Stwardniały przez słońce |
|
Wpływ promieniowania słonecznego na organizm jest zróżnicowany, a wpływ poszczególnych części widma znacznie się różni. Największą aktywność biologiczną mają promienie UV. Widoczne promienie również zauważalnie wpływają na biorytmy, metabolizm i ogólny ton ciała. Promienie podczerwone od dawna nazywane są promieniami ciepła. Jednak w świetle współczesnych koncepcji naukowych, oceniając wpływ promieniowania słonecznego na organizm, należy wziąć pod uwagę całkowity wpływ całego zakresu optycznego. Utwardzający się, poprawiający zdrowie efekt ekspozycji na słońce jest spowodowany różnymi biologicznymi i biochemicznymi reakcjami organizmu. Wkrótce po dostatecznej dawce napromieniowania pojawia się rumień (zaczerwienienie) skóry z powodu działania wazodylatacyjnego, co poprawia jej odżywienie. Dzięki stymulacji rozmnażania się komórek nabłonka skóra pogrubia się, poprawia się jej funkcja barierowa, procesy regeneracyjne są bardziej aktywne (gojenie otarć, ran, owrzodzeń troficznych itp.). Rola promieniowania słonecznego w zaopatrywaniu organizmu jest niezwykle ważna witamina D (przeciwraszicowe), powstające w skórze z prowitamin pod wpływem promieni UV.
Dzięki bakteriobójczemu działaniu promieni UV, leczone jest również środowisko (powietrze, woda, gleba itp.). Pigmentacja skóry (oparzenia słoneczne) nie ma wartości leczniczej, a jest jedynie reakcją ochronną organizmu przed nadmiernym promieniowaniem. Nie należy nadużywać nadmiernej ekspozycji na słońce. Pod wpływem promieni UV możliwe jest złośliwe zwyrodnienie znamion i innych form skórnych. Opalanie się jest przeciwwskazane w chorobach organicznych układu nerwowego, miażdżycy tętnic ze znacznymi zmianami w ścianach naczyń krwionośnych, niewyrównanej chorobie serca, nadciśnieniu tętniczym, aktywnej postaci gruźlicy płuc oraz nadczynności tarczycy. Nie zaleca się opalania w ostatnich 2 miesiącach ciąży, w okresie menstruacji, w okresie klimakterium. We wszystkich wątpliwych przypadkach wskazane jest skonsultowanie się z lekarzem. Utwardzanie przez słońce odbywa się na świeżym powietrzu podczas pracy, uprawiania sportu lub w formie opalania (a dokładniej opalania powietrzem, ponieważ powietrze działa jednocześnie na organizm). Kąpiele powietrzno-słoneczne można wykonywać pojedynczo w różnych do tego odpowiednich miejscach, do zbiorowego utwardzania urządza się specjalne strefy - solaria. Najlepiej opalać się nad brzegiem rzeki, wśród terenów zielonych, na terenach oddalonych od zakładów przemysłowych. Dobrze wyposażone solarium obejmuje miejsce do opalania, zacienione miejsce do odpoczynku, przebieralnie, prysznic, toaletę oraz pomieszczenie dla personelu medycznego. Opalanie odbywa się w pozycji leżącej, co zapewnia równomierne naświetlanie ciała. W tym celu solaria są wyposażone w lekkie łóżka kratowe. Podczas kąpieli należy je myć codziennie i przykrywać ręcznikiem lub prześcieradłem. Wysokość łóżka na kozłach wynosi co najmniej 40 cm (aby zapewnić przepływ powietrza).
Podczas kąpieli należy położyć się nogami na słońcu, głowę osłonić słomkowym kapeluszem przed promieniami słonecznymi, osłonić parasolem lub markizą, ale nie wiązać ręcznikiem ani chustką, bo to utrudnia odparowanie potu, aw konsekwencji chłodzenie głowy. Nie zaleca się opalania na czczo bezpośrednio przed i po posiłku. Po śniadaniu opalanie można rozpocząć po 30-40 minutach i zakończyć co najmniej godzinę przed posiłkiem. Aby szybko się opalić, nie trzeba smarować skóry żadnym kremem. Jeśli to konieczne (sucha skóra), robi się to po ekspozycji na słońce. Bardzo ważne jest ścisłe przestrzeganie reżimu utwardzania (szczególnie w początkowym okresie), aby uniknąć poparzeń. Pamiętaj: efekt promieni UV nie pojawia się natychmiast, ale kilka godzin po naświetlaniu. I dalej. Blondynki są znacznie bardziej wrażliwe na promieniowanie UV niż brunetki. Najpopularniejszą i najprostszą metodą dawkowania jest minuta. Utwardzanie rozpoczyna się od sesji trwających nie dłużej niż 20 minut dziennie (po 5 minut z każdej strony ciała). Następnie są one stopniowo zwiększane o 10 minut każdego dnia (kierując się stanem zdrowia) i doprowadzane do 1,5-2 godzin - 15 minut, odpoczywając w cieniu. Eliminuje to ryzyko przegrzania. W każdym razie nie zaleca się przebywania nago na słońcu dłużej niż 3 godziny dziennie. Należy mieć świadomość, że wiele tkanin syntetycznych jest wysoce przepuszczalnych dla promieniowania UV. Dlatego lekko ubrany możesz uzyskać nadmierne promieniowanie, a nawet oparzenia słoneczne. Zabrania się spania podczas opalania. Po kąpieli należy wziąć prysznic lub popływać. Wielokrotne kąpiele na słońcu są dozwolone tylko dla osób zdrowych. Na początku twardnienia nie należy tego robić, ponieważ mokra skóra jest bardziej wrażliwa na promienie ultrafioletowe Po zabiegu wodnym można wytrzeć, ale nie pocierać skóry. Dawka opalania zmienia się znacząco, jeśli osoba nie leży, tylko spaceruje, angażuje się w gry na świeżym powietrzu itp. W tych warunkach wydłuża się czas trwania seansów twardnienia. W przypadku systematycznego uprawiania sportów potrzeba specjalnego opalania jest znacznie zmniejszona, ponieważ sportowcy otrzymują już wystarczającą dawkę promieniowania słonecznego.
W przypadku niedostatecznego nasłonecznienia wskazane jest dodatkowe naświetlanie powierzchni ciała sztucznymi źródłami promieniowania UV (lampy rtęciowo-kwarcowe). Zabieg ten przeprowadzamy w specjalnie wyposażonych pokojach (zdjęcia) lub indywidualnie. Najczęściej wymagające dodatkowego naświetlania promieniami UV są dzieci, mieszkańcy regionów północnych, a także osoby z zawodowym narażeniem na niedobór UV, np. Górnicy, pracownicy metra. Dzieci twardniejące na słońcuEkspozycja na promieniowanie słoneczne jako profilaktyka niedoboru UV ma szczególne znaczenie w dzieciństwie. Uwzględnia to zarówno ogólne działanie wzmacniające, pobudzenie hematopoezy, aktywność immunologiczną organizmu, jak i specyficzne działanie przeciwbólowe (zapobieganie niedoborom witaminy D). Witamina D powstająca w skórze pod wpływem promieniowania UV reguluje metabolizm fosforu i wapnia, wspomaga mineralizację kości dziecka. Pragniemy podkreślić: podczas hartowania należy zachować szczególną ostrożność i uważność. Skóra dziecka jest delikatniejsza, mechanizmy termoregulacji niedoskonałe, zwiększona reaktywność i wrażliwość na czynniki zewnętrzne, względna powierzchnia ciała jest duża (stosunek powierzchni ciała do jego masy u noworodka jest 3,1 razy większy niż u osoby dorosłej; wraz ze wzrostem wzrostu różnica ta stopniowo maleje). Dlatego należy szczególnie dokładnie przestrzegać zaleceń dotyczących reżimu utwardzania na słońcu. Wiek do 1 rokuUtwardzanie rozpoczyna się od kąpieli słonecznej trwającej nie dłużej niż 2 minuty (1 minuta na brzuchu, 1 minuta na plecach). Każdego kolejnego dnia ekspozycja zwiększa się o 1 min.
Wiek od 1 do 7 latUtwardzanie odbywa się w 2 sesjach z przerwą 2-3 h. Pod koniec kąpieli słonecznej wciera się lub oblewa wodą (od 32 do 24 ° w 20. dniu). Dla dzieci poniżej 2 lat łączny czas trwania zajęć nie powinien przekraczać 1,5 godziny, do 3 lat - 2 godziny, starsze dzieci - do 2,5-3 h. Ponieważ dziecku trudno jest długo leżeć , od 10 dnia czas opalania może się wydłużać z powodu ekspozycji na słońce w grze, w ruchu. Wiek powyżej 7 latTen sam schemat można zastosować w przypadku dzieci powyżej 7 roku życia, lekko intensyfikując dzienny wzrost ekspozycji, tak aby całkowita 2-godzinna ekspozycja została osiągnięta 12-15 dnia od rozpoczęcia zabiegu. W trakcie sesji należy stale monitorować samopoczucie, terminową zmianę pozycji ciała, wycierać ciało suchym ręcznikiem z potu, chronić oczy i głowę przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych. Przyspieszenie tętna do 90 uderzeń na minutę lub wzrost temperatury ciała o 1 ° wskazuje na przegrzanie ciała i służy jako wskazówka do zakończenia zabiegu. Jeszcze raz przypominam o zbliżeniu rekomendowanych schematów, potrzebie indywidualnego podejścia do dzieci z uwzględnieniem cech organizmu, samopoczucia, najprostszych wskaźników fizjologicznych (puls, oddech, pocenie się), warunków meteorologicznych podczas kąpieli (temperatura powietrza, wilgotność itp.).
W zależności od indywidualnego stanu zdrowia i początkowego stopnia utwardzenia możliwe jest rozpoczęcie utwardzania nie od samego początku i nie jest w ogóle konieczne doprowadzanie go do maksymalnych obciążeń wskazanych na wykresach. Przy prawidłowym stosowaniu zabiegów utwardzających szybko następuje poprawa ogólnego stanu organizmu, przypływ energii, wzrost wydolności, wesoły nastrój, poprawia się senapetyt. Nieprzyjemne subiektywne odczucia wynikające z zabiegów hartowania nie mogą stanowić przeciwwskazania do dalszych badań. Wręcz przeciwnie, zabiegi są skuteczniejsze, gdy są stresujące, wymagają pewnego wysiłku woli. Ważne jest, aby obciążenie to nie było nadmierne, aby nie wywoływać dreszczy lub przegrzania. Wskaźnikiem naprawdę niekorzystnego wpływu procedur hartowania są negatywne oznaki, które stają się trwałe; objawiają się ogólnym osłabieniem, słabym snem i apetytem, zmniejszoną masą ciała, zwiększoną pobudliwością układu nerwowego, drażliwością i zmniejszoną ogólną wydajnością. Przedawkowanie zimnych zabiegów może bezpośrednio prowadzić do przeziębienia. W przypadku stwierdzenia wyżej wymienionych niekorzystnych objawów nie należy przerywać utwardzania, wystarczy znacznie zmniejszyć obciążenie poprzez przejście na lżejsze zabiegi, skrócenie czasu wykonywania zabiegów, wybranie dogodniejszej pory dnia itp. Tichomirow I. I. |
Złożone widmo promieniowania słonecznego zawiera strefę optyczną o długości fal elektromagnetycznych w zakresie 280-3000 nm. Krótsze promienie (promienie X i promienie gamma) są pochłaniane przez atmosferę i nie docierają do powierzchni ziemi. Z kolei w części optycznej widma emitują promienie podczerwone (760-3000 nm), widzialne (400-760 nm), ultrafioletowe (280-400 nm). 59% energii światła docierającego do powierzchni ziemi znajduje się w jej części podczerwonej, 40% w widzialnej części widma i tylko 1% w promieniach ultrafioletowych. Podczas przechodzenia przez zanieczyszczoną atmosferę promienie UV są szczególnie intensywnie pochłaniane, a ich udział jest dodatkowo zmniejszany.
Korzystny wpływ promieniowania UV na funkcję hematopoezy, na metabolizm minerałów, białek i węglowodanów, aktywność immunologiczną, na wydolność fizyczną, aktywność umysłową itp. W rezultacie zwiększa się ogólny ton ciała i wzrasta odporność na infekcje.
Najlepszą porą na opalanie jest poranek, kiedy powietrze jest przejrzyste, zawiera mniej pary wodnej, mniej kurzu i jest mniej gorące. Na południu iw centralnej Rosji opalanie powinno odbywać się w czerwcu - sierpniu od 8 do 12 godzin czasu lokalnego. Wiosną i jesienią, a także w chłodne dni, najbardziej odpowiedni czas na ich przyjmowanie to od 11 do 14 godzin.
Jeżeli w trakcie utwardzania pogorszy się stan zdrowia, apetyt, zmniejszy się masa ciała, gwałtownie zmieni się puls, należy zmniejszyć intensywność zabiegów, a nawet chwilowo je zatrzymać. W przypadku lekkich oparzeń (nadmierny rumień skóry, pieczenie, swędzenie, bolesność) skórę należy nasmarować lanoliną lub jakimś tłustym kremem i nie przebywać na słońcu, a dyskomfort ustępuje (zwykle dzień lub dwa).
Czas trwania sesji napromieniania dla najmniejszych (od 1 do 6 miesięcy) nie powinien przekraczać 10 minut, od 6 miesięcy do 1 roku - 20 minut (w tym czasie opalane są wszystkie powierzchnie ciała). Utwardzanie przeprowadza się w temperaturze powietrza nie niższej niż 25 ° (w okresie od 10 do 12 godzin lub od 15 do 18 godzin 1-1,5 godziny po jedzeniu). Dzieci z zakrytymi głowami leżą nagie na łóżeczku lub stole, dziecko jest równomiernie obracane podczas całej sesji. Podczas napromieniania możesz podać do picia przegotowaną wodę. Gorące południowe słońce nie jest zalecane dla dzieci poniżej 2 lat.
Podsumowując, należy zauważyć, że utwardzanie można rozpocząć w każdym wieku i prawie w każdym stanie zdrowia (z wyjątkiem ostrych chorób), ale dobór procedur i ich dawkowanie (szczególnie na początkowych etapach utwardzania) powinny być ściśle indywidualne . Dlatego wskazane jest, aby osoby osłabione lub mające jakiekolwiek wady zdrowotne najpierw skonsultowały się z lekarzem. Przeciwwskazaniami do stwardnienia są stany gorączkowe, ostre zaburzenia psychiczne, niewydolność krążenia II-III stopnia, przełom nadciśnieniowy, napad astmy oskrzelowej i dusznicy bolesnej, kolka wątrobowa i nerkowa, krwawienie, ostry uraz, oparzenia, zatrucia pokarmowe. Dla osób praktycznie zdrowych takie konsultacje nie są konieczne, ale uważna samokontrola podczas procesu utwardzania jest konieczna.
| Korzyści i zasady hartowania |
|---|
Nowe przepisy
