróżami, bezpretensjonalnymi i łatwymi do wyszkolenia. Albo weź św. Bernarda. Z takim „cielakiem” obok siebie czujesz się pewnie. Kobiety nadal wolą mniejsze psy. I to jest rozsądne. W końcu potrzebują psa, z którym sobie poradzą. Należy zauważyć, że dzieci również będą musiały wyprowadzać psa. Czy poradzą sobie bez pomocy dorosłych, opiekując się dużym psem? Dobrze wytresowane zwierzę z reguły nie sprawia większych kłopotów. Ale są różne okoliczności. A flegmatyczny św. Bernard może tego nie znieść i spieszyć się, by załatwić sprawę z jakimś kundlem.

Zanim kupisz szczeniaka, zastanów się, dlaczego kupujesz psa. To jedno, jeśli oprócz wszystkiego innego potrzebujesz strażnika, niezawodnego strażnika. A może od dawna w rodzinie nie ma małych dzieci, a brakowało Ci opieki nad maluchami, chciałeś mieć wiernego przyjaciela, który nie sprawi Ci zbyt wiele kłopotów.

Człowiek jest przyjacielem psa!

Musisz również rozważyć opcje mieszkaniowe. Czy rodzina nie będzie ciasna po pojawieniu się nowego stworzenia, które również potrzebuje własnej przestrzeni życiowej. Krótko mówiąc, jeśli chcesz mieć psa, który nie będzie się nudził zarówno dzieckiem, jak i Tobą, musisz to wcześniej przemyśleć.

Zachowanie psa w dużej mierze zależy od wychowania. Oddziałuje na nią również środowisko rodzinne. W zaprzyjaźnionych rodzinach, gdzie nie denerwują się, nie krzyczą, a pies jest mniej nerwowy i agresywny. I tylko jeśli rodzina ma silną męską rękę, możesz zdobyć dużego psa. Ostatnio w miastach popularne są psy średniej wielkości - Airedale Terriery i Scottish Shepherd Dogs (collie).

Airedale terriery są psami silnymi, zwinnymi i wesołymi. Są bardzo przyjaźni w rodzinie i szybko stają się ulubieńcami wszystkich. W końcu pozostaje tylko pytanie, czy pies nie jest zbyt zepsuty. Na treningu Airedale terriery mogą być początkowo dość uparte. Ale długo pamiętają, czego ich uczono. Sprawiają poważne kłopoty tylko w jednym. Nie są strzyżone ani czesane, jak inne psy, ale oskubane (przycięte). Ale w małych miejscowościach trudno znaleźć specjalistów od trymowania, a tam, gdzie są, ich usługi są dość drogie.

Collie uważane są za najpiękniejsze psy służbowe. Są być może najbardziej dobroczynnymi stworzeniami i „pracują” w rodzinie prawie jak nianie. Jednocześnie są wrażliwymi i czujnymi stróżami, zdolnymi do odważnych czynów z dobrym wyszkoleniem. Jedyny problem z nimi w domu wynika z długiej, grubej wełny. Podczas linienia, które występuje u collie, jak prawie wszystkie psy, 2 razy w roku, nie oszczędzę wełny w mieszkaniu. Rozwiązaniem jest regularne czesanie psów. Ale będziesz miał dużo dobrej wełny. I ku zazdrości innych, możesz chodzić w puszystych i miękkich dzianinach. Dzięki naturalnej szacie collie jest bardzo tolerancyjny na zimno i może być trzymany na zewnątrz.

Z dużej rodziny ozdobnych psów pudle stały się ostatnio bardzo popularne. Są podzielone na trzy grupy: duże, małe i karłowate. Są kręcone i sznurowane. A jakie pudle nie mają kolorów: czarny, biały, antracyt, niebieski, brązowy, czekoladowy, a nawet morelowy. A jeśli rodzina zdecydowała się mieć ozdobnego psa, to myślę, że pudel może zaspokoić każdy gust: te wesołe i zabawne stworzenia mogą być czymś więcej niż tylko dekoracyjną dekoracją Twojego otoczenia. Są doskonałymi strażnikami i myśliwymi.Większość z nich pomyślnie przeszła testy w ramach programu General Comprehensive Training (OKD). W naszym kraju mamy również pudle z tytułem I stopnia w służbie ochroniarskiej (ZKS).

W ogóle nie rozmawialiśmy o tych rasach, abyś w swoim wyborze zatrzymał się na nich. Każda rasa ma swoje zalety i wady. Zanim zdobędziesz psa, musisz wiedzieć o nim jak najwięcej. Aby nie było dla ciebie żadnych nieoczekiwanych cech, na przykład piękne teriery irlandzkie - każdy jest dobry z psem, ale wielu z nich to niepoprawny tyran. Teriery szkockie są nieufne wobec dzieci, jeśli nie są ich uczone od dzieciństwa. A buldogi francuskie chrapią przez sen - mały grzech, ale być może szczególnie nieprzyjemny dla ciebie. Niestety nie mamy zbyt wiele literatury na temat psów. W celu uzyskania porady zalecamy kontakt z klubem kynologicznym. W kraju jest ich około 150. Bardziej pożądane jest pozyskanie szczenięcia przez kluby. Najprawdopodobniej będziesz musiał za to zapłacić więcej. Ale dostaniesz szczeniaka z rodowodem. I nie chodzi o to, że zostanie w nim zaznaczone jakieś „tło”. Sprawdzony rodowód to ta sama waga prawie gwarantująca, że ​​dostaniesz psa jakiego chcę pod względem eksterieru (wyglądu), charakteru, nawyków.

Ale co, jeśli dojdzie do takiej sytuacji? Córka lub syn prosi o psa i prosi. Wydajesz się, że się z tym zgadzasz, ale jednocześnie nic nie robisz. A potem pewnego wieczoru, wracając z pracy do domu, znajdujesz w mieszkaniu coś w rodzaju stwora z uszami, ufnie merdając ogonem. Jak kontynuować?

Jaką rasę psa dostać?

Nie spiesz się, aby skarcić dziecko za pochopny czyn. Może ty sam jesteś za to winny: swoje niezdecydowanie i popchnąłeś go? W każdym razie możesz być dumny ze swojego dziecka, które zlitowało się nad bezdomnym szczeniakiem lub kociakiem. Nie niszcz w nim tej rodzącej się zdolności martwienia się o drugiego.

Tak, ale co zrobić ze szczeniakiem, żeby nie wypędzić go na ulicę? Przede wszystkim musisz go nakarmić i zapewnić mu miejsce do spania. A potem spokojnie omówcie sytuację ze wszystkimi razem. A jeśli z jakiegoś powodu nadal niepożądane jest posiadanie zwierzęcia w rodzinie, trzeba to wyjaśnić dziecku, razem z nim, aby dojść do takiego wniosku. A potem spróbuj znaleźć nowego właściciela dla szczeniaka. Łatwiej jest to zrobić w dużym mieście, trudniej oczywiście w małym. Będziemy musieli przeprowadzać ciągłe wyszukiwania. W tym czasie, gdy będziesz szukać dla niego właściciela, szczeniak będzie się żywił, nie będzie już wyglądał jak nieszczęśnik, umyjesz go. Takiemu przystojnemu mężczyźnie łatwiej jest znaleźć właściciela. Wiele osób, które chcą mieć psa, zwłaszcza osoby starsze, w ogóle nie potrzebuje jego rodowodu. Potrzebują lojalnego przyjaciela. A wśród kundli, którzy doświadczyli wszystkich „rozkoszy” bezdomnego życia, można znaleźć takiego wdzięcznego przyjaciela. Ponadto kundle, w przeciwieństwie do swoich rasowych braci, nie są do siebie podobne. Właścicielowi psiaka też można pozazdrościć - ma przyjaciela o niebanalnym wyglądzie.

Niestety część kundli jest zbyt nieśmiała. Czuła obsługa i wytrwały specjalny trening mogą złagodzić ten brak. Bezpańskie psy zabrane do domu przez dorosłych mogą uciekać na spacerach - przyzwyczajeni są do wolności. Wielu z nich ma trudności z pozbyciem się nawyku chwytania z ziemi tego, co uważają za smaczne. Jednak wiele zadbanych psów ma podobne niedociągnięcia w edukacji. „Lekarstwo” na jedno i drugie jest takie samo - dobry i wytrwały trening.

Trening czystości

Mama sama dba o czystość swojego szczeniaka. Ona jest pierwsza i uczy go lekcji czystości. Tak więc do czasu, gdy szczenięta będą mogły być karmione, co oznacza, że ​​można je przekazać nowym właścicielom, uczą się robić swoje „interesy” poza gniazdem. Z reguły szczeniak znajduje dla nich kilka miejsc, w których pozostaje jego zapach. To jest to, czego potrzebujesz.

Spróbuj w ten sposób.

Uważni właściciele zauważają, kiedy szczeniak „potrzebuje”. Gdy tylko zacznie, pochyla się, kręci w jednym miejscu, wsunąć pod siebie gazetę.Nie wyrzucaj go później, ale połóż na plastikowej palecie lub wcześniej przygotowanym arkuszu sklejki. Zabierz szczeniaka do niego co dwie godziny. Oczywiście gazety będą musiały zostać wymienione. Ale zapach nadal pozostanie. Będzie to sygnał „startowy” dla szczeniaka. Paletę można stopniowo przesuwać w kierunku drzwi wyjściowych, a następnie wyjmować.

Jeśli będziesz postępować zgodnie ze schematem karmienia i spania szczeniaka i głaskając zachęcasz do jego prawidłowego zachowania, to za 2-3 miesiące nie będziesz miał z „tym” większych problemów.

Nie możesz wepchnąć szczeniaka do jego własnej kałuży, jak niektórzy to robią. Po prostu będzie się ciebie bał. Możesz mieć starszego szczeniaka, gdy nauczył się już prosić o wyjście, skarcić za złe zachowanie. Szczeniak doskonale zrozumie, że jesteś z niego nieszczęśliwy nawet bez bicia.

Jeśli szczeniak mieszka na twojej ulicy, nie oznacza to, że może robić toaletę, gdzie mu się podoba. To jest niehigieniczne dla niego i dla ciebie. Wyposaż paletę, niską piaskownicę. Należy go okresowo czyścić. Ale nie dezynfekuj, aby nie zwalczyć zapachu. W przeciwnym razie szczeniak wybierze inne miejsce.

Pierwszy pies

Już dwumiesięczny szczeniak, jeśli wieczorem prawidłowo chodził, może znieść całą noc. Rano z reguły jednocześnie „potrzebuje” wyjść na zewnątrz. A o ile chciałbyś spędzić dodatkowe minuty w łóżku, nie wahaj się szybko wyjść ze szczeniakiem na spacer. Pomiń ten moment, on zrobi Ci „interes”. Ponadto nie rozwinie wyraźnego nawyku korzystania z toalety rano tylko na ulicy.

Ale na wczesnych spacerach z psem - wiele zalet. Uczą szybkiego wstawania rano, rozpoczynają dzień od spaceru przy każdej pogodzie. Można go łączyć z ćwiczeniami fizycznymi. Podczas gdy Twój pies zajmuje się swoimi „sprawami”, będziesz miał czas na wykonanie 5-6 ćwiczeń, lekki trucht. Niektórzy mają w tym celu psy - żeby rano było z kim ćwiczyć.

Zamieszanie z toaletą w domu może przytrafić się najbardziej wykształconemu psu. Nie spiesz się, by ją skarcić. Najczęściej jest to spowodowane jakąś chorobą, być może z powodu podeszłego wieku psa. A choroby, jak wiesz, nie są karane.

Szkolenie psów

Najbardziej odpowiednie do treningu są psy w wieku 9-10 miesięcy. W tym czasie stali się silniejsi fizycznie i psychicznie, ich reakcja stała się bardziej stabilna.

Psy lepiej trenować w grupach na terenach sportowych i treningowych klubów pod okiem doświadczonych instruktorów. Ale jeśli w Twoim mieście lub wiosce nie ma takiej witryny, będziesz musiał się wyszkolić, wybierając do tego wystarczająco dużą witrynę.

Postaraj się wcześniej zdobyć specjalną literaturę. Informacje o tym, jak tresować psy, można znaleźć m.in. w wydaniach zbioru „Klub Hodowli Psów Serwisowych” Wydawnictwa DOSAAF. Dobrze byłoby skonsultować się z doświadczonym hodowcą psów lub właścicielem psa, przynajmniej tym, od którego zabraliście szczeniaka. I o ile wie, widać to po zachowaniu jego psa.

I bez względu na to, jakie jest to trudne, spróbuj wytresować swojego psa, aby przestrzegał najbardziej niezbędnych zasad. Zostały wymyślone przez ludzi, aby ułatwić życie psu w społeczeństwie ludzkim. Niewytrenowany pies czasami ryzykuje życiem. Ile zwierząt domowych zginęło pod kołami samochodów tylko dlatego, że właściciele nie nauczyli ich wykonywania poleceń „blisko” lub „stój”.

Wychowanie szczeniaka rozpoczyna się niemal natychmiast, gdy tylko pojawi się w rodzinie. Najbardziej, być może, najważniejszą rzeczą tutaj jest zrozumienie, że nie jest to mechanizm znajdujący się przed tobą, który jest zobowiązany do bezwarunkowego wykonywania twoich poleceń. Każdy pies ma swój własny charakter i własne wyobrażenia o jego zaletach i sile. Silne i agresywne psy znają swoją wartość i wolą wykonywać rozkazy, niemniej jednak widzą w właścicielu raczej starszego przyjaciela lub towarzysza. Nawet czułe psy, takie jak pudle, wolą czuć się niezależne. I wiele psów myśliwskich, takich jak jamniki. Ciężka edukacja tylko ich zepsuje. I pamiętaj, karanie szczeniaka za wykroczenie jest bezużyteczne, a nawet szkodliwe.Szczeniak po prostu nie zrozumie, dlaczego został obrażony. W rezultacie może rozwinąć strach przed właścicielem. Dzięki przemyślanemu, cierpliwemu i przyjacielskiemu nastawieniu możesz wyciągnąć więcej z twojego psa.

Oczywiście szczeniak jest w taki czy inny sposób wychowywany przez każdego, kto mieszka w domu. Babcia zabrania mu wchodzenia do jej pokoju. Mama karmi się rano i wieczorem, przyzwyczajając się do rutyny i określonego jedzenia. A jeśli ktoś z rodziny karmi szczeniaka ze stołu podczas kolacji, to uczy psa żebrania i odmawiania mu jedzenia. I nawet szczenięta szybko uczą się „bawić” sprzecznymi działaniami właścicieli, oczywiście na ich korzyść. Dlatego przy ich wychowywaniu ważne jest, aby sami wychowawcy uzgodnili zasady wspólne dla wszystkich członków rodziny. Jednocześnie pamiętaj o najważniejszej rzeczy: czego nie powinien robić dorosły pies, szczeniak nie powinien mieć pozwolenia. Na przykład moja córka chciała zabrać takiego małego i uroczego szczeniaka do swojego łóżka. Wyobraź sobie, że za sześć miesięcy w znanym już miejscu co noc będzie przywiązywać się do tego mocnego psa.

Szkolenie psa powinno być wykonywane przez tego, który jest najważniejszym właścicielem rodziny. Najczęściej jest to ojciec. Dzieci w zależności od rasy psa mogą również samodzielnie trenować swojego pupila. Ale najpierw pomyślcie razem: czy na przykład 10-letnia córka poradzi sobie z bokserem lub psem pasterskim? Ledwie. Dlatego duże psy muszą być wychowywane przez dzieci przy pomocy dorosłych. Tak czy inaczej, nie pozbawiaj ich tej przyjemności. Ucząc psa razem z dorosłymi, sami wiele się uczą. Co więcej, znaczna część codziennych spacerów ze swoim pupilem, zgodnie z wcześniejszymi ustaleniami, powinna być prowadzona przez niego. Dlatego pies musi być posłuszny najmłodszemu w rodzinie.

Jak ma na imię twój pies

Szczenięta z reguły szybko zapamiętują swój pseudonim - imię. Przyzwyczajając się do tego pieścić szczeniaka, traktować go smacznie. Wypowiedz jego imię, gdy przyniesiesz go do miski z jedzeniem.

Spróbuj znaleźć imię dla swojego nowego przyjaciela, które będzie dźwięczne i niezbyt częste. Robiąc to, zastanów się, jak to zabrzmi. Na przykład potężny Argus zamienia się w „arbus” po wymowie, a piękna Joy w „joe”. Pies oczywiście to nie obchodzi. Ale jego właściciel będzie zirytowany, jeśli chłopaki z podwórka jego szlachetnego psa zaczną drażnić się z Arbuzem.

Wzywając psa po imieniu, staraj się nie używać od niego pochodnych, szczególnie podczas treningu. Niektórzy właściciele dzwonią na przykład do Dzhulbars Dzhulya, Dzhulechka, Dzhu, Bars, Barsik. To dezorientuje psa.

Umieść polecenie

Dzięki temu poleceniu wychowanie szczeniaka rozpoczyna się, gdy tylko pojawi się w twojej rodzinie. Od razu, kierując go do snu w wyznaczonym miejscu, powiedz: „Miejsce, miejsce”. Polecenie jest również wydawane, gdy szczeniak jest następnie wysyłany do niego z własnej inicjatywy. Szczenięta szybko rozumieją, czego się od nich wymaga. A jeśli Twój pies jest przyzwyczajony do udawania się na swoje miejsce na polecenie, nie będzie mu trudno opanować tę technikę.
Aby rozpocząć trening poza domem, zostawiając dorosłego szczeniaka na ulicy, na przykład w pobliżu sklepu, należy go związać, położyć obok niego coś własnego i wydać komendę „umieść”.

Walczące psy w naszym domu

Podczas ćwiczeń połóż na ziemi np. Rękawiczkę, za nią połóż psa z obrożą i na krótkiej smyczy, zarządzając: „Połóż się, połóż”. Odsuń się od niej o dwa lub trzy kroki i po chwili zawołaj do siebie psa. Następnie, po odczekaniu kilku sekund, wydaj polecenie „umieść”, wskazując ręką i wykonując krok w kierunku pozostawionej rzeczy. Kiedy pies do niego podejdzie, wydaj komendę „połóż się”. Po wykonaniu polecenia nagradz ją smakołykiem i uczuciem.
Na krótkiej smyczy musisz ćwiczyć, aż pies nauczy się wyraźnie wykonywać polecenia. Następnie zrób to na długiej smyczy. W trzecim etapie długa smycz jest rzucana na ziemię, a następnie odpinana jest również obroża. Inne polecenia ćwiczy się w przybliżeniu w ten sam sposób: „do mnie”, „siad”, „połóż się”, „stój”, „obok” itd.

Trening pyska

Pies nie powinien pojawiać się publicznie bez kagańca. Za jego nieobecność mogą zostać ukarani grzywną. Oczywiście nie wszystkie psy tego potrzebują, a jedynie złośliwe i nerwowe szczypce. Inne psy mogłyby się bez niego obejść. Ale wszyscy potrzebują tego dla spokoju własnego i pana.

Szczenięta są uczone zakładania kagańców. Kufa musi być dobrana pod względem wielkości, a nie wzrostu. Wtedy będę musiał kupić dorosłego szczeniaka i większą kufę. Ale znacznie trudniej jest przyzwyczaić do tego starszego psa. Najwygodniejsze kagańce „głuche” wykonane są ze skóry i drutu. W nich pies może otworzyć usta, których potrzebuje po prostu w upale.

Podczas treningu włóż smakołyk do pyska, połóż go na szczeniaku na kilka sekund, spróbuj go rozproszyć. Po chwili powtórz itd.

Karmienie psów

Ilość karmy zależy od jakości pożywienia, wieku psa i jego apetytu. Pies powinien otrzymywać tyle jedzenia, ile potrzebuje. A to widać po samym zwierzęciu. Jeśli pies przytyje, zmniejsza się porcja, zmniejsza się ilość węglowodanów i zwiększa się udział warzyw.

Nie należy podawać psu pokarmu na ciepło ani na zimno. Wskazane jest podawanie nieprzetworzonej żywności - mięsa, warzyw, owoców. Stary amerykański przepis: 3 razy w tygodniu dodawaj do potraw pokrojone pomidory lub surowy sok pomidorowy bez soli. Dzięki temu pies nie będzie tworzył kamienia na zębach.

Po karmieniu miskę należy umyć i wyjąć do następnego razu.

Pies jest drapieżnikiem. Dlatego jego głównym pokarmem jest mięso. Jej systematyczna nieobecność wpływa na zdrowie i kondycję psa. Dobre białko i ryby (nie zapomnij wybrać z niego kości!).

Z węglowodanów lepiej jest podawać psu bogate w pierwiastki śladowe i tani płatek owsiany. Ryż jest drogi i ubogi w witaminy. Spożycie w nadmiernych ilościach może powodować egzemę u psów. Drobne produkty mączne i ziemniaki są niepożądane w żywieniu.

Jeśli zwierzę jest karmione różnymi pokarmami, nie będzie potrzebowało suplementów mineralnych. Zimą pies otrzymuje multiwitaminę.

Upewnij się, że w misce zawsze jest czysta woda. Zwierzęta trzymane w mieszkaniach z ogrzewaniem parowym piją szczególnie często.

To interesujące:

Pies nie widzi kolorów. Świat wokół siebie widzi tylko w czerni i bieli. Ogólnie pies jest krótkowzroczny, widzi nie dalej niż 600 m (wynika to ze specyfiki budowy jej oka). Oprócz ludzi, tylko małpy mają widzenie kolorów.

Dlaczego koty walczą z psami? Można powiedzieć, od niezrozumienia siebie nawzajem, poprzez irytujące nieporozumienie. Oba zwierzęta wyrażają swoje uczucia ogonem. Ale u psa podniesiony ogon oznacza złość lub groźbę, a ogon opuszczony i poruszanie się od lewej do prawej oznacza przyjemność. A kot jest odwrotnie. Stąd wrogość do życia! Jednak ta wieczna wrogość nie dotyczy kociąt i szczeniąt.

Sashina E.Yu. ABC ekonomii domu