Palenie tytoniu: historia, przyczyny, konsekwencje i przezwyciężanie

W ostatnich latach przeprowadzono poważne badania naukowe dotyczące wpływu palenia tytoniu na zdrowie ludzi, w szczególności na jeszcze kruchy organizm dziecka. Ale zanim porozmawiamy o niebezpieczeństwach związanych z paleniem, konieczne jest przynajmniej krótkie omówienie historii pojawiania się tego typu uzależnienia od narkotyków - nikotynizmu, aby porozmawiać o jego rozpowszechnieniu.

Już w V wieku pne grecki naukowiec Herodot wspomniał, że Scytowie i Afrykanie „wdychają dym płonących ziół”. Dokładnie znany jest czas przenikania tytoniu do Europy - 1496 r., Kiedy to nie tylko liście, ale i nasiona tej rośliny zostały przywiezione do Hiszpanii po drugiej podróży Kolumba do Ameryki. We Francji tytoń uprawiany jest od 1560 r., Do Rosji trafił w drugiej połowie XVI wieku.

Przez pięćset lat palenie tytoniu zamieniło się w narodową katastrofę, którą naprawdę można porównać tylko z epidemią, która stale zwiększa jego posiadanie.

Uprawy tytoniu pokrywają 4 miliony hektarów pięknych gruntów ornych na całym świecie, co mogłoby uwolnić wiele milionów osób w niekorzystnej sytuacji od głodu.

Palenie jest jednym z najczęstszych złych nawyków. Zarażono nią, według międzynarodowych statystyk, ponad połowa męskiej populacji planety i jedna czwarta wszystkich kobiet.

Dlaczego i jak ktoś zaczyna palić?

Na te pytania trudno udzielić jednoznacznej odpowiedzi. Przede wszystkim należy przypomnieć nieodłączny interes poznawczy człowieka - chęć przekonania się na własne oczy, dlaczego proces palenia jest tak atrakcyjny. W dzieciństwie i okresie dojrzewania dodatkowo bardzo chcę się zestarzeć, nabrać „pięknych” nawyków dorosłych - ludzi niezależnych i biznesu. Ogromne znaczenie ma środowisko w rodzinie, szkoła, stosunek do palenia tytoniu innych osób.

Nie jest tajemnicą, aby przeliczyć świat, a szczególnie nasz, kinematografię i telewizję, kiedy taki atrybut jak stos niedopałków papierosów w popielniczce przez długi czas był na ekranach - dowód dużej i długiej pracy umysłowej wykonanej przez bohaterów filmu w rozwiązaniu trudnego problemu produkcyjnego. Nawet teraz nierzadko zdarzają się sceny, w których postać, którą lubimy (a co gorsza, młoda czarująca współczesna bohaterka) w napiętych sytuacjach pali kilka papierosów jeden po drugim.

W starszym wieku miłośnicy nikotyny często odwołują się do szczególnej intymnej atmosfery tworzonej przez wspólne palenie, do wynikającego z tego wzajemnego zrozumienia, ułatwienia nawiązywania kontaktów biznesowych i osobistych, do zdolności tytoniu do „pocieszenia” osoby, do większego usposobienie rozmówcy w otoczeniu „przypominającym siedzenie przy ognisku o zmierzchu”. Można tylko podziwiać bogatą wyobraźnię innych zwolenników dymu tytoniowego, broniąc w ten sposób prawa do samotrucia.

Najczęściej osoba zaczyna palić w dzieciństwie. W magazynie World Health, opublikowanym przez Światową Organizację Zdrowia (WHO), czytamy: „Jeśli nastolatek pali co najmniej dwa papierosy, 70 na 100 przypadków będzie palić do końca życia”. Według innych danych 80% regularnie palących dzieci zachowuje ten nawyk w wieku dorosłym.

Z badań Centralnego Instytutu Edukacji Zdrowotnej wynika, że ​​17% młodzieży i dzieci zapala pierwszego papierosa w wieku 8-9 lat. Doktor nauk medycznych D.Loranskiy poinformował o podobnych badaniach wśród młodzieży studenckiej na radzieckich uniwersytetach: w 20-30% przypadków mężczyźni zapalają papierosa jeszcze przed rozpoczęciem studiów, większość studentów zaczyna interesować się kursami 20-40% mężczyzn i 4% kobiet ma ten zły nawyk, podczas gdy u starszych już do 90% mężczyzn i 60% kobiet.

Jakie jest niebezpieczeństwo?

Poniższe statystyki są kłopotliwe: 34% palaczy nie uważa tego nawyku za szkodliwy. Podobną opinię podziela 12% niepalących. Znacznie większa liczba respondentów nie zdaje sobie sprawy ze szkód powodowanych przez otaczający ich dym papierosowy ”.Ta informacja zmusza nas do powrotu do opisu kłopotów, jakie powodują trucizny tytoniu u ludzi.

W dymie papierosa znaleziono ponad 200 substancji szkodliwych dla organizmu ludzkiego, a całkowita toksyczność (zanieczyszczenie) dymu tytoniowego jest 4,25 razy większa niż w spalinach z samochodu. Pod względem toksyczności palenie tylko jednego papierosa odpowiada wdychaniu 17,4 m3 zanieczyszczonego powietrza na autostradzie, co jest możliwe, jeśli jest się na nim przez 20-30 godzin. Paląc 20 papierosów dziennie, człowiek faktycznie oddycha powietrzem, które jest 580-1100 razy (!) Bardziej zanieczyszczone niż normy higieniczne.

Głównymi toksycznymi składnikami dymu tytoniowego (produktu suchej destylacji liści tytoniu) są nikotyna (substancja odurzająca, która ma wybiórczo wielostronny wpływ na ośrodkowy układ nerwowy, powodując uzależnienie od palenia tytoniu), tlenek węgla i smoła tytoniowa; ta ostatnia zawiera kilka rakotwórczych żywic, które przyczyniają się do rozwoju raka płuc i innych narządów wewnętrznych.

Prawie każdy wie o toksyczności nikotyny, ale chciałbym wspomnieć o takim niezwykle obrazowym eksperymencie biologicznym: umiera pijawka dostarczona zatwardziałemu palaczowi po wyssaniu jego krwi.

Śmiertelna dawka nikotyny dla noworodka wynosi 1 mg na 1 kg jego wagi, podczas gdy w 1 litrze mleka palącej kobiety ilość tej trucizny może osiągnąć 0,5 mg.

Nikotyna ma szkodliwy wpływ na wiele życiowych funkcji organizmu. Jego wpływ na organizm w dzieciństwie i okresie dojrzewania jest szczególnie niepożądany, gdy normalny przebieg procesów fizjologicznych może być łatwo zakłócony przez różne niekorzystne czynniki środowiskowe. Podobnie jak hormony (adrenalina i norepinefryna) uwalniane przez organizm do krwiobiegu w sytuacjach stresowych, nikotyna powoduje ostre zwężenie naczyń krwionośnych. Wzrost ciśnienia krwi, znaczny wzrost tętna (o 10-20 uderzeń na minutę). W takiej sytuacji serce jest zmuszone pompować dziennie 1500 ml więcej krwi niż jest to konieczne w normalnych warunkach. Dodatkowemu obciążeniu mięśnia sercowego towarzyszy jednoczesne zwężenie światła naczyń serca. Ta kombinacja negatywnych skutków dla układu sercowo-naczyniowego nie może przejść bez pozostawienia śladu, pozostaje ukryta tylko do pewnego czasu ze względu na duże ogólne możliwości rezerwowe zdrowego organizmu.

Eksperymentalnie pod wpływem nikotyny dochodzi do zwężenia naczyń serca, żołądka, kończyn, macicy u ciężarnych zwierząt.

Często słyszymy, że palenie pomaga osobie z lękiem, skutecznie uspokaja. Jednak rozważenie mechanizmu działania nikotyny na organizm sugeruje coś przeciwnego. Jak już wiemy, w sytuacjach stresowych do krwiobiegu dostaje się duża ilość „hormonów lęku” - adrenaliny i noradrenaliny. We współczesnych warunkach bytowania człowieka nie są one wystarczająco szybko wykorzystywane, co jest dla organizmu niepożądanym momentem patofizjologicznym, odgrywającym ważną rolę w rozwoju nadciśnienia. Nikotyna, posiadająca właściwości zbliżone do adrenaliny i norepinefryny, powoduje jeszcze większe i długotrwałe zwężenie łożyska naczyniowego, podwyższenie ciśnienia krwi, przyspieszenie akcji serca itp.

Dlatego palenie jest przeciwwskazane podczas podniecenia.

Oddziaływaniu nikotyny na organizm towarzyszy stale rosnąca tolerancja (tolerancja) na truciznę, niemożność obejścia się bez niej, a do osiągnięcia pożądanego efektu z palenia wymagane jest coraz większe spożycie tego leku. Palacz jest zmuszony do ciągłego zwiększania liczby wypalanych papierosów lub używania mocniejszych rodzajów tytoniu.Niespełnienie tego wymogu lub zaprzestanie palenia powoduje tzw. Abstynencję (zespół abstynencyjny), charakteryzującą się szeregiem bolesnych objawów (osłabienie, kołatanie serca, drżenie palców, uczucie niepokoju i niepokoju, chęć palenia w ogóle) koszty). Właśnie przy abstynencji wielu palaczom trudno jest rzucić ten zły nawyk, czasami określany w literaturze jako drobne uzależnienie.

Wdychanie tlenku węgla (tlenku węgla) ma szkodliwy wpływ na organizm. W płucach człowieka tworzy silną więź z hemoglobiną szybciej niż tlen, co na długi czas pozbawia krwinki czerwone ich normalnej funkcji transportu tlenu do tkanek. Hemoglobina związana z tlenkiem węgla nazywana jest karboksyhemoglobiną. U nałogowych palaczy stężenie karboksyhemoglobiny we krwi osiąga 7-10%, co prowadzi do gwałtownego spadku rezerwowej pojemności krwi; w pewnych warunkach (choroba, przebywanie w atmosferze o niskiej zawartości tlenu) mogą nie wystarczyć. Wszystko to prowadzi do tego, że u młodego mężczyzny, który wypala 20 papierosów dziennie, zdrowe płuca funkcjonują tak samo, jak u niepalących mężczyzny starszego od niego o 20 lat.

Chroniczny głód tlenu jest szczególnie niebezpieczny dla organizmu w okresie dojrzewania. Jest przyczyną niedostatecznego rozwoju wielu narządów i układów organizmu, wpływa negatywnie na funkcje hormonalne i seksualne. Palenie podczas ciąży prowadzi do gwałtownego zmniejszenia dopływu tlenu do płodu, którego konsekwencje zostaną podkreślone poniżej.

Trzecim głównym produktem sublimacji tytoniu jest tak zwana smoła tytoniowa. Palacze, którzy używali ustnika, są zaznajomieni z tym wyrobem tytoniowym, który powoduje całkowite zablokowanie światła ustnika już w ciągu kilku dni od palenia. Jest to ciemnobrązowa, gęsta, lepka masa o gorzkim smaku i nieprzyjemnym ostrym zapachu. W ciągu roku 700-800 g (!) Tego w żaden sposób nieszkodliwa substancja nie przenika do ciała palacza. Zawiera cały zestaw żywic rakotwórczych, których przewlekłe działanie na organizm przyczynia się do powstania raka skóry i narządów wewnętrznych.

Oprócz tych składników dym tytoniowy zawiera amoniak, kwas cyjanowodorowy, octowy, masłowy i mrówkowy, siarkowodór, arsen, chrom, nikiel, radioaktywny polon, krezol, fenol itp. Spożycie tych substancji w organizmie człowieka w zwiększonych ilościach nie przechodzi bez pozostawienia śladu.

Niż ludzkość płaci za zły nawyk

Nawet niepełna lista składników dymu tytoniowego pozwala wyjaśnić pojawianie się wielu klinicznych objawów nikotynizmu, które prowadzą organizm do poważnych chorób o bardzo częstych tragicznych skutkach. Statystyki światowe mają orientacyjne dane, których znajomość jest niezbędna każdemu, aby trzeźwo ocenić absurd i niebezpieczeństwo związane z nałogiem palenia.

Amerykańscy naukowcy Hammond i Horn, w wyniku specjalnego badania i stałego monitoringu 187 tys. Osób, stwierdzili, że śmiertelność z powodu raka płuc wśród osób nie cierpiących na domowe uzależnienie od nikotyny wynosi 3,4 na 100 tys. paczka papierosów dziennie liczba ta wynosi 57, 6, a u tych, którzy palą więcej niż jedną paczkę, gwałtownie wzrasta do 157. Według innych danych, 96% chorych na raka płuc to osoby palące. Obecnie śmiertelność z powodu raka płuc jest na pierwszym miejscu wśród wszystkich innych nowotworów, a ostatnio rak jest znacznie „młodszy”. Wyjaśnienie tego mimowolnie wynika ze zwiększonego rozpowszechnienia palenia wśród młodych ludzi. O przyczynowej zależności pojawienia się raka płuc od palenia jednoznacznie świadczą eksperymenty na zwierzętach: na pojawienie się guza nowotworowego w oskrzelach psa wystarczyły tylko dwa lata wdmuchiwania dymu tytoniowego do dróg oddechowych.Jeśli dana osoba zaczęła palić w wieku 12 lat, niebezpieczeństwo raka płuc jest dla niego realne już w wieku 30-40 lat. Ponadto istnieje bezpośredni związek między występowaniem rozważanej choroby a liczbą wypalanych papierosów: osoba, która wypala 30 papierosów dziennie, w porównaniu z osobami, które nie mają tego nałogu, zwiększa ryzyko zachorowania na raka 15- 30 razy (w zależności od wieku, zawodu i warunków życia wymieniony wskaźnik się zmienia). Jednocześnie stopniowe odstawianie nikotyny (przez 8-10 lat) niweluje tę różnicę.

Związek przyczynowy między paleniem a rakiem płuc jest tak mocno ustalony, że angielski magazyn zażartował: „W zeszłym roku ponad 30 000 Brytyjczyków rzuciło palenie - zmarło na raka płuc”. Wielu badaczy wiąże pojawienie się raka z radioaktywnym polonem-210 obecnym w dymie tytoniowym (warto przypomnieć, że polon-210 jest główną substancją radioaktywną powstałą w wyniku wybuchu bomby neutronowej). W moczu palaczy jest to 6 razy, aw tkance płuc - 7 razy więcej niż u osób niepalących. Jest to prawdopodobnie przyczyna wysokiej (2-krotnie) zachorowalności na raka pęcherza u palaczy. Dysfunkcja różnych narządów i układów u osób uzależnionych od nikotyny wyjaśnia również wysokie prawdopodobieństwo raka w innych lokalizacjach (skóra, usta, krtań, przełyk, żołądek, trzustka).

Wpływ nikotyny na układ sercowo-naczyniowy człowieka został już omówiony. Należy dodać, że palacze 2 razy częściej niż osoby niepalące mają dusznicę bolesną i zawał mięśnia sercowego, zmiany sklerotyczne w naczyniach serca i mózgu pojawiają się wcześniej. Profesor NA Mazur przytacza następujące dane: osoby, które wypalają średnio 38 paczek papierosów miesięcznie mają jedną tętnicę serca, 45 paczek - dwie, 67 paczek - 3 tętnice. Niemal wyłącznie u osób uzależnionych od nikotyny występuje tak ciężka choroba naczyniowa kończyn, jak zatarcie zapalenia wsierdzia (chromanie przestankowe), często prowadzące do gangreny i późniejszej ciężkiej niepełnosprawności.

Dym tytoniowy niszczy szkliwo zębów, powodując próchnicę zębów i przyczynia się do częstej choroby dziąseł - choroby przyzębia, charakteryzującej się krwawieniem, niedożywieniem i utratą zębów. Nałogowi palacze często skarżą się na bóle głowy, zmęczenie, zaburzenia pamięci i drażliwość.

Powszechnie znany jest negatywny wpływ palenia tytoniu na narządy oddechowe, które przyjmując pierwszy podmuch dymu tytoniowego mają z nim bezpośredni kontakt. W medycynie jest nawet specjalne określenie -

„Przewlekłe zapalenie oskrzeli palacza”. Choroba charakteryzuje się ciągłym kaszlem, gorzej rano, obfitym wydzielaniem flegmy. Na tym tle u wielu palaczy rozwija się rozedma płuc z silną dusznością. W przyszłości choroby płuc i układu sercowo-naczyniowego, które wzajemnie się komplikują, często prowadzą do śmiertelnych konsekwencji dla człowieka.

Według WHO u 20% mieszkańców krajów uprzemysłowionych śmiertelność jest bezpośrednio lub pośrednio związana z paleniem. Japońscy naukowcy odkryli, że wśród palaczy w każdym wieku śmiertelność jest o 22% wyższa niż wśród niepalących w kraju (Japonia jest jednym z krajów, w których zdecydowana większość mieszkańców jest zaangażowana w to nałóg). Przypadki nagłej śmierci obserwuje się u palących mężczyzn w wieku 20-59 lat 3-4 razy częściej niż wśród osób niepalących. Szacuje się, że w Stanach Zjednoczonych miłośnicy nikotyny mają w ciągu roku 77 milionów dni niezdolności do pracy więcej niż osoby niepalące.

Niechętny palenie

Na szczególną uwagę zasługuje rozważenie kwestii biernego palenia tytoniu. Wielu rodziców nie przywiązuje dużej wagi do tego czynnika w życiu codziennym, chociaż jest on w stanie zadać namacalny cios zdrowiu dziecka.Analizując dym ze spalania końcówki papierosa (boczny strumień dymu), stwierdzono, że w porównaniu z głównym dymem pochłanianym przez palacza zawiera 5 razy więcej tlenku węgla, 3 razy więcej smoły i nikotyny, 46 razy więcej amoniaku. W zadymionym pomieszczeniu znajduje się najbardziej boczny strumień dymu. W słabo wentylowanym pomieszczeniu przez godzinę niepalący - bierny palacz - otrzymuje z jednego papierosa tyle samo trucizn co palacz. Kiedy palisz papierosa, tylko jedna czwarta szkodliwych substancji przedostaje się do organizmu aktywnego palacza, 25% trucizn wypala się, a 50% dostaje się do powietrza, którym oddychają inni.

Według brytyjskich naukowców, u biernych palaczy, nawet w dobrze wentylowanym pomieszczeniu, o 22% (a słabo wentylowanym o 38%) skraca się czas trwania obciążenia prowadzącego do ataku dławicy piersiowej.

Zwiększa się ryzyko przebywania w zanieczyszczonym pomieszczeniu dla dzieci, kobiet w ciąży i osób cierpiących na choroby układu krążenia i alergie, astmę oskrzelową, przewlekłe zapalenie oskrzeli i rozedmę.

Palenie w domu powoduje przewlekłe zatrucie tytoniem innych osób; ich zdrowie się pogarsza, pojawiają się bóle głowy, spada pamięć i zdolność do pracy, zwiększa się zmęczenie i podatność na choroby. Obserwuje się wzrost ciśnienia krwi. Częściej występują nerwobóle, reumatyzm, wrzody żołądka, zapalenie płuc, zapalenie migdałków, grypa i inne choroby układu oddechowego, a siła seksualna u mężczyzn spada. Niektóre szczególnie wrażliwe osoby odczuwają objawy dławienia się i omdlenia. Dlatego bierne palenie prowadzi do tych samych dolegliwości, co aktywne palenie.

Ponadto dym tytoniowy ma bezpośredni toksyczny wpływ na biernych palaczy. We krwi i moczu z reguły znajduje się znaczna zawartość nikotyny, tlenku węgla i innych substancji. Jeśli na 10 m3 powietrza przypada jeden wypalony papieros, to jego toksyczność w zamkniętym pomieszczeniu zbliża się do poziomu toksyczności najbardziej szkodliwych substancji (MT Dmitriev).

Warto tu przytoczyć fragment wykładu profesora N.N. Blochina:

... powiedz na przykład dużo o zanieczyszczonym powietrzu w miastach. Ale ilu jest ludzi, którym ten brud to za mało i na pewno chcą wprowadzić więcej brudu do siebie, do swojego ciała paląc. I nie tylko sami palą, ale z uporem i bezceremonialnie fumigują innych. Czy mało o tym piszą? To bardzo poważny czynnik. Weźmy na przykład małą rodzinę w jednopokojowym mieszkaniu z matką, dzieckiem i ojcem. I tak on, ta głowa rodziny, pali się i odkaża żonę i dziecko. A do czego to prowadzi, przekonująco wskazują statystyki medyczne. Dzieci poddane fumigacji cierpią nie tylko na nowotwory, ale także na inne choroby: wszelkiego rodzaju zapalenie migdałków, zapalenie migdałków, jak chcesz, ale częściej i częściej niż dzieci, które nie są poddawane fumigacji.

A jeśli ci powiem, że w moczu facetów poddawanych bezlitosnej fumigacji można znaleźć substancje rakotwórcze ?! W końcu oznacza to, że przeszły przez całe ciało i są teraz wydalane z moczem. A kto wie, co one, te rakotwórcze substancje, zrobiły po drodze? Myślę, że najbardziej znanym nawykiem jest nie tylko palenie, ale także fumigowanie innych, zmuszanie mas ludzi - od zdrowych do chorych, od silnych do słabych, od młodych do starszych - do zmuszania wszystkich do wdychania dymu tytoniowego, to taki nawyk, z którym należy walczyć w najbardziej kategoryczny sposób, za pomocą najbardziej zdecydowanych środków. Jest to nawyk, który jest sprzeczny z podstawową kulturą, jeśli nie bardziej drastycznie.

Powyższe wymaga od każdego miłośnika nikotyny troskliwego stosunku do środowiska, do ludzi, z którymi się komunikuje. Palenie jest niedopuszczalne w pomieszczeniach, w których w tym samym czasie przebywają inni członkowie rodziny. Nie możesz, szanując innych, palić w ich obecności, zwłaszcza jeśli są to kobiety i dzieci.

Trucizna tytoniowa, matka, dziecko

Rozwój fizyczny i zdrowie noworodka i nastolatka w dużej mierze zależą od stanu zdrowia ich rodziców. Dlatego profilaktyka chorób u dzieci powinna zawsze rozpoczynać się od poprawy przyszłego ojca i matki, od stworzenia sprzyjających warunków dla rozwoju wewnątrzmacicznego płodu i środowiska zewnętrznego otaczającego rodzinę.

Przez wiele lat palenie, podobnie jak alkoholizm, uważano głównie za wadę mężczyzn. Ostatnio jednak niestety zyskuje coraz więcej zwolenników wśród dziewcząt i kobiet. Ciało kobiety, w porównaniu z mężczyzną, jest bardziej narażone na wpływ szkodliwych czynników. Na przykład, jeśli u mężczyzn marskość wątroby rozwija się w wyniku codziennego spożycia średnio 132 g czystego alkoholu, to dla osiągnięcia tego samego efektu wystarcza dla kobiet 2,5 razy mniejsza dawka trucizny. Z tego powodu wszystkie negatywne skutki trucizn tytoniu wpływają na organizm kobiety w większym stopniu niż na mężczyznę. Dotyczy to przede wszystkim wyglądu palacza tytoniu. Po kilku latach nadużywania nikotyny ciało kobiety nabiera charakterystycznych cech, dzięki którym łatwo odróżnić palącą kobietę od niepalącej. Naprawdę zwiotczała skóra z szarawym odcieniem, zniszczone zęby, chrapliwy głos i zapach dymu tytoniowego z ust nie zdobią kobiety w żadnym wieku. Przychodzi czas, kiedy koszty związane z modą są coraz trudniejsze do ukrycia za pomocą makijażu. W tym okresie (niestety z opóźnieniem!) Palenie, nawet w oczach zalotnych wielbicieli tytoń i „pięknego życia”, traci swoją dawną atrakcyjność i elegancję.

Tworząc optymalne warunki środowiskowe dla organizmu dziecka, konieczne jest przede wszystkim całkowite odizolowanie go od wpływu palenia tytoniu. Kobieta w ciąży, która pali lub przebywa w zadymionym pokoju, naraża nie tylko siebie, ale także zdrowie nienarodzonego dziecka. Z jej krwi trujące substancje dostają się do płodu, zatruwając go już we wczesnych stadiach rozwoju. Eksperymenty na zwierzętach wykazały, że pod wpływem nikotyny przepływ krwi w naczyniach macicy odżywiającej komórkę jajową znacznie się zmniejsza (o 38%). Prowadzi to do chronicznego niedotlenienia płodu, aw konsekwencji do spowolnienia jego rozwoju. Zawartość tlenku węgla (tlenku węgla) we krwi pępowiny (czyli we krwi płodu) jest wyższa niż we krwi matki. Oznacza to, że możemy słusznie mówić o dominującym i bardziej wyraźnym głodzie tlenowym płodu, a nie matki. Stwierdzono nawet bezpośredni wpływ palenia matki na płód, który wyraża się zwiększeniem częstości akcji serca i ruchów oddechowych płodu, zmniejszeniem jego aktywności motorycznej.

Według brytyjskich naukowców (Davis i wsp.) Zaprzestanie palenia przez kobietę w ciąży w ciągu 48 godzin zwiększa dopływ tlenu z krwi do tkanek o 8%, a to znacznie poprawia dopływ tlenu do płodu.

Przeprowadzono wiele badań w celu zbadania wpływu palenia tytoniu przez matkę na rozwój fizyczny noworodków. Uzyskano jednoznaczne wyniki - dzieci matek palących ważą średnio o 200-400 g mniej niż matki, które nie nadużywają nikotyny. Mają mniejsze rozmiary głowy, co może pośrednio wskazywać na opóźnienie w rozwoju mózgu.

Deficyt masy ciała dziecka jest wprost proporcjonalny do liczby papierosów wypalanych przez matkę w czasie ciąży. Jeśli matka zrezygnuje z tego nałogu we wczesnych stadiach rozwoju płodu, średnia waga noworodka może być taka sama jak dziecka niepalącej kobiety. Przy terminowym porodzie dziecko palącej kobiety często waży mniej niż wcześniak. Nawiasem mówiąc, poronienie w ciąży jest jednym z charakterystycznych cierpień kobiety, która nadużywa palenia lub przebywa w zadymionym pokoju.

Na rozwój fizyczny i zdrowie noworodka ma wpływ nie tylko palenie tytoniu przez matkę i przebywanie w atmosferze dymu tytoniowego, ale także przylgnięcie ojców do nikotyny. Japońscy naukowcy odkryli, że dzieci, których ojcowie palą więcej niż 20 papierosów dziennie, ważą średnio o 125 g mniej niż noworodki pochodzące od ojców niepalących.

Uwzględniono przyczyny wszystkich powyższych naruszeń normalnego przebiegu ciąży i rozwoju płodu (wraz z bezpośrednim toksycznym działaniem trucizn dymu tytoniowego) wzrost krwi kobiet z substancją powodującą kurczenie się macicy (oksytocyna) i zmiany w metabolizm witamin B12 i C, ich zawartość spada w organizmie wraz z nikotynizmem.

Śmiertelność okołoporodowa (łączna wartość śmierci płodu w okresie prenatalnym, śmiertelność przy porodzie iw pierwszym tygodniu życia) u dzieci matek palących jest o 28% wyższa niż u niepalących.

Negatywne skutki palenia potęguje obecność innych patologicznych zmian w ciele kobiety oraz złe warunki socjoekonomiczne. Wśród noworodków matek, które rzuciły palenie na początku ciąży, śmiertelność okołoporodowa utrzymuje się na tym samym poziomie, co wśród niepalących. Ponieważ oceniając stan zdrowia dziecka, należy wziąć pod uwagę odpowiednie wskaźniki jego rodziców, niemowlęta z rodzin nadużywających nikotyny są narażone na rozwój niektórych chorób. Co więcej, duża podatność tych dzieci na działanie czynników chorobotwórczych prześladuje je przez wiele lat życia.

Ciało dziecka, które pali lub często przebywa w zadymionym pomieszczeniu, matka, nawet w okresie rozwoju wewnątrzmacicznego, jest przywiązana do nikotyny. Bezpośrednio po porodzie, gdy ustaje przepływ nikotyny przez łożysko wraz z krwią matki do noworodka, pojawiają się u niego specyficzne objawy odstawienne. Dziecko nie śpi dobrze, staje się niespokojne, szczególnie w nocy, zmniejsza się apetyt, często pojawiają się dolegliwości jelitowe.

U palących matek proces laktacji zostaje zahamowany, tracą one zdolność do dostatecznego dostarczania dziecku mleka matki, które jest nie tylko produktem spożywczym, ale także ochroną przed chorobami dzięki zawartości w nim specjalnych czynników - immunoglobulin. Ponadto u matek, które w ciąży powstrzymują się od nałogu i zaczynają palić po porodzie, dzieci często odmawiają przyjmowania mleka matki ze względu na jego specyficzny smak, który pojawia się z powodu obecności w nim nikotyny.

U noworodków, których rodzice nadużywali nikotyny, często stwierdza się wady rozwojowe narządów wewnętrznych, dzieci te są bardziej podatne na astmę oskrzelową, alergie i przeziębienia. Ryzyko astmy oskrzelowej lub zapalenia płuc u dziecka w pierwszym roku życia wzrasta dwukrotnie, jeśli jego rodzice palą. Ryzyko jest jeszcze większe, jeśli rodzice kaszlą i usuwają flegmę.

Negatywny wpływ palenia tytoniu na zdrowie dzieci wykracza poza ich wczesne dzieciństwo. Istnieją dowody na to, że nawet w wieku siedmiu lat dzieci matek, które nie zaprzestały nałogu nikotyny podczas ciąży, mają mniejszy wzrost niż dzieci kobiet niepalących.

W przypadku palących rodziców dzieci same zaczynają palić bardzo wcześnie. Po pierwsze, mają więcej „moralnych praw” do tego, ponieważ biorą przykład od bliskich im dorosłych. Po drugie, nastolatki w takich rodzinach mają dużo łatwiejszy dostęp do tytoniu i możliwość doświadczenia jego skutków na sobie. Po trzecie, ich organizm szybciej przyzwyczaja się do nikotyny w wyniku lat biernego palenia. Statystyki pokazują, że dzieci z rodzin, które palą, są 2 razy bardziej narażone na palenie niż nastolatki, których rodzice nie palą.

Niepożądany wpływ uzależnienia od nikotyny w gospodarstwie domowym na organizm nastolatka jest wyraźniejszy niż u osoby dorosłej, ze względu na mniejszą odporność i większą wrażliwość na trucizny ogólnie, a zwłaszcza na nikotynę. Nie bez znaczenia są pewne czynniki związane z samym procesem palenia u dzieci: zazwyczaj palą one potajemnie, w pośpiechu, wchłaniając truciznę tytoniową z papierosa w dość krótkim czasie iw dużych stężeniach - z szybkim spalaniem tytoniu, wydzielanie nikotyny do głównego dymu wzrasta prawie dwukrotnie. Ponadto dzieci z reguły palą tanie marki papierosów, a ich zawartość nikotyny jest znacznie wyższa niż w przypadku drogich papierosów tytoniowych. Dzieci i młodzież palą papierosa do końca, aw części papierosa blisko tyłka jest więcej nikotyny niż na początku.

Wiadomo, że im wcześniej dziecko zacznie palić, tym szybciej zaczyna się w nim pojawiać niekorzystny wpływ trucizn tytoniowych, a dzieje się to znacznie wyraźniej niż u dorosłych. Cierpią prawie wszystkie systemy podtrzymywania życia organizmu, zwłaszcza układ nerwowy, sercowo-naczyniowy i oddechowy.

Tylko pod jednym względem organizm dziecka i młodego człowieka przewyższa organizm dorosłego - w młodości upośledzone funkcje narządów są łatwiejsze do odzyskania po rzuceniu palenia. Wraz z zaprzestaniem palenia funkcja oddechowa 17-letnich chłopców poprawia się w ciągu kilku tygodni: kaszel szybko ustaje, plwocina znika, a aktywność układu sercowo-naczyniowego normalizuje się.

Harmonijny rozwój dziecka i nastolatka jest nie do pomyślenia bez wychowania fizycznego i sportu, które z kolei są nie do pogodzenia z paleniem tytoniu. Pasja do sportu wymaga ciągłego treningu napięcia podstawowych funkcji organizmu, operacyjnego wykorzystania jego rezerwowych możliwości. Palenie, jak już powiedzieliśmy, znacznie zmniejsza dostępne rezerwy układu oddechowego i sercowo-naczyniowego. Ze względu na gromadzenie się karboksyhemoglobiny we krwi palacza, funkcja oddechowa osoby jest osłabiona, co może prowadzić do silnej duszności podczas wysiłku fizycznego, która występuje również na tle zwężenia drobnych dróg oddechowych płuc. Toksyczne działanie trucizn tytoniu, przede wszystkim nikotyny, powoduje przyspieszenie akcji serca i wzrost ciśnienia tętniczego, co negatywnie wpływa na wyniki sportowe. U palacza próg pobudzenia układu nerwowego zmniejsza się, traci się zdolność do szybkiego reagowania na bodźce zewnętrzne i terminowego wykonywania niezbędnych poleceń. Dobra koordynacja ruchów jest znacznie osłabiona, bez której trudno osiągnąć sukces w sportach zespołowych.

Spadek aktywności umysłowej człowieka podczas palenia zanotował mistrz świata w szachach A.A. Alekhin

Nikotyna ma osłabiający wpływ na pamięć i osłabia siłę woli - umiejętności tak potrzebne mistrzowi szachowemu.

„Sekrety” skutecznej walki z paleniem

Ludzkość doceniła koszty związane z powszechnym paleniem. W większości krajów świata poświęca się temu zagadnieniu znacznie więcej uwagi niż dotychczas. Tak więc w Szwecji walka z paleniem jest prowadzona pod hasłem: „W kraju nie ma ani jednego palacza, urodzonego w 1975 roku i później!” Na uwagę zasługuje upowszechnienie doświadczeń miasta Soczi, które ogłosiło kampanię mającą na celu wyeliminowanie palenia tytoniu wśród wszystkich mieszkańców i gości kurortu. Wiele uczelni w naszym kraju walczy o to, by w zespole nie było ani jednej osoby nadużywającej nikotyny.

Obiektywna analiza niepożądanych skutków palenia skłania każdego palacza do naturalnej myśli o możliwych i najbardziej prawidłowych sposobach pozbycia się złego nałogu. Niestety, długi utajony (utajony) okres choroby związanej z paleniem (nikotynizm) komplikuje walkę z tą „plagą naszych czasów”, jak często nazywa się ją w obcej literaturze.

Najczęściej osoba poważnie zaczyna myśleć o rzuceniu palenia po pojawieniu się prekursorów lub oczywistych objawów choroby i jej powikłań, a jak wiadomo, chorobie znacznie łatwiej jest zapobiegać niż leczyć. Dlatego bardzo ważne jest, aby rzucić ten nawyk jak najwcześniej i na stałe.

Podstawą sukcesu w każdym przypadku rzucenia palenia jest nieubłagane pragnienie samego palacza. Pojawiające się zjawisko abstynencji można w większości przypadków przezwyciężyć, nawet bez minimalnej pomocy z zewnątrz, ponieważ ustalono, że tylko 30% palaczy rozwija rzeczywiste uzależnienie od tytoniu, które jest trudne do przezwyciężenia.

Poszczególne sposoby walki z paleniem są podzielone na dwie duże grupy. Jeden zaleca stopniowe odstawianie od piersi poprzez powolne zmniejszanie liczby wypalanych papierosów i stosowanie odmian tytoniu o niskiej zawartości nikotyny, drugi polega na całkowitej eliminacji nikotyny z organizmu bez wcześniejszego ograniczenia.

Oto metody oferowane przez ekspertów.

Metoda 1.

1. Zdecyduj się wypalić jednego papierosa na godzinę lub nie palić przez godzinę, a następnie stopniowo zwiększaj ten odstęp o pół godziny.
2. Utrudnij sobie dostęp do papierosów. Dodatkowo owinąć stos i uszczelnić taśmą klejącą. Jeśli normalnie trzymasz papierosa prawą ręką, trzymaj go lewą.
3. Zacznij palić papieros, którego nie lubisz. Kupuj nie więcej niż jedną paczkę papierosów na raz.
4. Jeśli palisz nad filiżanką kawy, pij herbatę lub sok owocowy zamiast kawy.
5. Zacznij trenować swoje ciało, aby pozostać w formie. Ćwiczenia to najlepszy sposób na relaks.
6. Zadzwoń do znajomych i ogłoś zamiar rzucenia palenia.
7. Jeśli nie palisz jednego dnia, możesz rzucić palenie innego dnia. Spróbuj!
8. Odłóż pieniądze, które zaoszczędziłeś na papierosach i kup sobie coś. Zasługujesz na to.
9. Jeśli się zepsułeś i zapaliłeś papierosa, nie denerwuj się. Niektórzy próbują kilka razy, zanim całkowicie rzucą palenie.

Metoda 2.

1. Pal o jednego papierosa mniej dziennie.
2. Zanim zapalisz papierosa, podejmij specjalną decyzję i wahaj się z jej wdrożeniem.
3. Nie rezygnuj całkowicie z papierosów - zawsze miej je przy sobie w nagłych wypadkach. Będziesz zawsze starał się go nie marnować.
4. Nie rzucaj palenia „na zawsze”. Rzuć palenie tylko na jeden dzień, potem na kolejny dzień i tak dzień po dniu.
5. Powiedz znajomym i sobie, że rzucasz palenie. Publiczne oświadczenie wzmocni twoją wolę.
6. Ustaw sobie dzień na rzucenie palenia i zrób to.
7. Ukryj wszystko, co wiąże się z paleniem - papierosy, popielniczki, zapałki, aby nie przypominały Ci o tym przyzwyczajeniu.
8. Zaopatrz się w gumę do żucia, mięty lub orzechy i używaj ich, gdy masz ochotę na palenie.

Istnieje trzeci przepis na rzucenie palenia:

1. Ściśle kontroluj liczbę wypalanych papierosów dziennie i, jeśli to możliwe, pal każdego dnia mniej.
2. Palą powoli, w przeciwieństwie do tego, jak robią to niektórzy, na przykład ci, którzy czekają na transport na przystanku autobusowym: w chwili, gdy ten przyjeżdża, za wszelką cenę starają się zakończyć papierosa; bierz mniej wdechów, nie bierz tak głęboko.
3. Nie kończ palenia papierosa (w tej części jest więcej toksycznych substancji).
4. Używaj droższych marek papierosów, które zawierają mniej nikotyny i mają lepsze filtry (filtry bawełniane zatrzymują 50% nikotyny, papierowe tylko 20%).

Wszystkie zalecenia opierają się na znajomości charakterystyki wpływu dymu tytoniowego na organizm człowieka, mechanizmów uzależnienia od palenia tytoniu oraz rozwoju objawów odstawiennych przy rzucaniu tego nałogu. Zalecenia są przeznaczone dla osoby, która jest zdecydowana wyjść z nałogu, chociaż nie jest to specjalnie ukierunkowane na uwagę.

Uważamy, że pierwsza kwestia każdej rady powinna być następująca: „Podejmij zdecydowaną decyzję o rzuceniu palenia w najbliższej przyszłości!” Dopiero przestrzeganie tego warunku daje gwarancję sukcesu rozpoczętej walki.

Walka z paleniem ma charakter ściśle indywidualny (należy zaznaczyć, że stwierdzenie to nie wyklucza jej zbiorowych metod), bo pozbycie się złego nawyku to przede wszystkim zwycięstwo każdego człowieka nad jego słabością.

Wydaje się, że nie powinieneś publicznie ogłaszać rzucenia palenia, ponieważ jeśli nie rzucisz palenia za pierwszym razem, ucierpi na tym Twoja reputacja jako osoby, która dotrzymuje słowa. Podejmij decyzję tylko dla siebie. Wtedy Twoi znajomi dowiedzą się, że rzuciłeś palenie po 1-2 miesiącach, kiedy walka z nikotynizmem nie będzie już dla Ciebie wielkim problemem (najtrudniej wytrzymać przez pierwsze 3-4 dni). Jeśli za pierwszym razem nie możesz całkowicie rzucić palenia, możesz wznowić nową próbę w dowolnym odpowiednim momencie bez uszczerbku dla Twojej reputacji.

Wskazane jest rozpoczęcie rzucania palenia w zmienionym środowisku (na wakacjach, na wycieczce, na wakacjach, podczas długiej podróży służbowej itp.), Gdy więzy z palącymi przyjaciółmi są chwilowo zerwane, którzy mogą dobrowolnie lub nieświadomie unieważnić początkowy sukces. Dla doświadczonego palacza chęć palenia, choć w dużej mierze stłumiona, może utrzymywać się przez długi czas (do roku), ale walka z nim staje się coraz łatwiejsza z dnia na dzień, a świadomość nabytej siły woli służy jako znacząca moralne uzupełnienie stale poprawiającego się stanu zdrowia ...

Duży wybór odmian papierosów o różnej zawartości nikotyny w tytoniu pomaga w stopniowym odstawianiu. Stosowanie odmian tytoniu o niższej zawartości tego toksycznego produktu przyczynia się do stopniowego odchodzenia od jego spożycia. Przejście na używanie papierosów z ulepszonymi i dodatkowymi filtrami znacznie zmniejsza ich toksyczność, a tym samym przyczynia się również do walki z nikotynizmem.

Przy całkowitym zaprzestaniu palenia zjawiska abstynencji są wyraźniejsze, walka z uzależnieniem od nikotyny jest ostrzejsza i bezkompromisowa. Jednak ta metoda zapewnia szybsze i bardziej wiarygodne wyniki niż stopniowe odchodzenie od papierosa. Stopniowe ograniczenie palenia można porównać do oblężenia fortecy wroga, natomiast całkowite jej odrzucenie - do zdobycia tej twierdzy szturmem. W pierwszym przypadku przedłużająca się walka może wyczerpać napastnika tak bardzo, że znosi oblężenie, wyczerpując się moralnie i fizycznie. Atak na fortecę po dobrym przygotowaniu psychologicznym do niej ze znajomością wszystkich słabości wroga i jego słabości może dać szybki pozytywny skutek. Dlatego coraz więcej badaczy dochodzi do wniosku, że konieczne jest natychmiastowe, poważne i na zawsze rzucenie palenia. Są jednak osoby, na których większe wrażenie robi stopniowa abstynencja. Wskazane jest, aby go polecić w przypadkach, gdy rzuceniu palenia towarzyszy gwałtowna reakcja w postaci bezsenności, stanów depresyjnych z odmową jedzenia itp.

W odzwyczajaniu się od tego złego nawyku często pomagają wychowanie fizyczne i sport, specjalne techniki oparte na autohipnozie, zabiegi rozpraszające, gwałtowny wzrost (w rozsądnych granicach) pojedynczej dawki palonego tytoniu, stosowanie leków i procedury medyczne zgodnie z zaleceniami lekarza. lekarz.

W okresie rzucania palenia dużą wagę przywiązuje się do ćwiczeń fizycznych na świeżym powietrzu, w szczególności ćwiczeń oddechowych, długich spacerów i intensywnych zabiegów wodnych. Przed autohipnozą należy szczegółowo zapoznać się z negatywnymi stronami palenia tytoniu, zwracając uwagę na ich przejawy we własnym ciele, jasno zrozumieć konsekwencje dalszego zatrucia organizmu, które może spowodować ewentualny upadek planów życiowych.Rezultatem autohipnozy powinna być zdecydowana decyzja - rzucić palenie i nie zaczynać od nowa w żadnych okolicznościach, zwłaszcza w chwilach negatywnych emocji. Na uwagę zasługuje aktywnie promowany indywidualny i zbiorowy trening autogenny, który stwarza korzystne zaplecze psychologiczne i pod tym względem znacząco zwiększa skuteczność działań antynikotynowych.

Metoda przedawkowania tytoniu opiera się na obserwacji: jeśli początkujący palacz natychmiast zapali dla niego dużą ilość tytoniu, rozwija się ostre zatrucie nikotynowe, po którym następuje uporczywe negatywne nastawienie do palenia tytoniu. Aby osiągnąć efekt „super dawki”, człowiek musi zmusić się do palenia 2-3 papierosów z rzędu z taniego rodzaju tytoniu, którego nie lubi. W efekcie pojawiają się u niego objawy ostrego zatrucia tytoniem i mniej lub bardziej przedłużająca się niechęć do dymu tytoniowego. Utrzymywanie negatywnego stosunku do palenia w przyszłości odbywa się za pomocą innych środków zwalczania nikotynizmu. Należy pamiętać, że metoda ta, aby uniknąć poważnych konsekwencji, powinna być stosowana z uwzględnieniem indywidualnych cech organizmu.

Opisano skuteczne zaprzestanie palenia po sesjach hipnozy, psychoterapii i refleksoterapii, akupunktury, jednak ich stosowanie leży wyłącznie w gestii lekarza.

Z arsenału leków najskuteczniejsze są lobelia i cytiton (zastrzyki podskórne) oraz bułgarski lek Tabeks, który ma podobny wpływ na organizm, zawierający substancję chemiczną o budowie zbliżonej do nikotyny. Z jego pomocą można „oszukać” komórki organizmu, zastępując toksyczną nikotynę nieszkodliwą substancją chemiczną. Tabletki podobne do tabeksów są produkowane przez jugosłowiański przemysł farmaceutyczny (tabletki Kuzmanovicha).

Bardzo obiecujące jest zastosowanie domowego leku, chlorowodorku anabazyny, który jest również nietoksycznym bliźniakiem nikotyny. Chlorowodorek anabazyny w wielu przypadkach pozwala przyzwyczaić organizm do braku nikotyny w ciągu 2-3 tygodni.

Guma do żucia zawierająca chlorowodorek anabazyny zaproponowana przez Instytut Sanitarno-Higieniczny Białoruskich Badań Naukowych przechodzi pomyślnie badania kliniczne. Jego stosowanie pozwala znacznie zmniejszyć dawkę terapeutyczną leku przy jednoczesnym zwiększeniu skuteczności jego działania dzięki wchłanianiu się leku Jama ustna, nie jest opóźniana przez wątrobę. Wraz z tym guma do żucia wywołuje tzw. Efekt zapracowanej buzi, ponieważ jednoczesne żucie i palenie są mało kompatybilnymi czynnościami (z tego samego powodu podczas rzucania palenia zaleca się ssanie lizaków lub miętowych cukierków).

Preparaty miejscowe obejmują tabletki zawierające azotan srebra. W połączeniu z dymem tytoniowym powoduje nieprzyjemne doznania w jamie ustnej, nudności, przyczyniając się tym samym do rozwoju negatywnego odruchu palenia. Ten sam efekt jest charakterystyczny dla eliksiru dentystycznego i słabych roztworów siarczanu miedzi, protargolu i kolargolu, garbników. Wszystkie powyższe środki mają na celu jedynie ułatwienie procesu odstawienia, są dodatkowymi środkami do głównego warunku - szybkiego lub stopniowego zaprzestania przyjmowania nikotyny do organizmu człowieka. Dlatego ich izolowane stosowanie zwykle nie daje długoterminowego pozytywnego wyniku.

Wniosek

Do tej pory niestety nie udało się stworzyć atmosfery potępienia i nietolerancji wobec zwolenników dymu tytoniowego. Osoba, która pali, nie jest uważana za społecznego renegata alkoholicy i narkomanów. Zdecydowana większość palaczy nie boi się nawet swojego uzależnienia od tytoniu.

Znajomość niszczących właściwości trucizn tytoniu daje powód, by dzień po dniu nasilać walkę z tym całkowicie dającym się usunąć złym nawykiem.Jednym z głównych kierunków walki powinna być „deheroizacja” palacza, powszechne rozpoznanie jego nałogu jest z pewnością szkodliwe nie tylko dla niego, ale także dla otaczających go osób.

Niektóre nastolatki i ich rodzice mogą uznać, że niebezpieczeństwo związane z dymem tytoniowym jest przesadzone. Dlatego należy przypomnieć, że wszystkie prezentowane przez nas dane są wynikiem poważnych badań naukowych i statystycznych.

Można powiedzieć, że wielu wybitnych przedstawicieli nauki, sztuki, wybitnych mężów stanu i dowódców wojskowych paliło, a mimo to osiągnęło w życiu niesamowite sukcesy. Więc czy warto rzucić palenie? Odpowiedź jest tylko jedna - to dlatego, że ten zwyczaj był ich nieszczęściem, a nie godnością. Bez ciągłego zatruwania organizmu truciznami tytoniowymi mogłyby żyć znacznie dłużej, ich talent ujawniłby się w jeszcze większym stopniu, iskrzył się dodatkowymi, nieznanymi nam pięknymi aspektami. Kto wie, jakie arcydzieła straciła ludzkość, uwiedziona wątpliwymi przyjemnościami palenia tytoniu?

Walka z paleniem jest zadaniem o pierwszorzędnym znaczeniu, które od dawna przekształciło się z prywatnego problemu higienicznego w problem społeczny i ekonomiczny. To walka o czyste środowisko, walka o ludzkie zdrowie.

Zubovich V.K.

Podobne publikacje

Zapobieganie uzależnieniu od tytoniu

Dla tych, którzy chcą rzucić palenie

Kilka wskazówek, jak przedłużyć młodość człowieka