|
 Często zdumiewa nas zdolność artystów cyrkowych do chodzenia z zawiązanymi oczami po cienkim drucie, balansowania na małej desce zamontowanej na wielu rolkach lub jeżdżenia na jednym kole roweru, pedałując na przemian stopami i rękami.
I najtrudniejsze ćwiczenia gimnastyczek wykonujących skoki ze skomplikowanymi obrotami i salta na wąskiej kłodzie! Jakie poczucie równowagi trzeba mieć, pomyśli każdy z nas, żeby w tych wszystkich przypadkach nie skończyć na podłodze ?! Trening, a dokładniej trening specjalny - odpowie cyrkowiec lub sportowiec.
Czy istnieje potrzeba trenowania równowagi w życiu codziennym? Jest taka potrzeba. I to nie tylko po to, żeby nie wylądować w ośrodku urazowym na lodzie, nie tylko po to, żeby zbyt często nie wpaść na tor czy wpaść do wody, przekraczając strumień wzdłuż kłody, ale żeby zachować zdrowie i wysoki poziom poziom wydajności w produkcji, podczas zajęć sportowych, w życiu codziennym.
Pragnienie zachowania równowagi jest charakterystyczne dla wszystkich żywych istot. Na wszystkich działa siła grawitacji. Dotyczy to również ryb, które mogą przewrócić się do góry nogami. Osoba, która podczas chodzenia opiera się na dwóch kończynach, w dużej mierze musi zachować stabilność podczas ruchu. Świadomość pomaga mu i trenuje tę stabilność. Zanim udzielimy konkretnych porad dotyczących treningu równowagi, zastanówmy się nad samą funkcją równowagi, jej warunkami i dynamiką przez całe życie.
Ciało ludzkie nigdy nie jest całkowicie nieruchome. Ciągle traci równowagę i natychmiast ją przywraca. Umiejętność trzymania własnego ciała w wygodnej pozycji staje się tak znajoma, że nie przywiązujemy do niej wagi.
Od czego zależy regulacja pozycji ciała w przestrzeni? Rodzaj komputera w tym przypadku to centralny układ nerwowy. To w korze mózgowej informacje płyną z aparatu przedsionkowego znajdującego się w jamie ucha, z analizatora wizualnego, a także ze stawów, ścięgien i mięśni. Otrzymując informacje o stanie i żywotności tych narządów, centralny układ nerwowy automatycznie koryguje postawę i ruch człowieka.
Poprawa funkcji narządów równowagi w dużej mierze warunkuje sukcesy w różnych dyscyplinach sportowych, zwłaszcza w takich skomplikowanych ruchowo, jak łyżwiarstwo figurowe, akrobatyka, gimnastyka artystyczna i rytmiczna, strzelectwo i nurkowanie. Szczególnie ważne jest dobrze rozwinięte poczucie równowagi w pracy zawodowej kierowców różnych rodzajów transportu, wspinaczy, pilotów, żeglarzy, budowniczych, tancerzy baletowych, ślusarzy i wielu innych.
Funkcja równowagi najintensywniej rozwija się między 7 a 10 rokiem życia, a po 12-14 latach osiąga poziom dorosły. W przyszłości stan równowagi zmienia się w zależności od wieku, rozwoju fizycznego, stanu zdrowia i warunków środowiskowych.
Masowe badanie kobiet w wieku od 26 do 70 lat, zaangażowanych w grupy zdrowotne, pomogło zidentyfikować pewne wzorce związanych z wiekiem zmian stanu funkcji równowagi. Można prześledzić trzy etapy: w wieku 26–45 lat funkcja równowagi u kobiet jest względnie stabilna, w wieku 45–50 lat istnieje tendencja do jej pogorszenia, po 55 latach znacznie się zmniejsza. Dlatego profilaktykę, aby zapobiec spadkowi równowagi, należy rozpocząć już w wieku 36-45 lat.
Najczęstszymi objawami utraty równowagi są zawroty głowy, gdy następuje nagła zmiana pozycji ciała, na przykład podczas jazdy na huśtawce lub nawet podczas prowadzenia wszelkiego rodzaju środków transportu.W tym samym czasie pogarsza się stan zdrowia, puls przyspiesza, pojawiają się nudności. Pogorszenie funkcji równowagi często prowadzi do upadków. Ustalono, że lęk przed upadkiem jest dla człowieka naturalny, co jest jednym z podstawowych instynktów samozachowawczych. Taki strach pojawia się w warunkach, w których istnieje rzeczywiste, a czasem wyimaginowane niebezpieczeństwo utraty równowagi i orientacji, na przykład, gdy osoba zbliża się do krawędzi urwiska. Zawroty głowy mogą być również spowodowane ogólnym zmęczeniem, na przykład po ciężkim dniu pracy. Jednocześnie gwałtownie spada zawartość tlenu we krwi, co z kolei wpływa na stan naczyń mózgowych i prowadzi do utraty kontroli nad ruchami.
Według Światowej Organizacji Zdrowia od 40 do 60 procent wypadków śmiertelnych w domu i w pracy jest związanych z upadkami. Niestety większość z nich to kobiety.
Pogarszanie się z wiekiem stanu funkcji równowagi i koordynacji ruchów zaburza normalną aktywność życiową organizmu, au niektórych osób starszych i starszych jest też jedną z przyczyn obniżenia lub niepełnosprawności. Dlatego poprawa narządów równowagi u osoby dorosłej powinna wiązać się nie tylko z zabezpieczeniem go przed upadkami, ale także z poprawą jego aktywności motorycznej. Zdolność do utrzymania równowagi dobrze nadaje się do treningu. Ćwiczenia równoważne pomagają rozwinąć dobrą koordynację ruchów, uważność, pewność siebie, a nawet odwagę. Aby mieć dobrą kontrolę nad własnym ciałem, musisz pielęgnować specjalne umiejętności i zdolności, które pozwolą Ci świadomie regulować równowagę ciała. W tym celu szczególną uwagę należy zwrócić na ćwiczenia mające na celu utrzymanie prawidłowej pozycji pionowej kręgosłupa, wzmocnienie mięśni miednicy, brzucha, szyi i stóp. Ważne jest, aby skupić uwagę na wysoko uniesionej głowie - pozycji, która wywołuje odruchy postawy i nie tylko zwiększa ogólne napięcie mięśni, ale także pomaga wyprostować kręgosłup. Percepcję doznań z prawidłowej wyprostowanej pozycji ciała uzyskuje się za pomocą ćwiczeń wykonywanych przy ścianie, ćwiczeń z utrzymaniem ciężaru na głowie. Poprawiają postawę, co z kolei pozytywnie wpływa na równowagę ciała. Ćwiczenia z zamkniętymi oczami również znacząco pomagają w rozwoju „czucia mięśni”: poprawia się aktywność aparatu przedsionkowego.
Do treningu równowagi używa się chodzenia na całej stopie i na palcach wzdłuż linii narysowanej na ziemi, kłody, krawężnika chodnika. Przydaje się stojąc na jednej nodze, wykonywać różne ruchy ramionami i tułowiem, wykorzystywać bieganie z częstymi zmianami kierunku i zwrotów, wykonywać skoki, rzuty i nieskomplikowane ćwiczenia akrobatyczne jak salta i przewroty. Do treningu aparatu przedsionkowego stosuje się również ćwiczenia polegające na zgięciach, obrotach głowy i tułowia, zakrętach z krokami, które wykonywane są z różnymi amplitudami i prędkościami. Wykonując taką gimnastykę, musisz co tydzień zwiększać liczbę powtórzeń o 1 - 2 ruchy.
Aby sprawdzić swoją zdolność do utrzymania równowagi, możesz wykonać następujące ćwiczenie kontrolne. Stopy stawiamy jedna po drugiej, palec jednej nogi dotyka pięty drugiej, kolana są napięte, ręce wyciągnięte do przodu, oczy zamknięte. Jeśli możesz utrzymać równowagę przez 30-40 sekund, to znaczy, że nie potrzebujesz specjalnego treningu, dobrze kontrolujesz swoje ciało, jeśli nie, od razu zacznij ćwiczyć.
Przybliżony zestaw ćwiczeń do treningu narządów równowagi przedstawia się następująco.
- Połóż stopę zgiętej nogi na kolanie podpierającej nogi, ręce do przodu lub na pasku. Stań na jednej nodze przez 10-15 sekund z oczami otwartymi i zamkniętymi.
- Skręć w lewo, prawym łokciem dotknij kolana lewej nogi pochylonej do przodu, ręce do ramion lub za głową.To samo po prawej (możesz trzymać kij za plecami).
- Dociskaj rękami kolano prawej i lewej zgiętej nogi na przemian do klatki piersiowej (możesz użyć kija).
- „Połknij” plecy i boki z różnymi początkowymi pozycjami rąk. Aby uzyskać ulgę, możesz najpierw postawić stopę z powrotem na palcach, a następnie balansować. W takim przypadku możesz przytrzymać się dowolnego wspornika lub oprzeć o podłogę kijem.
- Uklęknij, skarpetki na sobie, ręce na pasku. Wstań bez podparcia rąk.
- Głęboki wypad w prawo z rękami za głową. Pchnij prawą, stań po lewej, prawą nogę na bok, ramiona na boki. Połóż prawą nogę rękami w dół. To samo w innym kierunku.
- Połóż prawą rękę na wewnętrznej stronie stawu kolanowego prawej nogi pochylonej do przodu, lewą rękę na pasku. Odwodzenie uda na zewnątrz. To samo z drugą nogą (po chwili możesz wykonać to ćwiczenie z ciężarem na głowie).
- Stojąc na jednej nodze, huśtaj drugą nogą (możesz towarzyszyć ćwiczeniu różnymi ruchami ręki).
- Pochyl się, chwytając ręką nogę odchyloną do tyłu (możesz wykonać ćwiczenie z ciężarem na głowie).
- Idź w górę iw dół na palcach, na palcach jednej nogi, ręce na pasku. Biegnij na palcach i przytrzymaj przez 10 sekund.
- Stąpając w miejscu, obróć o 360 ° w dowolnym kierunku, głową w dół, z zamkniętymi oczami. Natychmiast stań na jednej nodze, druga jest zgięta, ręce na pasku, głowa prosta, oczy zamknięte. Ostatnią pozę możesz przyjąć po kilku obrotach w kole (prawy, lewy).
- Promocja skacząc na jednej nodze. Jeśli ćwiczenie jest na początku trudne, możesz je zastąpić krokami walca z obrotami muzyki.
Chciałbym również doradzić, abyś wcześniej nauczył się prawidłowo spadać. Aby to zrobić, w momencie upadku ważne jest zgrupowanie, naprężenie mięśni tak, aby kontakt z podłożem padał na jak największą powierzchnię ciała i towarzyszyło mu toczenie.
Wykonaj następujące ćwiczenie. Przykucnij, a następnie szybko upadnij na podłogę, przewróć się do tyłu, przetaczaj się na lekko zgięte plecy (nogi uniesione do góry, proste ręce leżą na podłodze, zapobiegając ich przetaczaniu się do tyłu głowy, broda jest przyciśnięta do klatki piersiowej) ).
Im wyższy poziom treningu, tym łatwiej dostosować ruchy i pozycje ciała do zmieniających się warunków. Optymalny poziom rozwoju zmysłu równowagi pozwoli na jasne i ekonomiczne wykonywanie różnych ruchów domowych i zawodowych.
M. Protasova
|
