|
 Żyto zawsze cieszyło się szczególnym zainteresowaniem poetów Europy. Kiedy chcieli ukryć kochanków przed wzrokiem ciekawskich, wysłali ich na pole żyta.
Posłuchajmy klasyki angielskiej poezji Roberta Burnsa:
Gdyby ktoś do kogoś zadzwonił
Przez gęste żyto
I ktoś kogoś przytulił, -
Co mu zabierzesz?
A co nas niepokoi,
Jeśli na granicy
Całowanie się z kimś
Wieczorem w żyto!
Czy nie wydaje ci się dziwne, że całowali się w życie, a nie w innych uprawach - nie w pszenicy i nie w owsie? To nie jest przypadek. Burns jest bystrym obserwatorem. Wiedział dobrze, że żyto niezawodnie chroni przed wzrokiem ciekawskich, bo jest wysokie! Nasz klasyk N.Nekrasov potwierdza to:
Wyprostuj się, żyto,
Zachowaj tajemnicę świętą!
To także dotyczy kochanków. I jeszcze raz podkreśla się: „żyto wysokie”.
A potem pojawia się pytanie: dlaczego chłop w Rosji i na Wyspach Brytyjskich musiał uprawiać żyto wysokie? W końcu wysoka roślina układa się łatwiej, co z punktu widzenia rolnika jest niepożądanym znakiem. A jeśli chłopi, ludzie praktyczni, trzymali żyto o długich łodygach i nie próbowali wybierać odmian o krótkich łodygach, to znaczy, że mieli ku temu dobre powody.
Te tereny to zwalczanie chwastów. Chłopi doskonale wiedzieli, że w gęstym i wysokim żyto jest ciemno, jak w leśnej gęstwinie, a chwasty nie mogą się tam zakorzenić. Żyto było nawet specjalnie wysiewane tam, gdzie trzeba było zgnieść chwasty. Herbicydy wtedy nie było śladu i wyszli z sytuacji prostszymi i bezpieczniejszymi środkami.
Jednak uprawa żyta to wciąż połowa sukcesu. Umiejętne korzystanie z niego również nie jest łatwym zadaniem. Nawet pieczenie chleba żytniego to cała nauka. Inna kochanka zacznie ciasto drożdżowe - i nic z tego nie wyjdzie. W mące żytniej jest mało glutenu, a ciasto nie rośnie. Potrzebuje drożdży, a nie drożdży. Ale nawet mając zaczyn, nadal musisz znać wiele różnych subtelności, mieć doświadczenie i intuicję.
Wielcy miłośnicy chleba żytniego, Finowie nosili żytnie bochenki od wielu lat, kiedy wracali z wycieczki turystycznej do Moskwa... W Finlandii nie dostali chleba. Chodźmy się u nas uczyć. Ale nawet wtedy nasi rosyjscy piekarze musieli iść Finlandiarozpocząć tam produkcję czarnego chleba.
Godne uwagi jest to, że wcześniej w Petersburgu nie wiedzieli, jak upiec dobry chleb żytni. Dlatego został zabrany na dwór królewski z Moskwy. Był tam słynny piekarz A. Filippov. Znał wiele sekretów zboża. I żartobliwie powiedział, że chleb żytni nie wypada w Petersburgu, bo woda Newy nie jest do tego dobra!
Ten produkt jest również trudny dla Brytyjczyków. I dlatego jest tam drogi. Oto, co powiedział o tym nasz biochemik, akademik A. Oparin. Przyjechał na kongres w Londynie. Zgromadzeni naukowcy obiecali poczęstować ich „chlebem dla bogatych”. Okazało się, że to zwykłe żyto.
To prawda, że ludzie mają różne gusta. Klasyczny rzymski Pliniusz Starszy nie pochwalał czarnego chleba: „To prawdziwy ból żołądka!” Nie wiem, dlaczego to powiedział. Może w tych starożytnych czasach, na początku naszej ery, jedli w Rzymie za dużo czarnego chleba? A może był zły zaczyn lub nie było go wcale?
Jednak nawet dzisiaj żyto nie jest korzystne dla wszystkich żywych istot. Na przykład hodowcy drobiu bardzo ostrożnie obchodzą się z takim zbożem. Skrobia żytnia puchnie w żołądku. Jeśli podasz go wystarczająco kurczakom, kłopoty są nieuniknione.
Taki przypadek jest opowiadany. Kurczaki jednego chłopa ciągle chorowały i umierały. Nadszedł rok, w którym żyto się nie powiodło. Miałem dość dla siebie, a kury nie dostawały ziarna. Biedak udał się do pobliskiego klasztoru i tam błagał o pożyczony worek żyta.
Rozdzielił ziarno tak, że każdego dnia dawał swoim podopiecznym tylko kilka garści.
Ku jego zdziwieniu wieśniak zobaczył, że przy na wpół zagłodzonej racji kurczaki poczuły się lepiej i żadne z nich nie umarło. Następny rok również był nieudany i ponownie udał się do klasztoru. Mnisi tym razem również pożyczyli mu produkty. I znowu kury były zdrowe. Potem przyszedł rok z obfitymi zbiorami, ale tym razem chłop pożyczył tradycyjny worek. Z ciekawości. Kiedy przyszedł, aby spłacić dług, zapytał mnichów, jakie ziarno otrzymał;
- Ten, którego nam wróciłeś - odpowiedzieli.
Odpowiedź na tę historię jest prosta. Kurczaki chorują, jeśli są karmione świeżymi, świeżo zebranymi ziarnami żyta. Albo daj za dużo.
Zootechnicy są teraz dobrze świadomi: ziarno można dodać do paszy zaledwie trzy miesiące po zbiorach. Jeszcze lepiej, jeśli będziesz leżeć dłużej. Ale nawet stary, wysłużony, nie powinien dawać więcej niż jedną dwudziestą całego posiłku.
Cała ta mądrość Pliniusz Starszy prawdopodobnie nie była znana. Znamy je i kiedy jemy chleb żytni, przestrzegamy miary. I nie czujemy żadnej krzywdy. Wręcz przeciwnie, pachnący czarny plasterek jest bardzo zdrowy. Londyńskie Medical News niedawno poinformowało, że choroba wieńcowa występuje znacznie rzadziej u osób jedzących czarny chleb... A to dlatego, że zawiera dwa razy więcej potasu niż biały, trzy razy więcej magnezu i 30 procent więcej żelaza.
A. Smirnov. Wierzchołki i korzenie
|
