Deser Nesselrode

Kategoria: Cukiernia

Kuchnia: Rosyjski

Składniki
mix truskawek, mięty, lodów waniliowych	200 g
cukier	80 g
mąka	80 g
jajka	8 szt
Koniak	40 ml
czekoladowy czarny	40 g
mięta, śmietana
sos wiśniowy
migdały lub płatki
krem (opcjonalnie)

Metoda gotowania

Wielkim smakoszem był słynny polityk hrabia Karol Wasiljewicz Nesselrode - rosyjski minister spraw zagranicznych (1816 - 1856). Jego imieniem nazwano kilka znanych na całym świecie potraw.
Hrabia Nesselrode, polityk, jako delikatesy był bardzo znany i szanowany.
Jego imieniem nazwano wykwintne dania, takie jak zupa z rzepy Nesselrode czy budyń kasztanowy Nesselrode.
Oprócz całej masy niedociągnięć hrabia miał co najmniej jedną zaletę: zmusił kucharzy do zejścia z drogi, aby wymyślić coś bezprecedensowego i wyrafinowanego.
Chciałbym przedstawić Państwu jeden z tych deserów.
Upiec biszkopt z cukru, mąki i jajek.
Wyłożyć na półmisek, zwilżyć koniakiem, posypać migdałami. Historia milczy czy hrabia pokrył biszkopt śmietaną, a ja to zrobiłem (krem budyniowy czy cokolwiek do smaku). Na śmietanie ułożyć płatki migdałów.
Połóż gałkę lodów na biszkopcie.
Taki deser był zwykle dekorowany plastrami mandarynki lub startą czekoladą, miętą. Nieodzownym atrybutem deseru jest motylek z konfiturą wiśniową. Można go przyozdobić bitą śmietaną.

Naczynie jest przeznaczone do

4 porcje

Czas na przygotowanie:

1 godzina

Program gotowania:

piekarnik

Uwaga

Hrabia Karl Vasilievich Nesselrode urodził się w 1780 r. W Lizbonie, gdzie jego ojciec, Niemiec z urodzenia, był posłem rosyjskim. Los dyplomaty zmusił Nesselrode seniora do ciągłego podróżowania po Europie, a jego syn do pewnego wieku wiedział o Rosji jedynie z pogłosek. Wrogowie Nesselrode Młodszego, który zrobił karierę pod rządami trzech cesarzy - Pawła I, Aleksandra I i Mikołaja I, nie przegapili okazji, by przypomnieć, że do końca życia jeden z najwyższych rosyjskich urzędników państwowych nigdy nie nauczył się mówić po rosyjsku.

Po zostaniu ministrem spraw zagranicznych i kanclerzem, Nesselrode bardzo starał się zasłużyć na nienawiść dosłownie do wszystkich - prawicy i lewicy, okcydentalizatorów i słowianofilów.

Niemniej jednak wspinał się coraz wyżej po szczeblach kariery.

W „złego krasnoluda” ciskano gromy i błyskawice, oskarżano go o wszystkie grzechy śmiertelne - od „sprzedaży Ojczyzny” po śmierć Puszkina i Gribojedowa. I niezmiennie wychodził z wody suchy.

Jednak pewna kategoria rodaków wysoko ceniła „hrabiego Kissela” za jego niestrudzoną pracę w innej dziedzinie. Nesselrode był jednym z głównych rosyjskich smakoszy, a pomysłowość jego szefów kuchni nie znała granic.

Być może wpływ jego teścia - ministra finansów Dmitrija Guriewa, autora (lub współautora, nie ma to znaczenia) słynnej „owsianki Guriewa”. Ale sam Karol Wasiljewicz nie był głupcem, jeśli chodzi o jedzenie smacznego i satysfakcjonującego jedzenia.

Kucharze Nesselroda byli legendarni w obu stolicach imperium.

Znawca moskiewskiego i petersburskiego życia XIX wieku, pisarz Michaił Piljew, w eseju „Jak jedli dawniej” wspominał:

„W dawnych dobrych czasach prawie cała nasza szlachta oddawała swoich kucharzy do kuchni Nesselrode'a, płacąc jego kucharzowi wspaniałe pieniądze na naukę”. Najbardziej uderzające jest to, że Nesselrode, składając hołd francuskim szefom kuchni, którzy byli wówczas niepisanymi rządami całej rosyjskiej elity, przywołał również swoją własną zmianę „rosyjskiego wycieku”!
Oto historia opowiadana przez innego współczesnego - Władimira Burnasheva, którego Leskow nazwał „pierworodnym bohemy w Rosji”. Pierwszym szefem kuchni, który zastąpił Francuzów w Nesselrode, był niejaki Aleksiej.Odziedziczył Nesselrode po księciu Dolgorukov, który był prostym poddanym. Książę uwielbiał też jeść i zgodnie z oczekiwaniami trzymał francuskiego kucharza.

Ale pewnego razu, podczas obiadu u Nesselrodego, Dołgorukow „był tak zachwycony owsianką Guryev, że z pewnością chciał, aby szef hrabiego nauczył go Francuza, i poprosił o oddelegowanie tego artysty następnego dnia. Wyobraźcie sobie zdziwienie księcia, gdy w artyście, którego wezwał, aby uczyć strasznie kosztownego Francuza, jak gotować owsiankę Guryeva, rozpoznał swoją aloszkę, zapomnianą przez niego podczas studiów w kuchni Nesselroda! "
Decydując się na natychmiastowe naprawienie popełnionego błędu, Dołgorukow odciągnął swojego byłego poddanego, dając mu pensję, którą otrzymał od Nesselrode, a do tego znaczną kwotę, którą sam zapłacił francuskiemu kucharzowi. "Ale od tego czasu", podsumowuje Burnashev, "hrabia Nesselrode i książę Dolgorukov nie żyli już w swojej dawnej przyjaźni ..."

Niektórzy współcześni uważali Nesselrode'a za złego dyplomatę właśnie z powodu jego wyrafinowanego smakosza - mówią, że jest to dyplomata, którego interesuje „tylko pyszny stół, kwiaty i pieniądze”. A wśród podwładnych wszechmocnego kanclerza niepisana zasada brzmiała: w żadnym wypadku nie okazuj przed nim braku apetytu. A jedzenie „z rozproszoną uwagą” oznaczało, a nawet położyło kres jego własnej karierze. Kanclerz czegoś takiego nie wybaczył.

Ale kiedy przyszło do nowego dania, skosztowanego na jakimś przyjęciu, Nesselrode mógł bez problemu poprosić właściciela o zaproszenie szefa kuchni do jadalni i podziękować mu na oczach wszystkich. Następnie zapytaj kucharza o przepis.

Sekretarz ambasady francuskiej wspominał, jak jadł obiad z Nesselrode u posła duńskiego, którego szef kuchni zaimponował kanclerzowi specjalnym puree z dziczyzny. Nesselrode natychmiast zapisał przepis, a następnie wysłał go swojemu szefowi kuchni.

Nic dziwnego, że archiwa kulinarne zawierają więcej niż jeden przepis na dania nazwane imieniem Nesselrode.

Ellisa

Taki niezwykły deser, taka paleta smaków! Historia hrabiego jest bardzo pouczająca, bardzo dziękuję !!!

katerix

Wszystko zdumione, brawo !!

Premier

Cytat: MariS

sprawili, że kucharze zrobili wszystko, co w ich mocy, aby wymyślić coś bezprecedensowego i wykwintnego.

Jak żyliśmy w dawnych czasach! Trzeba było na siłę!
A nasze dziewczyny mają niesamowite potrawy z własnych rąk jak groszek! ... I fruwające jak motyle ...

olgea

MariSco za wspaniały motyl. Dziękuję, wygląda bardzo smacznie !!!!!

MariS

Ellisa, Ella,katerix, Kate, Premier, Olya,olgea, Olya - dziewczyny! Bardzo się cieszę i bardzo się cieszę, że spodobał Ci się stary przepis!
Jak na XIX wiek jest to bardzo arcydzieła receptura. Teraz też używają takich technik i nie wiedzą, że wynaleziono je tak dawno temu.
Generalnie uważam, że w gotowaniu nie odkrywamy niczego nowego - wszystko zostało stworzone przed nami. Wprowadzamy tylko pewne poprawki do potraw ...

gala10

Marinochka, i sam deser, a do tego serwowany z tym niesamowitym motylkiem i historią - wszystko, wszystko! - poza pochwałą. Podziękować!

MariS

Cytat: gala10