|
 Współczesne matki często idą do pracy, gdy dziecko nie ma nawet roku. Do takiego kroku popycha ich potrzeba utrzymania siebie i dziecka, chęć samorealizacji, lęk przed utratą dobrej pracy i wiele innych powodów. Dość rzadko spotyka się matki, które dobrowolnie zgadzają się na wychowanie dziecka i wysłanie go do szkoły. Czy to słuszne? Rozważmy to w tym artykule.
Dla noworodka matka jest głównym źródłem nowych zainteresowań, wrażeń i mocnych stron do odkrywania otaczającego świata. Komunikacja i interakcja z ukochaną osobą są same w sobie działaniem rozwojowym. Dzieciak uczy się słyszeć, widzieć, postrzegać, poruszać się - we wszystkim pomaga mu matka, która wciela się zarówno w nauczyciela, jak i nianię i przyjaciółkę. Do półtora roku komunikacja z matką jest najważniejsza dla dziecka. Przedłużająca się nieobecność matki, przymusowy pobyt u nieznajomego (nieznajomych) mogą być dla dziecka tak stresujące, że wpłynie to na jego zdolność do nawiązywania komunikacji i uczenia się nowych rzeczy. Dlatego psychologowie stanowczo nie zalecają wysyłania dziecka w tym wieku do przedszkola. Jeśli potrzebujesz pomocy wykwalifikowanego specjalisty, udaj się na jego wizytę i poznaj interesujące Cię pytania.
W wieku 1,5-3 lat dziecko zaczyna się rozwijać dosłownie z godziny na godzinę. Zaczyna jedną rzecz, podejmuje inną, a kończy trzecią: rysuje, rzeźbi, tańczy. A matka, na której wszystkie prace domowe, karmienie dziecka, opieka nad nim i spacery, często leżą, często po prostu nie ma też czasu na rozwijanie zajęć. Wydawałoby się, że to czas, kiedy trzeba oddać swoje dziecko do ogrodu! Ale są tu również pułapki. W tym wieku dziecku bardzo trudno jest przestrzegać pewnych zasad i schematu. Robi, co chce i jak chce. Chodzenie do przedszkola, w którym od wszystkich dzieci wymaga się dyscypliny, może wywołać burzę negatywnych emocji.
Poza tym połączenie z moją matką jest nadal zbyt silne. Dziecko nadal potrzebuje jej wsparcia i starannej opieki (w końcu w przedszkolu nie zawsze ma czas na zmianę tych samych mokrych majtek). Ale nie każda mama będzie w stanie wykazać się rygorem, konsekwencją i profesjonalizmem w nauczaniu. Dużo lepiej radzić sobie z tym nieznajomym, którego wymagania dziecko spełni. Dlatego idealną opcją w tym wieku byłoby odwiedzanie grup rozwojowych kilka razy w tygodniu. Dzięki temu dziecko nauczy się budować relacje z innymi członkami zespołu, zdobędzie i doskonali nowe umiejętności, nie straci kontaktu z matką.
Ale po 3-4 latach dziecku po prostu pokazano wizytę w przedszkolu. Potrzeba komunikacji i interakcji społecznych jest ogromna. Ponadto nadszedł czas, aby dziecko przygotowało się do szkoły, przyzwyczaiło się do określonej rutyny, nauczyło się ćwiczyć przez długi czas, intensywnie i pilnie. Dlatego zachęcamy do wysyłania dziecka na wychowanie przedszkolne, ale nie zapominaj o znaczeniu środowiska rodzinnego. Przecież to dzięki niemu dziecko nie tylko poszerza swoje horyzonty, ale także uczy się osiągać cele, interesować się i odnosić sukcesy.
Kish A.Yu.
|
