|
 Dla wszystkich rodziców ich dziecko jest najbardziej wyjątkowe. I to częściowo prawda - każde dziecko jest wyjątkowe i rozwija się indywidualnie. Wszystkie dzieci przechodzą przez te same etapy rozwoju mniej więcej w tym samym czasie. Możliwe są niewielkie odchylenia, ale jeśli wszystkie terminy na normę już minęły, warto wszcząć alarm. Kiedy przebiega granica normy rozwoju mowy? Od kiedy możesz się martwić opóźnieniem mowy?
Nie ma dokładnej odpowiedzi na te pytania. Konieczne jest uważne monitorowanie dziecka niemal od urodzenia, ponieważ nie zauważając ważnych szczegółów, ryzykujesz utratę cennego czasu.
Około 1,5 miesiąca dziecko zaczyna się krztusić. W wieku 7-8 miesięcy wypowiada różne sylaby. A do roku powinno mieć dostępnych kilkanaście słów. To oczywiście nie są prawdziwe słowa, ale dla dziecka mają one znaczenie, ponieważ swoim „am-am”, „b-bi” lub „kup-kup” nazywa obiektami lub czynami, co oznacza, że uczy się komunikować . W wieku półtora roku dzieci mają już słownictwo składające się z 50 lub więcej słów, a w wieku dwóch lat - do stu, nawet wtedy uczą się budować małe zwroty, na przykład „Mamo, daj mi”.
Trzyletnie dziecko mówi już małymi zdaniami z podmiotu, orzeczenia i dopełnienia, np. „Idziemy na spacer”. A w wieku 4 lat nawet nieznajomi powinni rozumieć mowę Twojego dziecka. Ramy te nie są oczywiście ścisłe. Nieznaczne opóźnienie 4-5 miesięcy nie jest przerażające, ale jeśli dziecko uparcie milczy w wieku 2, a nawet 3 lat, zdecydowanie musisz skontaktować się ze specjalistą. Niestety często diagnozę „opóźniony rozwój mowy” stawia się dopiero po 3 latach i aby to ustalić, konieczne jest badanie neurologa, logopedy i psychologa.
Przyczyną rozwoju takiego opóźnienia mogą być wskaźniki dziedziczne, powikłania podczas ciąży, urazy podczas porodu lub w pierwszych miesiącach życia, zwłaszcza otoczenie społeczne i więź psychiczna z matką. Dzieci, które mają problemy ze słuchem, mają duże trudności w nauce mówienia, dlatego przy diagnozowaniu opóźnienia mowy konieczne jest sprawdzenie słuchu dziecka. Dziewczęta zaczynają mówić wcześniej niż chłopcy, co też należy wziąć pod uwagę. Możliwe jest również, że mowa nie jest potrzebna dziecku - wyraża swoje pragnienia gestami lub mimiką, a matka go rozumie.
Ale w takim przypadku trzeba jak najwięcej rozmawiać z dzieckiem, prowokować go do mówienia i zapewnić mu maksymalny kontakt z „mówiącymi” rówieśnikami. Pozytywny przykład pomoże dziecku pokonać barierę ciszy, aw najlepszym przypadku może dojść do tzw. „Eksplozji mowy”, gdy dziecko, które praktycznie nigdy wcześniej nie mówiło, zaczyna szybko uczyć się mowy i opanowywać ją w jak najkrótszym czasie . Dla dzieci z tym problemem bardzo przydatne są również zajęcia z logopedą.
W żadnym wypadku nie należy pozostawiać rzeczy przypadkowi, w przeciwnym razie można zmarnować czas na poprawianie formacji mowy. W końcu mowa jest chyba najważniejszym procesem psychologicznym w pierwszych latach życia. Dzięki niej dziecko rozwija pamięć, uwagę, myślenie, wyobraźnię. Jeśli dziecko nie mówi nawet w wieku 5 lat, najprawdopodobniej oznacza to upośledzenie umysłowe. Dzieciak nie otrzymuje z otoczenia informacji, które od dawna opanowały inne dzieci, może doznać traumy psychicznej i wycofa się w siebie. W takich przypadkach konieczne jest już leczenie farmakologiczne.
Dlatego im wcześniej zostanie zdiagnozowane opóźnienie rozwojowe i podjęte zostaną niezbędne środki, tym większe prawdopodobieństwo wczesnej korekty bez szkody dla dziecka.
Katty
|
