Błotniak |
|
Zabawnie jest oglądać wariatów. Ci głupcy zaskakująco przypominają opuchnięte kurczaki, różniąc się od nich haczykowatymi dziobami. Dopiero później, gdy pierwsze pióra zdobią puszysty strój, pisklęta zaczną wykazywać oznaki zachowania drapieżnego ptaka. Gdy podchodzi nieznajomy, przyjmują agresywną pozę, gotowi stanąć w obronie siebie, używając ostrych pazurów. Yuri Novikov |
Te ptaki są rzadkie w naszym regionie. Długi, stosunkowo wąski ogon, białawy kolor ciała i czarne spiczaste końce szerokich długich skrzydeł. Już na podstawie tych znaków możemy śmiało powiedzieć, że to loonie. „Szary jak błotniak” - kto nie zna tych słów? Należy jednak zauważyć, że tylko samce, które dożyły 3-5 lat, mają szaro-białe upierzenie, samice i młode zwierzęta mają ciemniejszy strój.
Księżyce rzadko wznoszą się wysoko w niebo, wolą latać nisko nad ziemią, podczas gdy z reguły planują przez długi czas. Najwyraźniej łatwiej dostrzec w gęstej trawie 
Wielkość ptaka jest podobna do gawrony, ale dzięki wydłużonym skrzydłom i ogonowi wydają się znacznie większe niż nasz białodziobaty posłaniec wiosny. Luni, zwłaszcza pola i stepy, są nieocenionymi pomocnikami rolnika. Ich główną ofiarą są szkodniki rolnicze, mysie gryzonie. W naszym kraju występuje kilka gatunków błotniaków.
Błotniak polny występuje na całym terytorium, z wyjątkiem tundry, błotniak łąkowy ledwo wkracza w strefę leśną od południa, błotniak stepowy występuje na stepach i stepach leśnych, a błotniak srokaty na Dalekim Wschodzie, na bagnach błotniak występuje prawie w całej Rosji, ale jest pospolity, a nawet liczny tylko na jeziorach naszego południa.
Kiedyś udało mi się złapać kilka błotniaków w okresie inkubacji. Samica cierpliwie usiadła na lęgu, a samiec pilnie zbierał dla niej pożywienie, które przynosił i kładł na ziemi obok gniazda. A czasami samica, widząc zbliżającego się małżonka, wyleciała z gniazda i rzuciła się na spotkanie z nim. To z kolei gwałtownie wzbiło się w górę i uwolniło zdobycz ze szponiastych łap - najczęściej była to nornica, którą samica chwytała w powietrze. Po wykonaniu takiej zręcznej sztuczki samiec odleciał w poszukiwaniu nowej zdobyczy, a samica pospieszyła do gniazda, gdzie przygotowywała posiłek. Zdarzyło się, że lunikha zaczęła jeść z dala od muru, ale jednocześnie była zawsze czujna. Gdy tylko podejrzewano najmniejsze niebezpieczeństwo, natychmiast rzuciła się do gniazda i przybrała groźną pozę, gotowa do ataku. Nieraz zdarzyło jej się odpędzić nieproszonych gości. I raz zdarzyło mi się zobaczyć, jak kot, ośmielając się zbliżyć do gniazda, porywał nogi, chowając ogon i uszy, ścigany przez dzielnego ptaka.
Samica inkubowała lęg przez około miesiąc. Pojawiły się pisklęta. Kiedy maluchy trochę się wzmocniły, troskliwa matka zaczęła opuszczać swoje gniazdo, aby wziąć udział w polowaniu z mężem. To jest zrozumiałe. W końcu jeden samiec nie może już karmić dorosłych młodych.
| Złoty Orzeł | Co to jest etologia? |
|---|
Nowe przepisy
