Jak nauczyć dziecko czytać |
|
Uczy się w pierwszej klasie i czyta powoli, ale bardzo się stara, bo wie, że jego matka jest zainteresowana, ale ona sama nie zawsze udaje się znaleźć czas na przysiadanie nad książką. Seryozha nauczył się tworzyć słowa z liter, gdy miał sześć lat, a wcześniej czytali mu rodzice, zaczynając od składania książek. I chcę wierzyć, że książka będzie towarzyszyć Seryozha przez całe życie. W końcu książka jest niewyczerpanym źródłem wiedzy, która budzi w człowieku myśli i uczucia, dając przyjemność estetyczną. Nie trzeba dodawać, że rodzice powinni poważnie kierować czytaniem dziecka, wybierając te książki, które są odpowiednie dla jego wieku, indywidualnych cech. Chodzi nie tylko i nie tyle o liczbę przeczytanych prac, ale przede wszystkim o treść, ich dostępność do zrozumienia. Pożądane jest, aby każde dziecko zapoznało się i zapoznało z opowieściami A.S. Puszkina, G.H. Andersena, bajkami I.A. Krylova, małymi opowieściami L.N. Tołstoja, I.S. Turgieniewa, A.P. Czechowa, D.N. Mamin-Sibiryaka, opowieści ludowe, dzieła S. Ya. Marshaka, S. Mikhalkova, książki o naturze E. Charushina, V. Bianki, M. Prishvin, itp.
Starszym dzieciom można zadawać pytania: "O czym jest ta książka?", „Z którym bohaterem chciałbyś się zaprzyjaźnić?”, "Dlaczego?", „Gdybyś był na miejscu bohatera, co byś zrobił?” Na przykład o książce V.Kataeva „Kwiat-Siedem-Kwiat” czy mogę zapytać: „Jakie życzenia byś sobie życzył, gdybyś miał„ Kwiat-Siedem-Kwiatek? Dlaczego ta książka tak się nazywa? ” Dziecko, które jest przyzwyczajone do odpowiadania na pytania, do przemyślenia treści książki od wczesnego dzieciństwa, łatwiej przyswaja sobie materiały edukacyjne w szkole. Aby lepiej zrozumieć tekst, a także rozwinąć umiejętność czytania, zaleca się głośne czytanie. Dziecko może czytać rodzicom, młodszym braciom i siostrom, trzeba mu jednocześnie wytłumaczyć, że jest to ważne nie tylko dla niego, ale także dla tych, którzy słuchają. Jest to bardzo przydatne dla rozwoju dziecka, opanowując wysokie próbki mowy rodzimej poprzez zapamiętywanie wierszy.
Kształtując potrzebę czytania, a także głęboką, aktywną percepcję pracy, rodzice jednocześnie uczą dziecko szacunku do książki, poprawnej pracy z nią i wychowują nawyk nie zostawiania jej w środku. Od 3-5 lat należy zwrócić uwagę dziecka na autora, tytuł, spis treści książki, ilustracje i inne jej elementy (na przykład zapytaj, które książki tego autora dziecko już zna). Młodszych uczniów można nauczyć prowadzenia dziennika - zapisywania przeczytanych prac, ich krótkiej treści i stosunku do nich, robienia rysunków z książki. Rodzice powinni także pilnować higieny czytania, aby dzieci nie robiły tego na leżąco podczas jedzenia; książkę należy trzymać przed sobą pod kątem 45 °, na specjalnym stojaku.Światło powinno padać na książkę z góry lub z lewej strony. Biblioteka pomoże rodzicom w kierowaniu czytaniem dzieci, gdzie można uzyskać fachowe porady dotyczące tego, jaka literatura, w jakim wieku i co jest najbardziej pożądane dziecku, a także uzyskać odpowiedzi na inne interesujące pytania. Dobrze, jeśli rodzice przyprowadzą swoje dziecko do biblioteki w wieku pięciu lub sześciu lat, aby przed pójściem do szkoły zorientował się, jak wybrać książkę, jakie są zasady korzystania z biblioteki. Ważne jest, aby zauroczyć dziecko bogatym światem książek.
Dobrze jest, gdy rodzina głośno przyjmuje lektury, po czym następuje rozmowa o czytaniu. Dzieci dostrzegają brzmiące słowo, jego piękno, zapoznają się z literaturą klasyczną, uczą się formować i wyrażać swój punkt widzenia. Jednocześnie ujawniają się te strony pracy, które są niedostępne dla dziecka podczas samodzielnego zapoznawania się z książką. Oczywiście w trakcie czytania lub przed nim trzeba wyjaśnić dzieciom niezrozumiałe słowa, wcześniej można pokrótce opowiedzieć o autorze i jego książce. Głośne czytanie nie tylko przyczynia się do kulturalnej rekreacji rodziny, ale także ją łączy. A.S. Makarenko pisał o tym w ten sposób: „Jest niezwykle pożądane, aby takie czytanie stało się nawykowym i stałym świętem w dni robocze. Co więcej, jeśli na początku rodzice pełnią rolę czytelników, to w przyszłości ta praca powinna zostać przekazana dzieciom ”. Nie można się z tym zgodzić. M. Ya.Dvorkina, |
Wieczór. Cała rodzina do zebrania. Ojciec coś robi. Matka przygotowuje obiad w kuchni, a Seryozha siada tam i czyta na głos. Mama słucha Seryozhy, czasem go poprawia, zadaje pytania, dowiadując się, czy syn zrozumiał, co czyta.
Ważne jest, aby dziecko nie słuchało biernie ani nie kartkowało tego, co napisał, ale aktywnie postrzegało pracę. Osiąga się to na przykład pytaniami, początkowo najprostszymi, do zdjęć: "Kto to jest?", "Czy on jest dobry czy zły?" Na podstawie ilustracji i pytań dziecko formułuje prawidłowy obraz przedmiotu, zjawiska. Przedszkolaki zwykle wyrażają swój stosunek do książki reakcjami emocjonalnymi (mimika, uśmiechy, gesty, okrzyki), młodsi uczniowie potrafią, choć naiwnie, ustnie wyrazić swój stosunek do pracy.
Rodzice powinni dążyć nie tylko do płynności czytania dziecka, ale także do tego, aby o rozwoju jego potrzeby decydowały nie tylko cele użytkowe (udzielenie odpowiedzi na lekcję, odebranie odbiornika itp.), Ale także zainteresowanie.
W tej kwestii ważny jest również przykład dorosłych. Jeśli dzieci widzą w rodzinie pełen szacunku stosunek do książki, to oczywiście jest to dobry przykład do naśladowania.
| Występ i reszta ucznia | W rodzinie dorasta syn |
|---|
Nowe przepisy
