Normalny sen

We śnie spędzamy jedną trzecią naszego życia. Co się z nami dzieje w tej chwili? Spróbujmy dowiedzieć się, co to jest - normalny sen: wymuszone odłączenie się od rzeczywistości z powodu przepracowania ciała, które nie jest już w stanie aktywnie działać?

Lub odwrotnie, celowe działanie mózgu, "Zmyślony" zrób sobie przerwę i chwilowo "Wyłączyć" ciało, Naslav sen o nim?

Te skrajne punkty widzenia, które cieszyły się w różnym czasie popularnością, są błędne. Sen to normalny, naturalny stan organizmu, równie niezbędny dla wszystkich układów i wszystkich narządów. Tej ludzkiej potrzeby nie da się znacząco zmniejszyć przez jakiekolwiek szkolenie lub mobilizację rezerw.

Mamy hobby z różnymi rodzajami dobrowolnych wyrzeczeń, takich jak odmawianie mięsa (wegetarianizm), jedzenie (terapia postowa) lub ciepłe ubranie (chodzenie boso po śniegu, pływanie zimą), ale wydaje się, że nikt nigdy nie pomyślał, aby spróbować przestać spać lub skrócić sen do dwóch godzin dziennie. Ale pomysł wygląda kusząco - ile czasu zostałoby uwolnione każdego dnia. Ale nie, zadanie jest zbyt nierealne.

Sen jest niezbędnym składnikiem normalnego, codziennego cyklu życia każdej osoby, chociaż jego potrzeba zmienia się znacznie wraz z wiekiem. Jeśli w pierwszych dniach życia noworodek śpi prawie cały czas, to w wieku dwóch lat dziecko ma już 15-16 godzin snu, o cztery zapotrzebowanie zmniejsza się do 12-13, a od siedmiu do 9-11 godziny. Zdecydowana większość dorosłych jest zadowolona z 7-8 godzin snu, a gdzieś po 50-60 latach ludzie śpią przez 5-6 godzin.

Czasami zdarzają się wyjątkowe osoby, które potrzebują 4 godzin snu dziennie przez wiele lat (a jednocześnie udaje im się zachować zdrowie fizyczne i psychiczne), ale jest to wyjątek od reguły. Rzadko zdarzają się również znaczące odchylenia w rytmie przemian snu i czuwania. W kronikach literatury medycznej znajduje się opis 10-15-dniowego cyklu snu - czuwania u 12-letniego chłopca. Wychodząc bez snu do 6 dni z rzędu, dziecko to nie wykazywało oznak zmęczenia, po czym zapadło w normalny sen na 5-10 dni, potwierdzony elektroencefalogramem. Oczywiście jest to również wyjątek. Normalna osoba musi codziennie spać.

Tak więc sen jest konieczny, naturalny, nieunikniony. Pomimo możliwych sztucznych zmian w rytmie jego przyjazdu i wyjazdu, nikt nie był w stanie pozbyć się go z własnej woli przez wystarczająco długi czas. Co więcej, wszystkie takie próby kończyły się niepowodzeniem i nadmierną wytrwałością w walce ze snem - chorobą, a nawet śmiercią. Tortury pozbawienia snu są znane od dawna. Kiedyś w Chinach doszło nawet do egzekucji przez pozbawienie snu - człowiek zmarł ósmego dnia ... Zwierzęta też nie mogą istnieć bez snu. Eksperymenty na psach wykazały, że 18-20 dni bezsenności kończy się dla nich śmiercią.

Najstarsza teoria snu wywodzi się z legend i baśni. Pamiętasz, jak Tiny-Khavroshechka usypiał złe siostry? Sugestia słowna: "Śpij, wizjer, śpij, inny!" Już z samego tekstu formuły jasno wynika, że ​​autor opowieści za przyczynę snu uważa zamknięte oczy. Proste! To były szczęśliwe czasy, kiedy ludzie nawet nie myśleli, że mogą zamknąć oczy i nie zasnąć, że mogą myć całą noc, otwierać i zamykać oczy i przeklinać bezsenność!

Podobny pogląd (to nie osoba śpi, jego oczy śpią) można znaleźć w starożytnej greckiej legendzie o stuookim olbrzymie Argusie. Podczas gdy niektóre jego oczy odpoczywały, inne nie spały. Dzięki temu gigant nie odczuwał potrzeby normalnego snu.

W średniowieczu popularna była mistyczna mieszanka snu i śmierci, interpretacja snów jako sygnałów z innego świata. Podczas snu pojawiają się dusze zmarłych, Bóg, aniołowie, święci rozmawiają z ludźmi, ale diabłu najłatwiej dostać się do śpiącego. Stąd obowiązkowa obecność przedmiotów religijnych w sypialni, wieczorna modlitwa itp.

Wraz z rozwojem nauki pojęcie snu stało się bardziej złożone. Zaobserwowano, że zwykłe zmęczenie jako wyzwalacz snu nie wystarczy. Narodziła się naczyniowa teoria snu, wyjaśniająca wszystko skurczem naczyń mózgowych i pogorszeniem krążenia mózgowego. Deprywację tlenu w komórkach mózgowych zaczęto uważać za bezpośrednią przyczynę snu. Wyobrażałem sobie coś naturalnego „Nocne uduszenie” - nie na śmierć, ale tylko na częściowe zmętnienie świadomości.

Zdarza się, że nauka idąc naprzód, poszerzając swoje idee, przechodzi przez etapy złudzeń, tworzy fałszywe teorie - po to, by później je obalić, pokonać. Tak się stało z teorią hipnotoksyn. Podczas poszukiwań przyczyn skurczu naczyń udowodniono naukowo istnienie hipnotycznej toksyny, trującej substancji, która gromadzi się w organizmie podczas normalnego życia i po osiągnięciu określonego poziomu stężenia we krwi, powodując nieodwracalną senność. Jednocześnie okazało się, że sen to rodzaj paraliżu świadomości pod wpływem trucizny nasennej, ale bynajmniej nie odpoczynek. Podejmowano nawet próby znalezienia sposobu na uzyskanie odporności na hipnotyczną toksynę i uwolnienie ludzkości od „bolesnej obsesji snu”. Ale nic z tego nie wyszło. Mit hipnotycznej toksyny nie trwał długo; powtarzając eksperymenty, udało się udowodnić, że odkryte toksyczne substancje nie mają nic wspólnego z normalnym snem.

Następnie, gdy pogłębiała się wiedza o fizjologii mózgu, zaczęto szukać niezależnie istniejącego ośrodka snu, który z pewną częstotliwością powoduje centralne (pochodzące z mózgu) zahamowanie wszystkich procesów nerwowych. Ale centrum snu nie znaleziono i sformułowano teorię snu hamującą korową; następnie przypisano określoną rolę formacjom podkorowym.

Według współczesnych koncepcji sen jest niezbędną fazą codziennej periodyzacji funkcji fizjologicznych. Faza snu charakteryzuje się względną nieaktywnością wyższych partii ośrodkowego układu nerwowego i towarzyszą jej pewne zmiany w pracy całego organizmu z przewagą anabolizmu (budowy) w metabolizmie nad katabolizmem (niszczeniem własnych tkanek) . Sen uważany jest dziś za akt behawioralny, część naszego życia, za jakiś szczególny stan.

Zobacz, jak ostrożnie się to mówi: względna bezczynność. Innymi słowy, uśpiony organizm można określić jako instytucję chwilowo zamkniętą dla zwiedzających. Praca nie została zatrzymana, jest po prostu przenoszona na szyny wewnętrzne, przeprowadzana jest inwentaryzacja, sprzątanie lokalu, drobne naprawy itp. Centralny układ nerwowy nie wyłącza się, pozbawiony ciągłej potrzeby analizuje sytuację zewnętrzną i zarządza działaniami zewnętrznymi, ma umiejętność porządkowania swoich magazynów, bycia „sam ze sobą”. Nie bez powodu wiele wspaniałych pomysłów narodziło się w nocy, w ciągu dnia utrudniony był przepływem, zgiełkiem dnia codziennego.

Szczegółowe badanie fizjologii snu ujawniło bardzo różne fazy snu w ich funkcji. W różnych fazach stopień względnej nieaktywności poszczególnych układów organizmu przejawia się na różne sposoby. Okresowo podczas snu aktywność ośrodkowego układu nerwowego spada, a następnie ponownie wzrasta - i to wielokrotnie w ciągu nocy. Fazy ​​snu wyróżnia się charakterystyką encefalogramu i ruchem oczu podczas snu ...

Dla większości zdrowych ludzi problem snu nie istnieje, nie odnoszą się do niego w żaden sposób, po prostu korzystają z udzielonego błogosławieństwa, zwłaszcza bez namysłu.Jednak sen, o którym już wiadomo, że został go pozbawiony, natychmiast staje się przyjemnością. Popularne przysłowie mówi o tej sytuacji: „Sen jest jak bogactwo: im więcej śpisz, tym więcej chcesz”... I tak człowiek zaczyna świadomie starać się spać jak najwięcej, spać nawet wtedy, gdy nie odczuwa prawdziwej potrzeby. Śpij, żeby spać, a nie po to, by obudzić się wypoczęty. Śpij jak alkoholik pije wódkę lub narkoman zażywa narkotyki. Czasami w ten sposób ludzie są słabi, nie radzą sobie z życiem, uciekają od trudności, chowają się pod skrzydłami snu i zapominając o sobie, są szczęśliwi tylko w ten sposób. „Śpiochka nie prosi o chleb, nie kończę tego - będę dalej”... To jest ekstremalne. Jeden.

Tam jest inny. Czasami bardzo zajęci ludzie nienawidzą swojego snu - a raczej utraty czasu na sen - i zaczynają z nim walczyć. Dla ludzi, którzy żyją głównie z pracy, jest to oczywiste „Kto najwięcej śpi, żyje najmniej”... Sen staje się przeszkodą w życiu („Spać dużo - nie wiem o biznesie”). Tacy ludzie ciągle się trzymają "Brak snu"poszukuje wszelkiego rodzaju metod pobudzających: herbaty, kawy, ziół leczniczych (wszystko w coraz większych dawkach). Śpią jak wróg. I ... dostają swoją drogę - sen odchodzi. Zaczyna się bezsenność.

P.P.Sokolov - Zwycięstwo nad bezsennością