|
 Oczywiście nikt z nas nie urodził się ogrodnikiem i nie mamy czegoś takiego w naszych genach. Ale wielu z nas marzy o ogrodzie, który zasadziliśmy własnymi rękami. W tym miejscu warto przypomnieć jedno dobre powiedzenie: „Drzewo wkrótce zostanie zasadzone, ale wkrótce owoce zostaną z niego zjedzone”.
Ogród nadal wymaga zagospodarowania, pielęgnacji. A to ogromna i żmudna praca, w której nie ma i nie może być drobiazgów. Na przykład przed założeniem ogrodu konieczne jest ustalenie, jaki w rzeczywistości jest obszar, który dla niego przeznaczyliśmy. Mój znajomy omal nie popełnił poważnego błędu. Zanim dostał działkę, od razu gorliwie zabrał się do sadzenia śliwek i jabłoni, gruszek i czereśni ... A jego ziemia była pełna torfu. Poza tym woda była bardzo blisko wszystkiego. Dobrze, że w porę został poproszony o znalezienie wyjścia - zasadzić drzewa owocowe na „wzgórzach” lub, jak się je również nazywa, „wzgórzami”. Dlaczego? Ponieważ drzewa (nie podnoś każdego na „wzgórze”) byłyby skazane na śmierć, ponieważ ich systemy korzeniowe, osiągając poziom wód gruntowych, z pewnością zachorowałyby: nie miałyby wystarczającej ilości tlenu lub ciepła.
Niektórzy uważają, że w tym przypadku, jeśli położą arkusze łupków lub żelaza na dnie dołu do sadzenia, ścieżka do wód gruntowych zostanie zamknięta dla korzeni drzew owocowych. I wszystko pójdzie jak w zegarku. To kolejne złudzenie. Jedynym wyjściem jest „wzgórze”.
Jak to zaprojektować? Z liści, trawy, wierzchołków, gałęzi, trzcin, łodyg urodzajnych malin, wszelkiego rodzaju odpadów budowlanych i domowych, nawet z puszek i innych niepotrzebnych kawałków żelaza. Czas minie, a ta warstwa zamieni się w pożywną próchnicę. Więc „wzgórze” jest dla Ciebie gotowe. Jego najbardziej akceptowalny rozmiar: u podstawy średnica - 3 m, u góry - 2 m, wysokość - 1,5 m.
Wszystko, co zebraliście do budowy „wzgórza”, ułożyć warstwami, zagęścić dobrze i zalać wodą. Oczywiście odpady budowlane, metalowe, te same puszki na żywność w puszkach powinny znajdować się u podstawy „górki”. I dalej. W takim przypadku nie powinieneś kopać dołka, tak jak nie powinieneś robić „pagórka” z gleby polnej. Najpierw będzie zimno. Po drugie, będzie wymagało ciągłego nawożenia.
 Jeden z ogrodników twierdzi, że rośliny posadzone na szczycie „wzgórza” wcześniej wchodzą w okres wegetacji i owocują. Ponadto na jej szczycie można bezpiecznie ułożyć piętki sadzonek różnych roślin owocowych, a między nimi - porzeczek lub agrestu. Sadzonki najlepiej układać ukośnie (pod kątem od 20 do 40 stopni).
Nawiasem mówiąc, istnieją obszary, które są generalnie mało przydatne pod uprawę owoców. Zarówno mikrorela, jak i skład gleby nie są takie same ... W tym przypadku znacznie rozsądniej jest preferować jagody i kwiaty, a nie eksperymentować, wiedząc z góry, że jest to mało prawdopodobne.
Wskazane jest wcześniejsze uzyskanie innych informacji: w jaki sposób określone odmiany i rasy upraw owoców i jagód mają się do temperatury, składu gleby i wilgotności? Na przykład wiśnie i agrest są najbardziej odporne na suszę. Jabłonie i gruszki nie znoszą tak dobrze suszy, ale w zasadzie tak. A śliwki, maliny, czarne porzeczki nie bez powodu uważane są za jednoznacznie higrofilne.
Oczywiście im bogatsza działka ogrodowa, tym lepiej. Ale jeśli jest mocno przeciążony drzewami i krzewami, nie licz na dobre zbiory jagód i owoców. Faktem jest, że rośliny ogrodnicze kochają światło. I oszukując ich dla nich, oni z kolei oszukują właścicieli żniw.
A oto kolejna ważna rekomendacja, o której pamiętają tylko doświadczeni ogrodnicy. Drzewa owocowe najlepiej umieszczać po północnej, północno-zachodniej lub północno-wschodniej stronie terenu.Niech na północy mamy jabłonie i gruszki, na południu te same truskawki, a między nimi wiśnie, śliwki, krzewy jagodowe. Jednym słowem konieczne jest, aby wysokość roślin rosła w kierunku z południa na północ. Tylko w ten sposób zaspokoimy ich stałą potrzebę światła.
Układając ogród pamiętaj, że masz sąsiadów, że zgodnie ze Standardową Kartą partnerstwa ogrodniczego drzewo owocowe należy posadzić co najmniej 3 m od granicy działki, a krzewy jagodowe - co najmniej metr od ogrodzenia oddzielającego twoją i sąsiednią działkę.
Dla początkującego ogrodnika pytanie jest fundamentalnie ważne: jak przygotować miejsce do sadzenia drzew owocowych? Po pierwsze, przed ich zasadzeniem należy przeprowadzić dokładne wykopanie ziemi. Wiosną lub latem darni wykopuje się na głębokość 10 cm, jednocześnie gruntownie rozdrabnia się i przewraca. Następnie jesienią wykopują miejsce po raz drugi, ale do głębokości 2 razy większej. W tym samym czasie nawozy są stosowane do gleby. Nadchodzi kolejna wiosna i miejsce należy ponownie przekopać na głębokość 15 cm, starając się nie wywracać darni i nawozów na powierzchnię.
Nawiasem mówiąc, pamiętaj: materiał do sadzenia kupuje się wiosną lub jesienią. Wykop sadzonki zakupione jesienią na zimę. Zwykle robi się to w ten sposób. Na działce wybierane jest wysokie miejsce (tak, patrz, znowu nie ma wód gruntowych!), Wykopuje się rów o głębokości około 0,5 m. Jeden z jego boków odcina się łopatą pod kątem 45 stopni. Musisz opuścić korzenie sadzonek do rowu i umieścić same pnie ukośnie po stronie, którą wcześniej przeciąłeś łopatą. Korzenie pokryte są koniecznie luźną glebą aż do samego miejsca, w którym przechodzą w pnie. Pamiętaj, aby zagęścić glebę i dobrze ją podlać. A pnie i gałęzie szkieletowe, które znalazły się na powierzchni ziemi, muszą być starannie przykryte zarówno od góry, jak i od dołu, świerkowymi gałęziami. Ta ostatnia ochroni je przed myszami. Ale aby sadzonki nie zamarzły zimą, gdy tylko nadejdą trwałe i silne mrozy, nie bądź zbyt leniwy, aby zagęścić warstwę ziemi nad systemami korzeniowymi o 20-30 cm.
 Równolegle z kopaniem materiału do sadzenia tej samej jesieni przygotuj doły do sadzenia, aby pojawiły się na wiosnę, są gotowe w pełnym tego słowa znaczeniu. Pod jabłoniami, gruszkami, te pestki powinny mieć około metra średnicy i do 70-80 cm głębokości, pod wiśniami i śliwkami - odpowiednio 60 i 40 cm.
Twoje sadzonki będą rosły w wyznaczonym miejscu przez wiele lat. Dlatego doły do sadzenia muszą być starannie wypełnione nawozami, aby na początku nie brakowało ich delikatnym drzewom. Ale uważaj, aby nie dodawać tam nawozów azotowych i wapna.
Zrobił to jeden pechowy ogrodnik, a następnie długo żałował, ponieważ korzenie sadzonek zostały poważnie poparzone. Niektórzy ogrodnicy dodają wiadra zawierające 3 próchnicę lub 5-6 wiader kompostu z 0,5 kg superfosfatu i nie więcej niż 150 g nawozów potasowych do dołów sadzenia strąków nasion. Ilość wszystkich rodzajów nawozów na owoce pestkowe powinna być 2 razy mniejsza niż w przypadku upraw nasiennych. I tej zasady nie można ignorować.
Czy przygotowałeś dół? W porządku! W jego środku, po południowej stronie sadzonki, wjedź małym prostym palikiem i przymocuj do niego drzewo tak, aby miejsce, w którym korzeń przechodzi do pnia, znajdowało się 5 cm nad poziomem gleby. Pytasz: po co stawka? Wszystko jest bardzo proste. Ma za zadanie chronić sadzonkę (w końcu jest do niej przyczepiona) przed rozluźnieniem przez wiatr i oparzenia słoneczne. Kołek wbija się od strony południowej i nie na próżno. Kiedy wszystko jest zrobione, system korzeniowy drzewa jest pokryty ziemią i zagęszczony stopą. Po utworzeniu płytkiej dziury wokół sadzonki, dobrze ją napełnij wodą. Dwa wiadra wody wystarczą. Teraz ściółkuj tę dziurę torfem lub kompostem.
Kto jeszcze, ale myślę, że sadzenie ogrodu to wydarzenie historyczne.Nawet jeśli jest bardzo mały, należy do tej samej rodziny, to nadal jest wydarzeniem, ponieważ wraz z jego narodzinami na ziemi nastąpił jeszcze jeden cud. Czas minie, a pewnego wiosennego dnia ubierze się w śnieżnobiały strój, nada zapachowi otaczającemu powietrzu, a potem da ci owoce. Pozwól więc swoim dzieciom przygotować to wydarzenie razem z Tobą, niech zobaczą całą wieloaspektową i ciężką pracę, naucz się unikać błędów, zwłaszcza podczas sadzenia sadzonek, zdobądź doświadczenie, które z pewnością przyda się w życiu. Gdzie jeszcze się tego nauczą, jeśli nie w dzieciństwie i we własnej rodzinie? Kopiesz ziemię w ogrodzie - pozwól dziecku pracować z tobą. Mały wciąż dzierży „dorosłą” łopatę - niech przyniesie nawozy w swoim małym wiaderku. A jeśli jest już wystarczająco duży, przeszedł w ciągu pierwszej dekady, całkiem możliwe jest powierzenie mu tego samego sekatora. Na dzień przed sadzeniem sadzonek synek pod Twoim przewodnictwem odetnie uszkodzone korzenie.
Nawiasem mówiąc, najwygodniej jest posadzić razem drzewo. Jedna trzyma sadzonkę, prostuje jej korzenie, druga pokrywa je ziemią, okresowo ją zagęszczając. Pozwól więc swojemu synowi lub córce pracować z tobą. Niech nauczą się sadzić drzewa. Szczerze żal mi ludzi, którzy nie posadzili ani jednego drzewa w swoim życiu. one
bez środków do życia, bo takiej zieleni nie udało im się zostawić, sięgając po niebo i światło, dając ludziom świeżość i „ślad” owoców. Wyobraź sobie przez chwilę jaką dumę (a będzie to niezwykle szlachetne uczucie!) Serce dziecka wypełni się, gdy zakwitnie jabłoń, w której brał udział w sadzeniu. Dziecko będzie rosło. Drzewo też. Ale za każdym razem, gdy go spotkasz, twój syn (lub córka) będzie czuł radość i czułość. Oto jest! Mój! Rozciąga się w górę, ładniej, daje owoce ... To ja go sadziłem, podlewałem, opiekowałem się, chroniłem przed chorobami, zbierałem ... Może nawet raz sadząc drzewo i opiekując się nim, dziecko nigdy nie urwie pojedyncza gałąź każde inne drzewo, nawet dzikie. Będzie już wiedział, ile pracy trzeba włożyć, aby drzewa rosły i kwitły. I bez względu na to, co robisz w ogrodzie, bez względu na to, jak bardzo jesteś zajęty myśleniem o ekonomii i robieniem tego, powinieneś wiedzieć: w pobliżu jest dziecko, potrzebuje uwagi, z radością zrozumie naukę pracy w ziemi i na zawsze będę ci za to wdzięczny.
Nie jest tajemnicą, że po prostu nie można kupić dobrego materiału do sadzenia, a sadzonki należy sadzić samodzielnie. W jaki sposób? Aby to zrobić, musisz wiedzieć, jakie są pączkowanie i szczepienia. Ucz się sam i angażuj dzieci w proces uczenia się. Tak więc pączkowanie jest główną metodą hodowli odmian drzew. Rasy owoców ziarnkowych i pestkowych inokuluje się w lipcu - sierpniu, w okresie letniego przepływu soków. W przeddzień operacji łodygi podkładek do 15 cm wysokości od szyjki korzeniowej są uwalniane od bocznych odgałęzień. Aby to zrobić, musisz mieć pod ręką nóż ogrodowy. Sadzonki, z których zamierzasz pobrać pąki do szczepienia, są cięte dzień przed pączkowaniem z drzew owocujących pożądanej odmiany i zostały już przetestowane pod kątem wydajności. Te sadzonki są następnie przechowywane w lodówce zawinięte w szmatkę. Tak, jeszcze jeden niuans. Najbardziej rozwinięte pąki znajdujące się w środkowej części pędu powinny wejść do akcji. Specjalnym nożem z rękojeści wycina się dobrze rozwiniętą nerkę - oko z tarczą, czyli wąski pasek kory z cienką warstwą drewna. Długość tarczy to ok. 2,5-3,5 cm, najlepiej gdy wizjer znajduje się na środku tarczy. Następnie na podkładce wykonuje się nacięcie w kształcie litery T, wkłada się do niej tarczę, a następnie mocno zawiązuje miękkim sznurkiem, myjką lub folią syntetyczną, bez zamykania pąków osłony. Po pół miesiącu pasek na szczepionce można poluzować.
Do rozmnażania odmian upraw owocowych stosuje się szczepienie sadzonkami, które przeprowadza się podczas przepływu soków. Aby to zrobić, użyj sadzonek zebranych jesienią lub wczesną zimą. Możesz przechowywać je na śniegu, lodówce lub piwnicy w zwykłej plastikowej torbie.Upewnij się, że szczepione drzewo jest zdrowe, sadzonki z niego nie są zamarznięte lub przeciwnie, zbyt suche, tak aby sekcje szczepienia były czyste, gładkie i wyrównane z powierzchnią cięcia cięcia. Nawiasem mówiąc, miejsce zaszczepienia, podobnie jak miejsce pączkowania, jest mocno zawiązane i pokryte tak zwanym bulionem ogrodowym. Wykonany jest z kalafonii, wosku i tłuszczu, które nadają kompozycji odporność na warunki atmosferyczne i lepkość. Po miesiącu uprząż pokrytą lakierem ogrodowym można zdjąć.
 Bardzo ważne jest, aby móc odpowiednio przycinać drzewa owocowe. Kiedy we wczesnych latach ich wzrostu usuniesz bezskutecznie zlokalizowane i przecinające się gałęzie, stworzysz zwartą, wygodną koronę pod każdym względem. To przycinanie nazywa się formującym. Kiedy drzewo wydaje owoce, wykonujesz inny rodzaj przycinania - regulując, to znaczy regulujesz równowagę między wzrostem a owocowaniem, starasz się, aby korona była uzupełniana nowymi gałęziami, które mogą owocować, a inne gałęzie nie kolidować z tym. I wreszcie, odmładzające przycinanie, kiedy korony, które idą do wewnątrz, silnie krzyżujące się gałęzie, są usuwane, powodując nadmierną gęstość korony.
Ogólnie rzecz biorąc, ogród wymaga starannej konserwacji. Kiedy drzewa owocowe są jeszcze młode, ich pnie muszą być luźne.
We wczesnych latach rozwoju drzewa owocowe bardzo lubią wilgoć. Oczywiście muszą być dobrze podlewane. Aby ich systemy korzeniowe aktywnie się rozwijały, w tym samym okresie można pokryć drzewo zgniłym obornikiem lub kompostem. Ogólnie rzecz biorąc, po upływie roku od posadzenia dobrze byłoby regularnie wprowadzać materię organiczną do kręgu pnia. Na 1 mkw. m 3 kg wystarczy "na oczy". Nawozy fosforowe są również przydatne dla systemu korzeniowego młodego drzewa, ale należy zrezygnować z nawozów azotowych. Wiadomo, że przeszkadzają w ukorzenieniu wczorajszej sadzonki.
Ale Ty, tak jak ja, pewnie nie wyobrażasz sobie ogrodu bez malin i truskawek, agrestu i porzeczek ... Ale jak założyć np. Plantację truskawek? Nie wiem? Chętnie ci powiem. Przede wszystkim musisz zdobyć czysty materiał do sadzenia. Sadzonki powinny mieć co najmniej trzy liście na krótkich ogonkach i system korzeniowy o długości 5-6 cm. Kultura ta jest sadzona głównie bez redlin, ale róg przeznaczony do tego powinien być równy. Jeśli twoja strona znajduje się na nizinie, wymagane są łóżka, w przeciwnym razie rośliny zmoczą się. Sadzenie truskawek jest łatwe. Sadzonki umieszcza się w dołku, korzenie rozprowadza się i przykrywa glebą do połowy dołka, mocno dociskając ziemię do korzeni. Czy są naciskani? Teraz wypełnić cały otwór i ponownie zagęścić ziemię. Najlepsze terminy sadzenia truskawek to koniec kwietnia i pierwsza dekada września.
Między rabatkami truskawek powinna być odległość około 70 cm, można ją kroić, a nawet przekroić na pół, ale pod warunkiem, że mamy do czynienia z różnymi truskawkami o silnym krzewie. I dalej. W przypadku tej kultury ogrodowej i jest uprawiana na tej samej działce przez 3-4 lata z rzędu, czasem przez 5 lat, wskazane jest przeznaczenie gleb bogatych w próchnicę.
A teraz kilka słów o rozmieszczeniu różnych odmian truskawek. Najbardziej logiczne jest grupowanie ich według czasu dojrzewania. Istnieją odmiany wczesne, średnie i późne. Przestrzegaj tej zasady - łatwiej będzie dbać o plantację i zbiory.
Ale lądowanie się skończyło. I czas zacząć podlewać. Każdej roślinie należy zapewnić około pół litra wilgoci. Pamiętaj, truskawki to kultura kochająca wilgoć.
Minęły dwa tygodnie - sprawdź, jak zapuściły korzenie. Posadź nową w miejsce zmarłego. A miesiąc po wiosennym sadzeniu glebę należy lekko poluzować (na głębokość 4 cm), starając się nie uszkodzić korzeni roślin. Jeśli mówimy o sadzeniu jesiennym, to poluzowanie gleby w tym przypadku odbywa się tylko w nawach bocznych.
Przez pierwsze 2 lata po założeniu plantacji gruntu nie trzeba nawozić, zwłaszcza jeśli dobrze zatankowałeś działkę przed wykonaniem
każdy z jego metrów kwadratowych na 3-4 kg obornika. A po 2 latach wystarczy ponownie wprowadzić obornik lub kompost - 2-3 kg na metr bieżący rzędu.
Agrest i porzeczki uprawia się mniej więcej w ten sam sposób. Nawiasem mówiąc, obie rośliny są dość odporne na zimę i owocne. Czarna porzeczka, której jagody są tak bogate w witaminy, jest kulturą tolerującą cień i kochającą wilgoć. Doskonale zakorzeni się na niskim i wilgotnym obszarze, ale oczywiście nie na bagnistym obszarze. Taka skrajność nie jest dla niej. Ale czerwone i białe porzeczki potrzebują bardziej otwartego i suchego miejsca. Lądowanie jest łatwe. Kopiesz dołek (około 40 cm głębokości i 0,5 m szerokości), wypełniasz go w trzech czwartych żyznej gleby zmieszanej z nawozem. Do jednego otworu należy dodać kilka wiader próchnicy lub torfu, do 200 g superfosfatu i około 30-40 g popiołu drzewnego. Nawiasem mówiąc, podobnie jak truskawki, porzeczki i agrest można sadzić zarówno wiosną, jak i jesienią. Pójść dalej. Zrobiłeś wszystko, co opisano powyżej i zasadziłeś krzak porzeczki. Teraz ubij ziemię i uformuj wokół niej tradycyjny otwór, do którego zaleca się wlać od czwartej do piątej wiadra wody. Wymagane są techniki agrotechniczne, takie jak spulchnianie (i regularne, co najmniej 2 razy w tygodniu) i pielenie. Minął rok od posadzenia - zacznij nawozić glebę. Pamiętaj jednak, że jeśli nawozy azotowe można stosować corocznie, to nawozy fosforowe i potasowe można stosować tylko raz na dwa lata. Krzewy czarnej porzeczki dadzą ci obfitość jagód tylko wtedy, gdy co roku ostrożnie odetniesz przestarzałe lub najsłabsze gałęzie w miejscach zgrubienia. Ta sama zasada dotyczy agrestu.
Nawiasem mówiąc, czy słyszałeś kiedyś o agrestu bez kolców? O takim, który latem stale owocuje i daje dużą i słodką jagodę. Ponieważ nie ma cierni, możesz bezpiecznie zaangażować dzieci w jego żniwa. Nawiasem mówiąc, może rosnąć i owocować w jednym miejscu przez prawie 40 lat. Wymagane jest jedno - ciągłe przycinanie, aby pojawiły się młode pędy i nie spadły plony. Ogrodnicy-amatorzy z doświadczeniem zapewniają, że owoce agrestu bezkolcowego są magazynem pożytecznych substancji. Zawierają żelazo i fosfor, wapń i pektyny, fruktozę i sacharozę. Jego jagody leczą się w dosłownym tego słowa znaczeniu. Aby się tego upewnić, jedz je przez dwa do trzech tygodni z rzędu, a zobaczysz, jak poprawia się Twoje samopoczucie.
Najlepszym nawozem dla tego niesamowitego agrestu są ptasie odchody. Najbardziej optymalny czas na lądowanie w centralnej Rosji to koniec września.
Nie martw się, nie zapomnieliśmy z Tobą porozmawiać o tym, co można i należy przeciwdziałać szkodnikom i chorobom upraw owoców i jagód. Rozumiemy, że jest to niezwykle ważne. Na przykład agrest i porzeczki mogą wyrządzić wiele szkód ćmy. Najłatwiej jest sobie z nią poradzić, aby nie wydostawały się z gleby motyli. Czy masz pokrycia dachowe lub papy? W porządku! Tak więc jesienią lub wczesną wiosną, gdy tylko stopi się śnieg, połóż papę lub papę pod krzakami agrestu i porzeczki (na całym obszarze rzutu ich gałęzi). Ani ćma, ani inny szkodnik - bąk zimujący w glebie pod koroną porzeczek i agrestu w stadium poczwarki nie będzie już wylatywał ze swoich zimowisk. Kultury wyblakły - można usunąć papę i papę. Wykonali swoją pożyteczną pracę.
A oto kolejny przepis, również dość prosty i zatwierdzony tysiąc razy przez ogrodników uprawiających truskawki Gigantella. Jak na mój gust, jej jagody są chyba najsmaczniejsze i najbardziej aromatyczne. Aby przyciągnąć pożyteczne owady, na krawędziach truskawki sadzi się anyż, kolendrę, a czosnek (tak, tak, to jego) lub nagietek frotte, aby odstraszyć szkodniki. Jednym słowem, możesz się tutaj obejść bez pestycydów. Ludzie zgromadzili bogactwo doświadczeń, opracowano cały szereg środków ochronnych dla wszystkich kultur. Ogród i ogród. Nawiasem mówiąc, aby odstraszyć szkodniki, całkiem możliwe jest spryskanie niektórych roślin wywarami lub naparami tytoniu, czosnku, liści pomidora.
Jeśli jednak ktoś zdecyduje się na stosowanie pestycydów, bardziej im ufając, oto jedna rada: tylko w minimalnych ilościach, po uprzedniej konsultacji od agrochemików. Ale jeśli masz dzieci, stanowczo odmawiaj stosowania pestycydów w swoim letnim domku. Gdzie jest gwarancja, że razem z warzywami i owocami nie wejdą do delikatnego ciała małego człowieka? Nie ma takiej gwarancji.
Oczywiście trudno jest znaleźć stuprocentowe panaceum na absolutnie wszystkie choroby i szkodniki upraw owoców, jagód i warzyw. I prawie nie ma. Ale mamy do dyspozycji coś bliskiego. Jest to nienaganne przestrzeganie technik rolniczych w uprawie wszystkich upraw i kompetentna, systematyczna kontrola chwastów. Rzeczywiście, rodzi się z nich wiele kłopotów.
Wasze dzieci mogą również przyczynić się do szlachetnej przyczyny zwalczania szkodników i chorób roślin. Niech zaproszą na miejsce takie pożyteczne ptaki jak sikorki, kawka, szpak. Zadaniem taty jest pomóc swojemu synkowi zbudować ptaszarnię dla tego samego szpaka: pozwól mu latać ciągle, bo już będzie - do jego domu. Dzieciak dowiaduje się, że trzeba zaprzyjaźnić się z sikorką, kawką, szpakiem, bo bronią roślin, które on, mały letni mieszkaniec, sadził, podlewał i pielęgnował wraz z ojcem i matką.
Sashina E.Yu. ABC ekonomii domu
|
