Serowa przekąska z kreskówki „Wrona z plasteliny”

Serowa przekąska z kreskówki „Wrona z plasteliny”

Kategoria: Zimne posiłki i przekąski

Składniki
ser	200gr

Metoda gotowania

• Jedną z moich ulubionych kreskówek jest „Plastelina Wrona”. Jeśli zgodnie z tekstem, to bierzemy kawałek sera, dwieście gramów, ostrożnie go kroimy (kształt cięcia zależy całkowicie od twojej wyobraźni), kładziemy go na spodeczku i oto przekąska serowa jest gotowa!
• Ponownie, jeśli zgodnie z tekstem, wskazane jest szybkie zjedzenie sera i rozmowa z pierwszą osobą, którą spotkasz, o pogodzie
• Smacznego

Naczynie jest przeznaczone do

dla jednej wrony

Czas na przygotowanie:

15 sek

Program gotowania:

szybki

Kuchnia narodowa

Ludowy

Uwaga

Pamiętam, wrona,
A może nie wrona
A może krowa
Strasznie szczęśliwy:
Ktoś przysłał jej ser
Myślę, że gram, dwieście,
I może trzysta,
A może funt.

Poleciała do świerka,
A może nie wystartował
A może na palmie
Wrona się wspięła.
I tam będzie jadła śniadanie,
Albo może zjeść obiad
Albo może zjeść obiad
Spokojnie zebrany.

Ale potem lis uciekł
A może nie biegła
A może to zły struś,
A może nie zły.
A może był to woźny ...
Szedł po okolicy
Do najbliższej leszczyny
Za nową miotłą.

- Posłuchaj, wrona,
A może pies
A może krowa
Cóż, jaki jesteś dobry!
Masz takie pióra
Masz takie oczy!
Kopyta są bardzo smukłe
I delikatna dusza.

A jeśli szczekasz,
A może tak,
A może się zamknij -
Krowy muczą, -
Wtedy masz duże siodło,
Dywan i TV
Natychmiast dają prezent,
Albo może przekazać.

I głupia wrona
A może krowa
A może pies
Jak głośno będzie śpiewać.
I z takiego śpiewu
A może nie śpiewa
Oczywiście upadł, zemdlał
Cały lud się zaśmiał.

A ta wrona ma ser
A może psy
Może krowy
Upadł natychmiast.
I prosto do lisa
A może struś,
A może woźny
Uderz natychmiast.

Idea tej opowieści
A może nie bajki
Nie tylko dorosły zrozumie
Ale nawet maluch:
Nie stój i nie skacz
Nie śpiewaj, nie tańcz
Gdzie trwa budowa
Albo ładunek jest zawieszony.
🔗

Svetik, czas opublikować książkę kucharską !!!

Stać się bogatym !!!

Rozumiem oczywiście, że jesteś z Odessy, ale ...

i nie udaję, że „ale ...”

Nie ale" ...