Posikunchiks - Perm smażone placki

Posikunchiks - Perm smażone placki

Kategoria: Dania mięsne

Składniki
Na ciasto: mąka	300 gr + 2 łyżki. l.
małe jajko	1 szt
Sól	1/2 łyżeczki
kwaśna śmietana	1 łyżka. l.
Soda	na czubku noża
rast olejowy	1 łyżka. l.
woda	100 gramów
Do nadzienia: mielona tłusta wieprzowina i wołowina 50/50	200 g
cebula	1 głowa
czosnek	1 goździk
sól + przyprawy
mleko (ciekawiej pieczone)	100 gramów
W przypadku sosu ocetowo-musztardowego: ocet	2 łyżeczki
musztarda	1/2 łyżeczki
świeżo zmielony czarny pieprz	na czubku noża

Metoda gotowania

• Trudno mówić o specyficznej kuchni permskiej. To mniej więcej to samo, co obliczenie rdzennych mieszkańców terytorium Perm. W kulturze kulinarnej regionu przeplatają się tradycje Rosjan, Perm Komi, Tatarów, Baszkirów, Mari, Udmurtów. A menu każdego narodu hojnie prezentuje dary lokalnej przyrody - dziczyznę, ryby, grzyby, jagody, zioła. Ale jeśli ze wszystkich cech żywnościowych terytorium Perm wyróżnimy wyłącznie te lokalne, to będziemy musieli porozmawiać o pierogach, szanżkach i posikunchikach.
• Absolutnym hitem kuchni permskiej, której wyższości nikt nie będzie kwestionował, a którego permskiego pochodzenia jest pewne, są małe placki z mięsem, popularnie zwane posikunchikami.
• Przepis na poprawny posikunchik jest prosty. Do jego przygotowania konieczne jest użycie pierogów oraz mielonej wołowiny i wieprzowiny w kombinacji 50/50. Idealna waga gotowego posikunchika to 30 g, więc w stanie surowym powinien być o 2–3 g cięższy. Należy to zrobić w formie pierogów, dobrze smarując brzegi, aby sok nie wypływał, ale nie łącząc ich (czyli zostawić w cieście). Posikunchika usmażyć na patelni z dodatkiem niewielkiej ilości oleju roślinnego. Gdy tylko posikunchik zacznie wydzielać sok i syczenie, możemy założyć, że jest gotowy. Powinien być gorący napój. Należy to zrobić ostrożnie, starając się nie poplamić ubrania, ponieważ poprawny posikunchik po pierwszym kęsie z pewnością będzie próbował dobrze się rozpryskać (piszcze).
• Dlaczego tak się nazywa? Ponieważ najważniejsze w tym cieście jest sok, który posypuje przy pierwszym kęsie posikunchika. Lub, jak zwykli mawiać, „sika”. Stąd "posikunchik". Czasami posikunchiki są bardzo małe - na jeden kęs, czasami wielkości zwykłych ciast. Zjadają takie placki, maczając je w rozcieńczonym occie z pieprzem, w chrzanowej przekąsce lub wodzie musztardowej.
• A więc przejdźmy do gotowania. Zrobiłam połowę porcji, więc składniki w przepisie są o połowę mniejsze.
• W misce robota kuchennego wymieszaj śmietanę, sodę, wodę, olej. Dobrze wymieszaj. Dodaj jajko i sól. Wymieszaj ponownie. Dodać mąkę i zagnieść hakiem. Wstaw do lodówki na 30 minut, przykryj folią.
• Włożyć mięso mielone do miski, dodać mleko i rozgnieść popychaczem. Dodaj cebulę i czosnek. Mieszać. Mięso mielone powinno być wodniste.
• Ciasto rozwałkować na stole pokrytym mąką. Odmierzyłem koła fasetowanym szkłem. Położyłem mięso mielone i dobrze przykryłem warkoczem, aby sok nie wypływał. Rozgrzej dobrze olej na patelni i smaż ciasta, aż będą piękne. Podawaj z sosem.

Naczynie jest przeznaczone do

24 szt

Czas na przygotowanie:

1 godzina

Uwaga

Od dłuższego czasu szukałem w sieci i na forach prawdziwego przepisu na ciasto na te ciasta. Ale zdałem sobie sprawę, że to nie jest możliwe. Ponieważ każdy członek forum podkreślał, że to jego ciasto było prawdziwe. I są oszołomieni, jak wiele opcji. To tak, jakbyśmy mieli jeden placek ziemniaczany w niebieskookim, ale każdy robi swoje. Powiedzieć, że to smażone pierogi, to urazić prawdziwych koneserów - bo cheburek, pierogi i posikunchik to dla nich różne potrawy. I to nie ma znaczenia. Mój żuł z przyjemnością. To prawda, że ​​sos im nie odpowiadał i jedli go po prostu ze śmietaną. Ale PYSZNE !!!!!
Informacje ze strony
Gotuj z miłością i humorem!

Uuuuuuuuuuuuu ... Babcia tak, ale z jakiegoś powodu imię w mojej pamięci nie przetrwało. Są bardzo smaczne i zimne, moja babcia dała w drodze.

Ooooo, moja ukochana ... Babcia tak, ale z jakiegoś powodu imię w mojej pamięci nie przetrwało. Są bardzo smaczne i zimne, moja babcia dała w drodze.

bardzo dobrze. Może przepis babci został zachowany?

[Irlandczyk]

To jest nasza droga !!! Dziękuję bardzo
A mój sos bez musztardy smakuje lepiej
Irlandczykiw naszej rodzinie taki ciasta są sukcesem! Oni także „sikają”, gdy są gorące

[Irlandczyk]

To jest nasza droga !!! Dziękuję bardzo
A mój sos bez musztardy smakuje lepiej
Irlandczykiw naszej rodzinie taki ciasta są sukcesem! Oni także „sikają”, gdy są gorące

Dziękuję Helen, że nie przeszłaś obok. Na pewno spróbuję według twojego przepisu.

Niestety nie zachował się, a babcia już nie żyje,

Niestety nie zachował się, a babcia już nie żyje,

Niech pamięć będzie żywa i wieczna!

To pierwszy raz, kiedy słyszę o takiej kuchni!

To pierwszy raz, kiedy słyszę o takiej kuchni!

Irlandczyku, jesteś jak Święty Mikołaj - Frost Voevoda patroluje swój dobytek - pozostaje tylko szukać słodyczy!
Tak, sam kupiłem tę nazwę! Fajne! JAK to przeczytałem - śmiała się do posikunchikova

Więc nadal się śmieję!)))

Więc nadal się śmieję!)))

A w Permie tak zwane kawiarnie!

A w Permie tak zwane kawiarnie!

Co robisz!

[Tumanchik]

Tumanchikdzięki za przepis !!!))))

[Tumanchik]

Tumanchikdzięki za przepis !!!))))

nie ma za co! bardzo smaczne!

Irina, dzięki za przepis!
Przypomniałem sobie babcię, dom rodzinny i ... posikunchiki.
Tak ciepło w mojej duszy!
Urodziłem się i mieszkałem do 21 roku życia w mieście Perm. Kuchnię permską znam nie ze słyszenia:
Posikunchiki w occie wodnym z musztardą i czarnym mielonym pieprzem - złota zasada!
Babcia piekła też placki z pistikami (młode pędy skrzypu),
dozownik z makiem i rodzynkami oraz nadzieniem shangi w rosyjskim piecu ... mmmm ...
Dzięki za przypomnienie!

Irina, dzięki za przepis!
Przypomniałem sobie babcię, dom rodzinny i ... posikunchiki.
Tak ciepło w mojej duszy!
Urodziłem się i mieszkałem do 21 roku życia w mieście Perm. Kuchnię permską znam nie ze słyszenia:
Posikunchiki w occie wodnym z musztardą i czarnym mielonym pieprzem - złota zasada!
Babcia piekła też placki z pistikami (młode pędy skrzypu),
dozownik z makiem i rodzynkami oraz nadzieniem shangi w rosyjskim piecu ... mmmm ...
Dzięki za przypomnienie!

Irochka, jakie to miłe, że nie zignorowałaś przepisu!
Nie próbowałem prawdziwych! A ty ... a nawet od twojej babci! Och, jak wspaniale!
A może przepisy przetrwały?

Przeczytałem - śmiałem się, aż usiadłem

Posikunchiki w occie wodnym z musztardą i czarnym mielonym pieprzem - złota zasada!

czyli po upieczeniu włożyć je do tej wody z octem? .. Lub namoczyć?

czyli po upieczeniu włożyć je do tej wody z octem? .. Lub namoczyć?

cześć Tanyusha! Tak, po prostu zanurz w sosie - jest przepis. a mój tata też uwielbiał polać pierogi wodą i octem oraz posypać świeżo zmielonym czarnym pieprzem

wlać kluski wodą i octem i posypać świeżo zmielonym czarnym pieprzem

- to klasyk, wiele osób tak bardzo go kocha. W naszej bezdomnej młodości często chodziliśmy na „knedel”; Na stołach były małe brudne butelki octu. I do namaczania ciast - pomyśleli o tym ludzie z Permu ... Usmażę placki w Księżniczce, ale nie zrobię tego, nie zrobię. Rozpieszczam ... A może jeszcze w oleju - tak, że dokładnie według przepisu. Później.

Irlandzka niestety nie pamiętam, a raczej - nie znam przepisu.
Teraz ze smutkiem zdałem sobie sprawę, że nie ma kogo zapytać ...

Więzy rodzinne były mocne, aw weekendy wszyscy często zbierali się „na gotowanie”, „na pierogi”.
I uformowali z nich 2-3 tysiące sztuk. Mięso mielone siekano w korycie,
chociaż w każdym mieszkaniu były maszynki do mięsa.Nawiasem mówiąc, „rozcieńczali” go mlekiem.
A to były najsmaczniejsze pierogi, jakie kiedykolwiek jadłem!
Moja babcia miała własny dom z rosyjskim piecem.
Włożyła ciasto (ciasto) do dużej glinianej wanny i zawsze dużo piekła.
Z jakiegoś powodu w tamtych latach wcale nie interesowały mnie przepisy kulinarne ...
Czego teraz żałuję!

Oto co znalazłem w sieci:

🔗

aw domu gdzieś książka „Kuchnia permska”. Zobaczę, jakie przepisy są dostępne w weekend.

Rozpieszczanie ...

nie .. tradycja!

2-3 tysiące sztuk

- to klasyk, wiele osób tak bardzo go kocha. W naszej bezdomnej młodości często chodziliśmy na „knedel”; Na stołach były małe brudne butelki octu. I do maczania ciast - pomyśleli o tym ludzie z Permu ...

Tak, dokładnie to było w mojej młodości!
A ciasta (smażone) można zanurzać we wszystkim, nie tylko w posikunchiki.
Bardzo smaczne!

Dokładnie 2-3 tysiące! To prawda, że ​​nastąpił podział pracy:
mężczyźni zajmowali się mięsem mielonym, kobiety były rzeźbione.
Ponadto soki były rozwałkowane wałkiem (WSZYSCY!), A nie wycinane szklanką.
Moim zadaniem było „zmiażdżyć (spłaszczyć) koloboków”

Nadal mam podział pracy przy produkcji manti: mielona papka, wypiekacz chleba robi ciasto, a potem też rozwałkowuję i formuję wałkiem do ciasta.
A na dużych statkach (oczywiście nie pasażerskich, ale wędkarskich, gdzie jest duża ekipa) od czasu do czasu kuchnia zaczyna kluski, więc podczas ogólnej transmisji na statku zapraszają „wszystkich do kuchni, aby pomogli pierogi!"

Nadal mam podział pracy przy produkcji manti: mielona papka, wypiekacz chleba robi ciasto, a potem też rozwałkowuję i formuję wałkiem do ciasta.

Tanya chce dołączyć do Twojego oddziału! Zjem!

[Tumanchik]

Tumanchik, tu papka wróci z lotu, poproś o męskość, pogwizdam dla ciebie i jesteś tam! Witamy, drogi gościu.

[Tumanchik]

Tumanchik, tu papka wróci z lotu, poproś o męskość, pogwizdam dla ciebie i jesteś tam! Witamy, drogi gościu.

jesteś moja droga ...

aw domu gdzieś książka „Kuchnia permska”. Zobaczę, jakie przepisy są dostępne w weekend.

Mieliśmy też w domu książkę „Perm Cuisine”, czerwoną, w małym formacie 1/2 A4, jest wiele ciekawych przepisów.
Nawiasem mówiąc, mój tata też jest Perm.

Mieliśmy też w domu książkę „Perm Cuisine”, czerwoną, w małym formacie 1/2 A4, jest wiele ciekawych przepisów.
Nawiasem mówiąc, mój tata też jest Perm.

Oto co znalazłem w sieci:

🔗

aw domu gdzieś książka „Kuchnia permska”. Zobaczę, jakie przepisy są dostępne w weekend.

och, co za wspaniała firma! Dołącz do nas!
dziewczyny szukają przepisów, gotują, dzielą się! takie przepisy muszą żyć! to jest historia! i zawsze jest pyszne!

Mieliśmy też w domu książkę „Perm Cuisine”, czerwoną, w małym formacie 1/2 A4, jest wiele ciekawych przepisów.
Nawiasem mówiąc, mój tata też jest Perm.

Zarówno czerwone, jak i małe!
Pozdrowienia dla taty od rodaczki!
W naszym pułku było!

Zarówno czerwone, jak i małe!
Pozdrowienia dla taty od rodaczki!
W naszym pułku było!

czekam na przepisy !!!

Więzy rodzinne były mocne, aw weekendy wszyscy często zbierali się „na gotowanie”, „na pierogi”.
I uformowali z nich 2-3 tysiące sztuk. Mięso mielone siekano w korycie,
chociaż w każdym mieszkaniu były maszynki do mięsa. Nawiasem mówiąc, „rozcieńczali” go mlekiem.
A to były najsmaczniejsze pierogi, jakie kiedykolwiek jadłem!
Moja babcia miała własny dom z rosyjskim piecem.

To prawda, że ​​nastąpił podział pracy:
mężczyźni zajmowali się mięsem mielonym, kobiety były rzeźbione.
Ponadto soki były rozwałkowane wałkiem (WSZYSCY!), A nie wycinane szklanką.

Och, jakie to wszystko znane !!! Mieliśmy to samo! Mam koryto z nacięciem, wziąłem to sobie za rzadkość. 2-3 tysiące oczywiście tego nie zrobiło, bo latem tak się stało, gdzie sklep? Pamiętam to z dzieciństwa, kiedy przyjechałem do babci z Tiumeń. I shangi… mmmm… jak chcę prawdziwy przepis. Nie pomyśleli też, żeby zapytać moją babcię.A raczej nie, nie tak. Moja babcia była bardzo skromna, wierzyła, że ​​gotuje prosto, w wiejskim stylu, nic specjalnego. Dlatego jeśli zapytasz o przepis, tak naprawdę nie odpowiesz. Więc się nie nauczyłem.

Moja babcia była bardzo skromna, wierzyła, że ​​gotuje prosto, w wiejskim stylu, nic specjalnego. Dlatego jeśli zapytasz o przepis, tak naprawdę nie odpowiesz. Więc się nie nauczyłem.

tak to jest obraźliwe, gdy zdajesz sobie sprawę, że coś ważnego i pięknego minęło i nigdy się już nie powtórzy.

Och, jakie to wszystko znane !!! Mieliśmy to samo! Mam też koryto z nacięciem, wziąłem to sobie za rzadkość.

Larissa i ja, „głupia głowa”, zabraliśmy koryto do śmietnika. Czego teraz bardzo żałuję.
Cięcie pozostało. Domowe, z rączką "typograficzną" z kolorowego org. szkło ...

2-3 tysiące oczywiście nie zrobił, bo latem to się stało, gdzie sklep?

Zwykle dzieje się to zimą. Latem 500 szt. Wszystko zostało zjedzone tego samego dnia.

Moja babcia była bardzo skromna, wierzyła, że ​​gotuje prosto, w wiejskim stylu, nic specjalnego. Dlatego jeśli zapytasz o przepis, tak naprawdę nie odpowiesz.

A mój był skromny. I ona też nie mogła podać przepisu, bo kapustę kiszoną położyłem „na oko” ...

tak to jest obraźliwe, gdy zdajesz sobie sprawę, że coś ważnego i pięknego minęło i nigdy się już nie powtórzy.

Dokładnie! Życie toczy się dalej, krewni są blisko i myślisz, że zawsze tak będzie ...

BEEPS ... och, jakie słodkie imię

Irlandczyku, przypomniałem sobie twój temat! Oto co mam:

A to oni, posikunchiki

Te zdjęcia zostały zrobione godzinę temu w Perm! Więc witaj z "Perm kucharzy"!

[kortni]

kortniIrina, gdzie to jest ?!

[Larissa]

Larissa,

Te zdjęcia zostały zrobione godzinę temu w Perm!

BEEPS ... och, jakie słodkie imię

Irlandczyku, przypomniałem sobie twój temat!

Ira, świetnie! Mogę sobie wyobrazić jakie to pyszne !!! A jakich posikunchiki próbowałeś?

Irlandczyku, to zdjęcie przysłał mi mój syn. Spróbował i naprawdę mu się podobało, zwłaszcza z dipem w occie i musztardzie.
Nie mogłem „dotrzeć” do mojej małej ojczyzny już 23 lata ...

[Irishkina]

Irishkina, Dziękuję bardzo!
Uniwersytet w Permie skończył, strasznie powiedzieć kiedy. Schronisko znajdowało się praktycznie w centrum miasta, przy ulicy Komsomolskiej, bardzo często chodzono pieszo z zajęć. Naturalnie głodująca Pirozhkova z posikunchiki była naszym ulubionym miejscem na przekąskę. Ile razy próbowałem zrobić łyżkę do octu, to nigdy nie działało
A teraz wiem, że musztardy było za mało

[Tatyana]

Nie mogłem „dotrzeć” do mojej małej ojczyzny już 23 lata ...

jakie to smutne ... ale jest sen!

Irochka, szczerze życzę spełnienia marzeń. jesteś miłą i szczerą osobą. wszystko na pewno będzie)

Tatyana, jakie to jest fajne. Zawsze jest smaczna, gdy jest młoda))) sama)

A teraz wiem, że musztardy było za mało

Tanya, nie zapomnij dodać tam mielonego czarnego pieprzu ... i nie tylko

Tanya, nie zapomnij dodać tam mielonego czarnego pieprzu ... i nie tylko