|
 Miażdżyca jest uważana za chorobę osób starszych. Rzeczywiście, groźne powikłania tej choroby - choroba niedokrwienna serca, zawał mięśnia sercowego, krwotok mózgowy - występują najczęściej u osób starszych.
Ale to ostatnie akty tragedii, która przez lata, a nawet dziesięciolecia rozgrywała się niewidocznie i często niezauważalnie. I dzieje się tak: najpierw na wewnętrznej powierzchni tętnic pojawiają się specjalne uszczelnienia - blaszki, z biegiem lat zwiększa się ich liczba i rozmiar, ścianki naczyń stają się gęstsze, zwęża się światło, zaburza dopływ krwi do ważnych narządów .
Ale zanim pojawią się blaszki, metabolizm jest zaburzony, w szczególności metabolizm tłuszczów, zachodzą również zmiany hormonalne, zmiany w układzie krzepnięcia krwi, wzrasta poziom cholesterolu we krwi. A te odchylenia często występują już w dzieciństwie. Istnieją jeszcze bardziej niepokojące odkrycia wskazujące, że pozornie zdrowe dzieci, młodzież i młodzi mężczyźni mają zmiany sklerotyczne w aorcie brzusznej i tętnicach wieńcowych.
Wśród przyczyn, które przyczyniają się do wczesnego rozwoju miażdżycy, eksperci wymieniają otyłość, niską aktywność fizyczną, dziedziczną predyspozycję do zaburzeń metabolizmu tłuszczów i podwyższone ciśnienie krwi, a także przeciążenie neuro-emocjonalne.
Nasze badanie stanu zdrowia, warunków życia i organizacji żywienia dużej grupy uczniów wykazało, że wymienione czynniki ryzyka występują bardzo często.
Przede wszystkim niepokojący jest fakt, że wśród dzieci i młodzieży jest wiele osób z nadwagą i otyłością. Są nawet wśród pierwszoklasistów, co oznacza, że przesłanki otyłości są stawiane nawet w wieku przedszkolnym.
Nadwaga to pierwszy krok do miażdżycy. Nic dziwnego, że mówią, że przytyć oznacza starzeć się. Otyłość często wiąże się z wysokim ciśnieniem krwi i problemami z sercem. Podwyższone wartości ciśnienia krwi zaobserwowano u 15 procent badanych otyłych chłopców i dziewcząt oraz u 9 procent dzieci w odpowiednim wieku i wzrostu.
Elektrokardiograficzne badanie czynności serca ujawniło nieprawidłowości u 52 procent otyłych dzieci i 24 z prawidłową masą ciała, a nieprawidłowości te były znacznie bardziej wyraźne u otyłych dzieci.
Otyłość zajmuje czołowe miejsce wśród czynników ryzyka wczesnej miażdżycy. A przyczyna tego, jak przekonują nasze badania, jest prosta - przejadanie się!
 Stwierdziliśmy, że dieta większości badanych przez nas uczniów była przeładowana tłuszczami zwierzęcymi i łatwo przyswajalnymi węglowodanami. Dzieci otrzymują nadmiar masła, pieczywa, wszelkiego rodzaju bułeczek, cukru, słodyczy, makaronu. W tym samym czasie olej roślinny jest często całkowicie nieobecny w ich codziennym menu, mało mleka, produkty mleczne. Bardzo mało owoców i warzyw!
Całkowicie niedopuszczalne jest, aby dzieci rano, przed wyjściem do szkoły, jadły mało, w pośpiechu lub w ogóle wychodziły bez śniadania: niedopuszczalne jest również spożywanie gęstego jedzenia po południu iw nocy, jedzenie suchej karmy, w drodze, czytając książkę, siedząc przed telewizorem.
Dzięki temu, jeśli tak można powiedzieć, diecie, całkowita kaloryczność pożywienia znacznie przekracza naturalne potrzeby fizjologiczne, co przyczynia się do zaburzeń metabolizmu tłuszczów, a tym samym do rozwoju miażdżycy. Zagrożenie to staje się jeszcze bardziej realne, gdy dzieci niewiele się ruszają, czyli wydają mało energii.
Konieczne jest prawidłowe zorganizowanie odżywiania dziecka od pierwszych dni jego życia: jeśli tego nie zrobiłeś, zacznij natychmiast poprawiać swoje błędy, już dziś!
Posyłając dziecko do żłobka lub przedszkola nie należy karmić go śniadaniem w domu, ale uczeń musi zjeść dość obficie przed rozpoczęciem zajęć. Daj mu mięso, rybę, twaróg lub nabiał, jajko. Te pokarmy zawierają białko, którego potrzebuje rosnący organizm. Dobre śniadanie poprawia wydajność. w tym psychiczne.
Dzieci w wieku szkolnym często nie jedzą rano, ponieważ nie mają czasu. Naucz swoje dziecko wczesnego wstawania, wykonuj ćwiczenia, szybko się myj i ubieraj oraz powoli jedz śniadanie.
Drugie śniadanie (po trzeciej lekcji, aw domu w weekendy około godziny 11) powinno składać się ze szklanki mleka, kefiru - zawsze z kanapką lub bułką. Powinieneś zjeść obiad o 3-4 godziny, a nie wieczorem. Jeśli w tym czasie dziecko jest w szkole, pozwól mu zjeść w szkolnej stołówce: obiad powinien być gorący: dowolna zupa, mięso lub danie rybne z dodatkami i kompotem, owocami, sokiem.
Konieczne jest zbudowanie codziennej rutyny w rodzinie, aby dziecko jadło obiad na 2 - 2 godziny przed snem: przygotuj dla niego danie mleczne lub warzywne. Bez mięsa. bez słonych, bez pobudzających napojów (kawa, kakao) wieczorem nie trzeba dawać dzieci. I mniej płynów!
Postaraj się, aby Twoja rodzina wyprowadzała dziecko na zewnątrz przed snem. Jest to bardzo przydatne dla każdego!
Poprawiając odżywianie dziecka, jednocześnie sprawisz, że odżywianie całej rodziny będzie bardziej racjonalne. Pamiętaj, że wy, dorośli, jesteście przykładem dla dziecka. Nie doda soli do jedzenia przy stole, jeśli dorośli tego nie robią, a nadmiar soli jest bardzo niepożądany. Eksperci udowodnili, że nadmiar soli odgrywa znaczącą rolę w rozwoju nadciśnienia
Jeśli w rodzinie nie ma zwyczaju „przechwytywania” kanapki, ciastka, bułki między posiłkami, to dziecko też tego nie zrobi
Bardzo ważne jest, aby uczyć dzieci jeść z umiarem - nie jeść więcej niż to konieczne. Dla orientacji powiedzmy, że w ciągu dnia dzieci w wieku 7-10 lat nie powinny jeść więcej niż 2300 gramów pożywienia, w tym posiłki płynne, dzieci w wieku 11-13 lat - ponad 2500, a 14-17 lat - ponad 3000.
Taka ilość każdego dnia powinna zawierać około 500 gramów mleka, kefiru, zsiadłe mleko... Pożądane jest i 40-50 gramów twarogu
Maślane dzieci w wieku 7 - 13 lat potrzebują nie więcej niż 25 gramów dziennie, a 14 - 17 - nie więcej niż 30. Częściowo można je zastąpić smalcem i innymi tłuszczami zwierzęcymi. Dodatkowo dzieciom należy podawać olej roślinny. Młodsi - 10, starsi - 15 gramów dziennie. Najlepiej stosować na surowo - do przyprawiania sałatek, winegret.
Staraj się podawać dzieciom warzywa na śniadanie, obiad i kolację: 7-10 lat do 275 gramów dziennie, starsze - 300 i 350 gramów. Potrzeba trochę mniej ziemniaków - od 200 (młodszy) do 300 (starszy) gram: owsianka, makaron może być dziecięcym menu nie częściej niż raz dziennie.
Mięso (w tym kiełbasy) lub ryby, drób, dzieci w wieku 7-10 lat potrzebują łącznie nie więcej niż 180 gramów dziennie, 11-13 lat - nie więcej niż 235 gramów, 14-17 lat - nie więcej niż 280
 Przy stole zwykle przypominamy dzieciom: jedz z chlebem! To oczywiście jest poprawne, ale nawet tutaj miara jest potrzebna, w przeciwnym razie zdarza się, że dziecko szybko zjada chleb, a na talerzu pozostaje bardziej pełnowartościowe jedzenie. Maksymalna norma chleba dla młodszych to 75 gram żyta i 165 gramów pszenicy, dla starszych - 150 gram żyta i 250 pszenicy (oczywiście w pszenicy są też bułki).
Jeśli chodzi o słodycze, to należy je podawać tylko na deser z uwzględnieniem dziennego zapotrzebowania na cukier.
Oczywiście podaliśmy normy przeznaczone dla dzieci zdrowych. W zależności od ogólnego stanu, indywidualnych cech, wieku można urozmaicać codzienną dietę, ale główna zasada - nie przekraczać potrzeb dziecka, nie przekarmiać go, nie dopuścić do dominacji w diecie potraw tłustych, słodkich, mącznych - pozostaje w mocy.
Z naszego doświadczenia wynika, że poprzez prawidłowe odżywianie i prawidłowe dawkowanie aktywności fizycznej można nie tylko zapobiegać otyłości u dzieci, ale także z nią walczyć.
W jednej szkole, pod nadzorem Instytutu Higieny Żywności, przyjęto wszystkie dzieci, których masa ciała przekroczyła normę o ponad 15 proc. Zorganizowano dla nich zajęcia z fizjoterapii i pływania, a liczba warzyw w jadłospisie szkolnych śniadań i obiadów zwiększyła się dzięki redukcji dań mącznych i płatków śniadaniowych. W efekcie pod koniec roku szkolnego było mniej otyłych dzieci, a wszystkie, a zwłaszcza te, które schudły, znormalizowały ciśnienie krwi i elektrokardiogramy i poczuły się lepiej.
Dane te dostarczają mocnych dowodów na to, że eliminując czynniki ryzyka miażdżycy, można uniknąć wczesnego rozwoju tej choroby. Nie zapominajcie o tym, rodzice! Wszakże te niekorzystne procesy, którym nie można było zapobiec w dzieciństwie i okresie dojrzewania, są wtedy znacznie trudniejsze do odwrócenia.
L. A. Mostovaya
|
