|
 Model talerza to zasada napełniania talerza jedzeniem według określonego wzoru. Pozwala wizualnie oszacować, co iw jakich ilościach należy jeść, aby schudnąć i nie zaszkodzić zdrowiu.
Model talerza został opracowany przez fińskich naukowców zajmujących się żywieniem w latach 80. Z jego pomocą można w łatwy sposób opanować zasady racjonalnego, zbilansowanego odżywiania, doboru „właściwych” potraw i układania ich w odpowiednich proporcjach na talerzu. Nie musisz uciekać się do skomplikowanych obliczeń arytmetycznych, żeby określić ilość kalorii oraz proporcję białek, węglowodanów i tłuszczów w potrawie - „talerz” zrobi to za Ciebie.
Metoda modelu naczynia jest bardzo prosta.
Weź jedną płytkę o średnicy 23 centymetrów (9 cali) i podziel ją w myślach na pół.
Na połowę talerza kładziemy warzywa niezawierające skrobi, mogą to być: kapusta, marchew, cebula, brokuły, cukinia, kalafior, pomidor, ogórek ... lista jest długa. Warzywa można gotować lub jako sałatkę. Ilość warzyw jest nieograniczona - im więcej, tym lepiej. Co prawda jest jedno „ale”: nie warto polać „połówki” warzyw olejem, posypać tłustą kwaśną śmietaną lub majonezem. Najlepiej doprawić sokiem z cytryny, sosem sojowym, octem balsamicznym lub lekkim sosem na bazie niskotłuszczowego twarożku lub jogurtu naturalnego. Olej roślinny też jest w porządku, ale tylko w małych ilościach - wystarczy kilka łyżeczek.
 Połowa talerza jest wypełniona warzywami i warzywami korzeniowymi, dzięki czemu spod nich sam talerz w ogóle nie jest widoczny. Innymi słowy, powinno ich być dużo, prawdziwa „góra” i dobrze, żeby warzywa i korzenie były razem.
Warzywa i warzywa korzeniowe to najmniej kaloryczna grupa wszystkich produktów spożywczych. Musisz zacząć od nich jedzenie, a następnie stopniowo przechodzić do innych grup żywności, do pozostałych ćwiartek talerza. Zasada ta jest bardzo ważna przy stosowaniu modelu korytkowego z dwóch punktów widzenia.
Po pierwsze, żucie warzyw zajmuje dużo czasu, mózgowi udaje się połączyć z jedzeniem, a ośrodek nasycenia będzie miał czas, aby nas ostrzec, że jesteśmy najedzeni.
Po drugie, warzywa zawierają dużo błonnika, który dobrze wypełnia żołądek. Wiele badań dowiodło, że jesteśmy przyzwyczajeni do jedzenia takiej samej ilości pożywienia, niezależnie od jego wartości energetycznej. Dlatego lepiej zaczynać jedzenie zawsze od warzyw, najpierw napełnij żołądek tymi niskokalorycznymi pokarmami.
Warzywa i warzywa korzeniowe mogą być świeże, w postaci sałatki lub ciepłe, duszone, gotowane na parze, w formie gulaszu warzywnego. Ważne jest, aby nie „zepsuć” ich obfitym spożyciem tłustych sosów i sosów, co zwiększy ich początkowo bardzo niską kaloryczność. Ponieważ warzywa i rośliny okopowe mają niską gęstość energetyczną (kilka kcal / 100g produktu), zawsze można je dodać do dowolnego dania. W ten sposób zmniejsz zawartość kalorii w kawałkach mięsa, ryb i przystawek na talerzu. Fasola szparagowa, zielony groszek i ciecierzyca należą do warzyw, fasola czerwona, biała, soczewica do żywności białkowej ze względu na wysoką zawartość białka.
Ta grupa pokarmów zawiera wiele witamin i minerałów. Pełnią funkcje ochronne w organizmie.
Drugą połowę talerza również dzielimy mentalnie na pół. I wypełnij powstałe ćwiartki talerza.
Jedna czwarta talerza: napełnij jedną czwartą produktami białkowymi. Może to być mięso (najlepiej chude), kurczak, ryba, indyk, jajka, grzyby, owoce morza, rośliny strączkowe i potrawy z jajek. Wielkość porcji (80-100 g) można łatwo określić naocznie, 3 uncje mięsa porównuje się zwykle do talii kart do gry.
Pozostała ćwiartka talerza: wypełnij przystawką 120-150g.Mogą to być ziemniaki (2-3 sztuki) lub 3/4 szklanki gryki, ryżu lub makaronu, kukurydza, płatki kukurydziane - tę ćwiartkę talerza można zastąpić kawałkiem czarnej lub chleb pełnoziarnisty.
W tym schemacie powinieneś jeść dwa razy dziennie - na przykład obiad i kolację. Oprócz dania głównego „model talerza” masz pełne prawo zjeść deser (jeden owoc lub szklankę jagód) i wypić szklankę wody, chudego mleka lub kefir... Nawiasem mówiąc, możesz usiąść przy stole nawet po 18.00 lub 19.00. Najważniejsze jest nie później niż 2,5-3 godziny przed snem.
Nie daj się jednak rozłączyć na jednym konkretnym posiłku, jeśli warunki nie pozwalają na podążanie za wzorem talerza. W takim przypadku możesz poszerzyć swoje horyzonty, spojrzeć na jedzenie na cały dzień jako całość, przez pryzmat modelu talerza. Jeśli podczas obiadu, jako wyjątek, nie wyszło jedzenie warzyw, to można je dodać do talerza więcej niż zwykle przy następnym posiłku. W ciągu dnia można jeść warzywa, jak przekąskę, na kromce chleba zamiast kiełbasy, wieczorem przed telewizorem gryźć marchewkę.
Model talerza pomaga w utrzymaniu zbilansowanej diety.
Do modelu talerza wystarczy oko, dyscyplina i cierpliwość. Konieczne jest prawidłowe oszacowanie proporcji zjedzonego. Ze względu na schemat, zgodnie z którym jedzenie układane jest na talerzu, można trzeźwo ocenić jego wartość energetyczną i nie pomylić się co do jego przydatności. Liczenie kalorii dla posiłków według wzoru talerza jest opcjonalne. Ten system żywieniowy będzie odpowiedni nawet dla bardzo zapracowanych osób. Eliminuje konieczność zaopatrywania się w konkretne produkty, pozwala czuć się swobodnie przy każdym stole.
Oczywiście waga nie odejdzie od razu, na wyniki trzeba będzie poczekać, ale uzyskasz bardziej stabilny, długotrwały efekt. Po pierwsze udowodniono, że powolne odchudzanie jest przyjemniejsze dla organizmu. Nie będzie miał stresu, co oznacza, że nie będzie reakcji na powrót do normalnego jedzenia, model talerza nie zajmuje dużo czasu, nie stawia poważnych ograniczeń na produkty, nie krępuje dłoni i stóp.
W procesie jedzenia ilość spożywanego jedzenia w taki czy inny sposób maleje, dlatego jego jakość nabiera innego znaczenia. Kształtując swoją dietę jak talerz, możesz być pewien, że otrzymujesz wszystko, czego potrzebujesz, aby wesprzeć ważne funkcje organizmu. System ten jest w pełni zgodny z ogólnie przyjętymi zasadami zdrowego odżywiania, zgodnie z którymi 50-60% naszej energii dziennie powinniśmy pozyskiwać z węglowodanów, 30-35% z tłuszczów i 10-20% z białek.
Jednym z głównych celów posiłków na talerzu jest zmniejszenie ogólnej „wagi” energetycznej pożywienia poprzez spożywanie większej ilości warzyw. Nawet nieznacznie zmniejszając zawartość tłuszczu w różnych potrawach i dodając do nich warzywa, można zmniejszyć kaloryczność codziennej diety o 500 kcal.
Odżywiając się prawidłowo, z umiarem, a jednocześnie tracąc na wadze, możesz w każdej sytuacji życiowej i w dowolnym rytmie życia.
Autor artykułu Administrator
|
