Wanker

Wanker

Kategoria: Dania mleczne i jajeczne

Kuchnia: Rosyjski

Składniki
Jajka	3 szt.
mleko	50 ml.
Kwaśna śmietana	1 łyżka. l.
Mąka pszenna	1 łyżka. l.
masło	smak
Sól	smak
Nadzienie	opcjonalny

Metoda gotowania

• Stawiam jeszcze jedno danie babci dla twojego osądu.
• Drochena to jedna z opcji na omlet. Ale jeśli zostanie szarpnięty i omlet, to jest bardzo smaczny.
• Podaję teraz podstawowy, że tak powiem, podstawowy przepis. Szarpanie może odbywać się z dodatkami. Ponadto słodki jerk off to świetny deser. Moje dzieci po prostu ją uwielbiają.
• Więc bierzemy jajka i oddzielamy żółtka od białek.
• Dobrze ubić białka z solą. Aż do miękkich szczytów.
• Mieszamy żółtka, mleko, śmietanę i mąkę. Mleko i śmietana powinny być tłuste. Śmietana nie jest kwaśna. Nie można zastąpić jogurtem, kefirem, jogurtem itp. Smak będzie zupełnie inny.
• Delikatnie wymieszaj ubite białka z żółtkami. Masę rozprowadzamy w pojemniku do pieczenia.
• Nasmaruj dno i boki naczyń masłem.
• Możesz ugotować kretyna w jednej dużej formie, ale uwielbiam to w porcjach. Ponieważ łatwiej jest dostosować się do preferencji smakowych każdego członka rodziny.
• Jeśli chcesz zrobić szarpankę z nadzieniem, najpierw włóż niewielką masę do formy, a następnie włóż nadzienie. I wypełnij górę pozostałą masą.
• Nadzienie może być prawie dowolne: mięso (gotowe), ser, cebula, warzywa, jagody itp. Bardzo smaczny zacier z jabłkami i kroplą cynamonu, a następnie posypany miodem.
• Formy wkładamy do nagrzanego piekarnika. Mam 180 stopni z konwekcją. Nie będzie działać na kuchence. Tylko w piekarniku, kuchence itp.
• Piec na bardzo złoty kolor.
• Na wierzch polać roztopionym masłem (uwielbiam, gdy się rozpuści na kawałki). Natychmiast podawaj. Ponieważ ten właściwy jest bardzo miękki i puszysty. Ale jak tylko ostygnie, spada.
• Ale tutaj nie ma czasu na upadek. To jest pyszne. Zjada w mgnieniu oka.
• Angela do ciebie na posiłek!

Naczynie jest przeznaczone do

2-4 porcje

Czas na przygotowanie:

Około 30-40 minut

Program gotowania:

Piekarnik

Uwaga

A teraz będę cię dręczyć jeszcze jedną historią z życia naszej rodziny.

W święta bardzo często wysyłano nas do Baby Nastii. Jest tylko przestrzeń. Rzeka, obok domu polany truskawkowe, las.
Babcia miała nie mniej wnuków, ale trzynaście. To prawda, zwykle tylko połowa była gośćmi w tym samym czasie. Dom nie jest gumowy.
Każdy musiał być nakarmiony. Tak i proszę. Wnuki. I wszyscy są kochani. Wiele „miejskich”, wybrednych zepsutych.
Ale moja babcia zawsze miała na stanie takie potrawy, które wszyscy bez wyjątku kochali. Jeden z nich szarpie się.

Babcia wstała wcześnie. Trzeba było wydoić krowę i wypędzić bydło na pastwisko. Potem poszła do ogrodu, aż zrobiło się gorąco. Ale wcześniej zawsze rozpalała piec.
Stopniowo wnuki zaczęły się budzić. Babcia zapytała:
-Co gotujemy? Wiśnia czy szarpanie się?
Mógłbym nie zapytać. Oczywiście, że się szarpię.
-Cóż, to zacznij szarpać wiewiórki (chłosta). Kto jest szybszy?
A ona sama w tym czasie upiekła naleśniki lub naleśniki.

W tamtych czasach nikt nie marzył o mikserze. Ale były widelce. Najmniejszym podano trzepaczkę. Wciąż było im łatwiej pokonać.
I pokonaliśmy białych w wyścigu. To był śmiech. Baba Nastya wydawała się być wobec nas surowa, ale w rzeczywistości była raczej protekcjonalna wobec naszych psot. Czasami więc po pobiciu białek musieliśmy myć się od stóp do głów.
Babcia cicho pomogła dzieciom biczować. Rzadko kiedy był wyraźny zwycięzca w naszym konkursie. Ale jeśli ktoś się wyróżniał, babcia pozwoliła mu odłożyć szarpnięcie na patelnie.

Zwykle piekła trzy szarpnięcia: jeden bez wszystkiego, drugi nie jest słodki, a trzeci, nasz, niemowlę (jak nazywała ją babcia) z jagodami lub owocami. Pierwszą i drugą podlewano roztopionym masłem, a trzecią polano miodem lub dżemem.
Następnie wszyscy usiedli przy stole. Nie było porcjowanych talerzy. Jedli prosto z patelni. Łyżki. Z drewna. (Babcia podawała metalowe łyżki tylko gościom miejskim). Złapali palanta naleśnikami i popili świeżym mlekiem.

Ech, i było pyszne ...

P.S. Mam babcię Twer. I była w porządku. Mam inny dialekt. Ja, podobnie jak Moskale, Akayu. Ale słowo jest szarpane, zawsze wymawiam je jak babcia. Za pośrednictwem ks.

Wspaniały przepis
A historia jest cudowna
Dziękuję za wspomnienie i ochronę kawałka duszy babci

[toffi]

toffi, dzięki za historię, świetna historia! Dzięki za przepis! Dodam zakładkę, rozpieszczę wnuki pysznym daniem!

[toffi]

toffiIra, jak wspaniale wszystko jest napisane! Dziękuję za przepis i historię.

[toffi]

toffi, Irina, dzięki za przepis! W moim odległym dzieciństwie z matką walczyłem i gotowano według przepisu swojej teściowej z Kurska. My, „mieszkańcy Moskwy”, nie znaliśmy takich przepisów, a kiedy moja mama po raz pierwszy ugotowała to danie, wydawało się nam to dziwne. To danie było przygotowane na dużej patelni w chłodzącym piekarniku i kompozycja nie była „dziecinna”, zawierała oprócz dużej ilości jajek smażone solo, a raczej skwarki, a mąki było więcej, a nawet smażono cebule. Okazało się, że to taki „placek z galaretką”. A dla taty to było święto, podobało mu się to danie, ponieważ w ich rodzinie gotowali wojownika raz lub dwa razy w roku - żyli bardzo słabo w dzieciństwie. Więc jeszcze raz dziękuję za tę nostalgię!

[toffi]

toffino jak nie sprawdzać w temacie żeby nie zgubić takiej uczty!
Irinajak zwykle wspaniałe danie i ciekawa historia.
Wszystkie twoje potrawy… właściwie wszystko… dla mnie odkrycie, nowość! Chociaż dzieje się to od czasów starożytnych! I tak zaprezentowała się rosyjska wioska na odludziu Rosji, drewniany dom iw tym domu znajduje się duży stół z ławką, przy którym siadają i pukają wnuki w różnym wieku drewnianymi łyżkami!
Ech, nie miałam takiego dzieciństwa, a takich wspomnień nie ma

[Podmosvichka]

Podmosvichka, marika33, Ikra, fatinya, niladziewczyny, dzięki za miłe słowa. Jestem bardzo zadowolony.

Ale proszę, spróbuj ugotować kretyna. Poświęć pół godziny wolnego czasu.
Musisz tego spróbować. Smaku wciąż nie da się opisać. Nawet gdybym był mistrzem artystycznego słowa.
To nie tylko omlet. Jest delikatny, topiący się, ale jednocześnie strukturalny i elastyczny.
A dobrą rzeczą jest to, że możesz zmieniać smak. Przypomina nam pizzę. Wygląda na to, że usuwasz resztki nadzienia, ale za każdym razem dostajesz małe arcydzieło.

Nawiasem mówiąc, bez wypełniacza wcale nie jest gorzej.

[toffi]

toffi, Irina, moja babcia też ugotowała to danie bardzo smaczne! Ale mojej matce się to nie udało, było jej bardzo przykro. Powiedziała, że ​​robi wszystko dokładnie tak samo, ale smak jest zupełnie inny. Sam nawet nie próbowałem gotować. Ale po przeczytaniu twojego przepisu śmiem!

Tylko danie nazywa się „drichena "

[mirtatvik]

mirtatvik, Spróbuj. W rzeczywistości jest to bardzo proste. Zwłaszcza jeśli masz mikser.

Danie nazywa się dokładnie drOchena. Pochodzi od słowa „szarpnięcie” (z naciskiem na literę o), czyli podniesienie, bicz, zwiększenie objętości.
Wspomniałem o tym nawet w mojej historii. Babcia wysłała nas, żebyśmy walili wiewiórki. Nie bij. Tak nazwała tę technikę kulinarną.
Niestety, to słowo ma teraz niezbyt piękne konotacje w swoim znaczeniu. Ale nie możesz wymazać słów z bajki.
Dlatego to danie to właśnie drOchena.

Nawiasem mówiąc, placki ziemniaczane są czasami nazywane plackami ziemniaczanymi, ponieważ pocierają o nie kurczaka, to znaczy rozrywają. A placki ziemniaczane (mylnie nazywane są walczonymi) są napisane „A”, ponieważ ta nazwa pochodzi od słowa „walczyć”

[toffi]

toffi, Irina, oto co znalazłem:

Z Wikipedii:

Drachena (także drachena, darachena, dracona, drachenka, brawlers) to danie kuchni rosyjskiej i białoruskiej.Powstaje z jajek zmieszanych z mlekiem lub jogurtem ze zbożami, mąką lub tartymi ziemniakami.
W niektórych przypadkach jerky to rodzaj omletu, w innych jest trudniejszy - jak pieczone ciasto lub naleśnik.
M. Syrnikov twierdzi, że w archiwach księcia Kurakina jest wzmianka o masturbacji migdałów. Również M. Syrnikov pisze, że „prawdopodobnie żadna inna starożytna potrawa nie została zapomniana tylko z powodu dysonansu jej nazwy”.

[o]

toffi, Irina, oto co znalazłem:

Z Wikipedii:

Drachena (także drachena, darachena, dracona, drachenka, brawlers) to danie kuchni rosyjskiej i białoruskiej. Powstaje z jajek zmieszanych z mlekiem lub jogurtem ze zbożami, mąką lub tartymi ziemniakami.
W niektórych przypadkach drochyona to rodzaj omletu, w innych jest trudniejsza - jak pieczone ciasto czy naleśnik.
M. Syrnikov twierdzi, że w archiwach księcia Kurakina jest wzmianka o masturbacji migdałów. Również M. Syrnikov pisze, że „chyba żadna inna starożytna potrawa nie została zapomniana tylko z powodu dysonansu jej nazwy”.

Z całym szacunkiem nie wierzę Wikipedii, bo każdy może tam pisać. Cokolwiek zechce. A dane są często niezweryfikowane i zdezorientowane. Nawiasem mówiąc, potwierdziłeś to swoją wyceną.

Konie, ludzie zmieszani w kupie ...

Pierwszy akapit cytatu mówi o drAchen, gdzie używa się tartych ziemniaków.
A ostatnie dwie mówią o drOchen. Nawiasem mówiąc, jest tam wyraźna wskazówka dysonansowego synonimu słowa „beat”.

Słowa są podobne, ale różne.
Przypomniałem sobie tę historię ze słowami „beluga” i „beluga”. Najwyraźniej zamieszanie odruchowo ma te same korzenie. Moskiewski dialekt stara się przerobić dźwięk, który z niezwykłością przecina mu ucho. Uważa, że ​​oryginał jest lokalny, a nie metropolitalny, mniej piśmienny. Ale w rzeczywistości to oryginalna wersja jest poprawna gramatycznie.

Wow, coś zaprowadziło mnie w niewłaściwe miejsce ...

Jaka jest różnica jak w jednej rodzinie to danie będzie się nazywać. Ważne jest, aby był prosty w wykonaniu, ale niezwykły, nie banalny i smaczny.
Jest godnym substytutem porannych jaj.

Wydaje mi się, że nie ma znaczenia, jak to się pisze. Najważniejsze, żeby było SMACZNE !!!
Na pewno spróbuję gotować na weekend

Svetlana, całkowicie się zgadzam. Ściągnięty pyszny, przewiewny, delikatny. Wyśmienite, ale rustykalne danie.

Nie ma znaczenia, jak to się nazywa.

Jak mawiała moja babcia:
- Chociaż nazywasz to garnkiem, po prostu nie wkładaj go do pieca.

[toffi]

toffi, Ira, ale nie zakrywamy garnków w piekarniku, prawda?

Nie, nie pokrywamy. Na wierzchu należy upiec piękną skórkę.

Tak dzieki! Planuję to zrobić dziś wieczorem, ale tylko w AG. Raport - ode mnie!

[toffi]

toffi, Irina, bardzo smaczne!

co za proste i pyszne danie! dzięki za przepis i za opowieść… trzeba spróbować, a nawet wypełniacze mogą być inne… niesamowita delikatność!

[Galina]

Galinaugotowałeś z 3 jajek, wszystko w jednym garnku, jaki masz rozmiar. Mam zamiar gotować, przygotowałem 2 garnki po 0,5 litra każdy. Nie szarpie się, czy będzie dla niej wystarczająco dużo miejsca?

ugotowałeś z 3 jajek,

Nr 1 jajko, zrobiłem dla siebie. Mam małe foremki, wyszło dokładnie 2 rzeczy.
Ale w zasadzie jest bardzo podobny do salzburskiego Nockern, tylko jest śmietana ... Bardziej podobała mi się śmietana.

[Irina]

Irina, w pierwszej chwili pomyślałem, że danie jest jak z wierszy Jesienina… „pachnie kwaśnymi wojownikami”. A potem przeczytałem wszystko uważnie i zdałem sobie sprawę, że od słowa do łez oznacza naleśniki. Na pewno spróbuję, wystarczy wybrać godne produkty.

Cóż za dobra historia z dzieciństwa, oto nasza historia. Myślę, że to świetny przepis. Na pewno będziesz musiał spróbować gotować.

I prawie to przegapiłem.

[toffi]

toffi, Irina, przygotowałem się na dupę! Pyszne! Podziękować! Bez dodatków, z masłem. Mój mąż bardzo to lubił. Następnym razem spróbuję coś dodać.Pomyślałem, że do tego dania najlepiej będzie pasował ser.

I ja, i zrobiłem to !!!! Wyszła piękna, wysoka, puszysta!
Z jabłkami i cynamonem. Zrobione z 3 jajek. W dużej misce (na galaretkę) i małej silikonowej dla wnuczki.
Córka jadła ze śmietaną i sosem karmelowym (z kefiru).
Powiedziała: „Nie jadłam czegoś… czy to z jajek czy twarogu?” Pyszna zapiekanka! ”
Moim zdaniem to główna pochwała i uznanie przepisu za bardzo udany i smaczny !!!
Podziękowania dla autora !!!

[Irina]

Irina, Oto taki pyszny wyszedłem! Przewiewny!
Nie mam małych foremek, wszystko wkładam do jednego słoika o pojemności 1 litra. Dzięki za przepis i historię, po takim opisie nie da się nie gotować! Następnym razem spróbuję z nadzieniami!

Galina, ugotowałaś z 3 jajek, wszystko w jednym garnku, jaki masz rozmiar. Mam zamiar gotować, przygotowałem 2 garnki po 0,5 litra każdy. Nie szarpie się, czy będzie dla niej wystarczająco dużo miejsca?

Moja babcia nie gotowała w garnkach, ale na żeliwnej patelni. Więc możesz to wziąć (niekoniecznie żeliwo). Na pewno nie zabraknie jej z patelni.
Po prostu garnki są porcjowane. Ale jedzenie z patelni zbiera się.

[Irina]

Irinadziękuję za taki szczery przepis. Czytałam Waszą rodzinną historię i jakbym widział ten obrazek na moich oczach - wiejska chata, dzieci przy stole, z apetytem jedzą babcię gotującą) Ech, dzieciństwo! ..

Irina, na początku myślałem, że danie jest jak z wierszy Jesienina ... „pachnie kwaśnymi wojownikami”. A potem przeczytałem wszystko uważnie i zdałem sobie sprawę, że od słowa do łez oznacza naleśniki. Na pewno spróbuję, wystarczy wybrać godne produkty.

Co dziwne, ale zwykłe jaja sklepowe i śmietana nadają się do szarpania.
Czasami domowa śmietana, trochę rozgotowana i daje kwaskowatość. Sklep nigdy tego nie robi.
Możesz nawet kupić ultra-sterylizowane tłuste mleko. To nie ma znaczenia. Gdyby tylko tłuszcz.

Więc nie ma przeszkód w gotowaniu szarpnięć. Nie musisz kupować produktów rolnych.

P.S. Chociaż jesteśmy pod tym względem rozpieszczani. Wciąż mieliśmy szczęście. Mamy własne jajka, a mleko kupujemy spod krowy.

[Irina]

Irina, cóż, na pewno będę gotować z produktów sklepowych!

Dziewczyny! Jakie masz piękno!
Dzięki za opinie.
Twoje zdjęcia są niesamowite. Tak „pyszny”, że wieje nawet aromat szarpnięć!

Nie zapomnij o tym przepisie. To maleńki kręgosłup naszej historii. Jeśli masturbacja zapuści korzenie w Twojej kuchni, to będzie to kolejny mały węzeł, który zwiąże nas, nasze babcie i prababcie.

Szkoda tracić takie przepisy. To jest nasza historia, nasze dziedzictwo. Tak, i po prostu pyszne. W końcu szarpanie się jest lepsze niż banalny omlet.
Tak, z czasem musisz spędzić pół godziny, a nie 10-15 minut, jak na zwykły omlet. Ale czasami jest lepiej! Dodatkowo możesz także wprowadzić różne wypełniacze. Jerked off jest dość neutralny. A tutaj po prostu nie ma granic dla wyobraźni.
Czyż nie?

Irina, więc na pewno będę gotować z produktów sklepowych!

Wyjdzie nie gorzej niż w domu. Sprawdzone. Ważne jest tylko jedno - zawartość tłuszczu i świeżość.

P.S. Czy mogę trochę błądzić? Czytałem kiedyś R. Stouta o Nero Wolfe. W jednym opowiadaniu F. Brenner (jego szef kuchni) podał gościowi Nero Wolfe to, co woli ona na śniadanie. odpowiedziała:
-Jajka.
Do którego Brenner powiedział:
- Daj mi znać za czterdzieści minut, kiedy będziesz jadł śniadanie. Ugotuję to dla ciebie.

Myślę, że przygotowywał dla niej palant. Biorąc pod uwagę, że rozgrzanie piekarnika zajmuje około 10 minut, to się uda.
Nawet jajka sadzone na poduszce gotują się trochę szybciej.

[Irina]

Irinaco to za pyszna rzecz !!! Dzięki za przepis. Wykonane ze skwarków. Mmm
Oto moje piękności.