Melon

Egipcjanie przynieśli jej pachnące i słodkie owoce jako dar bogom około trzech tysięcy lat temu. Ale nawet dzisiaj jej soczyste plastry zajmują miejsce tronowe na naszym jesiennym stole. A jeśli bardzo się postarasz, to też na wiosnę. Generalnie, kierując się prawdą historyczną, właściwsze byłoby nazwanie melona „mataji”: tak z szacunkiem odnoszą się do kobiety, założycielki rodzaju w Indiach - ojczyźnie większości znanych obecnie odmian wspaniałych owoców. Melon pojawił się w Europie w średniowieczu. Na dworze Ludwika VIII był uważany za wykwintny przysmak. Prawdopodobnie dlatego melo (tak też nazywa się ten owoc z rodziny dyniowatych lub psiankowatych) nazywane jest „kaprysem”: wymaga specjalnego podejścia zarówno w doborze jedzenia, jak i przyrządzania.

Jak wybrać?

Oczywiście piękny melon na wiele sposobów traci, jeśli nie „zarumieniła” policzków, nie zyskała wystarczającej ilości światła słonecznego i ciepła. Tylko dojrzały melon jest soczysty, słodki i aromatyczny. Jak możesz to „obliczyć”?

Przede wszystkim ze względu na silny aromat: niedojrzały melon prawie nie pachnie. Również na ogonie - u dojrzałego melona jest zwykle „mięsisty” i gruby. Po trzecie, przez miękkość skórki - w dojrzałym owocu po naciśnięciu palcem lekko się „ugina”, aw zielonym jest twardy. Po czwarte, na „dźwięk” - jeśli zapukasz w dojrzały melon, „odpowie” głuchym dźwiękiem. Po piąte, wzdłuż warstwy podskórnej - jeśli przy zdrapaniu paznokciem wierzchniej warstwy pojawi się zielona skórka, oznacza to, że z przyjemnością można zjeść melona. A jeśli już pokroiłeś owoc i znalazłeś w środku suszone nasiona, nie poczujesz też smaku soczystego miąższu.

Owoce w zależności od odmiany mogą być kuliste, podłużne, wydłużone (jak ogórek), a nawet serpentynowe. Ich długość waha się od czterdziestu pięciu centymetrów do dwóch metrów, a ich masa czasami dochodzi do dwudziestu kilogramów. Odmiany nie są równie słodkie i delikatne. Każda odmiana ma swoich fanów. Na przykład kantalupa (perski, kantalupa) ma lekki aromat piżma. Ten melon ma drobne owoce, o miękkiej skórce, pokryte siateczką lub po prostu gładką „skórką”, okrągłe lub podzielone na podłużne sektory. Miąższ ma charakterystyczny bogaty pomarańczowy kolor (im jaśniejszy kolor, tym więcej zawiera karotenu) i delikatny słodko-cierpki smak.

Dojrzały melon miodowy ma najbardziej delikatny kremowy lub biały miąższ, bliżej skórki przyjmuje bladozielony kolor. Jego owoce są wydłużone, a skórka z żebrami jest jasnożółta, siatka na niej jest rzadka. Miąższ jest bardzo soczysty i aromatyczny. Uważany jest za najbardziej pożywny z melonów i najbogatszy w witaminy.

I wreszcie melon Galia, znany nam pod nazwą „kolektywny rolnik”, to mała żółto-pomarańczowa „kuleczka” o gładkiej skórce. Owoce są bardzo słodkie i pachnące, miąższ jest biały, cienki, delikatny i bardzo smaczny.

Jak to jest?

Melon jest dobry, świeży. Można go dobrze przechowywać i przy odpowiedniej pielęgnacji przetrwać (niedojrzałe owoce są doskonale zachowane w stanie zawieszonym w temperaturze około zero stopni, w stosunkowo wilgotnym pomieszczeniu) do następnych zbiorów.

Melon to doskonałe owocowe desery ze śmietaną, a niektórzy smakosze doceniają bukiet soczystego miąższu połączony ze smakiem mięsa lub szynka... Miąższ słonecznych owoców jest konserwowany, marynowany i przygotowywany jest z niego dżemy. Używana jest również skórka melona - okazuje się, że jest trochę gorzka w smaku owoce kandyzowane... Melon jest często suszony. Aby to zrobić, kroi się go na pół, obiera z nasion i skórki, a następnie plasterki o grubości do czterech centymetrów oddziela się i suszy w piekarniku nagrzanym do temperatury 70-75 C lub na słońcu. Suszone owoce melona są przechowywane w chłodnym miejscu przez bardzo długi czas i nadają się na herbatę z kęsem, dodaje się je do płatki musli, zboża, desery, lody i ciasta.

Ale melon nie zawsze jest możliwy i nie dla wszystkich. Na przykład nie powinieneś cieszyć się nim na czczo i po obfitym posiłku, ale raczej pomiędzy posiłkami. Nie należy go pić z zimną wodą, sfermentowanymi produktami mlecznymi i alkoholem - inaczej nie można uniknąć niestrawności. Cierpiąc na zapalenie błony śluzowej żołądka, wrzód żołądka i 12 wrzodów dwunastnicy, a także matki karmiące (dziecko może mieć niekontrolowane rozstrój żołądka), melona nie należy w ogóle nosić.

Jeśli chodzi o etykietę melona, ​​wchłaniają ten soczysty przysmak w ten sposób: lekko trzymaj plasterek widelcem i wykonuj nacięcia w miąższu w kilku miejscach ostrym ostrzem noża; następnie oddzielaj od skórki nożem, wsuwaj małe kawałki do ust widelcem. Małe melony dzieli się na połówki i ćwiartki, nasiona usuwa się, a miazgę zjada specjalną łyżką do owoców.

Jak to jest traktowane?

Tak tak! Oprócz walorów gastronomicznych melon ma również właściwości lecznicze. Co więcej, im jest bardziej dojrzały, tym większe są jego właściwości lecznicze. Miąższ zawiera dużo karotenu i witaminy C, delikatny błonnik, kwas foliowy, cukry i żelazo. Tradycyjna medycyna zaleca go przy wyczerpaniu, anemii, a także jako środek przeciw robakom. O problemach trawiennych, zwłaszcza z zaparciami, zapomnisz, jeśli regularnie (przynajmniej w sezonie) będziesz jadł dziennie małego melona. Melon jest szczególnie znany ze swojego „talentu” do „oczyszczania” wątroby i nerek, posiada właściwości żółciopędne i moczopędne. Jest doskonałym lekarstwem na profilaktykę chorób układu krążenia i miażdżycy. A nasion nie trzeba wyrzucać - mówią, że drzemie w nich męska siła (wystarczy je użyć (przeżuć) do pięciu razy dziennie, żeby śledziona nie ucierpiała, do "guma do żucia"); w postaci zmiażdżonej używane są do maseczek na młodzieńczy trądzik. Sok z melona to doskonały produkt kosmetyczny, łagodzi podrażnienia, pomaga w walce z przebarwieniami skóry.

Melon z szynką parmeńską

Przygotowanie tego dania zajmuje tylko pięć minut. Ale z drugiej strony niewątpliwie ozdobi Twój stół i sprawi przyjemność nieoczekiwanym połączeniem smaku. Dla 4 osób będziesz potrzebować:

2 bardzo dojrzałe melony;

8 ultra cienkich plasterków szynki parmeńskiej (właściwie może to być każda dobra szynka lub delikatne mięso),

4 listki mięty (opcjonalnie);

pieprz i sól według własnego uznania.

Melony pokrój na ćwiartki, usuń pestki i obierz. Miąższ melona pokrój w cienkie plasterki i ułóż w wachlarz na miseczkach. Dopraw solą i pieprzem według uznania i smaku. Na jedną porcję ułóż 2 kawałki szynki na jednym talerzu, udekoruj listkiem mięty. Naczynie trzymaj w lodówce do momentu podania. Jesienią melon można zastąpić świeżymi figami.

Katarzyna