Agnes-Bernauer-Torte - przepis ze zdjęciem na Mcooker: najlepsze przepisy

Ciasto „Agnes Bernauer” (Agnes-Bernauer-Torte)

Kategoria: Cukiernia

Kuchnia: Niemiecki

Ciasto „Agnes Bernauer” (Agnes-Bernauer-Torte)

Składniki
Ciastka:
Migdałowy	200 g
Cukier	210 g
Mąka	50g
Białka	6 szt
Wanilina
Cynamon	1/2 łyżeczki do kawy
Krem:
Pudding	1 paczka
mleko	500 ml
masło	200 g
Kawa rozpuszczalna	2-3 łyżeczki
Cukier	50 g (w razie potrzeby
Dekoracje:
Płatki migdałowe	60 g
Cukier puder

Metoda gotowania

Legendarny tort o bardzo ciekawej historii.
Ciastka:
Różne przepisy na zrobienie tego ciasta sugerują z reguły zrobienie z 10 białek 5-7 ciast o średnicy 26 cm.Miałem do czynienia z faktem, że ciasto z ubitymi białkami trzeba upiec od razu - inaczej białka skurczą się. Postanowiłam zrobić małe ciasto i aby zaoszczędzić czas wybrałam taką średnicę ciasta, aby móc piec jednocześnie 2 ciasta. Tak więc gotuję 4 ciasta o średnicy 17 cm z sześciu białek - ubijam 3 białka i pieczę 2 ciasta, następnie ponownie ubijam 3 białka i pieczę jeszcze 2 ciasta.
1. Migdały polać wrzątkiem na kilka minut, obrać ze skórki i osuszyć. Smażyć na małym ogniu, posiekać na grubo.
2. Migdały wymieszać z przesianą mąką, cukrem (130 g), cynamonem i wanilią.
3. Ubij białka (3 szt.) Na sztywną pianę, dodaj cukier (50 g) i dalej ubijaj do uzyskania gładkości.
4. Delikatnie wymieszaj białka z POŁOWĄ mieszanki orzechów.
5. Na papierze pergaminowym narysuj kółko o wymaganej średnicy - w moim przypadku 2 kółka - i rozłóż ciastka szpatułką (próbowałem rozłożyć w woreczku - efekt ten sam, tylko dłuższy i struktura ubitego białka jest bardziej zdeformowany).
6. Piec 40 minut w temperaturze 130 ° C⁰C. To jest moje osobiste doświadczenie z piekarnikiem. Inne źródła sugerują pieczenie w temperaturze 170 ° C⁰10 minut z jednej strony, następnie odwróć skórkę i piecz przez 10 minut z drugiej strony.
Nie natłuszczałam pergaminu (zgodnie z zasadą bezy), a ciasto trochę się przykleiło. Nie podobał mi się pomysł odwrócenia go, zwłaszcza że skórka jest delikatna.
7. Gotowe ciastka ostudzić na ruszcie.
8. W ten sam sposób przygotuj jeszcze 2 ciastka z 3 białek, 50 g cukru i pozostałej mieszanki orzechów.
Krem:
1. Suchy budyń wymieszać z kawą, stopniowo dodawać zimne mleko i gotować do zgęstnienia przez 3-5 minut (patrz instrukcja przygotowania budyniu na opakowaniu). W razie potrzeby dodaj cukier.
2. Do ostudzonej śmietany dodaj zmiękczone masło. Wstaw do lodówki, aż będzie gęsta. Zamiast budyniu użyłam budyniu w proszku (dostałam 2,5 opakowania - tyle potrzeba na 500 ml mleka). Dlatego na koniec do ochłodzonej śmietanki dodano kolejne 8 g rozpuszczonej żelatyny.
Montaż:
1. Posmaruj ciastka śmietaną. Kremu jest wystarczająco dużo, aby zrobić boki (zwiększyłem ilość śmietanki z oryginalnej receptury, zostało 50 gramów).
2. Płatki migdałów podsmażyć, udekorować nimi ciasto. Przed podaniem posyp cukrem pudrem.
Ciasto należy namoczyć - lepiej zostawić na noc. Gotowe ciasta bez śmietany są kruche i chrupiące. Po namoczeniu kremem ciasto staje się bardzo miękkie, ale wykonanie idealnego krojenia jest trudne ze względu na duże kawałki orzechów. Wydawało mi się, że smakiem będzie podobny do „kijowskiego ciasta”, ale niewiele ich łączyło. Ciasta tego ciasta praktycznie nie są odczuwalne. Aromaty prażonych migdałów, cynamonu i kawy wyraźnie odbijają się echem.

Naczynie jest przeznaczone do

ciasto o średnicy 17 cm

Czas na przygotowanie:

3 godziny

Program gotowania:

kuchenka, piekarnik

Uwaga

Agnes Bernauer
Agnes Bernauer jest chyba najbardziej znaną i legendarną mieszkanką Straubing.

Rok urodzenia Agnes Bernauer to 1410, miejsce to Augsburg.Agnes tradycyjnie nazywana jest córką sanitariusza (właściciela łaźni?) Imieniem Kaspar Bernauer, którego istnienia w zasadzie nie potwierdzają znane dokumenty ... Młoda dziewczyna lubiła Albrechta III, syna bawarskiego księcia Ernsta, kiedy przybył do Augsburga na lutowy turniej rycerski w 1428 roku. Zakochany młody człowiek zabrał ją do Monachium i zadbał o godne miejsce dla ukochanej na dworze księcia Bawarii. Istnieją odniesienia i pośrednie dowody przemawiające za wersją tajnego małżeństwa Agnes i Albrechta, jedynego spadkobiercy bawarskiego tronu.
Władca Bawarii, książę Ernst, ocenił, że wybór jego syna jest niebezpieczny dla dynastii Wittelsbachów. Dzieci z tego małżeństwa nie będą już szlachcicami.
Albrecht w 1435 r. Przebywał w Straubing jako zastępca księcia, jego rezydencją był zamek książęcy, Agnes jak zwykle towarzyszy mu. W październiku Albrecht wyrusza na polowanie na zaproszenie swojego krewnego, głowy Księstwa Bawarii-Landshut, podczas gdy jego ojciec, książę Ernst, nakazuje schwytanie ukochanego syna i prowadzi pospieszny proces o czary, jeden z pierwszych w Niemczech. Na rozprawie Agnes zostaje oskarżona o czarowanie, czyli oczarowywanie Albrechta.
Oskarżenie o czary w XV wieku nie było żartem! Oczywiście istniały zarówno „dowody materialne”, jak i „świadkowie”. W tamtych latach istniały dwa sposoby egzekucji „czarownic” - spalenie na stosie lub utonięcie. Z „litości” Agnes została skazana na śmierć przez utonięcie jako mniej bolesna forma śmierci. Nazwano to „testem wody”. Prawą rękę przywiązano do lewej nogi, a lewą do prawej. I wrzucili go do stawu. Jeśli kobieta utonęła, uznano ją za niewinną (w końcu woda jako element czystości nie przyjmie „osoby nieczystej”). Jeśli nie, oznaczało to, że oskarżony był czarownicą.
Legenda głosi, że oskarżony miał wybór. W nagrodę mogła zerwać więź małżeńską i pozostać przy życiu. Tak czy inaczej, w 1435 roku Agnes została stracona. Zabili ją przez długi czas i nieudolnie. Wraz z dużym tłumem ludzi została wrzucona z mostu do wody. Ponieważ kat nie związał dobrze rąk, ofiara zdołała się uwolnić i próbowała odpłynąć. Następnie utonęła po raz drugi, owijając swoje długie włosy wokół kawałka żelaza.

Kiedy Albrecht III dowiedział się o tym, co się stało, pochopnie zaczął gromadzić wojska. Ale litość dla poddanych, którzy mogli zginąć w morderczej walce, zmusiła go do odmowy zemsty.
Pod naciskiem cesarza Zygmunta Albrecht pogodził się z rodzicem, a rok później został pocieszony w nowym małżeństwie z Anną von Braunschweig i urodził 10 dzieci. Już w 1436 r. Książę Ernst nakazał na cześć swojej pierwszej nieszczęsnej synowej zbudować kaplicę na cmentarzu miejskim Straubing (wówczas przy St. Peterskirche), której nadano imię Agnes, Agnes-Bernauer-Kapelle i uczcić „wieczna” Msza św. w Karmelitenkirche.
Miejsce pochówku Agnieszki jest wciąż nieznane: zgodnie z jej wolą mogłaby zostać pochowana w klasztorze Karmelitenkloster, ponieważ kościół karmelitów w Straubing był uważany za kościół dworu książęcego i Agnieszka hojnie jej ofiarowała, ale późniejsza restrukturyzacja tam nie pozwalają znaleźć jej grób. Istnieje wersja, w której szczątki zostały przeniesione do Agnes-Bernauer-Kapelle na cmentarzu w pobliżu St. płyta. Płaskorzeźba płyty z różowego marmuru przedstawia Agnes w naturalnej wielkości: jej głowa spoczywa na poduszce, różaniec w dłoniach, a u jej stóp dwa psy eskortujące do innego świata (według innej interpretacji psy reprezentują lojalność małżonków Agnes i Albrecht). Na tabliczce wyryta jest data śmierci: 12 października 1436 (błędnie - zamiast 1435). Od początku XIX wieku kaplica stała się jedną z głównych atrakcji Straubing i na pewno będzie odwiedzana przez turystów. Niestety w ostatnim czasie został zamknięty dla swobodnego dostępu ze względu na zwiększoną liczbę wandalizmu.
Losy Agnieszki zawsze przyciągały uwagę artystów i poetów dzięki romantycznej fabule i tragicznemu zakończeniu.Od XVII wieku sentymentalna historia została zawarta w licznych utworach poetyckich i prozatorskich, wystawianych na scenie, a nawet w filmie fabularnym („Sąd Boży” to francuski film z Louisem de Funesem). W Straubing co cztery lata na dziedzińcu Zamku Książęcego odbywają się przedstawienia na temat tragicznych losów Agnieszki Bernauer Festspiele.

Z historii tworzenia ciast
Wynalazcami i odkrywcami tortu Agnes Bernauer są cukiernicy z popularnej i tradycyjnej kawiarni Straubing Krönner w samym sercu miasta przy City Tower. Budynek kawiarni, o której najwcześniejsze wzmianki pisemne pochodzą z XIII wieku, kupiła rodzina Krönnerów w 1910 roku i od ponad wieku jest przytulnym i znajomym miejscem spotkań smakoszy Straubing.

Oczywiście firma Krönner w każdy możliwy sposób podkreśla swoje pierwszeństwo i prawa autorskie do tradycyjnego przysmaku Straubinga, ale być może nie wszystko jest proste z prawnym uzasadnieniem: kolejna miejska cukiernia Schmidt Cafe zachwyca gości ciastami Agnes Bernauer.

Różnice w produktach obu konkurentów są nie tylko smakowe, ale także zewnętrzne: dla „Kronnera” to właśnie ciasto w stosunkowo imponujących rozmiarach, do których jesteśmy przyzwyczajeni, kroimy i podajemy (sprzedawane) w porcjach. W Café Schmidt Agnes Bernauer to Törtchen, małe okrągłe i wysokie ciasta.
Ogólnie według niektórych raportów około 20 cukierników w całych Niemczech produkuje ciasta o nazwie „Agnes Bernauer”, a nawet sprzedaje je online w stanie zamrożonym. Przy całej różnorodności do wyboru, oryginalną Agnes-Bernauer -Torte można spróbować tylko w piekarni Krönner Straubing!

Źródła - 🔗
🔗
🔗
🔗