|
 Skrobia z roślin strączkowych pęcznieje dłużej niż skrobia zbożowa. Dlatego przed gotowaniem produkt należy namoczyć w zimnej wodzie przez kilka godzin. Rośliny strączkowe gotuje się w niskiej temperaturze pod przykryciem: soczewica - od 30 do 60 minut, groszek rozłupany - od 60 do 90, fasola - od 1 godziny do 2 godzin.
Każdy kwaśny produkt dodawany do niegotowanych roślin strączkowych znacznie spowolni ten proces. w związku z tym puree pomidorowe lub inne kwaśne sosy dodaje się do garnka z roślinami strączkowymi tylko wtedy, gdy są całkowicie ugotowane.
 Nie wiadomo skąd wziął się zwyczaj dodawania sody oczyszczonej, aby przyspieszyć gotowanie roślin strączkowych. Cóż, jest oszczędność czasu. Ale witamina B w produkcie umiera, a smak potrawy pogarsza się. Pomyśl kochanki ...
Fasola naprawdę „nie lubi”, gdy przerywają proces gotowania lub dodają do niego zimną wodę. Rezultatem jest pękanie ziaren i dezorientacja gospodyni, która może pomyśleć, że danie jest już gotowe.
Niełuskany groszek lub fasola po ugotowaniu zrzucają cienką skórkę. Chociaż jesteśmy racjonalistami, ze względu na brak w nim jakichś szczególnych walorów odżywczych, lepiej pozbyć się łusek, które zakłócają jednolitą konsystencję potrawy i usunąć je podczas gotowania łyżką cedzakową.
Niezależnie od celu kulinarnego, rośliny strączkowe powinny być gotowane do stanu ugotowanego (tj. Pełne ziarna o miękkiej konsystencji) podczas gotowania. Twoim interesem jest to, co z nimi zrobić później: pełne ziarna, doprawione tłuszczem lub sosem pomidorowym - danie gotowe do podania lub dodatek, ale jeśli chcesz dostać tłuczone ziemniaki, zmiel je przez sito lub przepuść przez maszynka do mielenia mięsa z najdrobniejszą siatką. W tym drugim przypadku groszek można strawić. Ale niedogotowanie (powiedzmy, w oczekiwaniu, że jako nadzienie do ciast, ponownie zostanie poddane obróbce cieplnej) jest obarczone zakłopotaniem.
Na 1 kg roślin strączkowych doświadczone gospodynie domowe podczas gotowania zużywają 2-3 litry wody.
Aby namoczyć rośliny strączkowe, wymagana jest dość zimna woda - nie wyższa niż 15 ° C (w przeciwnym razie podczas długich godzin tego procesu mogą kwaśne).
Stare zapasy roślin strączkowych gotują się dłużej i moczyć przez dłuższy okres.
 Jeśli dodasz sól podczas gotowania roślin strączkowych na początku wrzenia, skóra je zgęstnieje. Ziarna pozostaną zbyt twarde nawet po ugotowaniu, na przykład do zacierania. Zaleca się posolić je tuż przed końcem gotowania.
Sucha twarda fasola „przyrośnie” do Ciebie (stanie się bardziej miękka, smaczniejsza), jeśli nie pożałujesz kilku kropel oleju roślinnego, dodając je do wody przeznaczonej do gotowania fasoli.
Powiedziano już, że rośliny strączkowe „nie lubią” gotowania z kwaśnymi potrawami. Ale paradoksalnie to właśnie w połączeniu z nimi podawane do stołu są najlepiej przyswajane przez organizm (i są smaczniejsze np. Z puree ziemniaczanym, kwaśną śmietaną lub sosem pomidorowym). Spośród roślin strączkowych zawierających do 20% tłuszczu i 33% białka, nie wspominając o skrobi, rąbanym groszku, koncentratach z fasoli i mące sojowej słyną z najlepszej przyswajalności.
Niewielka ilość wody i niskie ciepło to główne warunki gotowania warzyw strączkowych.
Twardą wodę (jeśli twój obszar jest tego znany) należy zagotować przed gotowaniem roślin strączkowych.
Widać, że woda prawie się zagotowała, a groszek nie jest ugotowany. W porządku: dodaj trochę gorącej wody (nie więcej niż potrzeba do przykrycia warstwy jedzenia) i kontynuuj gotowanie.
Chcesz dłużej moczyć groszek w wodzie? Jest wyjście: wysuszony w piekarniku groszek ugotuje się szybko i bez namaczania.
Będąc dobrym dodatkiem do mięs, ryb i wędlin, rośliny strączkowe są popularne jako samodzielne danie i można je przyprawiać na wiele sposobów, oczywiście z wyłączeniem słodkich dodatków. Tak więc do warzyw strączkowych gotowanych z pomidorem dobrze jest dodać trochę zmiażdżonych czosnek.
 Gotowane rośliny strączkowe podaje się ze smażonym boczkiem, boczkiem i cebulą, gotowanymi ziemniakami i warzywami itp. Dobrze komponują się z sosem śmietanowym, zieloną sałatą, surówką z kiszonej kapusty, burakami i smażoną cebulą.
Obliczenie dla jednej porcji niezależnego naczynia z grochu - 100 g suchego produktu; do gotowania zupy - 50g.
Aromatyczne i smaczne rośliny strączkowe uzyskuje się, jeśli podczas gotowania zanurzysz garść zieleni w rondlu lub posiekasz i zawiążesz w węzeł z gazy marchewka, które są z niego usuwane po przygotowaniu potrawy.
O makaronie
Makaron przygotowywany jest również jako samodzielne danie i jako dodatek. W zupach często gotowane są drobne produkty (makaron, makaron, rogi, muszle, gwiazdki itp.). Właściwie makaron - na drugie dania. Najwyższe gatunki makaronów wytwarzane są z najwyższej jakości mąki. Produkt ma biało-żółty kolor, dobrze pęcznieje i dobrze się gotuje. W ciemniejszym makaronie z mąki pierwszego gatunku te cechy są mniej wyraźne.
Na 500 g makaronu używa się go do gotowania 3 litrów wody, już zagotowanej i solonej przed napełnieniem. Zazwyczaj są one łamane na kawałki i najpierw mieszane, aby nie przykleiły się do dna naczynia. Po ugotowaniu na małym ogniu makaron wrzuca się do durszlaka lub sita i wlewa przegotowaną wodą. Następnie wypełnij tłuszczem, aby się nie sklejały.
Ugotowany makaron będzie znacznie smaczniejszy, jeśli zostanie lekko usmażony po wysuszeniu.
 Szczególnie apetyczny jest makaron gotowany na bulionie mięsnym, kostnym lub grzybowym.
Cały makaron jest słabo gotowany w mleku. Dlatego najpierw gotuj je przez 3-5 minut w wodzie, a następnie przenieś do wrzącego mleka.
Nie pozostawiaj ugotowanego makaronu w płynie, w którym został ugotowany, w przeciwnym razie wkrótce rozpadnie się i zakwasi.
Na każdą porcję dekoracji gotować 60-70 g makaronu; na porcję samodzielnego dania - 80-100 g. W zupach podaje się dowolny makaron w ilości 10-15 g na porcję.
Nie zapomnij użyć wywaru z makaronu do celów spożywczych: sosy i zupy są z niego robione dość dobrze, ponieważ podczas gotowania produkt wydziela dużo skrobi do cieczy.
Gotowany makaron przygotowywany jest z masła, sera, pomidora, warzyw i produktów mięsnych. Często piecze się je z serem, jajkiem, pomidorem. Niedrogie, ale obfite i smaczne danie podaje się na rozgrzanym talerzu lub na patelni, na której zostało upieczone. Pieczony makaron jest bardzo smaczny, gdy posypany jest tostowaną białą bułką tartą zmieszaną z odrobiną startego sera.
B.P. Brusilov - Doświadczenie kulinarne
|
