To interesujące

[Zacytować:]

Zacytować:

Zakwas to specjalny świat biologiczny. Ważne jest przestrzeganie 4 zasad:

1 - niezmieniony harmonogram
2 - sterylna czystość
3 - stała temperatura
4 - karmienie tą samą mąką

Znalazłem interesujące informacje w internecie 🔗
Japonia - kraj nieśmiertelnych kobiet
Japonki ustanowiły nowy rekord świata w długości życia, zajmując pierwsze miejsce dziewiętnasty rok z rzędu.

Sekretny:
Kuchnia japońska oparta jest na rybach, soi, ryżu, owocach i warzywach. Takie produkty zawierają dużo zdrowego błonnika i węglowodanów, bardzo ważne miejsce w ich diecie zajmują tłuste ryby - śledzie i makrele (w tygodniu co najmniej dwie porcje ryb i tłuste).

Drugi sekret:
Japończycy podają do stołu potrawy w małych porcjach w pięknych miniaturowych naczyniach.

Podstawowe zasady serwowania japońskich domowych posiłków:
• nigdy nie napełniaj naczyń po brzegi
• nigdy nie dodawać dużych porcji
• każdy produkt powinien znajdować się w osobnym pojemniku
• mniej znaczy lepiej
• każdy element naczynia musi być udekorowany, aby uwydatnić jego naturalne piękno
• jedzenie powinno być lekko udekorowane
• im świeższe jedzenie, tym lepiej
Nie sposób przecenić znaczenia „białej” przestrzeni przy serwowaniu dań japońskich
naczynia. Naczynia nigdy nie powinny wypełniać się po brzegi, zawsze powinny pozostać
pusta krawędź - ten blank ma walory estetyczne porównywalne z pisaniem zen.

Sekret trzeci:
Japońskie potrawy są super lekkie. Japońskie matki i żony przetwarzają żywność tylko w niewielkim stopniu. Japonki zamiast smażenia i pieczenia najczęściej sięgają po takie rodzaje obróbki jak gotowanie na parze, grillowanie, smażenie, gotowanie czy szybkie smażenie na średnim ogniu. Zaletą tych metod jest to, że zatrzymuje więcej składników odżywczych. Japonki bardzo ostrożnie używają przypraw. Zamiast potraw bogato przyprawionych gęstą śmietaną lub maślanymi sosami lub posypanych przyprawami z serca, na
W kuchni japońskiej częściej spotykamy się tylko z nutą przypraw. Całą istotą kuchni japońskiej jest podkreślenie naturalnego piękna, koloru i smaku potraw.
„Im mniej gotujesz, tym lepsze jest danie”.

Czwarty sekret:
Japończycy do każdego posiłku jedzą ryż zamiast chleba. Generalnie w Japonii je się znacznie mniej chleba niż na Zachodzie, a ryż jest nadal podstawą kuchni narodowej. Japończycy jedzą średnią porcję ryżu do niemal każdego dania. Takie regularne spożywanie ryżu zastępuje niezdrowe dla żołądka japońskie babeczki, bułki i biały chleb, które w Ameryce są niemalże powszechnie spożywane i to kilka razy dziennie.

Piąty sekret:
Japonki wiedzą, co to jest pożywne śniadanie. Japonki nie jedzą rano naleśników. Na ich stołach nie zobaczysz gór jajek i bekonu. Typowe japońskie śniadanie składa się z zielonej herbaty, filiżanki gotowanego ryżu, zupy miso z tofu i cebulą, małych listków wodorostów nori i być może omletu lub kawałka wędzonego łososia.

Szósty sekret:
Japonki szaleją na punkcie deserów ... na swój sposób. Japonki są szaleńczo zakochane w czekoladzie. Uwielbiają słodycze, lody, wypieki, krakersy ryżowe i placki fasolowe.
Jednak inaczej niż na Zachodzie, desery jedzą znacznie rzadziej i (jak się domyślacie) w małych ilościach. Typowe japońskie ciastko jest trzy razy większe od swojego amerykańskiego odpowiednika. Wysoka jakość Czekoladę można kupić w całej Japonii.

Siódmy sekret:
Japończycy mają inne podejście do odżywiania. Jest jeszcze jeden powód, dla którego japońskie kobiety zajmują pierwsze miejsce na świecie pod względem oczekiwanej długości życia i ostatnie pod względem otyłości w świecie uprzemysłowionym: są mądre jeśli chodzi o jedzenie.

Kolejny japoński sekret:
Japończycy poruszają się aktywnie przez cały dzień.

[Japońska etykieta]

Japońska etykieta

Jak jeść sushi

Nie ma określonej kolejności, w jakiej należy jeść różne rodzaje sushi. Ale lepiej zacząć od kawałków owiniętych w wodorosty nori, ponieważ w kontakcie z mokrym ryżem bardzo szybko traci swoje chrupiące właściwości. Nie nadużywaj sosu sojowego, w przeciwnym razie całkowicie zagłuszy on smak ryżu. To samo można powiedzieć o wasabi i marynowanym imbirze.

W nowoczesnych barach sushi do sushi można zamówić dowolne napoje, ale do posiłku najlepiej jest pić sake i zieloną herbatę. Sake spożywa się na ciepło i tylko przed posiłkami. Podczas posiłku piją zieloną herbatę. Herbata pomaga zlikwidować posmak i odświeżyć usta przed kolejną porcją.

Sushi można jeść na dwa sposoby.

Metoda 1

Wlej trochę sosu sojowego do specjalnego spodka. Weź sushi, odwróć je na bok i unieś z powrotem, aby zanurzyć rybę w soi. Umieść sushi w ustach, górną warstwą na języku.

Niektóre sushi należy spożywać bez sosu sojowego. Zwykle jedno sushi jest spożywane w całości. Sushi można jeść rękami lub pałeczkami, kobiety zawsze jedzą sushi pałeczkami.

Metoda 2

Weź marynowany imbir i zanurz go w sosie sojowym. Używając imbiru jako rodzaju pędzla, rozprowadź sos na górnej warstwie sushi. Umieść sushi w ustach, górną warstwą na języku.

Sashimi… Wlej trochę sosu sojowego do specjalnego spodka, dodaj trochę wasabi i dobrze wymieszaj. Zanurz każdy kawałek sashimi w sosie.

Staraj się używać noża i widelca wyłącznie do potraw europejskich. Łyżki są używane tylko do niektórych potraw japońskich. Jeśli podano Ci jedzenie w kubku z przykrywką, po jedzeniu załóż pokrywkę na kubek.

Szczególnie ważnym elementem etykiety jest podniesienie filiżanki do poziomu klatki piersiowej podczas picia zupy lub jedzenia ryżu (gohan).

Jedząc tempurę, sashimi lub inne danie zanurzone w sosie, weź talerz sosu w lewą rękę i unieś go.

Ryby smażone są zwykle podawane na dużych talerzach lub talerzach i nie trzeba ich podnosić.

Kiedy jesz nabemono, przenieś małą porcję ze zwykłego naczynia na talerz, a następnie podnieś ją i zjedz.

Hashi są umieszczane w poprzek przed urządzeniem, poziomo, z ostrymi końcami skierowanymi w lewo; postaw na stojaku zaostrzonymi końcami do góry.

Gdy nie są używane, pałeczki są zwykle umieszczane po prawej stronie talerza.

Po skończeniu jedzenia połóż pałeczki na podstawce.

Zupa… Najpierw wypij bulion, a następnie pałeczkami zjedz zawartość (sos). Zasada ta dotyczy również zup zawierających makaron.

Jeśli jedzenie jest podawane w kubku z pokrywką, po jedzeniu należy założyć pokrywkę na kubek.

Makaron… jest przeważnie dość długi i dlatego jedzą go w ten sposób: jak już podniesiesz go pałeczkami, wciągnij go do ust… przeżuty? Powtórz ten proces, nie wstydź się odgłosu przytrzaśnięcia, który otrzymasz. Japończycy uważają go za przyzwoitego i całkiem godnego.

Czego nie robić

Nie należy używać pałeczek do podawania jedzenia sąsiadowi na stole: z punktu widzenia Japończyków jest to bardzo rażące naruszenie tych łososi.
nie ma zwyczaju nalewania napojów do własnej szklanki.
nigdy nie wbijaj pałeczek do jedzenia, zwłaszcza ryżu, robi się to tylko na pogrzebach, więc przy zwykłym stole jest to całkowicie niewłaściwe, a nawet złowieszcze.
nie wkładaj patyków do kubka;
nie nakłuwać jedzenia na patyki;
staraj się nie kapać sosem ani z pałeczek, ani z jedzenia;
nie zbliżaj filiżanki lub talerza zbyt blisko ust i nie wpychaj jedzenia do ust pałeczkami;
nigdy nie liż patyków;
nigdy nie celuj patykami w nic ani nikogo ani nie machaj nimi w powietrzu;
nie ciągnij do siebie naczyń pałeczkami;
nigdy nie uderzać pałeczkami w filiżankę lub talerz, aby przyciągnąć czyjąś uwagę;
nie możesz wepchnąć jedzenia do ust pałeczkami, to jest niecywilizowane;
nie „rysuj” kijami na stole;
nie ściskaj dwóch patyków w pięść



Źródło: 🔗

Dziękuję Gasha, bardzo przydatne informacje! Specjalnie dla amatorów jeść jedz sushi ręce pałeczki do jedzenia.

Za Twoje zdrowie! Ritul, czy już zdałeś sobie sprawę, że ty i ja byliśmy także Japonkami?

Za Twoje zdrowie! Ritul, czy już zdałeś sobie sprawę, że ty i ja byliśmy także Japonkami?

Tak, japońskie matki.

[Japońska matka]

Japońska matka, wykrzyknik

Wartość: wykrzyknik emocji.

przykładowy tekst: Japonka, co się stało ?! • Matka Japonii, no cóż, nic! • Japona to noga twojej matki. • Matko Japonii, dlaczego jest tak zimno! • Z tego samego miejsca, skąd „japońska matka”, „cholera” (jako wykrzyknik) itp. • Japonka! Tak, ona żyje! • Mamy szansę przełamać Niemcy, matkę Japonii!

Synonimy: yo-my, eprst, yoklmn, yokharny babai, japoński policjant, japoński bóg, yok-Makaryok, zielone drzewa, kijki, miotły, yoshkin-klyoshkin, yoshkin cat, yoshkin's cats, matrioshka-matrioshka, edryona Edren bochenek , Edren Macaroni, Edrena Louse, Edrena Fenya, do cholery, zacieruj swoją matkę, nogi w moich ustach, holi-moth.

Żyłem… okazuje się, że byłem… wykrzyknikiem.

[Pij surową herbatę jajeczną]

Pij surową herbatę jajeczną

Jeśli zmieszasz łyżeczkę czarnej herbaty z łyżeczką deserową zielonej herbaty, zmielisz miksturę na proszek, dodasz dwa surowe żółtka i zjesz to błoto, to według japońskich naukowców możesz poprawić swój mózg tak bardzo, że nawet zapamiętasz czego nie potrzebujesz. Bez żartów. To stara japońska recepta na pozbycie się zapomnienia, zwanego obecnie w medycynie miażdżycą.

[Campai!]

Campai!
Jeśli Japończyk wykona gest przypominający przechylanie szklanki, jest mało prawdopodobne, aby zaproponował rozmówcy odświeżenie się lemoniadą. Najprawdopodobniej mówimy o pójściu na obiad do jednej z restauracji.
Japończycy rzadko zapraszają do domu przyjaciół, kolegów i koleżanki, wolą zebrać małe towarzystwo i pójść razem do restauracji. Młodzi ludzie częściej niż dorośli zbierają się w domu, ale nawet takie imprezy są mniej hałaśliwe niż Europejczycy czy Amerykanie: zwykle w japońskim domu jest za mało miejsca do tańca i zbyt cienkie ściany, przez które łatwo przeszkadzać sąsiadom muzyką. Dlatego studenci zbierają się na przykład na przyjęciach w uniwersyteckich kawiarniach lub tanich piwnych restauracjach.

Zachowanie Japończyków podczas odwiedzania restauracji jest inne niż nasze. Przede wszystkim prawie nie wznoszą toastów w swoim towarzystwie, z wyjątkiem wspólnego okrzyku „Campai!” („Opróżnijmy nasze kieliszki!” Lub, mówiąc bardziej luźno, „Twoje zdrowie!”) Na początku spotkania.
Ponadto przy japońskim stole nie ma zwyczaju nalewania alkoholu do szklanki: zwykle robi to sąsiad lub właściciel domu. Jeśli stół jest serwowany po japońsku, a gość chce napełnić szklankę, to z pewnością trzeba go odebrać. Szklankę na stole napełnia się dopiero podczas uroczystej kolacji w urządzeniu umieszczonym w miejscu symbolicznie wydzielonym dla zmarłego. Dlatego zwykle właściciel, biorąc naczynie z alkoholem, czeka, aż gość podniesie szklankę, a jeśli to nie nastąpi, szklanka nie jest napełniona, co oznacza, że ​​gość nie chce już pić. Nieświadomi cudzoziemcy są zakłopotani i psychicznie karcą podstępnych Japończyków, którzy tylko udają, że chcą napełnić swoje kieliszki, ale w rzeczywistości postanowili oszczędzić na gorzałce.
Zorientowany gość różni się tym, że przestrzega określonej kolejności napełniania kieliszka: jeśli Japończyk pokaże, że chciałby nalać za gościa, a gość nie ma nic przeciwko, to powinien najpierw dokończyć zawartość szklanki, następnie odwróć go do góry dnem, pokazując, że szklanka jest pusta, a następnie ustaw naczynie w pozycji roboczej i przytrzymaj, aż szklanka zostanie napełniona. Następnie należy wypić łyk bez picia do końca i dopiero wtedy postawić szklankę na stole.

Inną cechą japońskiej firmy jest to, że zamiast spokojnie odpoczywać w jednym miejscu, Japończycy po chwili, niespodziewanie dla obcego obserwatora, podskakują, zostawiając niedokończone kieliszki iz okrzykami „tsugi-e iko!” („Chodźmy dalej!”) Przenieś się w zwartej, zgranej grupie do innej restauracji, a częściej do baru, gdzie z nową energią wybucha proces wchłaniania alkoholu. Wieczorami w Tokio i innych dużych miastach nierzadko można spotkać grupy mężczyzn dokonujących tak chaotycznych przemian, oddających hołd tej mało zrozumiałej dla osób postronnych tradycji, zwanej hasigodzake.
Ogólnie rzecz biorąc, Japończycy protekcjonalnie odnoszą się do swoich pijanych rodaków, wybaczając im pewną dumę, której nie mogliby znieść, gdyby rozmówcy byli trzeźwi. W związku z tym Japończycy „pod naciskiem” rzadko zachowują się agresywnie, częściej jednak lśnią radosnym uśmiechem i oddają się sentymentalnym wspomnieniom.

O ile z góry nie uzgodniono inaczej, Japończycy zwykle płacą rachunki za restaurację w klubie („varikan”). W tym przypadku kwota jest równo dzielona przez wszystkich obecnych - kto i ile zjadł lub wypił - nie można jej liczyć.

Mówiąc o japońskich tradycjach picia, warto przypomnieć narodowe sposoby na przezwyciężenie kaca. Japońska tradycja obejmuje stosowanie pikli i pikli, szczególnie stromo marynowanych śliwek umeboshi, a także duże ilości japońskiej zielonej herbaty z gotowanym ryżem.

Japończycy organizują bardziej powściągliwe imprezy z kolegami „w miejscu pracy”, co według tradycji japońskiej jest dobrym sposobem na nawiązanie cieplejszych relacji z kolegami. Wspaniałą okazją do spotkań są święta Nowego Roku, które w japońskich firmach i firmach obchodzone są serią bonenkai („pożegnanie ze starym rokiem”) i shinnenkai („spotkanie z nowym rokiem”). Kolejny sezon imprezowy to wiosna, kiedy ludzie masowo podziwiają kwitnące wiśnie (hanami).
Podobnie jak większość innych mniej lub bardziej formalnych wydarzeń w Japonii, przyjęcia są starannie planowane. Wybierany jest główny organizator (kanji), który sporządza listę uczestników, zbiera pieniądze, zamawia salę w restauracji, koordynuje menu, dzwoni do gości i ostatecznie prowadzi sam wieczór.
Zaczynając formalnie, wieczór zazwyczaj szybko staje się głównym nurtem zabawy wszystkich, a publiczność może się nawzajem bawić, demonstrując, jak mówią, swoje „ukryte talenty” (kakushigei): śpiewanie piosenek, taniec, wykonywanie magicznych sztuczek ...



Evgeny Kruchina

Miałem wstyd z Japonkami, a dokładniej z Japonkami.
Jakoś podczas pierestrojki zdarzyło mi się ich gościć ...
Kiedy zapytałem: „Czy chciałbyś jeszcze herbaty?” Dwóch przecząco potrząsnęło głowami, a jeden pozytywnie. Nalałem jej więcej herbaty. Zakłopotana, krztusząc się, zaczęła go pić. I była po raz pierwszy w Związku Radzieckim. Pozostali dwaj już od jakiegoś czasu mieszkają i pracują w Unii ...
Okazało się, że na moje pytanie "chcesz?" odpowiedziała twierdząco „tak (potwierdzając - nie chcę!)”, a nie „tak (w tym sensie - chcę”) - jak to rozumiemy, zadając pytanie „nie chcę?”. Pozostałe dwa już wiedzieli o tej różnicy, więc odpowiedzieli „po rosyjsku”.

Tak ... więc rozbierzcie ich na części ... kosmici !!!

[Pij surową herbatę jajeczną]

Pij surową herbatę jajeczną

To stara japońska recepta na pozbycie się zapomnienia, zwanego obecnie w medycynie miażdżycą.

Gasha i ktoś próbował, no cóż, oprócz Japończyków oczywiście ... Naprawdę nie wiem, co robić, żeby moja pamięć nie opuszczała mnie okresowo ... dwadzieścia razy dziennie

Tanya, właściwie, wsunąłem przepis do IRR, kiedy zmartwiła mnie swoim zapomnieniem, ale moim zdaniem go nie użyła ... Więc - daj spokój! Idź po to! Wtedy powiesz ... W końcu dlaczego jesteś gorszy od Japończyka?

Powiesz mi później ...

co jeśli zapomnę?

Tanya, właściwie, wsunąłem przepis do IRR, kiedy zmartwiła mnie swoim zapomnieniem, ale moim zdaniem go nie użyła ... Więc - daj spokój! Idź po to! Wtedy powiesz ... W końcu dlaczego jesteś gorszy od Japończyka?

Ale moim zdaniem wręcz przeciwnie, IRR zawsze pamięta: co? Gdzie? i kiedy? I zastanawiałem się jak, ale okazuje się, że zjada żółtka z herbatą… Dlaczego by tego nie spróbować. A jeśli etap zapomnienia nie jest początkowy, czy to pomoże?

A właściwie o czym ja mówię?

A jeśli etap zapomnienia nie jest początkowy, czy to pomoże?

Koniecznie! Nie na tym etapie, ale na następnym !!!

[Jak zastąpić egzotyczność w przepisie?]

Jak zastąpić egzotyczność w przepisie?

Cytat z Internetu. Źródło: 🔗
KOTWICE



Zabawne jest to, że wiele osób nadal myli je z korniszonami lub piklami - małymi, młodymi ogórkami.W rzeczywistości sardele (łac. Engraulidae) to rodzina ryb z rzędu śledzi.
Notoryczna sardela często irytuje oczy hostess w pasztetach mięsnych i drobiowych, różnych sałatkach. W potrawach mięsnych anchois nadaje lekko wyczuwalny smak. Możesz go zastąpić szprotem o pikantnym soleniu, a jeśli potrzebujesz lekkiego tonu, może to być zupełnie zwyczajny, robotniczy chłop. Również możesz
zastąpić sardelę tajskim lub wietnamskim sosem rybnym. Niewykluczone jednak, że z tym drugim nie będzie problemów. Ale na pewno jest taniej.
SER MASCARPONE



W rzeczywistości mascarpone wcale nie jest serem, a raczej kremowym jogurtem. Przygotowuje się go ze świeżej śmietany o dużej zawartości tłuszczu: do śmietanki kremowej dodaje się sok z cytryny lub ocet winny i powoli podgrzewa.
Krem mascarpone powstaje z mleka krów karmionych wyłącznie świeżymi kwiatami i trawą. Mascarpone - bardzo wysokokaloryczny - 450 kcal w 100 g. Tradycyjnie ten delikatny ser śmietankowy postrzegany jest jako deser. Najpopularniejszym daniem z mascarpone jest deser Tiramisu.
Mascarpone można kupić w supermarketach lub w wyspecjalizowanych sklepach z włoskimi produktami. To prawda, że ​​nie jest tanie. Możesz go zastąpić tłustym tartym twarogiem lub mieszanką ciężkiej śmietany i twarogu.

GOTOWANIE WINA RYŻOWEGO, MIRIN



Wino ryżowe Cooka to rodzaj sake, jedyna różnica polega na tym, że do gotowania używa się wina wytrawnego o niskiej zawartości alkoholu, co zwykle nie jest klasyfikowane jako napoje alkoholowe. Dodawanie wina ryżowego jest powszechną techniką w kuchni japońskiej i chińskiej. W kuchni japońskiej sake nie jest używany do zawartego w nim alkoholu, ale do usuwania zapachów z potraw rybnych. Z tego powodu sake czasami gotuje się przed dodaniem do innych potraw w celu odparowania zawartego w nim alkoholu. Ponadto za pomocą sake można znacznie poprawić smak wielu produktów, jako marynatę stosuje się wino ryżowe. Przygotowując dania kuchni japońskiej i chińskiej zamiast sake można użyć białego wytrawnego wina gronowego. Słodkie kulinarne wino ryżowe lub mirin jest również prawie powszechnie używane w kuchni japońskiej. Jest to gęsty, słodkawo-żółty płyn z niewielką zawartością alkoholu. Otrzymywany jest z odpowiednich odmian ryżu, słodu ryżowego i słodkich ziemniaków. Jak sake, mirin też
Służy do nadania potrawom specyficznego aromatu i delikatnego słodkawego posmaku. Istnieją dwie odmiany mirin, hon mirin i shin mirin, nieco różniące się smakiem, ale równie używane do robienia ryżu do sushi. Mirin można zastąpić lekką wytrawną sherry, ale w mniejszych ilościach.

OCET BALSAMICZNY



W kuchni włoskiej ocet balsamiczny jest stosowany w sosach do warzyw, mięsa i ryb. Przygotowanie octu rozpoczyna się od wyciśnięcia soku z winogron Trebbiano z prowincji Modena lub Reggio Emilia w regionie Emilia-Romagna. Sok winogronowy jest podgrzewany, aż będzie
zamienia się w gęsty, ciemny syrop. Następnie syrop miesza się z octem winnym i przetrzymuje w drewnianych beczkach. Każdy producent używa własnych przypraw. Okres dojrzewania octu wynosi co najmniej 3 lata, a jego najlepsze odmiany mogą wytrzymać do 50 lat.
Zamiast drogiego tradycyjnego octu balsamicznego można kupić niedrogi, produkowany przemysłowo w Modenie. Ocet balsamiczny można również zastąpić octem winnym. A jeśli chcesz trochę zbliżyć się do oryginalnego smaku octu balsamicznego, spróbuj go naparować ziołami i przyprawami. To nada mu bardziej wyrafinowany smak i aromat.
Możesz to zrobić w ten sposób:
Proporcje - 1 szklanka ziół na 2 szklanki octu. Na przykład jabłko. Smaczny do produkcji piołunu z octem estragonowym. Zacznij od pozostawienia ziół w ciemnym, ciepłym miejscu do wyschnięcia na noc. Polej zioła octem, aby całkowicie je przykrył. Pozostawić do zaparzenia na 6 tygodni w ciemności, nalewkę należy również przechowywać w ciemności, pamiętając o tym, aby od czasu do czasu wstrząsnąć.

EKSTRAKT WANILIOWY, ESENCJA WANILIOWA.



Ekstrakt waniliowy to alkoholowa nalewka ze strąków wanilii o zawartości alkoholu 35%, która jest stosowana z reguły jako dodatek do kremów, puddingów, deserów, nie toleruje obróbki termicznej. Dlatego lepiej nie używać go do pieczenia. Możesz samodzielnie przygotować ekstrakt waniliowy. W tym celu wlej 100 g wódki do 4 lasek wanilii pokrojonych wzdłuż na 2 części, zaklinuj pojemnik i odstaw w chłodne miejsce na co najmniej 2-3 tygodnie. Może być przechowywany przez 4–5 lat. Ale gdy nie ma ekstraktu, wystarczy cukier - zamiast 1 łyżeczki. płyn, weź 10-15 g cukru waniliowego. Pamiętaj tylko, że cukier waniliowy może być oparty na naturalnej wanilii lub syntetycznej wanilinie. Oczywiście preferowana jest pierwsza opcja. Esencja waniliowa to smak żywności identyczny z naturalnym, który zawiera naturalne i nienaturalne składniki, dzięki czemu jest znacznie tańszy od ekstraktu. 12,5 g esencji waniliowej można zastąpić 1 g proszku waniliowego lub 20 g cukru waniliowego.

KOPER WŁOSKI



Koper włoski to wieloletnie zioło z rodziny parasolowatych. Ma wysoką (do 2 m) rozgałęzioną łodygę, która podobnie jak liście ma niebieskawy kolor. Z wyglądu przypomina koper, a smakiem i zapachem przypomina anyż. Często występuje w daniach rybnych i warzywnych, sałatkach, herbatach. W
kopru włoskiego często łączy się z kaparami w gorących daniach. Do gotowania używa się zarówno łodyg, jak i bulw kopru włoskiego. Te ostatnie są duszone i smażone. Korzeń kopru włoskiego można zastąpić selerem łodygowym. Jeśli w przepisie przepisano koper włoski ze względu na smak, jego świeże gałęzie można zastąpić nasionami. Te ostatnie sprzedawane są w przyprawach, smakują jak kminek.

KAPARY



Do tej pory w Rosji obawiają się solonych zielonych kulek w słoikach - nie jest jasne, jaki to rodzaj owoców iz czym się je. W rzeczywistości kapary w ogóle nie są owocami, ale nie rozwinięte pąki kolczastego krzewu kaparowego (Capparis spinosa). Nawiasem mówiąc, są ważnym składnikiem oryginalnej sałatki Olivier. Z którego już zgadłeś, jak możesz zastąpić kapary.
Kapary dodają potrawie pikantności i kwaśności. Możesz je zastąpić oliwkami, oliwkami lub korniszonami.

MLEKO KOKOSOWE



Mleko kokosowe to kremowy płyn otrzymywany w wyniku specjalnego przetwarzania miazgi kokosowej (nie mylić z sokiem kokosowym powstałym wewnątrz owocu) i jest często stosowany w kuchni indyjskiej, tajskiej, indonezyjskiej, malezyjskiej, karaibskiej. Stanowi idealną bazę do orientalnych zup kremowych, składnik sosów do mięs, ryb i owoców morza, curry, a także znajduje zastosowanie w deserach i koktajlach.
Mleko kokosowe jest sprzedawane w sklepach w puszkach, ale nie wszędzie można go kupić i nie zawsze, poza tym niektórzy ludzie nie lubią zapachu i smaku kokosa. Dlatego w sosach mleko kokosowe można zastąpić niskotłuszczową (10-15%) śmietaną, w deserach - zwykłym mlekiem. Jeśli chcesz nadać swoim wypiekom kokosowy smak, w porządku są również płatki kokosowe. Ale zastępowanie mleka kokosowego, na przykład w narodowych tajskich zupach, może nie jest tego warte.

WŁOSKI SOS PASSATA.



Uniwersalny włoski sos wiatrowy o gęstej konsystencji, wytwarzany na bazie puree z pomidorów bez skórki i bez pestek, służy do przygotowania zupy pomidorowej, mięs oraz różnych sosów. Można go kupić w stanie gotowym, ale nie jest trudno go przygotować samodzielnie. Do przygotowania sosu potrzebujesz 1 kg pomidorów, 1 średniej cebuli, 1-2 łyżeczki. sól, 1 pęczek bazylii. Pomidory parzyć, obrać i drobno posiekać. Drobno posiekaj cebulę i smaż na oleju roślinnym na złoty kolor. Gdy cebula się zrumieni, dodaj do niej pomidory. Gotową mieszaninę gotować na wolnym ogniu przez 25 minut, w tym czasie nadmiar wilgoci powinien wyparować. Dopraw solą i posiekaną bazylią 10 minut przed gotowaniem.
CO JESZCZE MOŻNA ZASTĄPIĆ BEZ UTRATY SMAKU.

* Proszek do pieczenia (proszek do pieczenia) - na 20 g należy wymieszać 5 g sody oczyszczonej, 3 g kwasu cytrynowego i 12 g mąki.Ta ilość proszku jest obliczana na 500 g mąki.

* Cukier nierafinowany - zastąpiony zwykłym cukrem.

* Fondant - zastąpiony polewą lub rozpuszczoną czekoladą.

* Skrobia kukurydziana - zastępuje każdą inną skrobię.

* Śmietana świeża - zastąpiona gęstą, bezkwasową śmietaną.

* Fromage fre - gęsty jogurt lub śmietana.

* Garam masala (pikantna mieszanka) - po 1 łyżeczce. kurkuma, kolendra i kminek.

* Melasa - po prostu zastąpiona syropem cukrowym lub miodem.

* Syrop klonowy - można zastąpić miodem.

* Mąka naleśnikowa - zwykła mąka i proszek do pieczenia.

* Karczoch - świeże karczochy można zastąpić tymi z puszki. Z kolei karczochy w puszkach są zastępowane papryką w puszkach.

* Polenta (pełnoziarnista owsianka kukurydziana) - kasza kukurydziana. Zmielenie go w młynku do kawy da Ci prawdziwą mąkę polentową!

* Ser feta - zastąpiony serem feta i odwrotnie.

* Ser Mozzarella - zastępuje sulguni.

[olej sezamowy]

Jeśli przepis tego wymaga olej sezamowy, następnie można go przygotować, smażąc pół łyżeczki nasion sezamu w dwóch łyżkach. l. rast. obrazy olejne.

[Co może zastąpić jajko podczas pieczenia?]

Co może zastąpić jajko podczas pieczenia?

Jak wybrać przepis

Przeczytaj przepis i określ stosunek jajek do mąki. Wybierz te przepisy, w których na każde 200 gramów mąki przypada 1 - 2 jajka.
Jak zmienić przepis

W wypieku jajka pełnią dwie główne funkcje: pełnią funkcję spoiwa i sprawiają, że ciasto jest puszyste.
Podczas gotowania wypieku wymień każde jajko:

2 łyżki stołowe. l mleko
½ łyżka. l sok z cytryny
½ łyżka. l soda

Lub:
2 łyżki stołowe. l mleko
¼ łyżeczki proszku do pieczenia lub proszku do pieczenia (patrz instrukcja proszku do pieczenia)

Możesz też zastąpić jajko 1 łyżką. łyżka gęstej śmietany zapewniająca lepkość i proszek do pieczenia zapewniający puszystość.

Robiąc babeczki z suszonymi owocami, wymień każde jajko:
1 łyżka. l skrobia kukurydziana
2 łyżki stołowe. l wody

========================================

Przygotowując produkt kulinarny, jajko można wymienić:

1 jajko = 2 łyżki l. mleko + 1/2 łyżki. l. sok z cytryny + 1/2 łyżki. l. Soda;

1 jajko = 2 łyżki l. mleko + 1/4 łyżeczki. proszek do pieczenia;

1 jajko = 2 łyżki l. woda + 1 łyżka oleju roślinnego + 2 łyżeczki proszku do pieczenia;

1 jajko = 2 łyżki wody + 2 łyżeczki proszku do pieczenia

1 jajko = 2 łyżki mąki kukurydzianej lub ziemniaczanej

1 jajko = 1 łyżka mleka w proszku + 1 łyżka mąki kukurydzianej + 2 łyżki wody.

Podczas gotowania słodkich wypieków wymiana wygląda następująco:

1 jajko = 1 łyżka l. skrobia kukurydziana + 2 łyżki. l. woda;

1 jajko = 1 rozgnieciony banan

1 jajko = 2-3 łyżki mąki sojowej, ubić trzepaczką niewielką ilością wody (powinna się spienić) i wlać do ciasta.

[Yaki-yaki]

Yaki-yaki

Smażone dania japońskie (z wyjątkiem smażonej w głębokim tłuszczu tempury) są określane głównie przez złożony hieroglif „yaki” 焼 き.

Często potrawy te gotuje się na specjalnych patelniach, takich jak teppan 鉄 板, szerokie danie na piecu na węgiel drzewny smażone obok gości (często w restauracjach z czasów Showa), po czym od razu podaje się gorące danie. Grupa przygotowanych z nią potraw nosi nazwę teppanyaki 鉄 板 焼 き.

Don-don-yaki ど ん ど ん 焼 き to sposób na szybkie grillowanie na grillu ulicznym, chociaż zdarza się to w restauracjach, często na drewnianych szaszłykach lub w specjalnych formach.

Słowo Booru-yaki ボ ー ル 焼 き - "smażone kulki" jest używane do określenia okrągłego smażonego / pieczonego jedzenia / słodyczy na patyku.

Kushi-yaki 串 焼 き - smażenie, głównie mięsne, jak kebab.


1. O-konomi-yaki お 好 み 焼 き (dosł. „Ulubiony grill”), Shigure-yaki し ぐ れ 焼 き, Ensuu-yaki 遠 州 焼 き - smażony płaski chleb / „pizza” z wody i ciasta jajecznego . Ciasto miesza się z kapustą, makaronem lub ryżem, z dodatkiem tartego mięsa (wieprzowina) lub ryb (np. Surowa kalmary), sera i warzyw, posypane przyprawami, często suszonym tuńczykiem, aonori (kawałki suszonych wodorostów), zioła, kiełki fasoli, doprawione majonezem i keczupem. Skład różni się w zależności od regionu, najbardziej znane to 関 西風 お 好 み 焼 焼 „Kansai-fuu o-konomyaki” i 広 島 風 お 好 み 焼 き „Hiroshima-fuu o-konomyaki”. Spożywa się ją albo poprzez krojenie w kostkę pałeczkami, albo jako włoską pizzę.





2.Monja-yaki も ん じ ゃ 焼 き lub monjia, botta - w niektórych regionach to także naleśnik, podobny do o-konomyaki. Popularne w Tokio, Saitamie, Gunme i innych. Pochodzi z buddyjskich ciast upamiętniających otręby pszenne z okresu Edo. Teraz jest to mieszanka kapusty, cebuli, papryki, marchewki z przyprawami, na którą wylewa się i piecze w teppan.





3. Steaki ス テ ー キ - stek w wersji japońskiej, mięso (wołowina, wieprzowina, jagnięcina, końskie, mielone, czasem nawet kurczak, ryba i szynka) smażone w różnym stopniu na teppanyaki lub grill siatkowy z przyprawami, podawane z grzybami, daikonem lub renkonem (korzeniami lotosu), kalafiorem, kukurydzą itp.



4. Tian-chan-yaki ち ゃ ん ち ゃ ん 焼 き - łosoś pieczony (czasem pstrąg) z warzywami - cebula zielona i zwyczajna, kapusta, sos sojowy fasolowy, grzyby, czerwona ostra papryka, czosnek. Popularne na Hokkaido.



5. Kyabetsu-yaki キ ャ ベ ツ 焼 き, Kyabe-yaki キ ャ ベ 焼 - kapusta z przyprawami, z jajkiem, imbirem, zieloną cebulką, smażona na cieście podobnym do o-konomi-yaki. Po usmażeniu jest dwukrotnie składany.



6. Ika-yaki イ カ 焼 き - smażona na cienkich plasterkach kalmary w gęstej panierce z przyprawami i warzywami. Po usmażeniu naleśnik jest kilkakrotnie zawijany.



7. Suki-yaki す き 焼 き - cienko pokrojone warstwy mięsa wołowego lub wieprzowego, niegotowane do pełnej gotowości. Lub jest to głównie surowe mięso. Służy jako przystawka: tofu, cebula, surowe jajko (maczane są w nim kawałki mięsa przed włożeniem do ust); na dodatek, najczęściej makaron - udon, liście chryzantemy lub kapusta pekińska, grzyby shiitake lub zupa miso (można w niej gotować mięso po lekkim usmażeniu).





8. Horumon-yaki ホ ル モ ン 焼 き - smażone wnętrzności zwierząt na ruszcie siatkowym, w folii lub na teppan - jelita, żołądek, wątroba, serce, nerki, płuca itp. Uważane za przydatne.



9. Yaki-soba 焼 き 蕎麦 - smażona soba z mąki pszennej lub gryczanej z dodatkiem przypraw i warzyw.



10. Sechi-yaki せ ち 焼 き - makaron smażony z jajkiem. Smażone, zawijane, posypane przyprawami, polane majonezem.





11. O-yaki お 焼 き 、 御 焼 き - pieczone okrągłe ciasta z mąki gryczanej nadziewane czerwoną fasolą, warzywami lub słodyczami.





12. Kashimin-yaki か し み ん 焼 き - pieczone mięso mielone z siekaną kapustą na płaskim cieście z ciasta przaśnego natłuszczone tłuszczem wołowym. Składa się dwukrotnie.





13. Yaki-nasu 焼 き な す - bakłażan smażony / duszony, podawany z wasabi lub cebulą i tartym imbirem, sosem sojowym i octem.





14. Taiyaki た い 焼 き - „smażona dorada”, na niektórych obszarach - „karp”, japońskie ciasteczka w kształcie ryby, nawiązujące do Wagashi (słodyczy), rozpowszechnionych od czasów Meiji. Najpopularniejszym nadzieniem jest słodki dżem z fasoli adzuki lub anko. Jako nadzienie używa się również budyniu, czekolady lub sera. Przygotowane z ciasta przaśnego lub maślanego ze skrobią, sodą i octem. Ciasto układa się z każdej strony w foremce w kształcie ryby, następnie nakłada się nadzienie i mocuje obie połówki.





Imagawa-yaki 今 川 焼 き są do nich podobne, ten sam skład, ale okrągły i Dora-yaki 銅鑼 焼 き 、 ド ラ 焼 き - duży okrągły kształt (gong), - 2 grube naleśniki ze słodkim nadzieniem w środku .



15. Yaki-tori 焼 き 鳥 "smażony ptak" - danie zrobione z kawałków kurczaka lub innych warzyw i warzyw smażonych na węglach na bambusowych szaszłykach, jak grill. Mięso polewane jest sosem tara, który składa się z mirinu, sosu sojowego i cukru i smażone do miękkości.



16. Yaki-niku 焼 肉 - mięso smażone na żelaznym ruszcie, różne rodzaje mięsa i przyprawy.



17. Tako-yaki た こ 焼 き 、 蛸 焼 - smażona ośmiornica. Danie z kawałków ośmiornicy zawiniętych w ciasto smażone jest w specjalnych formach z półkolistymi nacięciami. Posyp startą rybą (katsuobushi), przyprawą, majonezem.









18. Tamago-yaki 卵 焼 き, Tama-yaki, タ マ ヤ キ Akashi-yaki 明石 焼 き - omlet. Na 1 jajko 1 łyżka. l. woda, 1 łyżeczka sosu sojowego, pół łyżeczki cukru. 1 łyżka. l. wymieszać i smażyć, zaginając końcówki do uzyskania objętości, tradycyjnie gotowane na kształt prostokąta (巻 き 焼 き 鍋 makikinabe), ale też okrągłego. Po raz pierwszy zauważony w prefekturze Akashi.



Usu-yaki-tamago 薄 焼 き 卵 ​​- cienki omlet.Często zawija się w nią wszelkie nadzienie.



19. Bara-yaki バ ラ 焼 き - sos słodko-kwaśny, soja, dużo cebuli, czerwonej papryki i kawałków mięsa, pieczony lub duszony na kształt prostokąta. Popularne w południowej Japonii.



20. Yuuan-yaki 幽 庵 焼 き, 柚 庵 焼 き 、 Yuyori-yaki 祐 庵 焼 き - z epoki Edo, pieczone filety rybne (makrela, łosoś, barakuda) w soku z cytryny i mirin, podawane do ceremonii parzenia herbaty.



21. Yaki-ton 焼 き と ん - kebab wieprzowy z cebulą na bambusowym patyczku. Liście kapusty są często używane jako arniel.



22. Shouga-yaki 生姜 焼 き - słodko pieczony imbir shouga z mięsem, cebulą, kapustą, posypany sezamem.



23. Dote-yaki ど て 焼 き - wołowina na pałeczkach bambusowych, duszona w płynnym sosie z miso, przypraw, sosu sojowego i mirinu.



24. Madama-yaki- (don) 目 玉 焼 き (丼) - nasze zwykłe jajka sadzone (z ryżem).



25. Nabe-yaki-udon 鍋 焼 き う ど ん - duszony makaron udon w bulionie z warzywami, krewetkami, udekorowany jajkiem, rybą w tempurze i ziołami.



Inny:

Teri-yaki 照 り 焼 き - przyprawa:

100 ml (1/2 szklanki) sake

100 ml (1/2 szklanki) mirin

100 ml (1/2 szklanki) sosu sojowego

1 łyżka. l. brązowy cukier

Gotuj wszystko, aż sos wyparuje o połowę. Gotowy sos powinien być gęsty. Co więcej, Yu albo natychmiast

używane do dań mięsnych i rybnych lub suszone i mielone na pył do następnego rozwodu, sprzedawane z reguły jako gotowe.



Źródło: 🔗

wracając do zasad etykiety w języku japońskim
i wrzucam wasabi do spodka z sosem sojowym
następnie kładę bułkę na chwilę, aby lekko ją namoczyć
a potem jemy
może nie jest to zgodne z etykietą, ale lubię ryż, żeby był słony i lekko ostry

.

Czy agencje wywiadowcze kontrolują media społecznościowe?

Dosłownie nie tak dawno pracownicy KGB ZSRR dołożyli wszelkich starań, aby zebrać dossier dotyczące tej lub innej osoby we własnym interesie lub w interesie śledztwa. A dziś, w dobie informatyki, takich wysiłków nie wymaga ani FSB, ani Ministerstwo Spraw Wewnętrznych, ani komornicy i inne służby specjalne, w tym zagraniczne, bo ludzie z własnej ignorancji zbierają dossier własnymi rękami! W jaki sposób? To jest bardzo proste! Z pomocą takich sieci społecznościowych, Odnoklassniki, Facebook i innych.

Oto, co pisze o tym bloger Mejamir:

Jeśli mam manię prześladowań, nie oznacza to, że nikt mnie nie śledzi ...

Przybyłem tutaj około trzy tygodnie temu na stronie Odnoklassniki. To dobry pomysł, bystry - by na nowo zebrać starych znajomych, przypomnieć sobie dawne czasy, przyjrzeć się dojrzałym i mądrzejszym kolegom z klasy. Tak, a strona jest poprawnie wykonana, wszystko można znaleźć, wszystko jest widoczne i zrozumiałe. Jest nawet system przesyłania wiadomości. Z przyjemnością zacząłem szukać znajomych imion z mojego notatnika.

Znalazłem wielu wspólnych znajomych, wiele społeczności, których nazw nawet nie pamiętałem. I tak, odchylając się ponownie na krześle, by napić się herbaty, spojrzałem na ekran i nagle zobaczyłem ... DOKUMENT o sobie! Ponadto zebrane własnymi rękami. Szczegółowe, ze zdjęciami, datami, kręgiem towarzyskim, danymi kontaktowymi z korespondencji osobistej, adresami e-mail, adresami zamieszkania. Zaśmiałem się, myśląc, że mam paranoję, ale myśl utknęła mi w głowie.

Ponadto. Decydując się na dodanie kolejnego zdjęcia do galerii zdjęć, natrafiam na nowe ostrzeżenie, że to ja powinienem być przedstawiony na zdjęciu, moja twarz jest widoczna, nie da się przedstawić przedmiotów, zwierząt, dzieci. Wydawałoby się to nieszkodliwym wymaganiem, które logicznie wynika z formatu projektu. Gdyby nie kategoryczne ostrzeżenie, że wszystkie zdjęcia nie spełniające wymagań zostaną usunięte przez moderatorów. Wydawałoby się, dlaczego? Kto staje na drodze Twojego ukochanego kotka lub supersamochodu, o którym się zachwycasz? Wszakże jeśli pojawi się takie kategoryczne ostrzeżenie, to znaczy, że komuś to przeszkadza. Cóż, w przypadku dzieci to zrozumiałe, terroryzm, pedofilia, handel ludźmi. Ogólnie rzecz biorąc, ludzkie lęki. Ale kim są zwierzęta na drodze?

Odpowiedź przyszła szybko. Wydaje się, że nikogo nie obchodzi, że czujesz się komfortowo podczas korzystania z witryny. Patrzymy głębiej.Cała ta strona okazuje się doskonałą bazą danych szablonów dla systemu rozpoznawania wzorców, który jest całkiem realny i służy do śledzenia ludzi na podstawie obrazów z kamer telewizyjnych. Takie systemy służą do ochrony budynków wielokondygnacyjnych, lotnisk, stacji kolejowych i innych obiektów: dużego obszaru, ulic, sklepów, banków, centrów biurowych, restauracji, wszędzie tam, gdzie można zainstalować kamery telewizyjne i połączyć je w sieć, będzie możliwe śledzenie wszystkich ruchów osoby, jej spotkań i codziennej rutyny. Łącząc rozpoznane obrazy z bazą danych, uzyskamy pełny obraz życia danej osoby. I tu pojawiają się ograniczenia dotyczące umieszczania obrazu. Jeśli zamiast siebie wrzucę zdjęcie psa, bot w odpowiedzi na moje imię zacznie rozpoznawać wszystkie „bobby” w okolicy. Jeśli wrzucę zdjęcie nowej żółtej taksówki, komputer będzie zdezorientowany.

Teraz dodaj fakt, że konta nie można usunąć. Nadal pozostanie w bazie danych. Tym razem. I fakt, że na rosyjskich serwerach, takich jak Mail. ru i ludzie. py przechowywane są dzienniki aktywności użytkowników. Ile? Nie wiem. Wiem, co jest trzymane.

Okazuje się, że to smutny obraz. Jest zbyt wiele zbiegów okoliczności, by je zignorować. Dlaczego taki system jest potrzebny, mogę się tylko domyślać, skoro nie jestem oficerem FSB. Ale pomysł jest prosty i skuteczny. Same owce gromadzą się w stadzie i idą do zagrody. Warzywa sadzi się w ogrodzie. Ryba połyka haczyk.

Z jednej strony nie mam nic do ukrycia, jestem uczciwą osobą i szanowanym obywatelem. Z drugiej strony fakt, że jesteśmy wolni, nie jest naszą zasługą, ale wadą kompetentnych władz.

Należy o tym pamiętać, dodając partnerów biznesowych do swoich „znajomych”.

Jak napisała otwarta gazeta elektroniczna Forum. od 21.03.2008:



„Ta wiadomość to wiadomość tylko dla tych, którzy nie pracują w służbach specjalnych. A dla tych, których działalność zawodowa jest w jakiś sposób związana z FSB, FSO i innymi podobnymi organami, została wydana wewnętrzna dyrektywa zakazująca umieszczania ich danych na stronie. Otrzymawszy dowody tego faktu, nasi redaktorzy planowali napisać ten artykuł w stylu feuilletona na temat kolejnej szpiegowskiej manii. Ale wcześniej konsultowałem się z naszymi pracownikami - weteranami służb specjalnych. Ich werdykt był mniej komiczny.

Byli (którzy nigdy nie są) oficerowie wywiadu jednoznacznie nazwali to miejsce poważnym zagrożeniem dla bezpieczeństwa naszego kraju. Tak potężnej systematyzacji danych według miast, ośrodków szkoleniowych, przedsiębiorstw, jednostek wojskowych wskazujących daty służby, danych osobowych Rosjan z zestawem zdjęć itp. Nie ma nawet w FSB Rosji.
Niestety, nawet my jesteśmy zmuszeni stwierdzić, że informacje na stronie są idealnym narzędziem dla rekrutera, ponieważ zawierają osobiste, zawodowe, a nawet historyczne dane i relacje zarówno dla każdej osoby z osobna, jak i dla całych grup osób przecinających się w jeden sposób lub inne kierunki. Jeśli wyznaczysz sobie cel, możesz łatwo znaleźć wyjście do tej lub innej osoby poprzez znajomych, przyjaciół i krewnych. Witryna zawiera nie tylko prawdziwe dane (warunek funkcjonowania), ale także zdjęcia, co z pewnością ułatwia przetwarzanie danych osób.

I choć zakaz FSB nie dotyczy zwykłych obywateli, to trzeba powiedzieć, że taka strona może być niebezpieczna z punktu widzenia zwykłej przestępczości. Dlatego nasi eksperci nie zalecają publikowania adresów i zdjęć bliskich, a także demonstrowania ich dobrobytu finansowego.

Niemniej jednak struktura witryny jest zaprojektowana w taki sposób, że nawet bez adresów pocztowych nawet nieznajomy może zorientować się, gdzie jesteś. Dlatego na pewno nie błyszczeć, jeśli stanowczo nie chcesz spotkać kogoś na ulicy. ”
Źródło Midgard INFO.
SH

[Rosja stała się trzecim co do wielkości producentem sera na świecie]

Wszystkie wiadomości z rynku mleczarskiego

Rosja stała się trzecim co do wielkości producentem sera na świecie

Rosja znalazła się w pierwszej trójce w rankingu producentów serów na koniec 2018 roku. Świadczą o tym dane Departamentu Rolnictwa USA.

Na pierwszym miejscu na liście producentów serów znalazły się kraje Unii Europejskiej. Stanowią 10 160 ton sera.Według The Spectator Index dane w Stanach Zjednoczonych są prawie dwukrotnie niższe - 5878 ton.

Rosja stała się trzecim co do wielkości producentem sera na świecie z 975 tonami. Wśród pięciu liderów znalazły się Brazylia (755) i Argentyna (555). Za nimi plasują się Kanada (510), Meksyk (410), Nowa Zelandia (380), Australia (360) i Ukraina (192). Według Sm News eksperci uważają, że zachodnie sankcje przyczyniły się do rozkwitu produkcji sera w Rosji.

Pokój niech będzie z wami piekarzami!

Galina -

Bollywood (1146 filmów rocznie)

USA (603 filmów rocznie).