|
 Ogórki powinny być uprawiane z reguły z nawozem organicznym w pierwszym płodozmianie iw płodozmianie - ale z warstwą traw wieloletnich. Najlepszymi poprzednikami są wieloletnie trawy, kapusta, rośliny strączkowe, warzywa korzeniowe i ziemniaki.
W przypadku ogórków nie należy stosować obszarów o małej rzeźbie terenu, na których uprawy będą cierpieć z powodu niższych temperatur, a ponadto będą narażone na późną wiosnę i wczesną jesienią przymrozki. Obszary z blisko stojącymi wodami gruntowymi również nie są wykorzystywane.
Ogórki szczególnie dobrze wchłaniają nawozy organiczne, dlatego należy zastosować co najmniej 60-80 ton obornika na hektar, wraz z wszystkimi innymi lokalnymi nawozami organicznymi: odpadami komunalnymi, torfem itp. Odpady miejskie są oczyszczane z zanieczyszczeń - szkło, puszki, kości - i stosowany w postaci zgniłej w ilości 70-100 ton na hektar. Torf jest używany w postaci kompostu wraz z obornikiem, śmieciami, fosforytem i jest stosowany w ilości 80 ton na hektar, a jeśli kompost jest wykonany z torfu i odchodów, to 40-60 ton na hektar.
Jeżeli ogórki podążają za kapustą w płodozmianie, to dodatkowo pod nią aplikuje się nawozy organiczne w dawkach wskazanych w rozdziale „Kapusta i kalafior”. Przy braku nawozów organicznych dawki można zmniejszyć 2-krotnie w porównaniu ze wskazanymi, pod warunkiem wprowadzenia nawozów mineralnych: 5 centów superfosfatu, 2,25 centa soli potasowej, 5 centów popiołu drzewnego i 3 centy siarczanu amonu na 1 hektar.
Nawozy organiczne najlepiej stosować wiosną do orki wczesną wiosną i zatapiać na głębokość 15-18 cm na glebach lekkich i 12-15 cm na glebach ciężkich.
Kompost torfowo-fekalny nakłada się na pola tylko wiosną, ponieważ jesienią można z niego wypłukać składniki odżywcze.
Lepiej jest stosować nawóz nawozowy w północnych regionach wiosną.
Nawozy mineralne aplikuje się wiosną podczas pierwszej uprawy roli pod orkę lub kultywację, a dla lepszego wykorzystania 2/3 dawki nawozu osadza się pod pługiem lub kultywatorem, a 1/3 pod broną.
Ogórki są wymagające na ciepło, dlatego główny siew musi odbywać się w czasie, który gwarantuje bezpieczeństwo sadzonek przed mrozem.
Teren do siewu ogórków powinien mieć podwyższoną rzeźbę, osłoniętą od wiatrów, o południowym zboczu. Gleba powinna być: lekka, żyzna, luźna, łatwo przepuszczalna dla wody i powietrza, dobrze ogrzana, bez stojącej wody. Aby zabezpieczyć wczesny siew ogórków przed mrozem, 5-7 dni po pierwszym siewie, konieczne jest wykonanie drugiego.
 Najwcześniejsze plony uzyskuje się sadząc ogórki sadzonkami uprawianymi na darni, w gliniastych doniczkach i papierowych kubkach. Sadzonki uprawiane w glinianym łajnie, glinianych doniczkach i papierowych kubkach sadzi się na otwartym terenie, gdy wyrosną 3-4 liście. Uprawa takich sadzonek w szklarniach wymaga nie więcej niż 25-30 dni. Sadzonki otrzymane w darni-ka sadzi się w ziemi, gdy rosną 2-3 liście, wzrost trwa 20-25 dni. Uprawa jest również używana w skrzynkach. Sadzonki te sadzi się w ziemi koniecznie w grudce ziemi, gdy liścienie się otwierają. Przygotowanie takich sadzonek w szklarniach trwa do 10 dni.
Bardziej dorosłe sadzonki ogórków na otwartym polu są trudne do zakorzenienia z powodu naruszenia systemu korzeniowego.
Sadzenie sadzonek przeprowadza się po minięciu niebezpieczeństwa mrozu i lepiej w pochmurne dni, a wieczorem przy upalnej słonecznej pogodzie. Odległość między sadzonkami w rzędach podaje się w 10 cm Sadzonki sadzone z grudą ziemi lub doniczką sadzi się do liścieni rośliny.Ziemia wokół sadzonki jest mocno zagęszczona, obficie podlewana, a podlewane miejsca posypuje się suchą ziemią.
Wysiew ogórków z nasionami odbywa się zwykle na płaskiej powierzchni. Podczas siewu stosuje się siewniki do warzyw. Nasiona sadzi się na głębokość 2-2,5 cm, a na glebach ciężkich płytsze. Aby przyspieszyć pojawienie się sadzonek podczas siewu siewnikiem, należy namoczyć do etapu pęcznienia, a następnie wietrzyć w cieniu do stanu dobrej sypkości, po czym są dobrze zasiane przez siewnik.
Wysiew ręczny najlepiej wykonać namoczonymi lub porośniętymi nasionami z sosem w rowkach wodnych (przy suchej pogodzie), z wypełnieniem bruzd humusem warstwą 2 cm lub wentylowanym torfem z warstwą 2-3 cm. z humusem lub torfem zapobiega tworzeniu się skorupy, zwiększa plon i przyspiesza rozpoczęcie zbioru ogórków. Stosując humus pod ogórkami, nie można go pobrać z tych szklarni, w których ogórki zostały dotknięte chorobami lub przędziorkami, ponieważ te ostatnie można przenieść na otwarty teren. Odległość między rzędami dla ogórków muromskich powinna wynosić 70 cm, dla Neros i Vyaznikovsky - 80 cm, dawka wysiewu na 1 hektar wynosi 8 kg. Siew na redlinach iw zagonach odbywa się tylko na ciężkich, wilgotnych glebach. Przy siewie ogórków na redliny odległość między redlinami wynosi 70 cm, wysiew można wykonać ręcznie lub za pomocą siewników ręcznych.
Wysiew ogórków na odłogach zapewnia wcześniejsze dojrzewanie owoców. Układa się je w następujący sposób: najpierw układa się warstwę świeżego obornika końskiego o szerokości 40-45 cm i wysokości 20-25 cm, a następnie przykrywa się 15-20 cm warstwą ziemi. jednocześnie służy jako nawóz. Do urządzenia łóżek parowych można użyć pojedynczego pługa. Pług przechodzi 2 razy, tworząc bruzdę o szerokości 40 cm i głębokości ok. 20 cm. Bruzdę wypełnia się obornikiem. W odwrotnej kolejności pług układa glebę na gnojowicy z obu stron bruzdy i tworzy grzbiet parowy.
Aby chronić ogórki przed wiatrem, uprawy grochu należy nakładać co 4-5 rzędów. Przyjmuje się odmiany grochu o wysokich łodygach; łodygi są przymocowane do pręcików i tworzą kraty. Siew grochu można zastąpić żywopłotem z trzciny, słomy lub płotem z wikliny o wysokości 2,5-3 m wokół stanowiska. Kiedy pojawiają się sadzonki i na glebach ciężkich, z tworzeniem się skorupy przed kiełkowaniem, przeprowadza się pierwsze rozluźnienie, które powtarza się, gdy tworzy się skorupa i trwa tak długo, jak pozwala na to rozwój roślin. W sumie należy podać 4-5 spulchnień i są one wykonywane przez kultywatory konne lub traktorowe.
Gdy tylko pojawią się masowe pędy ogórków, pierwszą półkę podaje się ręcznie, w razie potrzeby powtarza się, ale co najmniej 3-4 razy w lecie.
Kiedy w roślinach pojawiają się dwa prawdziwe liście, przerzedzanie odbywa się w rzędach. Pomiędzy roślinami pozostawia się 4-5 cm dla Murom; 6-8 cm dla Vyaznikovskys i 8-10 cm dla Nieznośnych. Wysiew zostaje ostatecznie przerzedzony, gdy pojawia się prawdziwy trzeci liść. Wszystkie słabe rośliny są usuwane i pozostają tylko silne rośliny. Kiedy pojawia się trzeci liść, ogórki są wyrzucane do liścieni, a następnie ręcznie trzpieniem.
W celu zwalczania mrozu stosuje się zasłony dymne, do których konieczne jest przygotowanie w pobliżu miejsca hałd obornika, śmieci, starej słomy i innych substancji, które po spaleniu dawałyby dużo dymu. Dym należy rozpocząć, gdy temperatura powietrza spadnie do D-1, + 2 ° i kontynuować do wschodu słońca.
 W przeddzień spodziewanych przymrozków wskazane jest dokładne podlewanie terenu wodą, co osłabia działanie przymrozków na roślinach. Konieczne jest posiadanie w pobliżu miejsca maty, starych mat, nieużywanego siana itp. materiały, które mogłyby pokryć rzędy w przeddzień zamarznięcia.
Uprawy ogórków mulczuje się w rzędach. Ściółkowanie przyspiesza dojrzewanie i zwiększa plon ogórków. Do ściółkowania przed siewem stosuje się papier do mulczowania. Przy mulczowaniu humusem warstwa okrywowa ma 2-3 cm, a przy torfie 3-4 cm Torf jest dobrze wentylowany, który leżał na pryzmie przez co najmniej rok i nie jest kwaśny.Gleba przed ściółkowaniem powinna być ciepła i wilgotna. Na glebach suchych i zimnych mulczowanie daje negatywne rezultaty.
W razie potrzeby konieczne jest terminowe zwalczanie chorób i szkodników ogórków.
Dla dobrego rozwoju ogórki wymagają dużo wilgoci: przy braku wilgoci plon spada. W czasie upalnej i suchej pogody ogórki podlewa się czystą wodą, zapobiegając więdnięciu roślin, najlepiej wieczorem, mocząc glebę na głębokość 10-12 cm w pobliżu roślin. W czasie siewu, jeśli pogoda jest gorąca i sucha, pierwsze podlewanie przeprowadza się po wysiewie i zawsze spokojnym strumieniem, aby uniknąć erozji bruzd nawadniających. Dalsze podlewanie podaje się w zależności od wysychania gleby. Po każdym podlewaniu gleba jest poluzowana.
Aby zwiększyć liczbę jajników, zaleca się umieszczanie uli pszczelich wokół miejsca podczas kwitnienia.
Aby dopasować słabo rozwijające się rośliny, podaje się nawożenie - nawadnianie nawozowe roztworem nawozów organicznych lub mineralnych. Podczas podlewania dobrze wymieszany i sfermentowany roztwór dziewanny rozcieńcza się wodą 3-4 razy, a ten sam roztwór ptasich odchodów - 10 razy. Do obornika drobiowego dobrze jest dodać pół dawki nawozów potasowych, a do gnojowicy pełną dawkę superfosfatu. Dawki te wskazano poniżej, gdzie mowa o nawożeniu nawozami mineralnymi. Zawiesinę rozcieńcza się wodą 3-4 razy. Nawożenie podlewania siewu odbywa się po pieleniu. Przy suchej pogodzie gleba jest wstępnie podlewana czystą wodą. Top dressing najlepiej wykonywać przy pochmurnej pogodzie lub wieczorem. Pierwsze karmienie podaje się, gdy na roślinie uformują się 3-4 prawdziwe liście. Roztwór wlewa się do rowków o głębokości 4-5 cm po obu stronach rzędu, w odległości 6-8 cm od roślin. Jedno wiadro roztworu zużywa się na 5-6 metrów bieżących. metrów. Aby przygotować roztwór z nawozów mineralnych, na 1 wiadro wody pobiera się 14 g azotanu amonu lub 24 g siarczanu amonu, 52 g superfosfatu i 16 g soli potasowej. Aplikacja superfosfatu patrz strona 11.
Drugie karmienie odbywa się 15-20 dni po pierwszym, podczas gdy rzędy nie zostały jeszcze zamknięte. Przy drugim karmieniu pobiera się jedno wiadro wody: 36 g azotanu amonu lub 62 g siarczanu amonu, 35 g superfosfatu i 42 g soli potasowej. Podczas drugiego nawożenia nawozy są również aplikowane do bruzd w odległości 10-12 cm od roślin i na głębokość 6-8 cm. Po wchłonięciu roztworu przez glebę, rowki są natychmiast uszczelniane i rozluźnianie odbywa się na całym obszarze.
Zbieranie ogórków odbywa się tak często, jak to możliwe - co drugi dzień, aw upalne lato każdego dnia, unikając przerostu i żółknięcia owoców. Częste zbiory zwiększają plon. Podczas zbierania konieczne jest usunięcie wszystkich chorych i zaczepionych owoców. Pozostawienie chorych owoców na biczach sprzyja chorobie zdrowych, wyczerpuje roślinę i zmniejsza plon. Podczas zbierania nie należy dopuszczać do deptania i skręcania biczów. W ostatnim zbiorze, przed mrozem, należy usunąć nie tylko duże owoce, ale także 3-5-dniowe jajniki ogórka, które przechodzą do specjalnego solenia.
I. Osipov - Agroindication
|
