|
 Odzież opóźnia przenoszenie ciepła z organizmu, chroni skórę przed zabrudzeniami i uszkodzeniami. W zimnych porach deszczowych odzież powinna chronić organizm przed nadmierną utratą ciepła. Właściwości zatrzymywania ciepła odzieży zależą przede wszystkim od tego, czy tkanina, z której jest wykonana, dobrze przewodzi ciepło, czy też słabo.
Jednym ze złych przewodników ciepła jest powietrze. Dlatego tkaniny, które mają dużą liczbę włókien i porów, między którymi znajduje się powietrze, lepiej zatrzymują ciepło.
Odzież powinna również umożliwiać wymianę powietrza pomiędzy powierzchnią ciała a temperaturą zewnętrzną oraz dobrze wchłaniać wydzieliny skórne.
Wełniane i niektóre rodzaje tkanin bawełnianych spełniają te wymagania higieniczne.
Wielu rodziców uważa, że lepiej ubrać dzieci w wełnę, jedwab, aksamit, plusz. Należy jednak pamiętać, że wszystkie te tkaniny po praniu znacznie tracą swoje cenne właściwości i wytrzymałość. Odzież dziecięca, zwłaszcza dla małych dzieci, dzieci w wieku przedszkolnym i szkolnym, powinna być często prana w gorącej wodzie. Dlatego tkaniny bawełniane, takie jak flanela, bumazeya, bikini, są znacznie bardziej odpowiednie do szycia ciepłej sukienki, a różne jasne tkaniny w jasnych kolorach na letnie sukienki: perkal, maya, volta, welon, batyst i inne.
W przypadku dzieci nie szyj ubrań ze skóry i gumowanych tkanin, ponieważ te materiały są prawie nieprzepuszczalne dla powietrza. Pod takimi ubraniami gromadzi się duża ilość wilgoci, pranie staje się mokre.
Krój odzieży dziecięcej jest bardzo ważny. Ubrania, które są zbyt szerokie i zbyt długie, kolidują z ruchami dziecka i sprawiają, że jest ono niezręczne. Ciasna odzież utrudnia oddychanie, trawienie, krążenie krwi i może przyczyniać się do zaburzania prawidłowych kształtów ciała u dzieci, zwłaszcza małych dzieci. Dlatego ciasne pasy, biustonosze ściskające klatkę piersiową, wysokie obcisłe kołnierzyki, bandaże, gumki, które przecinają nogi, są szkodliwe dla zdrowia. Spódnice, spodnie i spodnie należy doszyć na ramiączkach.
Krój ubrania powinien być odpowiedni do wieku i proporcji ciała dziecka. W odpowiednio skrojonych ubraniach główny ciężar sukienki spada na ramiona.
Z wyglądu odzież powinna być piękna i pełna wdzięku.
Osiąga się to poprzez prostotę stylu, kolorystykę tkanin i wykończenie. Przykładem prostej i eleganckiej odzieży dziecięcej jest mundurek szkolny.
Sukienka uszyta w „modnym” stylu dla dorosłych nie jest odpowiednia dla dzieci. Pretensjonalny projekt sukienki dziecięcej i naśladowanie stylu dorosłych prowadzi do obniżenia higienicznej użyteczności odzieży. Ubrania dziecięce należy szyć bez zbędnych fałd, marszczeń i marszczeń, które utrudniają codzienne czyszczenie sukienki.
W okresie zimowym dzieci powinny nosić odzież dwuwarstwową (bieliznę i garnitur) w pomieszczeniach, a na zewnątrz - z trzech warstw (bielizna, kombinezon, płaszcz).
Nadmierne zawijanie dzieci jest szkodliwe nawet w bardzo mroźne dni. Wielu rodziców boi się przeziębienia swoich dzieci i zmusza je do zakładania na sukienki dodatkowych wełnianych swetrów, bluz, pikowanych kurtek itp. To tylko rozpieszczało dziecko i sprzyjało występowaniu tzw. Przeziębień. Jak tylko owinięte dziecko biegnie i trochę się bawi, robi się gorąco, poci się, a to pomaga ochłodzić ciało.
Latem zaleca się noszenie przez dzieci odzieży jednowarstwowej, która pozostawia jak największą część ciała odsłoniętą.
 Ubranie dziecka w wieku do trzech do czterech miesięcy składa się z cienkiej koszulki lub podkoszulka (z kambryku, madapolamu) zawiniętego z tyłu oraz nieco luźniejszej bluzki z flaneli, rowerowej lub dzianinowej, zapinanej z przodu na guziki.Następnie, pozostawiając wolne ręce, dziecko owija się w dwie cienkie (madapolam, bielone perkalowe) pieluchy i jedną flanelową.
Takie ubrania dla dziecka są wystarczające w normalnej temperaturze pokojowej 18 stopni. Jeśli temperatura w pomieszczeniu jest niższa, dziecko należy przykryć kocem z polaru aż po pachy.
Od trzeciego do czwartego miesiąca życia, zamiast owijać dziecko w pieluchy, zaleca się nosić długie luźne spodnie wszyte u dołu. Spodnie trzymane są na ramiączkach, które zapinane są z przodu na pasek. Taki kombinezon pozwala dziecku na swobodne poruszanie nogami, a następnie raczkowanie.
Kiedy dziecko zaczyna chodzić, zakłada podkoszulek, stanik, ciepłą bluzkę (flanelową, wełnianą, dzianinową), spodnie, pończochy oraz miękkie buciki lub trzewiki. Pończochy należy zapinać po bokach za pomocą gumek. Buty lub buty są wykonane z grubej tkaniny lub cienkiej skóry, całkowicie pozbawionej palców. W pomieszczeniu głowę należy pozostawić odkrytą.
Na spacery na świeżym powietrzu dziecko zakłada na głowę czapeczkę z dzianiny i zawija do góry nogami w ciepły bawełniany koc, pozostawiając otwartą twarz. Dobrze jest uszyć ciepły, pikowany śpiwór na spacery.
Latem ubranka dla dziecka składają się z lekkiego podkoszulka i dwóch pieluch lub lekkiego podkoszulka i majtek.
Bielizna dziewcząt i chłopców w wieku przedszkolnym i szkolnym składa się z koszuli i spodni. Te ostatnie u starszych chłopców zastępowane są spodniami i majtkami. Spodnie powinny być luźne, aby nie krępować ruchów i zapobiegać tarciu genitaliów. Majtki zapinane są na stanik lub trzymane na ramiączkach. Stanik nie powinien ściskać klatki piersiowej.
Nastoletnie dziewczyny z rozwiniętym biustem muszą szyć specjalne staniki. W przypadku nastoletnich dziewczynek do podtrzymywania pończoch zaleca się również pasek z czterema gumkami.
Dół koszulek ma długość do kolan z obszernym kołnierzem i rękawami. W przypadku dziewcząt koszule są zwykle szyte bez rękawów, ale na zimę bardziej odpowiednie jest dla dziewcząt wykonanie koszul z rękawami. Chroni to wełnianą sukienkę przed zanieczyszczeniem różnymi wydzielinami skóry.
W nocy bieliznę należy zdjąć i powiesić w celu przewietrzenia. Koszula nocna jest doszyta prawie do stóp, z rękawami.
Pranie powinno być wykonane z białych tkanin. Najlepszy materiał to krepa bawełniana, madapolam, batyst, wybielacz. Tkaniny te spełniają podstawowe wymagania higieniczne, dobrze się pierzą, nie psują się od wygotowania. Dobrym pomysłem jest używanie bielizny z dzianiny.
Pościel należy zmieniać co najmniej raz w tygodniu, a pończochy, skarpetki, z zastrzeżeniem codziennego mycia stóp, dwa razy w tygodniu.
Kombinezony wierzchnie na jesień, zimę i wiosnę - sukienki dla dziewczynek, kurtki i spodnie dla chłopców - najlepiej uszyć z ciemnych materiałów, które mają najwyższe właściwości termoizolacyjne. Płaszcz na jesień i wiosnę uszyty jest z lekkiej tkaniny z cienką podszewką, a na zimę z waty z futrzanym kołnierzem. Wielkość tego ostatniego powinna być taka, aby przy silnych mrozach dziecko mogło chronić szyję, uszy, policzki i nos przed zimnem.
Nie zaleca się robienia futra lub futra dla dzieci, ponieważ taki płaszcz jest znacznie cięższy niż wełniany płaszcz. Dzieci się w nim nagrzewają.
Letnie sukienki szyte są luźno, z szerokim dekoltem i krótkimi rękawami. Najlepszą odzieżą dla dzieci w wieku przedszkolnym i szkolnym w upalne dni są majtki. W chłodniejsze dni chłopcy noszą koszulę z krótkim rękawem, a dziewczynki krótką sukienkę.
 Nastolatkom polecana jest letnia sukienka odsłaniająca ramiona, szyję i część pleców, nastoletnim chłopcom krótkie spodnie, koszule z dekoltem i krótkim rękawem.
Nakrycie głowy, podobnie jak sukienka, musi być dostosowane do pory roku i warunków klimatycznych.
Na zimę najlepszym nakryciem głowy jest futrzana czapka z nausznikami lub wełniana czapka na pikowanej podszewce.Wiosną i jesienią chłopcy powinni nosić czapki z lekką podszewką, a dziewczętom - filcowy lub materiałowy beret.
Latem nakrycie głowy powinno chronić głowę przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych. Dla przedszkolaków i chłopców w wieku szkolnym zaleca się czapkę z daszkiem lub kapelusz typu panama ze słomy, płótna, jasnej pique. Uczennice, podobnie jak przedszkolaki, mogą nosić panamy.
Obuwie dziecięce również wymaga szczególnej uwagi ze strony rodziców. Buty swoim rozmiarem i stylem nie powinny kolidować z rozwojem stopy. Ciasne i krótkie buty utrudniają chodzenie, ściskają nogę, powodują ból i z biegiem czasu zmieniają kształt nogi, gdy palce się podwijają, znajdują się nawzajem, tworzą się modzele i otarcia. W ciasnych butach zimą jest chłodniej, ponieważ wokół stopy prawie nie ma warstwy powietrza. Ponadto ciasne buty uciskają naczynia krwionośne stopy i tym samym zakłócają normalne odżywianie i ogrzewanie.
Zbyt luźne buty są również szkodliwe. Pociera stopy i powoduje otarcia. Buty dziecięce powinny być dopasowane dokładnie do długości i szerokości stopy. Pięta powinna być szeroka na 1,5-2 cm wysokości.
Wysokie obcasy są złe dla dziewcząt, zwłaszcza młodszych. Stopa jest sklepiona. Podczas chodzenia łuk rozciąga się elastycznie. W butach na wysokich obcasach nacisk jest przenoszony na palce; chód staje się niestabilny. Aby nie spaść do przodu, musisz odchylić ciało do tyłu. To odchylenie tułowia z powrotem w wieku, w którym kości miednicy jeszcze się nie zagoiły, powoduje zmianę kształtu miednicy, co może w przyszłości wpłynąć na funkcję porodową.
Najlepszym materiałem na buty zimowe jest skóra, a na buty letnie - prunel, płótno. W butach z gumowymi podeszwami ze skórzaną wkładką warto również założyć wkładkę wykonaną z bardzo chłonnego materiału.
Na lato polecane są sandały i kapcie.
Gumowe pantofle i buty ze skóry lakierowanej nie są odpowiednie dla dzieci, ponieważ w takich butach przenoszenie ciepła i usuwanie potu wytwarzanego przez skórę stóp jest znacznie trudniejsze.
Lepiej jest nosić buty tylko w mroźne zimowe dni na świeżym powietrzu. Wracając do lokalu (szkoły, domu) należy zdjąć buty filcowe i założyć buty lekkie.
W okresie jesienno-zimowym i wiosennym do butów należy zakładać kalosze lub trzewiki.
Ubrania i buty powinny być codziennie wentylowane, suszone i czesane. Dzieci w wieku szkolnym muszą to zrobić samodzielnie.
Takie są wymagania higieniczne dla odzieży dziecięcej.
Uc A.P. - Książka z przydatnymi wskazówkami
|
