|
 Wegetarianie nie jedzą mięsa. Nie piją też mleka. Ogólnie rzecz biorąc, nie rozpoznają żadnej karmy dla zwierząt. W menu są tylko warzywa. Uważają, że jest to zdrowsze w ten sposób.
Ich przeciwnicy są przekonani, że mięso nie szkodzi (oczywiście w umiarkowanych dawkach). Ogólnie istnieje wiele kontrowersji. Jedno jest pewne: korzyści wynikające z pokarmów roślinnych są ogromne, nawet z mięsem lub bez. A ponieważ podstawą diety wegetariańskiej są warzywa, medycyna zwraca na nie coraz większą uwagę.
Pamiętajmy, co jemy każdego dnia. Kapusta, marchew, cebula, ogórki, pomidory. Dodaj tutaj więcej czosnku, kopru, pietruszki, seler... Wcześniej rzepa była nadal w modzie. Arsenał warzyw rośnie z każdym rokiem. Oprócz kapusty i kalafiora jemy już kalarepę i brukselkę. Pojawiły się zapomniane rzodkiewki i rzodkiew zielona. Częściej zaczęli umieszczać na stole dynię, a zwłaszcza zielenie: rzeżuchę, zwykłą sałatkę i aromatyczną kolendrę.
Jednak ani kupujący, ani sprzedający często nie wiedzą, co kupują i sprzedają. Na blacie dynia: szara, zielona, czerwona. Jaki rodzaj? Nieznany. Jakie ogórki? I kto wie. Ostatnio modne stały się małe pomidory w kształcie śliwek. I prawie nikt ich nie wymieni! Ale każda odmiana ma swoje własne cechy. Twój własny gust. Twoje wymagania glebowe.
Jeśli ich nie znasz, możesz popełnić tyle błędów, ile było w odpowiednim czasie z naszymi starymi towarzyszami - rzepą i ogórkami. Możesz zaszkodzić swojemu zdrowiu, jeśli jesz bez wiedzy takie powszechne warzywa, jak kapusta i marchewka. Jedzenie wegetariańskie jest dobre, jeśli dobrze je rozumiesz.
Oto kara! Taka słodka, soczysta, chrupiąca, aromatyczna i… gorzka! Cała harmonijna harmonia doskonałości smakowej zielonego owocu jest całkowicie przekreślona przez goryczkę. A na wpół zjedzone arcydzieło leci do kosza. Co możesz zrobić? Goryczka to nie tylko przywilej ogórków. Są gorzkie melony i dynie. Colocynth, krewny arbuza, jest nieznośnie gorzki. I daleki krewny uprawianego ogórka kukumis hardwick z indyjskiej dżungli.
Długo próbowali pozbyć się goryczy. Szukali powodu. Nazywany inaczej. A najczęściej brak wody. Jeśli ogórki są trochę podlewane, owoce zaczynają gorzki smak. Jednak na tym samym biczu z tym samym podlewaniem okazują się zarówno gorzkie, jak i słodkie. Wreszcie zwróciliśmy uwagę na odmiany. Przeszukaliśmy wszystko i ku ogólnej radości stwierdziliśmy, że istnieje odmiana absolutnie pozbawiona goryczy - lokalny Klin. Został wyprowadzony przez ogrodników z miasta Klin pod Moskwą.
I chociaż znaleziono odmianę, nie znaleziono przyczyny goryczy. Profesor V. Edelstein poważnie podjął się jej poszukiwań. Czego on nie zrobił! Na stanowisku warzywnym Akademii Timiryazev w Moskwie ogórki uprawiano na różnych glebach: gliniastych i piaszczystych, na czystym humusie i nisko położonym torfie. Dali różne podlewanie. Cieniowane i nie cieniowane. I za każdym razem słodkim owocom towarzyszyły gorzkie. Jak mucha w maści w beczce miodu.
 W szczególności profesorów przyciągały ogórki Klin. To odmiana szklarniowa. W marcu - kwietniu w szklarniach naprawdę nie było gorzkich owoców. Jednak od maja, kiedy słońce świeciło z pełną mocą, odmiana Klin zachowywała się jak wszyscy inni. Jego nadzieje legły w gruzach. To prawda, udało nam się zauważyć ciekawy fakt. Chroniąc rośliny przed nadmiarem majowych promieni, wybielono dach szklarni. I gorycz zniknęła. Ale na polach nikt nie chroni bata przed słońcem, a nie wszystkie zielenie są gorzkie.
Edelstein nie był sam w pracy nad problemem goryczy. We wczesnych latach sześćdziesiątych University of Washington otrzymał wiele próśb. Zwołano konsultację: kto może wymienić przyczynę? Nikt. Postanowiliśmy dowiedzieć się empirycznie. Nauczyciele uzbroili się w noże: czyścili, kroili, jedli. Wytępili wiele zelentów - kilkaset. W końcu narysowali przekroje owocu i zaczęli wyjaśniać.
Chodzi o skórę.Im dalej od niego w głąb owocu, tym mniej goryczy. Obierz warzywa, nie oszczędzając miąższu. Kto żałuje, przegra. Możesz nawet odciąć całą miazgę - jest to opcja korzystna dla wszystkich. W komorach nasiennych nie ma goryczy. Drugi wniosek: ważne jest również, jak czyścić, od którego końca. Jeśli z ogona, cała goryczka rozprzestrzeni się na owoc. Dlatego konieczne jest, wręcz przeciwnie, ogon. Generalnie te eksperymenty nie przyniosły wiele.
Była nadzieja na różnorodność. Niedawno świat dowiedział się, że belgijscy ogrodnicy sprowadzili ogórki z Afryki bez żadnej goryczy. Zostały skrzyżowane z europejskimi i ostatecznie otrzymały hybrydy o słodkich owocach. Ale kto może zagwarantować, że nie przydarzy się im taka sama okazja, jak w cieplarni w Klinie? A przyczyna goryczy pozostała niejasna. Uważa się, że kaburbitacyna, która powoduje gorycz, kumuluje się, gdy wzrost płodu jest zahamowany, czy to pod wpływem światła, suchości czy zimna.
Urodzony w tropikach nasz bohater został stworzony na długi sezon wegetacyjny. Jego bicze mogą rozciągać się w oddali prawie w nieskończoność. Jednak w naszych warunkach, w regionie moskiewskim, odnoszą sukcesy odmiany o przeciwnej jakości: z krótkim okresem wzrostu. I z krótkimi rzęsami. Rośliny wcześnie dojrzewają. Najwcześniejszym z nich jest ogórek Murom. Od kiełkowania do zbioru - pięć tygodni! Oczywiście ta prędkość ma swoją cenę. Tracimy na wielkości płodu. Ma tylko 6 lub 8 centymetrów długości, trochę więcej niż jajko kurze. A kształt jest mniej więcej taki sam. Ale jest pyszne. Został stworzony przez ogrodników z miasta Murom koło Włodzimierza w czasach starożytnych. Eksperci chwalili Murom najlepiej, jak potrafili. Jest elastyczny i pachnący. A skórka jest cienka jak pomidor. I woda z umiarem. I nie znajdziesz lepszego do solenia. Co więcej, jest niezwykle płodny. W sumie idealny rodzaj ogórka! Bez skaz.
Oczywiście, że przecenili. Są wady. To jest za małe. Szybko zmienia kolor na żółty. A co najważniejsze, nie sprawdza się dobrze przy niesprzyjającej pogodzie. Pod Moskwą, przy złej pogodzie, Murom całkowicie zniknął, a potem rynek był pusty.
I nagle wszystko się zmieniło. Nadchodziła deszczowa, mroźna jesień, a rynek był pełen ogórków. Moskale byli zaskoczeni. Ale towar był na półkach - pyszny, zielony. I jeszcze większy niż zwykle.
- Więcej opadów - lepsze wypełnienie - wyjaśniali ogrodnicy.
- Coś teraz oni nie żółkną u Ciebie? - zastanawiał się kupujący.
Zaradni sprzedawcy nie sięgali do kieszeni ani na słowo.
- Dlaczego miałyby żółknąć? Prawdopodobnie nie susza.
Radosne Moskale spieszyły do domu. Zieleń jest solona puszkami kopru i liści porzeczki. Zbliża się zima, a tutaj ujawnia się niezrozumiałe. Zamiast zwykłego chrupiącego ogórka słoik okazuje się czymś zupełnie innym. Puste w środku, szorstki smak i obrzydliwy zapach.
Okazuje się, że to nie ludzie z Murom kupili go, ale nowa niemiecka odmiana o nazwie Pride of the Market. Nazywamy je Nie do zniesienia, ponieważ nie tracą wzroku podczas złej pogody i zimnej rosy.
Jednak z powodu takiej wytrwałości odmiana straciła inne dobre cechy, stała się pusta, szorstka i całkowicie nie nadaje się do soli. Jego skóra jest gruba, solanka trudno wniknąć do środka. Kiedy zaczyna się fermentacja, gazy z wnętrza również nie wydostają się. Ponadto nasiona są również zbyt duże. Moskale z tego pamiętnego roku zaczęli uważnie przyglądać się produktowi i znaleźli sposób na odróżnienie Dumy rynku od wszystkich innych. Ciemnozielona kora Niezniszczalnego lśni jak stal. W innych odmianach nie ma takiej płytki.
Obserwując prawdę, trzeba powiedzieć, że najsmaczniejsze ogórki to nadal nie Murom, ale Nieżyński. Mają najbardziej atrakcyjny widok. Trójkątny kształt. Ciemnozielony. Paski jak arbuz. A co najważniejsze, wszystkie są pokryte dużymi guzkami brodawkowatymi. Rozmiar jest dwa razy większy niż Murom. Miąższ jest chrupiący, bardzo delikatny, bardziej soczysty niż wszystkie inne odmiany.
Kiedy ogórek Nezhinsky został przywieziony do Moskwy, moskiewscy ogrodnicy postanowili wyhodować go w domu. Rosło dobrze, ale nie było już tak smaczne jak w Nieżynie. Oczywiście Moskwa to nie Ukraina, klimat jest surowy, ale Ukraińcy też narzekali. Nie udaje im się również znaleźć Nezhina wyjątkowego w dowolnym miejscu, z wyjątkiem samego Nezhina.Uprawa rośnie, ale jakość nie jest taka sama. Wygląda na to, że na Ukrainie klimat jest taki sam, łagodny, a czarna ziemia jest wszędzie… Mimo to postanowiliśmy sprawdzić czarną ziemię i przekonaliśmy się, że w okolicach Nieżyna jest wyjątkowa. Bardzo głębokie, gruczołowe, a nawet mocno zasolone! Właśnie tego wymaga arcydzieło Nieżyńskiego. Jest solony nie zwykłą wodą, ale Nezhinsky. Jest pobierany ze specjalnych sprężyn. Jest twardym wapieniem żelazistym.
Jest też inna bardzo ciekawa odmiana ogórka - Margelan, pochodząca z Azji Środkowej. W Moskwie, na rynku w szczycie lata, być może nawet tego nie zauważysz, ale na obrzeżach lata, bliżej wiosny czy jesieni, wyraźnie wyróżnia się wśród masy szklarniowych, chudych szklarni. Ma całkowicie cylindryczny kształt i przede wszystkim przypomina kiełbasę. Również ostro zaokrąglone na końcach. Kolor skórki jest ciemnozielony z lekko wyczuwalnym szlachetnym zażółceniem. Koneser od razu podkreśli skórką Margelan ogórek i nawet nie znając odmiany, powie, że pochodzi z Azji Środkowej. Bardzo łatwo się tego dowiedzieć. Skóra jest błyszcząca, całkowicie gładka, bez smug i wyprysków. I bez szorstkich kolców tak charakterystycznych dla ogórków. W miejscach gorących i suchych kolce będą tylko przeszkadzać, odparowując nadmiar wilgoci, dla której zostały stworzone. Ale błyszcząca, równa skóra jest idealnym lustrem do odbijania promieni słonecznych. Miąższ margelany jest delikatny, jakby rozpływał się w ustach, a nasiona ledwo wyczuwalne.
Więc inny rodzaj „doskonałego” ogórka? Nie, to stworzenie też ma wady. Źle solił. Zieloni z kolcami są dobre dla solki. Kolce pękają, a solanka dobrze penetruje w miejscu złamania. Margelan nie ma takich możliwości.
Do tej pory wielu ludzi uważa ogórek za warzywo, choć smaczne, ale z żywieniowego punktu widzenia ogólnie bezużyteczne. Jaki z tego pożytek? Prawie żadnych kalorii. Witaminy za pensa. Jedna woda… Na co profesor V. Edelyitein zawsze protestował z oburzeniem: „Woda, ale nie woda z kranu!” Edelstein kierował wydziałem warzywnictwa w Akademii Rolniczej im. Timiryazeva i wiedział o ogórkach. Wydaje się, że pierwszymi przekonanymi o słuszności jego słów byli lekarze. Woda ogórkowa uznawana jest przez medycynę i kosmetyki za nie ostatnią rzecz. Odświeża skórę, usuwa piegi, sprawia, że cera staje się zdrowsza ... To prawda, przyczyny wszystkich odmładzających przemian nie są jeszcze do końca jasne, ale sam fakt jest oczywisty.
Później okazało się, że ogórek odświeża nie tylko skórę, ale także oczyszcza całe ciało. Po pierwsze, znaleziono w nim enzym bliski insulinie. Zwiększa strawność produktów pochodzenia zwierzęcego. Nie bez powodu kawałek ogórka błaga o mięso i rybę. Po drugie, ogórek jest bogaty w pierwiastki alkaliczne. Działają jako przeciwwaga dla kwaśnych produktów przemiany materii w jelitach. Ale tak bardzo kochamy chleb i mięsoi jajka. Bez ogórka kwaśne produkty ich rozpadu są trudne do zneutralizowania ... Dodatkowo ogórek doskonale usuwa z organizmu kwas moczowy i wodę. W ten sposób reguluje pracę nerek i serca. W starożytności greccy lekarze przepisywali sok z ogórka na wszelkiego rodzaju choroby przebiegające z wysoką gorączką. Przepisują również nowocześni greccy lekarze. I w wysokich temperaturach. I z neurastenią.
I dobrze, że ogórek można dziś zdobyć o każdej porze roku. To prawda, że droga do tej obfitości była ciernista i trudna. Pionierami byli ogrodnicy Klin. Ich umiejętności były niezrównane. Zwrócili się do nich o pomoc wybitni naukowcy. Oto, co powiedział o tym klasyk agronomii profesor A. Doyarenko. Kiedy w Timiryazevce otwarto wydział uprawy warzyw, natychmiast zbudowali szklarnię i zaczęli uprawiać ogórki. Rosły najdłuższe bicze, ale nie uzyskano owoców. Naukowcy walczyli przez dwa lata, w końcu udali się do Klina po radę. Ogrodnikom Klin udało się uzyskać z jednego metra kwadratowego nie 40 zelentów, jak zwykle, ale 200 sztuk! A to z pochmurnym zimowym niebem.
Rzemieślnik Kliński przyszedł do Timiryazevki i zażądał tylko jednej rzeczy: beczki gnojowicy. Włożył beczkę do szklarni i było zauważalnie więcej ogórków. Nauczył Timiryazeva innej techniki. Wędzony.Gdy tylko pierwsze liście pojawią się na rzęsach, zamykają komin w szklarni i wypuszczają odpady. Wejście jest zabronione przez dwa dni i dwie noce. Po potraktowaniu tlenkiem węgla liczba kwiatów żeńskich wzrasta. Żniwa nadchodzą pół i trzy razy.
Teraz stworzono specjalne odmiany z dużą ilością żeńskich kwiatów, ale wcześniej pomagało palenie. Jedyną rzeczą, którą popełnili ogrodnicy z Klin, jest wylesianie. Piece w szklarniach były ogrzewane drewnem, dlatego okoliczne lasy zostały ogołocone 60 mil wokół miasta Klin.
To prawda, że były też przeciwne przykłady, kiedy fani ogórków brali pod uwagę tryb oszczędzania. Na przykład w Holandii opracowano różne ogórki, które można uprawiać w domu na oknach. Ale chyba najbardziej oryginalne rozwiązanie problemu ogórka znalazł profesor V. Edelyitein. Kiedyś przystosował się do łóżek ... dach Uniwersytetu Moskiewskiego!
Nieco wcześniej, w 1911 roku, petersburski ogrodnik P. Dmitriev zaproponował porzucenie szklarni. Zimą uważał, że świeże zielenie można uzyskać w zupełnie inny sposób. Za jego radą w pobliżu sadzi się sadzonki kapusty i ogórki. Gdy tylko widelce zaczną się wiązać, wepchnięta jest w nie młoda zielona roślina. Widelec rośnie i zamienia się w dojrzałą główkę kapusty. Tutaj jest wyciągany razem z pokerem i zawieszony w chłodnym pomieszczeniu. Przechowywać do wiosny. W razie potrzeby przecina się widelce i wyciąga świeży, pachnący ogórek. Jakby świeżo po grani. Jedynym grzechem jest to, że kolor nie jest zielony, ale białawy. Nic dziwnego - dorastał w ciemności!
Tak więc związek z kapustą okazał się korzystny. Związek z dynią jest nie mniej przydatny. Pomyślały o tym osoby ze szklarni. Często w szklarni bicze gniją z powodu zgnilizny korzeni. Jest to szczególnie trudne dla Brytyjczyków. Ich plony nie dojrzewają na redlinach. Wszystkie produkty uprawiane są tylko pod szkłem. W tej sytuacji zaczęli szczepić sadzonki na dyni figowej. To samo dzieje się w Niemczech i Holandii. A w Bułgarii odkryli, że symbolika trochę psuje smak zieleni. Dużo lepiej - na luffie, takiej, która daje gąbkę do kąpieli.
I jeszcze jeden problem, który nie został jeszcze rozwiązany. O wpływie światła księżyca na naszą szarżę. Trudno powiedzieć, kto pierwszy wpadł na pomysł skojarzenia ogórków ze światłem księżyca, ale wielu nadal uważa, że te warzywa dobrze rosną tylko w jasne, księżycowe noce. Na początku tego stulecia Departament Rolnictwa publicznie oświadczył: wszystko to jest nonsensem. Tak słabe, tak cienkie światło księżyca - jak może pobudzić warzywa do wzrostu? A gazeta „Khutoryanin” w 1916 roku potwierdziła: Księżyc nie ma nic wspólnego z ogórkami.
Kiedyś agronomowie naśmiewali się z naukowców, którzy argumentowali, że ogórki rosną tylko w nocy, a potem okazało się, że to naprawdę fakt. W marcu, kiedy dzień jest równy nocy, milimetry rosną o trzy lub cztery dziennie, a trzy razy więcej w ciągu nocy. Ale są też noce księżycowe?
I na koniec o „hakach”, o tych krzywych, pogiętych, brzydkich zieleninach, które najczęściej pojawiają się jesienią. Czemu oni są? Ponieważ nie wszystkie zalążki są zapłodnione, a w związku z tym część nasion nie dojrzewa. To zależy od złej pogody jesienią. Ale latem są haczyki, a wtedy przyczyną mogą być pszczoły. A raczej brak pszczół. Jeśli pszczół jest wystarczająco dużo, jeśli na hektar jest jeden ul, to na polu nie ma dziwaków. A w ulach gromadzi się doskonały miód ogórkowy - 30 kilogramów na hektar. W szklarniach - o połowę mniej.
A. Smirnov. Wierzchołki i korzenie
|
