|
 No cóż, nie chce znowu iść do łóżka - biega dookoła, bawi się zabawkami z inspiracją, bazgra w notesie - zajęty własnym biznesem. Nie ma czasu na sen. Ale wie, że rano trzeba wcześnie wstać, a rodzice mają dużo pracy. „Chodźmy do łóżka” - nalegasz. I każdego dnia dziecko uparcie odpowiada: „Nie chcę!”
W końcu z wielkim trudem udaje Ci się przekonać tę upartą sówkę. Dojście do łazienki zajmuje tyle czasu, że zastanawiasz się, jak dziecko może znaleźć w tak krótkiej podróży tyle rzeczy, które przykuwają jego uwagę.
Niestety, za każdym razem coraz mniej wychodzisz z tej nierównej walki. Mimo wszystko bezsenne dziecko wykroi sobie pół godziny, a może godzinę. Tyle samo zajmuje „Nie chcę”, „Pójdę teraz”, „Po prostu to zobaczę”, „Pozwól mi skończyć” i tak dalej.
Zatrzymanie tego zachowania nie jest trudne - od niemowlęctwa określaj porę, kiedy dziecko musi iść spać i ściśle przestrzegaj jej przez cały tydzień, nawet w weekendy, kiedy nie musisz wstawać wcześnie rano. Najprawdopodobniej dziecku ta zasada nie spodoba się. Ale będzie dobrze wiedział, że jeśli jest godzina dziewiąta, musisz iść do łóżka, nawet jeśli nie masz na to ochoty.
W weekendy starsze dzieci mogą kłaść się spać później niż zwykle. Oni już rozumieją, dlaczego na to pozwalacie i nie będą mylić poniedziałku z niedzielą. Ale nadal lepiej jest określić dokładny czas. Jeśli w dni powszednie dzieci kładą się spać o godzinie dziewiątej, w weekendy powinny iść spać o dziesiątej lub wpół do dziewiątej, ale ani minuty później.
Niech dzieci wiedzą, czego od nich chcesz. Przed pójściem spać powinny odłożyć zabawki, umyć się i założyć piżamę, a następnie położyć się do łóżka. Naucz swoje dziecko, jak zamawiać, gdy jest małe. Lepiej chwalić dziecko za coś konkretnego. Na przykład dzisiaj sam poszedł umyć zęby, ale wczoraj wszystko dokładnie i szybko wyczyścił.
A teraz w łóżku leży czyste dziecko w piżamie. Ty zadowolony z siebie, z ulgą idziesz do kuchni - gotować - lub po prostu usiąść w fotelu i poczytać książkę. I posłuchaj, jak bose stopy i cienki głos. Wszystko jasne. Dziecko wstało z łóżka. I jest ku temu wiele powodów, a wszystkie są oczywiście bardzo ważne - chciałem się napić, chciałem czułości, a może przypomniałem sobie, że chciałem cię o coś zapytać.
Jest tylko jedno wyjście - wyprzedzić dziecko. Zanim pójdzie spać, daj mu coś do picia i nakarmienia, przed wyłączeniem światła pocałuj dziecko i delikatnie go przytul. Złóż obietnicę, że rano wysłuchasz i omówisz wszystko. Poranek jest mądrzejszy niż wieczór! Przypomnij dziecku, aby nie hałasowało.
Zaproponuj dzieciom spokojną aktywność przed snem. Przeczytajcie książkę lub pomalujcie razem, cicha muzyka też ich uspokoi. Natury dzieci są wrażliwe i czasami trudno im od razu przystosować się do snu. Właśnie teraz tak wiarygodnie przedstawił lokomotywę parową, która została już wysłana do łóżka! A co z pasażerami na peronie? Rozłóż pasażerów na noc, wyślij lokomotywę parową na bocznicę. Do rana.
Pamiętaj o słowach tego, który „mieszka na dachu”: „Spokój, tylko spokój!” Proszę być cierpliwym. Najważniejsze to zapewnić sobie i dziecku dobry wypoczynek i przyjemny sen. Zrównoważonemu, opanowanemu rodzicowi o wiele łatwiej jest uspokoić trochę wiercenia niż tupiącą i krzyczącą furię.
Ale wszystko wymaga czasu. Gdy ustalisz kolejność i czas pójścia spać, sprawy staną się znacznie łatwiejsze.
Amerkhanov Remis
Forum o dzieciach i rodzicach.
|
