|
 Każdy ma problemy z nastolatkami. Nas, rodziców, irytuje ich nieuwaga, bezczelność, niechęć do zrozumienia, że robimy wszystko dla ich własnego dobra. Staramy się z nimi spokojnie rozmawiać, nie słuchają. Zaczynamy na nich krzyczeć, efekt jest jeszcze gorszy. Więc co robimy z naszymi dorosłymi dziećmi?
Różni rodzice mają różne metody wychowawcze. Ktoś prowadzi niekończące się rozmowy edukacyjne, czyta zapiski, jasno określa dla dziecka, co wolno, a czego nie. Ktoś wręcz przeciwnie, daje mu całkowitą swobodę, myśląc, że wypełnia główny obowiązek rodzica - karmić, ubierać i podnosić. Nie ma już czasu ani chęci na wszystko inne.
A dziecko nie potrzebuje ani wykładów, ani kar, ani absolutnej wolności. Potrzebuje zrozumienia i uwagi. Oczywiście trzeba mu poświęcić dużo czasu, aby zrobić z nim coś interesującego nie tylko dla siebie, ale dla niego, zorganizować wspólne wycieczki na łono natury lub do tego samego teatru, kina, na wystawę. Dobrze, jeśli w Twoim domu zbierają się przyjaciele Twojego dziecka, a Ty okazujesz, że cieszy Cię to, nawet jeśli jesteś zmęczony i tęsknisz za spokojem.
Musisz także zrozumieć, że dziecko jest osobą i jak każda osoba ma własne priorytety. W tym zakresie często pojawiają się problemy.
Czasami są dość małe i łatwe do rozwiązania.
Nie podoba ci się ta stara koszulka, którą twój syn nosi bez końca? Albo te postrzępione dżinsy? Obrażasz się, że nie patrzy na drogie spodnie, które przedstawiłeś? Nie ma sensu wywoływać z tego powodu skandalu. Prawie wszystkie nastolatki są pod silnym wpływem opinii przyjaciół. Być może to w tej starej koszulce syn czuje się pewniej. Lepiej wysłuchać jego opinii i następnym razem kupować razem.
Nie podoba ci się, że w pokoju twojej córki zawsze panuje bałagan, rzeczy są rozproszone, łóżko nie jest zaścielone? W tym problemie przede wszystkim Ty sam jesteś winien, bo od pierwszych miesięcy życia musisz nauczyć dziecko porządkowania. Pamiętaj, że cały czas składałeś zabawki dla swojego dziecka, próbowałeś się ubierać, włożyć buty, zawiązać mu szalik czy zasznurować buty, nawet gdy nauczył się tego samodzielnie. Więc po co teraz skandalizować? Dziecko jest przyzwyczajone do tego, że ktoś za nim zawsze robi wszystko. Aby poradzić sobie z tym problemem, niektóre rodziny ustalają „dyżur” z komiczną zachętą od „najlepszych sprzątaczek” lub przeprowadzają wspólne wiosenne porządki, na przykład w weekendy. Ważne jest tutaj, aby dziecko odczuwało swoją potrzebę i znaczenie, nawet w tak z pozoru prostej sprawie.
Ale są poważniejsze problemy. Twój syn miał kontakt ze złym towarzystwem, zaczął opuszczać zajęcia. Co robić? Skarcić? Karać? Zakazać?
Jeśli zdarzyło się to Twojemu dziecku, w domu czegoś brakuje. Coś, co znalazł w tym towarzystwie. Musisz spokojnie, bez paniki, spróbować dowiedzieć się, o co chodzi. Być może jesteś nieustannie zajęty swoją karierą, a może cały czas poświęcasz na „zdobywanie chleba powszedniego”? Oczywiście masz rację, rodzina potrzebuje wsparcia, ale Twoje dziecko, pozostawione sobie, znalazło dla Ciebie zastępstwo. Rozwiązanie tego problemu jest bardzo trudne. Najpierw musisz zwrócić dziecku utraconą atrakcyjność, wymyślić dla niego ciekawe zajęcie i wspólnie w nim uczestniczyć. Bardzo ważne jest, aby wyjaśnić dziecku, że bierzesz pod uwagę jego opinię, że nie możesz sobie bez niego poradzić. Możesz też spróbować zainteresować dziecko finansowo. Za granicą, gdzie biznes rodzinny kwitnie wszędzie, dzieci bardzo wcześnie zaczynają w nim uczestniczyć i nikomu to nie szkodzi. Wręcz przeciwnie, dzieci uczy się odpowiedzialnych i niezależnych.Więc nic złego się nie stanie, jeśli spróbujesz dać dziecku trochę pieniędzy. Niech za zarobione pieniądze kupi sobie coś koniecznego i pożądanego. Pasja do biznesu zawsze pomagała odwrócić uwagę od złych uczynków.
Podsumowując, chciałbym powiedzieć, że bez względu na to, jaki problem z dzieckiem powstanie, nigdy nie wolno nam zapominać, że to jest TWOJE dziecko, że je kochasz i że od Twoich mądrych działań zależy, jak dalej rozwinie się Twój związek i jakiego rodzaju życie, które Twoje dziecko będzie miało w przyszłości. ...
Merkelova E.
Część forum poświęcona naszym dzieciom.
|
