|
 Dla osoby postronnej wszystkie noworodki wydają się takie same. Ale tak nie jest. Co sprawia, że okruchy są tak różne i jakie czynniki wpływają na ich tworzenie? Rozwój człowieka jest zaprogramowany długofalowo, jego parametry zapisywane są w kodzie genetycznym dziecka - jeszcze zanim pojawi się w pragnieniach i sercu matki. Waga i wzrost, moment, w którym wyrzynają się zęby lub kiedy nauczy się chodzić - to tylko niektóre z etapów ewolucji, które sprawiają, że pierwszy rok dziecka jest najbardziej niezwykły w życiu człowieka, to kuszące sekrety, których dorosły nie może zawsze przenikać.
Przecież dzieci są wyjątkowe i niepowtarzalne, nie tylko z punktu widzenia rozwoju fizycznego, ale także potencjalnych możliwości. Tempo rozwoju, przejawianie się pamięci genetycznej każdego z nas zależy od wielu czynników. Po urodzeniu i przez cały pierwszy rok życia są one głównie wynikiem stanu zdrowia dziecka, jakie otrzymał z brzucha matki. Ale dwa lata później inny składnik staje się oczywisty - sama dziedziczność.
Bratnie dusze
Wcale nie trzeba zmuszać dziecka do niczego, a tym bardziej rysować podobieństwa z innymi. Nawet w rozwoju rodzeństwa istnieją różnice. Jednak każda matka zawsze myśli, że jej dziecko jest wyjątkowe. A jeśli jest rozczarowana swoimi oczekiwaniami, przejawi się to w pytaniach takich jak: „Dlaczego on nie chodzi jak syn mojego przyjaciela?… Nadal nie ma zębów, ale… Jest taki mały w porównaniu z. .. ”. I będzie chciała obrócić wskazówki zegara biologicznego swojego dziecka, aby szybciej dorastał. Ale jednocześnie zapomina, że ciało dziecka ma swój „umysł” i „poczucie obowiązku”, a on doskonale wie, co i jak zrobić, kiedy zrobić krok do przodu, a kiedy „usiąść, żeby odpocząć” ”.
Weźmy na przykład wagę: do sześciu miesięcy rośnie w niekontrolowany sposób - cokolwiek by się rzec, a Twoje dziecko przybiera trzy lub cztery kilogramy. A potem - nieoczekiwane spowolnienie. Dziecko nie przybiera już kilogramów, ale gramy - 400, maksymalnie 600 gramów miesięcznie. Jak to? Takie różnice są głównie wynikiem „rewolucyjnego etapu” - odsadzenia dziecka. Teraz, dzięki wprowadzeniu stałych produktów spożywczych do diety dziecka, jego organizm musi przystosować się do pokarmów o nowej konsystencji, do nowych zapachów i smaków.
Różnice
Gdy Twoje dziecko zbliża się do pierwszego roku życia, staje się mniej zależne od jedzenia, ponieważ zaczynają pojawiać się inne zainteresowania: więcej się porusza, czołga, zaczyna stawiać pierwsze kroki, poznawać otaczający go świat. Ale nawet tutaj nie należy generalizować ani rysować podobieństw; należy pamiętać, że wszystkie dzieci są różne.
Na przykład nie lekceważ faktu, że wysokie dziecko powinno ważyć więcej niż niskie, nawet jeśli później, zgodnie z tabelami, zostanie uznane za „chudsze”. Rzeczywiście, według statystyk, jest mało prawdopodobne, aby pierwszy osiągnął maksymalną wagę, a drugi - maksymalną wysokość. Powiesz, że to oczywiste, ale przecież wiele matek o tym zapomina. Nie należy zapominać, że wczesny rozwój funkcji motorycznych może również zależeć od masy ciała: na przykład szczupłe dziecko będzie poruszać się z większą aktywnością niż lepiej odżywione, ponieważ jego poczucie równowagi jest bardziej rozwinięte.
Sygnały
Czy istnieją wskaźniki, indywidualne właściwości, dzięki którym można by określić, czy Twoje dziecko ma złamanie rozwojowe? Trudno to stwierdzić z całą pewnością, ale najczęściej kluczowe momenty występują u dzieci bliżej dziesiątego dnia życia, w wieku trzech i sześciu tygodni oraz trzech i sześciu miesięcy. Są to jednak tylko terminy przybliżone, ponieważ każda osoba rozwija się na swój sposób. Często w tych okresach dzieci są bardziej aktywne i, szczególnie w młodym wieku, żądają jedzenia w krótszych odstępach czasu - czasem nawet co dwie do trzech godzin.Albo częściej budzą się w nocy - to także konsekwencja rosnącego tempa rozwoju dziecka: potrzebuje on więcej kalorii do coraz bardziej złożonej pracy organizmu.
Ale nie powinieneś ciągle mierzyć swojego dziecka centymetrem ani ważyć go prawie codziennie. Dziecko nie jest przedmiotem demonstrowania innym swoich ucieleśnionych próżnych aspiracji i nie próbuj upewnić się, że jego waga i wzrost koniecznie odpowiadają wadze i wzrostowi któregokolwiek z rówieśników. W końcu wykres wzrostu nie jest bynajmniej stale rosnącą krzywą. Dlatego rozwiązanie tak trudnego pytania zostaw specjalistom z zakresu pediatrii: tylko oni będą w stanie potwierdzić podczas badania, że Twoje dziecko rozwija się normalnie. Czasami najlepszym potwierdzeniem może być zwykły instynkt macierzyński. W końcu każda mama widzi na własne oczy, co się dzieje z jej dzieckiem, zwłaszcza gdy nagle zauważa, że dosłownie w ciągu tygodnia zmieniły się „parametry” dziecka: nogi nagle stały się dłuższe (suwaki są krótkie), ramiona a wieszaki są grubsze (podkoszulek jest za mały), a pieluszka nagle okazała się złego rozmiaru, a botki nie pasowały.
Środowisko
Badania naukowców z różnych krajów świata wykazały, że jeśli dziecko żyje w spokojnym otoczeniu i czuje troskę i uczucie ze strony rodziny, to dorasta szybciej niż dzieci, w których rodzinach sytuacja jest napięta. Oznacza to, że matka musi stale monitorować rozwój dziecka, musi otwarcie radować się z każdego jego sukcesu. I nie próbuj dostroić go do swoich własnych rytmów. Twój entuzjazm i cierpliwość są najlepszymi bodźcami do rozwoju Twojego dziecka.
Christie
|
