Podwodni zabójcy

Od czasów starożytnych krążyły legendy o strasznych potworach żyjących w głębinach morskich. Wraz z rozwojem mórz i oceanów tajemnica tych legend zniknęła, a ich postacie okazały się dość prozaicznymi stworzeniami, chociaż czasami naprawdę stanowiły śmiertelne zagrożenie dla ludzi.

Wśród licznych przedstawicieli fauny morskiej jest wiele niebezpiecznych, trujących stworzeń. W niektórych przypadkach trucizna jest wytwarzana przez specjalne gruczoły i przechodzi z nich do zębów, cierni, igieł. Inni nie „walczą” przy pomocy trucizny, ale sami są niebezpieczni: trucizna jest zawarta w niektórych ich organach. Istnieją ryby i skorupiaki, które mają obie te cechy.

Trucizna życia morskiego powoduje różnorodne konsekwencje - drgawki, ogólne uszkodzenie układu nerwowego, krwotoki, porażenie serca. Stopień narażenia na truciznę jest inny. Czasami jest to tylko lekkie oparzenie, czasami prawie natychmiastowa śmierć.

Na przykład tropikalna meduza - osa morska może spowodować śmierć w ciągu pół minuty po dotknięciu osoby. Śmiertelna jest również mała ośmiornica hapalochlena, która żyje wśród skał w wielu miejscach na australijskim wybrzeżu. Ludzie rzadko czują ugryzienie tego, być może, jedynego głowonoga zdolnego do zabicia człowieka trucizną. Początkowo ofiara zaczyna odczuwać silne zawroty głowy, następnie trucizna paraliżuje układ nerwowy, a ostatecznie dochodzi do paraliżu oddechowego.

Ocean Indyjski jest domem dla innego gatunku niebezpiecznej małej ośmiornicy, którą miejscowi rybacy nazywają „zatrutymi rowami”. Ich ugryzienie przypomina węża: obrzęk, który nie ustępuje przez tygodnie, silny ból, zawroty głowy, ogólne osłabienie.

Spośród ryb trujących najbardziej niebezpieczna jest ryba kamienna żyjąca na rafach koralowych. Jego "oficjalna" nazwa to brodawka, ale nazywana jest również kamieniem: kiedy leży w połowie zakopany w mule lub piasku, na dnie szczeliny lub wśród fragmentów koralowca, bardzo trudno odróżnić brodawkę od prostego kamienia . Jego bezkształtne ciało jest matowo brązowe lub żółto-szare z wypukłościami i wypukłościami. Na dużej głowie małe oczy wystają z wyrostków. Dwanaście grubych kolców płetwy grzbietowej wyposażonych jest w gruczoły jadowe.

Wart to siedząca ryba; żyje w płytkiej wodzie, wśród raf i skał. Przy najmniejszym niebezpieczeństwie rozprzestrzenia trujące kolce płetw. Te ostre i mocne kolce mogą przebić nawet grubą podeszwę. Często ofiara natychmiast traci przytomność. Jeśli zastrzyk wpadł do dużego naczynia krwionośnego, śmierć może nastąpić w ciągu dwóch do trzech godzin. Ryby te występują w Morzu Czerwonym, wzdłuż brzegów Oceanu Indyjskiego, w wodach Australii, Indonezji i Filipin.

Bliskim krewnym brodawki jest ryba danio pręgowana (skrzydlica pasiasta). W przeciwieństwie do swojej brzydkiej krewnej jest piękna i wdzięczna, ale równie hojnie zaopatrzona w trujące ciernie, płetwy i inne podobne „urządzenia”.

Przez wiele dni zebra stoi nieruchomo, chowając się w szczelinie lub w koralowych zaroślach. Jego długie płetwy są jak pędy dziwnych roślin. Ale gdy tylko jakakolwiek ryba podpłynie bliżej tych „pędów”, natychmiast staje się ofiarą zebry.

Wieczorem zebry przenoszą się do nowych „obozów”. Kiedy płyną, z gracją potrząsając swoimi pasiastymi ciałami i puszystymi wielobarwnymi płetwami, przypominają statki pływające pod wszystkimi żaglami. Ta jaskrawo ubarwiona istota ma osiemnaście trujących cierni, które są stale gotowe do uderzenia w ofiarę. Nawet lekko ukłute w te ciernie osoba zaczyna odczuwać ostry ból, a nawet może stracić przytomność. Jeśli środki nie zostaną podjęte w odpowiednim czasie, możliwy jest skutek śmiertelny.

Ropuchy żyjące w Ameryce Południowej są równie trujące.Posiadają bardzo doskonały aparat do wytwarzania i wstrzykiwania trucizny, przypominający analogiczne organy jadowitych węży. Dwa duże kolce płetwy grzbietowej i kręgosłup na wieczku mają puste kanały połączone z gruczołami jadowymi. Wstrzyknięcie tych cierni powoduje bardzo bolesną reakcję, wymioty, drgawki i utratę pamięci. Ale ich trucizna nadal nie jest śmiertelna.

Ropuchy chowają się w pobliżu brzegów wśród skał i glonów, gdzie żywią się małymi rybami i skorupiakami.

Najbardziej trującą rybą strefy umiarkowanej jest smok morski (występuje również w Morzu Czarnym). Jego długie i ostre kolce są wyposażone w głębokie rowki połączone z gruczołami, które wytwarzają trujący płyn. Jad smoka powoduje potworny ból, a dotknięte obszary stają się zaognione i silnie opuchnięte. W przypadku poważnych uszkodzeń, utraty przytomności, drgawek, może wystąpić niewydolność serca. Podczas wstrzykiwania ciernia smoka morskiego zaleca się wstrzyknięcie do rany 5% roztworu nadmanganianu potasu.

Kilka słów o płaszczkach, których potężny kolec wieńczący ogon często zadaje ludziom bolesne rany.

I nie dlatego, że te ryby są tak agresywne; po prostu często leżą zakopane w piasku, gdzie jest wielu pływaków i rybaków. Liczba ofiar dotkniętych płaszczkami sięga tysięcy.

Jak już wspomniano, bronią płaszczki jest duży ostry kolec na końcu ogona. Ma też przydatki, które wytwarzają trujące substancje,
jednak mniej intensywny niż ryby, o których mówiliśmy powyżej. Płaszczki mają bardzo różne rozmiary. Kolejny gigant ma dwa metry szerokości i sześć metrów długości. Taki potwór z grubym ogonem jest w stanie rozerwać nie tylko nogę, ale także bok dużej łodzi.

N. Lazarev

Podobne publikacje

Dlaczego ryby mogą latać?

Gdzie orzeł rozdarł węża ...

Stosunek do zwierząt w starożytności