|
 Fizjologia roślin zasugerowała człowiekowi nowy sposób uprawy roślin - bez gleby, czyli metodę hydroponiczną. Po poznaniu wzorców wzrostu i rozwoju roślin, ich zapotrzebowania na składniki mineralne oraz w trybie światła, fizjolodzy postawili sobie za zadanie uprawę roślin bez gleby.
Na pierwszy rzut oka jest to bezwartościowe ćwiczenie. Ale to tylko na pierwszy rzut oka. Rzeczywiście, aby przygotować niezbędną glebę na jeden hektar szklarni, konieczne jest usunięcie darni z dwóch hektarów łąki, przyniesienie jej i wymieszanie z obornikiem. W ciągu roku glebę tę trzeba przerzucać dwa lub trzy razy i wzbogacać nawozami mineralnymi. Ponadto z biegiem czasu w takiej glebie gromadzą się mikroorganizmy i szkodniki szkodliwe dla roślin. Dlatego należy go leczyć parą lub specjalnymi truciznami, a po pewnym czasie zastąpić nową glebą.
Ale dobrze, gdy w pobliżu jest odpowiednia gleba i jeśli szklarnie znajdują się na dalekiej północy lub na piaskach Kara-Kumovlub w górach Himalaje? Nie opłaca się przewozić gleby statkami kosmicznymi w celu uprawy roślin.
 Czy nie lepiej i bardziej opłaca się uprawiać rośliny bez gleby w takich warunkach? Przekonujące eksperymenty wykazały, że nawet tam, gdzie w pobliżu znajduje się gleba, lepiej jest uprawiać pomidory, ogórki i inne rośliny w pożywce. Przy tej uprawie pomidorów można zebrać 20 kg dojrzałych owoców z 1 metra kwadratowego w ciągu dwóch miesięcy po wysianiu. m, podczas gdy w tym czasie w terenie pojawiają się tylko małe jajniki. Tak wysoki i wczesny zbiór uzyskuje się, ponieważ na sztucznych pożywkach rośliny są bardziej równomiernie i obficie zaopatrywane w składniki mineralne. Ponadto skład pożywki można przygotować dokładnie zgodnie z potrzebami roślin, czego nie można osiągnąć przy uprawie roślin na glebie, ponieważ ilość składników mineralnych dostępnych dla roślin w glebie jest trudna do dokładnego zmierzenia.
Hydroponiczna metoda uprawy warzyw, a także zielonka, z roku na rok znajduje coraz większe zastosowanie. W wielu fabrykach warzyw uprawia się tą metodą znaczne ilości warzyw. Wiele miast przechodzi na uprawę warzyw bez gleby.
Okazało się, że w ten sposób można uprawiać pomidor, marchewka, ogórki i inne uprawy, nie tylko w szklarniach, ale także na otwartym polu. Badania przeprowadzone przez profesora Davtyana w Armenii przekonująco pokazały, że uprawa warzyw na żwirze poza szklarniami jest wygodna, ekonomiczna i wymaga mniejszego nakładu pracy.
Czy można uzyskać wysoki plon w środowisku wodnym bez żwiru? Faktem jest, że żwir jest znacznie lepszy niż gleba, ale mimo to należy go przywieźć, załadować do szklarni, umyć i wytrawić przed chorobami i szkodnikami. Tego wszystkiego można uniknąć, jeśli rośliny rosną w wodnych roztworach odżywczych.
Instytut Fizjologii Roślin im. K. A. Timiryazeva z Akademii Nauk opracował wygodną i skuteczną metodę uprawy ogórków i pomidorów w środowisku wodnym. Przez 2,5 miesiąca od 1 mkw. m powierzchni użytkowej przy uprawie ogórków tą metodą zebrano 32 kg. Ta technika sprawdziła się w dużych gospodarstwach szklarniowych.
W przypadku uprawy roślin w środowisku wodnym pożywkę wlewa się do naczynia wykonanego z blachy, dobrze pomalowanego od wewnątrz czarnym lakierem asfaltowym i przykrytego pokrywą wykonaną z drewnianych desek. W otworach okrywy o średnicy 4 cm, przy pomocy waty lub innego odpowiedniego materiału, sadzonki są wzmocnione tak, aby co najmniej połowa długości systemu korzeniowego znajdowała się w pożywce.Chociaż sadzonki są małe, deski można układać blisko siebie, ale gdy sadzonki dorosną, między nimi umieszcza się deski o szerokości 40 cm, aby uzyskać normalną odległość między roślinami.
Do przedłużonego wdmuchiwania pożywki przez 6 godzin dziennie można użyć pompy z silnikiem i cylindrem na sprężone powietrze takiego typu, jakie jest instalowane w autobusach, tramwajach i innych miejscach, w których do otwierania drzwi wykorzystywane jest sprężone powietrze. Taka pompa włącza się automatycznie, gdy ciśnienie w cylindrze spadnie poniżej normy i wyłącza się, gdy ciśnienie zadane zostanie osiągnięte. Do przedmuchiwania pożywek wystarcza ciśnienie 1,5-2 atmosfer. Aby uzyskać małe pęcherzyki powietrza, przepuszcza się go przez grubą warstwę filcu.
 Skład pożywki dla roślin na różnych etapach rozwoju ustalono eksperymentalnie. Na przykład, aby wyhodować ogórki przed kwitnieniem, pobiera się 10 litrów roztworu odżywczego: azotan amonu (34 procent) - 1,5 g, superfosfat (20 procent) - 0,8 g, chlorek potasu (50 procent) - 0, 7 g, magnez siarczan - 0,5 gi siarczan wapnia - 0,9 g; w okresie kwitnienia odpowiednio: 1,8 g, 1,5 g, 1,2 g, 0,8 gi 1,5 g, aw okresie owocowania: 2,2 g, 1,8 g, 2,2 g, 1, 2 gi 2,5 g.
Pierwiastki śladowe dodaje się na 10 litrów pożywki: nadmanganian kadmu - 20 mg, kwas borowy - 40 mg, siarczan cynku - 2,2 mg, siarczan miedzi - 0,8 mg, molibden amonu - 0,24 mg, chlorek żelaza - 100 mg.
Jeśli szklarnia ma sztuczne oświetlenie, rośliny można uprawiać przez cały rok.
Uprawa roślin bez gleby to obiecujący sposób. Nie ma wątpliwości, że w najbliższych latach stanie się głównym w branży szklarniowej. Uprawa roślin bez gleby znajdzie również szerokie zastosowanie w uprawie chlorelli i innych glonów, które są bogatym źródłem białka i cukrów, aw statkach kosmicznych mogą być źródłem tlenu i pochłaniaczem dwutlenku węgla. Możliwe, że te algi będą również potrzebne astronautom, którzy będą badać nowe planety. W międzyczasie kultura na ziemi chlorella - dobra i tania karma dla zwierząt, w niektórych krajach stosowana również jako produkt spożywczy.
Tak więc i tutaj wspólność fizjologii roślin z chemią i fizyką otworzyła nowe możliwości kontrolowania żywotnej aktywności organizmów roślinnych.
K. E. Ovcharov
Czytaj teraz
Wszystkie przepisy
|
