Ćma żółta |
|
Gatunek ten ogranicza się do siedlisk przybrzeżnych i występuje w Europie Południowej i Azji Zachodniej. Występuje na wybrzeżu Morza Czarnego: na Krymie - od Sewastopola po Karadag i na Kaukazie - od Półwyspu Taman do ujścia rzeki Choroch. Oddzielne izolowane siedliska są znane w okolicach Evpatoria, w Tarchankut i wzdłuż brzegów Morza Azowskiego w regionie Rostów. Rośnie na glebach przepuszczalnych, na piaszczystych i kamienistych wybrzeżach morskich, rzadziej na skałach i żwirowych zboczach zwróconych w stronę morza, a także wzdłuż dolin rzecznych na osadach piaszczysto-kamienistych. Kwitnienie rozpoczyna się pod koniec kwietnia i trwa do października. Często na jednej roślinie można zobaczyć zarówno kwiaty, jak i już dojrzałe owoce. Owocem plamki jest długa, do 25 cm, kapsułka w kształcie strąka, podzielona wewnątrz podłużną przegrodą (co jest ważną cechą charakterystyczną całego rodzaju). Nasiona są małe, czarne, błyszczące, zawierają tłusty olej.
Żółcień makreli została wprowadzona do kultury w Europie. Z powodzeniem uprawiany na terytorium Krasnodaru, Mołdawii i Kazachstanu. Rośliny dobrze rozmnażają się z rozwarstwionymi nasionami. Do celów leczniczych stosuje się część nadziemną zawierającą 12 alkaloidów. Tabletki są stosowane jako lek przeciwkaszlowy w chorobach płuc i górnych dróg oddechowych.
Przy intensywnym rozwoju strefy przybrzeżnej Morza Czarnego i Azowskiego nie można dopuścić do zubożenia i zniszczenia naturalnej flory przybrzeżnej. Wiele roślin rośnie wyłącznie nad brzegiem morza, m.in. żółta makrela, morska krythmum, saletra Schobera, katran koktebelsky, itp. Troskliwy stosunek do takich roślin musi być obecny w pracy architektów, projektantów i budowniczych. Każdy na jego miejscu powinien wnieść realny wkład w wielką i ważną pracę na rzecz ochrony przyrody. V.G.Shatko |
Żółta plamka lub żółta glaucium jest rzadkim, zagrożonym gatunkiem z rodziny maków. Jest to jednoroczne (lub wieloletnie) zioło o dość dużych, gęsto owłosionych szarych liściach, zebranych u podstawy w rozetę, co daje pędy kwitnące do 60 cm wysokości z licznymi liśćmi i kwiatami. Są bardzo piękne - samotne, duże, błyszczące, cytrynożółte, ciemnożółte, rzadziej pomarańczowe.
W miejscach, gdzie rośnie machocae, występuje wyjątkowo nierównomiernie, często rozproszona, jego rezerwy zostały ostatnio znacznie zmniejszone ze względu na kolekcję jako roślinę ozdobną. Siedliska żółtego wapnia często cierpią także z powodu intensywnej budowy w strefie przybrzeżnej, prac ochronnych prowadzonych na wybrzeżu Morza Czarnego, a często są po prostu niszczone pod wpływem tych samych czynników.
Żółty machok jest chroniony w dwóch rezerwatach: Cape Martyan i Karadag. Znajduje się w Czerwonej Księdze.
| Organizacja pasieki | Dzika truskawka |
|---|
Nowe przepisy
