Dzień po godzinie i minucie

Istnieją 24 godziny na dobę. 9-11 godzin snu, 4-6 godzin siedzenia w szkole przy biurku i nauki, 2-3 godziny poświęcone na pracę domową, około 1-1,5 godziny poświęcone jest pracy socjalnej, pomagając rodzicom. Oznacza to, że pozostanie około 5-6 godzin dziennie, przeznaczonych dla dziecka do użytku osobistego. To ogromne bogactwo, ale faceci zwykle nie wiedzą, jak mądrze je wydać.

Nauczenie racjonalnego wykorzystywania czasu oznacza kultywowanie nawyku ciągłego brania pod uwagę tego, ile czasu chodziłem, ile odrobiłem lekcji, ile siedziałem przed telewizorem, komputerem itp.

Aby to zrobić, najpierw musisz zrobić listę rzeczy, które należy zrobić w ciągu dnia, a następnie zaznaczyć wyznaczony na to czas.

Codzienna rutyna to pewna rutyna pracy, odpoczynku, odżywiania i snu. Wielu facetów nie lubi samego słowa „reżim” i często kojarzy je z pojęciem braku niezależności, pewnego rodzaju „przymusu”. W rzeczywistości tak nie jest. Reżim to przede wszystkim dobrowolne wypełnienie przyjętych zobowiązań. Uczy wszystkich, by byli zorganizowani i mądrze wykorzystywali swój czas. Tryb pomaga kultywować wytrwałość, wytrwałość, ciężką pracę, umiejętność pokazania swojej postaci. Wreszcie przestrzeganie go to gwarancja zdrowia.

Podstawą funkcjonalną schematu jest rozwój odruchu warunkowego u dziecka przez pewien czas. Powtarzając z dnia na dzień, reżim staje się nawykiem. „Siej nawyk - mówią wśród ludzi - zbieraj charakter!” Rodzicom należy pomagać w formułowaniu odpowiedniej codziennej rutyny dla ucznia, a szczególnie ważne jest monitorowanie ich codziennej realizacji. Na początku konieczne jest, aby któryś ze starszych pomógł uczniowi spełnić podstawowe wymagania: obudzić go, przypomnieć o przygotowywaniu lekcji, chodzeniu, spaniu.

Codzienna rutyna nie jest celem samym w sobie, a jedynie sposobem na rozwijanie umiejętności zdrowego stylu życia. Nie może być stała dla wszystkich dzieci, ale kształtuje się przede wszystkim z uwzględnieniem indywidualnych i wiekowych cech dzieci, interesów całej rodziny. A. S. Makarenko zaznaczył, że reżim powinien być celowy: „Jakakolwiek reguła życiowa powinna być wprowadzona w rodzinie, nie dlatego, że ktoś inny zaczynał ją w domu, i nie dlatego, że przyjemniej jest żyć z taką regułą, ale tylko dlatego, że jest konieczne do osiągnięcia naszego rozsądnego celu. Ty sam powinieneś dobrze znać ten cel, aw przeważającej większości przypadków dzieci też powinny go znać ”. Dlatego też system powinien mieć charakter „rozsądnej reguły”.

Nie jest możliwe ustalenie jednolitej codziennej rutyny dla wszystkich uczniów, ale wszyscy muszą przestrzegać głównych punktów. Poniżej znajduje się przykładowy program dla uczniów w różnych grupach wiekowych, który został opracowany w Instytucie Fizjologii Dzieci i Młodzieży Akademii Nauk Pedagogicznych.

Szczególne trudności w wypełnianiu codziennego schematu dotyczą dzieci, które rozpoczynają naukę w wieku 6 lat. Pomoc rodziców jest dla nich obowiązkowa. Powinieneś wstać rano w godzinach 7.00-7.30 (biorąc pod uwagę czas spędzony w drodze do szkoły). W szkole z sześciolatkami wykonuje się 8-10 minut gimnastyki. Następnie rozpoczynają się lekcje - cztery lekcje po 35 minut każda. Po każdej lekcji jest 15-20 minut przerwy. Po drugiej lekcji - śniadanie na ciepło, 13.00-13.30 - obiad. Obowiązkowe dla uczniów w wieku sześciu lat półtorej do dwóch godzin drzemek. Od 15.00 do 16.00-16.20 zajęcia hobbystyczne, ciche zabawy. 16.20-16.40 - podwieczorek. Potem półtoragodzinny spacer i gry na świeżym powietrzu. Ekspozycja na powietrze musi trwać co najmniej 3,5 godziny dziennie. Kolacja od 19.00 do 19.30 Po obiedzie dzieci mogą rysować, rzeźbić, konstruować itp.Nie powinieneś dać się ponieść komputerowi lub telewizorowi: 2-3 programy telewizyjne w tygodniu, czas trwania każdego z nich nie przekracza 30 minut. 20.30 - 21.00 - przygotowywanie się do snu; czas snu wynosi co najmniej 10 godzin.

Edukacja sześciolatków jest trudna. I własnie dlatego. Następuje załamanie zwykłego trybu życia, pojawiają się nowe obowiązki, aktywność fizyczna jest znacznie ograniczona, na lekcjach wymagana jest praca skoncentrowana. Dziecko musi nawiązywać kontakty z wieloma rówieśnikami, przyzwyczaić się do nauczyciela i wychowawcy. Trudności w adaptacji (adaptacji) w szkole u niektórych dzieci objawiają się naruszeniem apetytu, zaburzeniem spa, któremu czasami towarzyszy drażliwość, płaczliwość, dolegliwości na bóle głowy. Jeśli nie jest to związane z chorobą, to zwykle w ciągu jednego do półtora miesiąca działania niepożądane ustępują. Wyzwaniem dla rodziców w tym trudnym dla sześciolatków okresie jest ułatwienie przystosowania się do szkoły. Jeśli jedno z rodziców ma okazję być w domu we wrześniu, skorzystaj z niej. Twoja obecność jest potrzebna, aby ustawić właściwy rytm pracy, aby nauczyć dziecko jej umiejętności.

Naucz swoje dziecko porządkowania książek i zeszytów, zbierania portfolio na jutrzejsze zajęcia ... To są drobiazgi, ale bez ich opanowania osoba będzie cierpieć z powodu nieostrożności i niekonsekwencji przez całe życie. Warto zaplanować z dzieckiem podstawowe rzeczy na następny dzień.

Stałym przedmiotem troski zarówno dzieci, jak i rodziców jest przygotowywanie prac domowych. Muszą być zawsze gotowane w tym samym czasie. Na początku roku szkolnego, aby usiąść do lekcji, wymaga się od dziecka pewnego wysiłku, a tu właśnie potrzebna jest pomoc rodziców. Z czasem rozpoczynanie pracy domowej w tym samym czasie staje się dla dziecka nawykiem.

Umiejętność szybkiego zaangażowania się w pracę i prowadzenia jej bez rozpraszania się jest jednym z głównych warunków powodzenia jej realizacji. W szkole zadzwonił dzwonek - i wszyscy usiedli przy swoich ławkach. Nauczyciel powiedział, żeby wziąć podręczniki i otworzyć je na takiej a takiej stronie - i wszyscy wykonują jego polecenie. Należy zauważyć, że ogólny przykład towarzyszy działa z reguły mobilizująco, nikt nie chce pozostawać w tyle za innymi facetami.

W domu sytuacja jest inna. Nie ma nauczyciela, rodzice są w pracy. Dlatego bardzo ważne jest, aby od razu przystąpić do pracy samodzielnie, bez żadnych nagromadzeń. Im dłużej zwlekasz z rozpoczęciem pracy, tym więcej wysiłku potrzeba, aby dziecko zmusiło się do jej podjęcia. Zaangażowanie w pracę to świadomy wolicjonalny wysiłek, który może i powinien być kontrolowany przez ucznia. Na początku wykonywana praca zwykle nie jest wystarczająco wydajna, chociaż wymaga dużego wysiłku. W miarę jak się wciągasz, potrzeba coraz mniej wolicjonalnych wysiłków, dziecko zaczyna interesować się sprawą. W takim przypadku praca jest bardziej wydajna i po jej zakończeniu pozostawia uczucie satysfakcji.

Teraz kilka słów o warunkach prawidłowej organizacji pracy domowej. Należą do nich racjonalny (optymalny) tryb pracy, wyposażenie miejsca pracy, sposób przygotowania lekcji na każdy dzień i na cały tydzień. Nie warto zaczynać przygotowywać sobie lekcji z najtrudniejszymi, ciało powinno stopniowo angażować się w pracę. Zazwyczaj przygotowanie lekcji powinno się rozpoczynać od zadania o średnim stopniu trudności. Następnie, gdy dziecko zaangażuje się w pracę, możesz przejść do najtrudniejszych lekcji, a samodzielne przygotowanie zakończyć łatwymi.

Szybkość i efektywność pracy zależy od postawy przy stole podczas pracy. Najmniej męcząca postawa przy pracy to taka, która utrzymuje prawidłową postawę, ponieważ w tym przypadku mięśnie podtrzymujące postawę są najmniej napięte. Musisz siedzieć przy stole prosto, nie garbić się. Trzymaj głowę od książek i zeszytów w odległości 30-35 cm W przypadku nieprawidłowej postawy podczas pracy mogą wystąpić zaburzenia postawy i skrzywienie kręgosłupa.

Meble domowe używane przez dziecko lub nastolatka są zwykle przeznaczone dla osoby dorosłej. Konieczne jest dobranie wysokości stołu i krzesła w zależności od wysokości.W zależności od długości korpusu konieczne jest prawidłowe dobranie wymaganych wymiarów mebli. Wybierając miejsce w pokoju na biurko dziecka, należy je ustawić tak, aby światło z okna padało po lewej stronie. Jeśli to możliwe, nie powinien znajdować się w pobliżu urządzeń grzewczych, ponieważ wysoka temperatura powietrza nie przyczynia się do dobrej wydajności.

Zeszyty i książki powinny być dobrze oświetlone światłem padającym z lewej strony z okna lub lampy stołowej. Lampę stołową z abażurem i żarówkę 40-60 wat należy ustawić na stole blisko siebie w odległości 35-40 cm Słabe oświetlenie obniża ostrość widzenia i prowadzi do szybkiego zmęczenia.

Podczas przygotowywania lekcji w sali powinna panować cisza.

Lekcje powinny być codziennie przygotowywane starannie i starannie. Podczas ich wykonywania nie należy się spieszyć ani rozpraszać innymi rzeczami. Zaleca się robić 5-10 minutową przerwę co 40-45 minut. Pozwoli to utrzymać wydajność na optymalnym poziomie. W czasie przerwy w pracy można wstać od stołu i chodzić, rozciągać się, robić kilka zgięć tułowia do przodu i na boki, kilka przysiadów. Ćwiczenia na dłonie i mięśnie oczu są obowiązkowe.

Po ukończeniu lekcji domowych konieczne jest posprzątanie miejsca pracy, zebranie zeszytów i podręczników do teczki lub plecaka, które będą potrzebne następnego dnia w szkole.

Czas pozostały po przygotowaniu lekcji domowych można przeznaczyć na lekturę ciekawej książki, rysowanie, projektowanie, grę muzyczną, sport. Ale nigdy nie wiesz, że potrafisz wymyślić ciekawe rzeczy!

Dla wielu dzieci telewizja jest na pierwszym miejscu wśród rozrywki. Oglądają dosłownie każdy program. To bardzo źle, jeśli siedzenie przed telewizorem staje się nawykiem i zastępuje prawdziwe życie. Telewizja jest potrzebna, gdy poszerza granice tego, co widać, gdy oferuje spotkanie z inteligentną, oryginalnie myślącą osobą. A jednak nie można spędzić więcej niż 1 godzinę przed ekranem telewizora (nie więcej niż trzy do czterech razy w tygodniu). Zaleca się oglądanie programów w telewizji przy normalnym oświetleniu, siedzenie co najmniej 2 metry od ekranu.

Często brak czasu, a tym samym przeciążenie, występuje wśród uczniów z powodu niewłaściwie ukształtowanych umiejętności zawodowych. Szczególnie niebezpieczne jest ograniczenie tych warunków wypoczynku i przejście od aktywnych form wypoczynku do biernych. W tym przypadku powstaje błędne koło: uczeń reaguje na niepowodzenie w nauce w najmniej efektywny sposób: skraca czas snu nocnego i aktywnego wypoczynku. Tymczasem dobrze wiadomo, że skrócenie czasu snu tylko o 30 minut prowadzi do zmniejszenia zdolności do pracy następnego ranka o około 30%.

W niedziele i święta musisz być bardziej na świeżym powietrzu, chodzić do teatru, kina, na wycieczki, piesze wycieczki, jazdę na nartach, jazdę na łyżwach i uprawianie sportu. Nie należy jednak zapominać, że zarówno w niedzielę, jak i podczas świąt konieczne jest przestrzeganie określonej codziennej rutyny. Możesz wstać o 8.00, koniecznie rób poranne ćwiczenia. Zarezerwuj czas na gry, czytanie, muzykę, sport, rysowanie i inne zajęcia. Jeśli nie zaplanujesz czasu z wyprzedzeniem, możesz nie zdążyć.

Kozlov V. - Zdrowie kładzie się w dzieciństwie

Podobne publikacje

Zmiana szkoły

Odzież szkolna

W twojej rodzinie jest uczeń