Solone pestki moreli (przekąska piwna) - przepis ze zdjęciem na Mcooker: najlepsze przepisy

Solone pestki moreli (przekąska do piwa)

Kategoria: Zimne posiłki i przekąski

Składniki
Świeże pestki moreli lub suszone pestki	Dowolnie
Słona woda

Metoda gotowania

Delikatnie podziel nasiona, starając się zachować je w stanie nienaruszonym (lub weź gotowe jądra)

Gotować w osolonej wrzącej wodzie przez minutę i pozostawić na 30 minut. Po tym łatwo jest wyczyścić rdzeń z twardych skór. Słona woda według Twojego gustu, niektórzy lubią lekko soloną, a niektórzy tak, że „usta płoną”

Smażyć na patelni, aż drobno usmażone drobinki przez 12-15 minut. Jąderka będą pękać i podskakiwać. Cały czas mieszaj. Możesz również włożyć go do piekarnika. Minuty dla 20. Osoby, które lubią sól na wierzchu, można spryskać stężonym roztworem soli fizjologicznej przez butelkę z rozpylaczem. Pachnące smażone i pyszne? Wlej do miski, pozwól mu jeszcze być gorący i powoli ostygnąć. A kiedy ty sam napijesz się piwa

Uwaga

Koniecznie przeczytaj notatkę, zawiera całą sól.
Tych kilka akapitów skłoniło mnie do gotowania

- Betya! - pyta Marusya, - Co masz z targu?
- Aberkos! - zatrzymuje się, żeby porozmawiać z ciocią Betyą.
- I dlaczego? - pyta z okna Madame Berson.
- Na dżem! - Ciotka Betya udziela wywiadu.
- Nie wkładają kości do dżemu! - zapewnia Herzen ze swojego balkonu.
- Więc będę je łowił! - zgadza się ciocia Betya.
- Rzuć mi to! - Herzen pozwala.
- Dlaczego? - to już jest refren.
- Gotować! - Herzen prawdopodobnie kłamie.
Opuszczając serdecznego przyjaciela Borię, Mezhbijer raduje się:
- Będziesz dużo gwizdać?
Herzen nie zaszczyca go odpowiedzią, ale patrzy wyczekująco na ciocię Betyę. Ale ona nie jest pełna lakieru.
- Shaw clean, to twój! - oferuje i przesuwa portfel stopą w kierunku Hercena. Schodzi na dół i podnosi cenny ładunek. Godzinę później zwraca torebkę cioci Beta, a wraz z nią cały garnek połówek moreli.
- Dużo jadłeś? - ona pyta.
- Połowa! - Herzen przeraża.
Ciocia Betya wierzy i zaczyna cierpieć. Biegnie do mleczarni, aby zważyć owoc. Brakuje jednej trzeciej wagi. Ciotka Betya otwiera swoje czarne usta, ale pamięta kości i natychmiast je zamyka.
- Joker! Mówi do Hercena. - Prowokatorze!
Herzen nie słyszy. On już pracuje.
Herzen umieścił umyte kości w rondlu. Następnie oszacował ich liczbę, nalał cały kubek soli i posypał kości solą. Więc to mu nie wystarcza! Nalał na nią dwie filiżanki wrzącej wody. Potem - zapewne przepracowany - poszedł na spacer po podwórku.
- Herzen, a co zrobiłeś z kości? - przyczepił do niego Mezhbizher. Jego przyjaciel został zabrany przez sanitariusza na obiad, a Mezhbizher się nudzi.
- Jeszcze nie zrobione. Ale będę. Piwna przekąska! - odpowiedział Herzen.
- Są twarde! - Mezhbijer potępił kości. Wtedy zgadłem:
- Rozbijesz je młotkiem?
- Nie będę! - Herzen odprawił. - Otworzą się!
Mezhbijer uznał, że jawnie go okłamują i poczuł się urażony.
Madame Berson pojawiła się na dziedzińcu, lekko przekrzywiona ciężarem brudnego wiadra pełnego pestek moreli.
- Czy przygotowałeś przekąskę na piwo? - rozpoczął rozmowę Mezhbizher.
- Zostaw mnie w spokoju, halamidniku! - Madame nie odmówiła rozmowy. - Zrobiłem dżem.
- A kości?
- Vikin! - zniżył się do tej nierozsądnej pani.
Osy zaczęły nurkować na jej wiadrze, brzęcząc, a Madame pospieszyła do kosza na śmieci. Wyrzucając kości, wyruszyła w drogę powrotną, ale została zatrzymana przez żrącego Mezhbijera.
- A Herzen robi zapasy na piwo z nasion!
Odgarniając ten shimazel, Madame zwróciła się jednak do Hercena:
- Shaw naprawdę?
- Prawdziwe! - odpowiedział Herzen.
Madame była bardzo zdenerwowana. I otworzyła usta ... do Mezhbizhera.Po publicznym sprecyzowaniu jego rodowodu, zwróciła się do tematów medycznych, podając Mezhbizherowi około dziesięciu śmiertelnych diagnoz, a dopiero potem wyjaśniła istotę roszczeń wobec niego:
- Shaw you, krahaidl, nie powiedziałeś wcześniej?
- Więc ma już kości z Bety!
- Sprzedałbym mu moje ... też!
- Nie otwieram muzeum paleontologii! - bronił się Herzen.
Nie pomogło. Madame Berson poszła do cioci Beta i zapytajmy:
- Betya! Jak długo sprzedawałeś kości moreli Hercenowi?
- Dałem mu prezent! - wyznała ciocia Betya.
- Mishigine to policjant! - Madame również ją zdiagnozowała.
Więc kiedy wujek Marik wracał z pracy do domu, miał czego słuchać.
W międzyczasie Herzen osuszył solankę trzy godziny później i zastąpił ją słabszą. Następnie włożył rondel z kośćmi do ognia. Kiedy woda zagotowała się, ogień zmniejszył się i pozostawił wszystko do wrzenia, aż kości pękły, po uzyskaniu podłużnego pęknięcia, po czym zostały wysłane do pieca, aby wyschły i zagotowały. Następnie Herzen wsypał kości na głęboki talerz i położył je na stole.
I tam wujek Marik przybył na czas.
„Jestem biednym człowiekiem” - zaczął kłamać wujek Marik - „do mnie każda kość”, po czym spojrzał z ukosa na zawartość talerza. „To staje się drogie. A ja nie mogę sobie pozwolić na rozdanie takiego skarbu jak pestki moreli za darmo!
Powiedziawszy to, wujek Marik spojrzał na Hercena badawczym spojrzeniem.
Herzen udawał, że jest przesiąknięty, rzekomo otarł skąpą męską łzę i powiedział:
- Jest późno, bracie, już późno. Już zrujnowałem twoje cenne kości moim gotowaniem. Może przynajmniej rozjaśni twój smutek ...
Tymi słowami Herzen złamał kość i podał jąderko Marikowi. Marik nieuważnie włożył go do ust i zaczął żuć. Gdy żuł, jego twarz pojaśniała.
- Nadal! - zapytał szeptem i nie czekając na pozwolenie chwycił kolejną kość, potem następną ...
- Nie! Nie możesz tak żyć! - wujek Marik nagle krzyknął i szybko wyskoczył za drzwi. Wrócił z trzema butelkami piwa i sierżantem Genitalenko. Piliśmy i jedliśmy ... Ale ciocia Betya przyszła dowiedzieć się o wynikach przeciągających się negocjacji. Wynik był. Dostała kilka szampanów do skosztowania i wysłano po więcej piwa. I poszła!
Potem awansowali Madame Berson na piwo. Tutaj, szczerze! Następnie na butelce moskiewskiego wujka Petyi.
Później…
„Dziedziniec w Odessie”