Vienna Coffee Saga 1. (Stories & Recipes) Schwarzwaelder Kaffee - Zdjęcie przepisu na Mcooker: Najlepsze przepisy

Vienna Coffee Saga 1. (Historie i przepisy) Schwarzwaelder Kaffee

Kategoria: Drinki

Kuchnia: austriacki

Vienna Coffee Saga 1. (Historie i przepisy) Schwarzwaelder Kaffee

Składniki
Świeżo parzona gorąca kawa	150 ml
Syrop Czekoladowy (Czekolada)	2 łyżki stołowe. l.
Sok wiśniowy lub likier wiśniowy	1-2 łyżki. l ..
Pół bita śmietana	30 ml
Chipsy czekoladowe i kakao	szczypta
Wiśnia, czereśnia	1-3 szt.

Metoda gotowania

„Smak kawy jest cudowny, ale niezrozumiały. Trzeba nauczyć się ją rozumieć i pokochać, tylko pod tym warunkiem można się nią cieszyć w pełni”.
Gustave Flaubert, francuski pisarz.
Jest takie miejsce na świecie, do którego słowa wielkiego pisarza, które umieściłem w motto, są bardziej aktualne niż kiedykolwiek. To miejsce jest stolicą Austrii - pięknym Wiedniem. Dlaczego? Tak, ponieważ panuje tam kult tego boskiego napoju, rozumieją jego naturę i wartość oraz potrafią obchodzić się z nim delikatnie i kompetentnie. Bez tego napoju nie zaczyna się wiedeński poranek, a nim kończy się obiad.
To z Wiednia rozpoczął się uroczysty pochód kawy przez Europę.
Dlatego Wiedeń z pełnym zaufaniem można nazwać kawową stolicą.
Próbując tego boskiego trunku wiele razy w różnych miejscach podczas dość długiej wizyty w Wiedniu, w prostych kawiarniach na przedmieściach iw drogich miejscach w centrum, nigdy nie natknęliśmy się na słabą jakość kawy. Epitety, które byłyby odpowiednie do opisania doznania z wiedeńską kawą, będą obejmować od zwykłej dobrej kawy po zapierające dech w piersiach, niezapomniane!
Już po przybyciu do Wiednia o szóstej rano w jednej z kilku kawiarni w hali przylotów znajdziesz pyszną kawę i wspaniałe ciasta. (Zawsze z niecierpliwością czekamy na ten moment i gdy tylko otrzymamy bagaż, biegniemy ulżyć zmęczeniu drogowemu i od razu zanurzamy się w klimat Wiednia, rozpoczynając podróż od filiżanki aromatycznej kawy w tej kawiarni.)
Na czas trwania konkursu, a może dłużej, proponuję zagłębić się w historię wiedeńskiej kawy, spróbować wspaniałych przepisów powszechnych w wiedeńskich kawiarniach, deserów na bazie kawy, które planuję przygotować w najbliższym czasie.
Istnieje kilka wersji związanych z historią pojawienia się i dystrybucji kawy w Wiedniu. Ale najbardziej wiarygodne są związane z dwoma nazwami.
Pierwsza i najbardziej prozaiczna wersja związana jest z imieniem mieszkającego wówczas w Wiedniu Ormianina Johannesa Diodato. To on otrzymał pierwszy patent (przywilej) na otwarcie pierwszej wiedeńskiej kawiarni 17 stycznia 1685 roku. od Kaisera Leopolda 1 za produkcję „Tureckich napojów: kawy, herbaty i sorbetów”.
W tych latach mieszkańcy Wiednia coraz bardziej przyzwyczajali się do trunków słodzonych miodem przez ich zaprzysiężonych wrogów, Turków. Z biegiem czasu popularność kawy wzrosła tak bardzo, że Wiedeńczycy pozwolili Turkom rozpalić ogień niemal na każdym rogu, aby zrobić kawę. Sprzedawcy uliczni konkurowali z właścicielami kawiarni. Aby rozwiązać ten problem, Kaiser postanowił wydać patent na sprzedaż kawy.
W rezultacie tylko jedenaście rodzin i ich potomkowie mogli parzyć kawę. W 1730 r. Oficjalnie istniało 30 kawiarni w Wiedniu i kilkadziesiąt kawiarni w piwnicach.
Kierując się prawdą historyczną, do filiżanki wiedeńskiej kawy trzeba dodać muchę w maści, zwracając uwagę na fakt, że napój z kawy znany był już w Europie jeszcze przed pojawieniem się w Wiedniu, w szczególności we włoskiej Wenecji, w niektóre miasta Starego Świata - Paryż, Hamburg, ale nie wyróżniał się jako kultowy spośród wielu innych trunków.
Ale historia prawdziwego uznania, „triumfalnego marszu” kawy przez Europę kojarzy się z imieniem innej postaci, o której mówią niczym więcej, ni mniej, ni więcej, tylko „człowiek, który nauczył Europę pić kawę”!
To jest Jurko Frantsevich Kulchitsky! Historia jego życia i jego „kawowa historia” zasługują na osobną opowieść. Porozmawiam o tym w następnej części, jest już gotowe, pozostaje tylko przygotować towarzyszący przepis.
W tym miejscu chciałbym wspomnieć o tradycjach kawowych tamtych czasów.
Jeśli zadasz pytanie iz jakiej potrawy korony piły kawę w XVII wieku, to jest wiarygodna odpowiedź: jak cała Europa ze spodka! Pierwsza europejska porcelana została „ponownie otwarta” w Niemczech w 1709 roku. Do tego czasu, aby delikatne palce dam dworu nie paliły się na miedzianych (srebrnych) filiżankach, zwyczajowo nalewano kawę do grubościennych spodków. Dlatego jeśli przyjrzysz się uważnie spodkom zestawów do kawy wielu europejskich producentów, nie wyda Ci się dziwne, że do małej filiżanki przymocowany jest nieporównywalnie duży i głęboki spodek. To taka tradycja!
W czasach Marii Teresy próbowano wszędzie zastąpić kawę czekoladą. Aby spopularyzować ten napój, napisano nawet kantaty, napój czekoladowy był reklamowany na wszystkich rogach. Pamiętajcie o słynnym obrazie Lyotarda „Czekoladowa dziewczyna”.
The Beautiful Chocolate Girl (franc. La Belle Chocolatière, niem. Das Schokoladenmädchen) to najsłynniejszy obraz XVIII-wiecznego szwajcarskiego artysty J.E. Lyotarda, przedstawiający pokojówkę niosącą gorącą czekoladę na tacy. Wykonana techniką pastelową na pergaminie. Legenda o powstaniu tego obrazu jest następująca: w 1745 roku austriacki arystokrata książę Dietrichstein udał się do wiedeńskiej kawiarni, aby skosztować nowego napoju czekoladowego, o którym tak dużo wtedy mówiono. Jego kelnerką była Anna Baltauf, córka zubożałego szlachcica Melchiora Baltaufa. Książę był urzeczony jej urokiem i mimo sprzeciwów rodziny przyjął dziewczynę za żonę. „Shokoladnitsa” stała się prezentem ślubnym dla nowej księżniczki, zamówionym przez nowożeńców od modnego szwajcarskiego artysty Lyotarda. Portrecista przedstawił pannę młodą przebraną za XVIII-wieczną kelnerkę, uwieczniającą miłość od pierwszego wejrzenia. (To właśnie ta wersja, prawdziwa historia Kopciuszka, została spopularyzowana w broszurach Baker.) Według innej wersji przyszła księżniczka miała na imię Charlotte Baltauf, jej ojciec był bankierem wiedeńskim, a obraz namalowano w jego domu - tak zachował się napis na kopii obrazu przechowywanego w Londynie w Orleans House Gallery. Istnieje również wariant, w którym nie był to portret na zamówienie, ale obraz namalowany na własne życzenie artystki, zachwyconej pięknem dziewczyny, od druhny cesarzowej Marii Teresy, zwanej Balduf, która później została żoną Josepha Wenzela von Lichtensteina. W każdym razie tożsamość modelu nie została dokładnie ustalona. Wikipedia.
Jednak kawa nie ustąpiła miejsca czekoladzie i stała się naprawdę popularnym napojem.
W przeciwieństwie do wiedeńczyka umiejętność spożywania kawy w Niemczech była wyznacznikiem statusu społecznego człowieka. „Przecież nie można pozwolić każdemu murarzowi, pokojówce czy prostemu robotnikowi pozwolić sobie na picie kawy” - skarżył się Fryderyk Wielki w liście do swojego ministra.
Na początku XIX wieku oprócz kawy w kawiarniach podawano herbatę, czekoladę, mleko migdałowe, poncz, lemoniadę i lody w zależności od pory roku.
Jeśli chodzi o samą kawę, wiedeńskie kawiarnie oferowały mieszankę różnych odmian z różnymi połączeniami śmietanki, mleka i innych produktów.
Ciekawa historia powstania mikroskopijnej filiżanki do mokki, charakterystycznej tylko dla Austrii. Podczas napoleońskiej blokady kontynentalnej podaż kawy w Wiedniu stale malała. W związku z tym porcja kawy została zredukowana do rozmiaru naparstka lub, jak mówiły same korony, do „łupiny orzecha”.
Od połowy XIX wieku pojawiła się tradycja podawania kawy z niektórymi produktami mącznymi. A jeśli zaproponujesz Austriakowi wypicie kawy i postawisz przed nim tylko filiżankę napoju, nie zrozumieją cię. Kawa będzie „uszkodzona”.
Austriacy opracowali tak wiele niuansów w przygotowywaniu i podawaniu kawy, że szczerze wierzą, że jedynym właściwym napojem jest kawa parzona na austriackiej ziemi z lokalną wodą według jednego z wielu wiedeńskich przepisów.
Muszę powiedzieć, że gradacja w nazwie zastawy do kawy w Wiedniu jest tak zróżnicowana, że po przyjeździe za granicę biedni austriaccy miłośnicy kawy gubią się przy zamawianiu swojej ulubionej odmiany i „ulubionego rozmiaru”, co po raz kolejny potwierdza ich zaufanie do całego „Nieprzydatność zawodowa” zagranicznych kawiarni.
Postaram się wymienić tylko niewielką część i skromny opis odmian kawy serwowanych dziś w Wiedniu.
Biedermeier - kawa z likierem morelowym i bitą śmietaną. Receptura nawiązuje do „kultury pastoralnej” kongresu powiedeńskiego w XIX wieku.
Brown (Brauner) - czarna kawa z mlekiem.
Podwójna mocha (Doppelmokka) to kawa o podwójnej mocy podawana w dużej filiżance.
Odnokolka (Einspaenner) - szklany kielich z uchwytem, wypełniony czarną kawą, bitą śmietaną i cukrem. proszek. Kawa w tej formie została wymyślona dla taksówkarzy. Szklanka z uchwytem (zamiast filiżanki i spodka) pozwalała drugiej ręce trzymać wodze. Kawa długo pozostawała gorąca pod śmietaną. W tym samym czasie można go szybko schłodzić mieszając. Za szczególny szyk uważa się podawanie tej kawy, gdy od niechcenia wrzuci do niej kostkę cukru. Tak, że dokładnie jedna kropla wylewa się z krawędzi.
Salon odnokolka (Salon-Einspaenner). Skład identyczny jak one-coli, ale z dodatkiem wódki. Sposób podania: podawany w stożkowej szklance rozszerzającej się ku górze, ozdobionej na górze rurką waflową. W takim przypadku przepełnienie jest niedopuszczalne.
Kucher (Fiaker) - czarna kawa z rumem lub likierem wiśniowym i pływającą wiśnią.
Franciszkanin (Franziskaner) - mała filiżanka mokki (w tym bezkofeinowej) z gorącym mlekiem. Przyozdobiony bitą śmietaną i kawałkami czekolady.
Intermezzo - Mała filiżanka kawy zmieszana z gorącą czekoladą i likierem kakaowym pod polewą z bitej śmietany. Podawany z szokiem. cukierek.
Królewski melanż (Kaisermelange) - duża porcja mokki z koniakiem lub brandy (WeinBrand) i miodem. Umieść surowe żółtko na wierzchu w filiżance.
Kapucyn (Kapuziner) - mała filiżanka mokki, do której stopniowo dodaje się śmietankę, kropla po kropli, aż kawa nabierze koloru kapucyńskiego szlafroka.
"Othodnyak" (Katerkaffee) - bardzo mocna czarna kawa podawana z rafinowanym cukrem startym ze skórką cytryny
Konsul - Duży kubek do mokki z odrobiną śmietanki.
Kawa kozacka (Kosakenkaffee) - mała porcja mokki w szklance z rączką, z dodatkiem czerwonego wina, wódki i syropu.
Shorty (Kurzer) - mokka o niskiej zawartości wody
Maria Theresia to mała mokka z równymi częściami likieru pomarańczowego i brandy, zwieńczona bitą śmietaną, posypana kolorowym ozdobnym cukrem. Podawane w szklanym kielichu.
Mazagran („Mazagran”) - istnieje kilka przepisów.
Wersja klasyczna: szklanka jest do połowy wypełniona lodem i wypełniona gorącą mocną kawą. Według legendy, kiedy francuscy żołnierze bronili wioski Mazagran, oblężonej przez Arabów, z zapasów pozostała im tylko kawa.
Wersja nowoczesna: kawa mrożona z maraschino, przyprawami, syropem i kostkami lodu. Podawane w kieliszku na nóżce ("Laufglas") lub kieliszku koktajlowym.
„Master's Coffee” (Meisterkaffee) - filiżanka kawy podawana z brandy.
Melanż („wiedeński melanż”) - dodaj pół szklanki spienionego mleka parowego do pół szklanki mokki.
Mocca - Czarna kawa w dużej lub małej specjalnej filiżance.
„Hitrovan” (Obermaier) - czarna, lekko słodzona kawa ze schłodzoną śmietaną, rozlewana po obwodzie filiżanki przez odwróconą łyżeczkę. Jest pijany zaczynając od gorącego środka.
Pharisaeer - 40 ml rumu miesza się z cukrem. Na wierzch wylewa się gorącą mokkę. Całość przykryta czapką z bitej śmietany. Ta kawa ma swoją nazwę dzięki urzekająco niewinnemu wyglądowi. Podczas picia okazuje się, że jest w nim więcej rumu niż kawy.
Schale Gold - kawę miesza się ze śmietaną na złoty kolor.Jaśniejszy niż brązowy
Schwarzwaelder Kaffee - Mała filiżanka mokki z likierem wiśniowym i pół bitą śmietaną. Podawany w szklance z uchwytem.
Kawa po turecku (Tuerkischer) - bardzo drobno zmielona kawa parzona w Turku, podawana z osadem. Podawany z cukrem lub turecką rozkoszą.
„Suplemented” (Verlaegerter) - mała porcja mokki, rozcieńczona wrzącą wodą do dużej objętości.
„Pervert or coffee vice versa” („Verkehrter”) - mała porcja mokki ze spienionym gorącym mlekiem serwowana… w filiżance
Biała z pianką (Weißer mit Haut): lekka kawa mleczna, polana z pełnym mlekiem, aby powstała pianka, jak na owsiance Guryev.
Vienna Glace (Wiener Eiskaffee) - Duża porcja mokki z lodami waniliowymi, śmietaną i cukrem. proszek.
Jak zrobić moją ulubioną kawę ze Schwarzwaldu.
Wszystko jest bardzo proste!
W filiżance połącz świeżo zaparzoną gorącą kawę, syrop i sok / likier wiśniowy. (Lubię parzyć w Turku i dlatego czasami filtruję kawę po zaparzeniu lub odstawiam).
Po dokładnym wymieszaniu dodaj ubitą (niezbyt dużo) śmietanę i ładnie ułóż na kawie. Wierzch udekoruj kawałkami czekolady, posyp kakao i dodaj wiśnie.
Jeśli nie masz pod ręką syropu czekoladowego, możesz po prostu rozpuścić trochę czekolady i wlać do niej gorącą kawę.
I nie boję się tego wyrażenia, baw się dobrze!
Ta kawa Black Forest jest tak samowystarczalna, że całkowicie zastępuje ciasto lub ciasto. Dobra alternatywa dla pieczenia w przypadku niespodziewanej wizyty dziewczyny!
Znalazłem alternatywę dla czekolady.

Uwaga

W następnym temacie opowiem historię Jurka Frantsevicha Kulchitsky'ego i tego, jak należy zachowywać się w wiedeńskiej kawiarni, aby jeśli nie pomyliłeś się ze swoim, to przynajmniej zostaniesz uznany za koneserów kawy.