Zdrowie jest w chlebie (dziś lub wczoraj)

[ZDROWIE JEST W CHLEBIE]

ZDROWIE JEST W CHLEBIE
🔗

CHLEB DZISIAJ LUB WCZORAJ

Kiedyś w piekarni zdarzyło mi się usłyszeć taki dialog: „Masz dziś chleb?”. „Jutro” - odpowiedziała sprzedawczyni dość poważnie. A ona wyjaśniła: - „Dopiero go przynieśli, jest jeszcze ciepły!” Miała absolutną rację. Świeże pieczywo jest oczywiście bardzo smaczne i aromatyczne, ale nie zdrowe.

Podobno w średniowiecznej Francji, gdzie o świeżości chleba podawanego do stołu decydował status społeczny, było to zupełnie nieświadome. Tam świeży, miękki i pachnący chleb spożywali wyłącznie członkowie rodziny królewskiej, wczorajszy - najwyższa szlachta, dwudniowy - drobnoludowie, trzydniowy - mnisi, lud, chłopi i rzemieślnicy - są praktycznie nieświeży. Ale jednocześnie w Azji wszystko było na odwrót - czerstwy chleb uważano za cenniejszy niż świeżo upieczony tam chleb.

Nawiasem mówiąc, w Rosji świeży chleb traktowano „po azjatycku”. Na przykład w 1624 r. Car Michaił Fiodorowicz wydał dekret zabraniający sprzedaży i jedzenia świeżo upieczonego chleba, a zgodnie z dekretem Piotra I sprzedaż świeżo upieczonego chleba musiała być „bita batogami lub kotami”.

Dietetycy uważają, że od upieczenia chleba do jego spożycia powinno minąć co najmniej 8 godzin. Jeszcze bardziej przydatny jest chleb wczorajszy i suszony.

Zły chleb, tosty i suchary mają mniejszy efekt sokogonny i mają niższą kwasowość niż świeży chleb, co oznacza, że ​​są mniej agresywne dla przewodu pokarmowego.

Nawet w starożytnej Grecji czerstwy chleb był lekarstwem na różne choroby żołądka. Współcześni dietetycy polecają również chleb wczorajszy lub suszony na wrzody żołądka i dwunastnicy, biegunkę, zapalenie trzustki, cukrzycę i niektóre inne choroby. Kromka wczorajszego chleba polana olejem roślinnym jest dobrym środkiem żółciopędnym, który poprawia perystaltykę woreczka żółciowego.

W dzisiejszych czasach coraz popularniejsze stają się tostery, w których w ciągu kilku sekund niezdrowa kromka świeżego chleba zamienia się w zdrowy i rumiany tost. A jednak nic nie smakuje tak, jak świeża, jeszcze ciepła bułka czy pachnąca kromka chleba żytniego.

Aby jednak usprawiedliwić świeży, „gorący, gorący” chleb, warto pamiętać, że np. Brytyjscy żołnierze podczas wojen kolonialnych leczyli przeziębienie wąchaniem bochenka świeżo upieczonego chleba. Faktem jest, że skórka takiego chleba zawiera specjalne substancje lotne (kwas mrówkowy, octowy, propionowy, masłowy, izomasłowy, walerianowy, izowalerianowy), które nie tylko odpowiadają za smak i aromat chleba, ale także mają działanie lecznicze.

[CZARNY CZY BIAŁY]

CZARNY CZY BIAŁY

Czarny chleb wytwarzany jest z mąki żytniej. Chleb z mąki żytniej razowej jest częściej stosowany w żywieniu dietetycznym przy otyłości i cukrzycy. Normalizuje pracę jelita cienkiego i grubego, pomaga przy spastycznym zapaleniu jelita grubego z tendencją do zaparć, zatrzymuje krwawe biegunki. Od dawna zaleca się spożywanie chleba żytniego na krwawą biegunkę, anemię, a także jako lekarstwo na depresję.

Odniesienie do historii

Ojczyzną żyta jest pogórze Kaukazu, Azji Mniejszej i Azji Środkowej. Niewiele osób wie, że początkowo żyto było chwastem, który zaśmiecał uprawy pszenicy ozimej i jęczmienia. Jednak wraz z „postępem” pszenicy w regiony północne, bardziej bezpretensjonalne i odporne żyto polne wyparło pszenicę z upraw i stopniowo stało się rośliną uprawną. Początki uprawy żyta sięgają I-II tysiąclecia pne. mi.(w dorzeczach Dniepru, Dniestru, Oki, na terytorium współczesnej Szwajcarii, Węgier, Danii). Pierwsze wzmianki o uprawach żyta w Rosji znajdują się w kronikach z XI-XII wieku.

Ziarna żyta zawierają 11% białka, około 67% węglowodanów, 2% tłuszczu, a także witaminy z grupy B, witaminę E, enzymy, popiół i inne substancje. Chleb żytni jest mniej kaloryczny niż biały (100 g chleba żytniego z mąki tapetowej daje 190 kcal, a 100 g pieczywa pszennego z mąki premium - 233 kcal).

Zawiera mniej węglowodanów - tylko 40-43% (ale mniej białka roślinnego - tylko 5,6%), a więcej błonnika pokarmowego i polisacharydów, dzięki czemu poprawia perystaltykę jelit, sprzyja eliminacji z organizmu czynników rakotwórczych i innych szkodliwych produktów przemiany materii. Mąka żytnia i żytnia w porównaniu z mąką pszenną i pszenną zawiera kilka ważniejszych pierwiastków, takich jak wapń i żelazo.

Chleb żytni jest często kwaśny i może powodować zgagę i wzdęcia. Nie powinien być stosowany przez osoby z wysoką kwasowością soku żołądkowego, ale w przypadku zapalenia żołądka o niskiej kwasowości wręcz przeciwnie, jest bardzo przydatny.

Do wypieku białego chleba używa się mąki pszennej. „Wzmacnia całe wnętrze i potwierdza siłę ciała” - tak mówiono o pszenicy u rosyjskiego zielarza z XVII wieku.

Do chwili obecnej znanych jest ponad 20 dzikich i uprawnych gatunków pszenicy. Rośnie na wszystkich kontynentach świata. Pszenica była znana w krajach Azji Zachodniej (na terenie współczesnej Turcji, Iraku, Syrii, Iranu) i Turkmenistanie przez 7-6 tysięcy lat pne. e., w Grecji i Bułgarii - 6-5 tysięcy lat pne. e., w Egipcie - ponad 4 tysiące lat pne. mi. W Chinach pszenicę zaczęto uprawiać około 3 tysięcy lat przed naszą erą. mi.

Ziarno pszenicy zawiera dużo białka (od 10-12 do 20-25% u odmian hodowlanych, do 25-30% u gatunków dziko rosnących), węglowodanów (60-64%), a także 2% tłuszczu, B witaminy, enzymy, substancje mineralne itp. Pszenica ma działanie tonizujące, zmiękczające, przeciwzapalne, rozszerzające naczynia krwionośne.

Chleb pszenny zawiera 8,6% białka roślinnego, ale zawartość węglowodanów jest również wyższa niż w żytnim - 42-52%. Chleb biały jest bardziej porowaty i mniej gęsty - jest łatwiejszy do strawienia niż żyto. Dlatego w przypadku wrzodów żołądka i dwunastnicy zaleca się spożywanie pieczywa pszennego, ponieważ ma on mniejszy efekt sokogonny. Amerykańscy eksperci znaleźli również w pszenicy specjalne substancje - ortofeiole, które neutralizują wolne rodniki. Dzięki tej funkcji tteb pszenicy zmniejsza ryzyko cukrzycy i chorób układu krążenia. Jednak te przydatne substancje są przechowywane tylko w chlebie zrobionym z całych (zmiażdżonych) ziaren pszenicy.

[ZDROWIE JEST W CHLEBIE]

ZDROWIE JEST W CHLEBIE

Obecnie na półkach piekarni można znaleźć pieczywo na niemal każdy gust. Tradycyjne pieczywo wypiekane w piekarniach można warunkowo podzielić na trzy główne grupy ze względu na rodzaj i rodzaj mąki, metodę wypieku, recepturę i przeznaczenie.

1. Chleb wytwarzany z mąki żytniej lub pszennej. Z żyta wypieka się mąkę tapetową, obrane żyto, budyń i inne odmiany. Obrany chleb żytni produkowany jest z drobnej mąki żytniej. Pieczywo budyniowe przygotowywane jest z dodatkiem specjalnych naparów, melasy, kminku, które poprawiają smak i aromat. Mąka warzelnicza to stary rosyjski sposób wyrabiania ciasta chlebowego: część mąki żytniej parzy się w gorącej wodzie (min. 80 ° C) przed wyrabianiem ciasta. Przez kilka godzin warzenie poddaje się scukrzaniu, aw mące zachodzą przemiany enzymatyczne, które poprawiają smak i aromat pieczywa. Taki chleb jest łatwiejszy do strawienia i dłużej zachowuje świeżość.

2. Odmiany kształtowe i paleniskowe z mąki pszennej. Te chleby mają prostą recepturę - mąkę, wodę, sól. Ulepszone gatunki zawierają produkty mleczne, cukier, margarynę, melasę, które poprawiają smak i przedłużają świeżość.

3.Bułeczki maślane i drobiazgi z mąki pszennej najwyższej, I i II klasy. Do tej grupy należą przede wszystkim bochenki krojone, bułki miejskie, ciasta, bułki, chałki, bajgle i tym podobne.

Dodatkowo w sklepach można kupić bezdrożdżowe, z otrębami, bezmączne pieczywo pełnoziarniste i wieloziarniste z różnymi przydatnymi dla organizmu dodatkami (siemię lniane, słonecznik, kasza jaglana, owies, kasza gryczana, z zarodkami kiełki, soja, wodorosty, tłuszcz rybny, cebula, marchew, dynia, papryka, topinambur, rokitnik itp.), a także pieczywo lecznicze i profilaktyczne (białkowe, bezsolne, niskokaloryczne, niskokwasowe, z beta-karoten, wysoka zawartość jodu itp.).

Chleb „Żytni” - wypiekany jest z obranej mąki żytniej według tradycyjnej rosyjskiej technologii, na gęstym zakwasie, bez użycia drożdży piekarskich (do hodowli na zakwasie używa się tylko czystych kultur). Wyróżnia się dużą zawartością błonnika, składników mineralnych, a także stosunkowo niską kalorycznością.

Chleb „Moskwa” należy do odmian budyniu. Wypiekany jest z mąki żytniej tapetowej z dodatkiem przypraw i słodu.

Chleb "Borodinsky", również krem ​​żytni, ma przyjemny słodko-kwaśny smak. Zawiera kminek i kolendrę, aby wspomóc trawienie. Chleb Choux "Karelsky" wypiekany jest z mieszanki ziaren żytniej i pszennej II gatunku. Do ciasta dodawane są przyprawy, słód i rodzynki, które zawierają dużo potasu, który jest niezbędny dla układu sercowo-naczyniowego i procesów metabolicznych organizmu.

Chleb kształtowy „Stół” wypiekany jest z mąki żytniej z dodatkiem mąki pszennej II gatunku, drożdży, soli i cukru. Mąka pszenna drugiego gatunku zawiera więcej otrębów, a także dodaje do składu tego chleba wiele użytecznych aminokwasów.

Chleb „Darnitsky” i „Stolichny” to także żytni chleb, ale w ich recepturze zastosowano mąkę pszenną o drobniejszym mieleniu - pierwszego gatunku, co oznacza, że ​​ten chleb zawiera więcej węglowodanów. Ponadto do Stolichny dodaje się cukier.

Chleb w kształcie „pszenicy” („cegła”) i paleniskowy (okrągły) wypiekany jest z mąki najwyższej i pierwszej klasy. Chleb ten dzięki drobniejszemu mieleniu mąki, bielszy i delikatniejszy, jest bogaty w łatwo przyswajalne węglowodany i niezbędne aminokwasy. Receptura pszennego „Chleba Tostowego” została specjalnie opracowana, aby podczas opiekania kromka chleba miała chrupiącą skórkę, przyjemną kruchość i przewiewny miękisz. Chleb ten jest dobrze przyswajalny przez organizm, wzbogacony witaminami i polecany do żywienia w każdym wieku.

Krojone bochenki „Cut”, „Podmoskovny”, „Stolovy”, „City” wypiekane są z mąki pszennej pierwszego i najwyższego gatunku. Wszystkie świetnie nadają się na kanapki. Bochenek „miejski” jest najbardziej gęsty i słony.

Do chleba „Musztardowego” dodawany jest olej musztardowy, który jest wypiekany na kształt bochenka, co nadaje mu szczególny smak i delikatność.

„Bochenek z otrębami” z mąki premium to produkt dietetyczny. Przydaje się osobom w każdym wieku, ponieważ otręby pszenne są bogate w witaminy z grupy B oraz witaminę PP, które poprawiają metabolizm węglowodanów, witaminę E, przydatną dla układu hormonalnego, a także magnez, potas i błonnik, który jest pożywką dla normalna flora jelitowa.

Do wypieku bułeczek i suszarek z mąki pszennej stosuje się starą metodę obróbki ciasta - wyparzanie rozwałkowanego ciasta przed wypiekiem, aby produkty te okazały się „błyszczące” i rumiane.

Suchary pszenne zawierają około 11% białka, 1,5% tłuszczu i 72% węglowodanów. Są łatwo wchłaniane, mają higroskopijność i są dobrze nasączone sokiem żołądkowym. Zwykła bułka tarta z mąki do tapet zawiera około 1,5% błonnika, a bułka tarta z mąki pierwszej i wyższej klasy zawiera tylko 0,2%.

Sucharki białkowo-pszeniczne są stworzone specjalnie dla. dietetyczne jedzenie.Podczas ich wytwarzania skrobia jest dokładnie wymywana z mąki, a głównie pozostaje białko - gluten. Te suchary są przeznaczone dla diabetyków, a także dla osób otyłych.

Do terapeutycznych i profilaktycznych produktów piekarniczych należą odmiany „Białkowo-Pszeniczne” i „Belkovo-Bran”, „Supro” i „Soy” o wysokiej zawartości białka (do 23%), niskiej zawartości węglowodanów (16%) i niska wartość energetyczna - 180 kcal. Zamiast cukru zawierają dodatek sacharyny. Chleb z otrębami białkowymi jest przydatny przy cukrzycy, otyłości i innych chorobach, gdy potrzebna jest dieta o obniżonej zawartości węglowodanów.

Chleb "Doctor's" z otrębami zawiera również dużą ilość witamin z grupy B, minerałów i błonnika. Zalecany przy zaparciach, miażdżycy i chorobie wieńcowej, kamicy żółciowej itp. Chleb bezbiałkowy zawiera 0,7% białka, 2,5% tłuszczów, 59% węglowodanów, 230 mg sodu na 100 g pieczywa, wzbogacony witaminami z grupy B. Odmiany białek chleb jest używany w dietach na niewydolność nerek.

Chleb bez soli lub chlorków z mąki pszennej zawiera tylko 52 mg sodu na 100 g, podczas gdy inne produkty zawierają 300-400 mg. Dlatego polecany jest przy nadciśnieniu, chorobach nerek.

Produkowany jest również chleb bez białka bez soli, w którym obok niewielkiej ilości białka jest mało sodu (26 mg) i całkiem sporo tłuszczu (9%). Bułeczki o niskiej kwasowości stosowane są w dietach na wrzody trawienne i nieżyt żołądka ze zwiększonym wydzielaniem soku żołądkowego.

Wysokokaloryczne bułeczki (330 kcal) wypiekane są również z dodatkiem cukru, tłuszczu, mleka, jajek. Zawierają 7% białka, 10% tłuszczów, 57% węglowodanów (w tym 21% lekkostrawnych). Te bułeczki są używane w dietach na gruźlicę, niedożywienie, wyczerpanie itp.

Odmiany chleba o dużej zawartości witamin, na przykład „Tytan”, „8 płatków zbożowych”, są wytwarzane z 8 rodzajów mąki oraz tych samych całych i pokruszonych zbóż, całkowicie bez drożdży.

Od odmian zbożowych chleba, wykonanych w połowie z mąki, a w połowie ze zmiażdżonych ziaren, można nazwać „Zdrowie” „Barvikhinsky” z włączeniem zmiażdżonych i pełnych ziaren pszenicy; "Za-rowskiy" z nasionami lnu i soi, do produkcji których używana jest specjalna woda z dodatkiem magnezu i wapnia; „Wiejski” i „Staroruski” z ziarnami słonecznika, sezamu, lnu, a także płatki pszenne, owsiane, żytnie i sojowe; Chleb „Prague” zawiera zbilansowaną kompozycję zbóż, nasion oleistych; Chleb żytni wieloziarnisty Bourget z pokruszoną kukurydzą, ziarnami owsa, mąką słodową, nasionami lnu, otrębami sojowymi, ziarnami słonecznika, glutenem pszennym i sezamem; pieczywo na bazie najwyższej jakości mąki pszennej „Fantasy” z dodatkiem mieszanki kukurydzianej, słonecznika, kwasu askorbinowego i sezamu. Cebula, mieszanka pomidorów i przyprawy nadają egzotycznemu pieczywu zbożowemu niepowtarzalny smak.

Chleb „Elite” można uznać za naprawdę wyjątkowy - ponad połowa składa się z porośniętych ziaren żyta. Ziarna porośnięte zawierają maksimum substancji niezbędnych do powstania i rozwoju rośliny, bardzo przydatnych dla organizmu człowieka. Pojawia się w nich witamina C, wzrasta zawartość witamin z grupy B, witaminy E, błonnika pokarmowego, wzrasta stężenie żelaza, wapnia, fosforu, magnezu i innych pierwiastków mineralnych. W kiełkujących ziarnach znaleziono czynnik hamujący agresywne działanie czynników rakotwórczych.

Podstawę chleba żytnio-pszennego „Fitness” stanowią porośnięte ziarna - miękkie i kruche, po upieczeniu nadają temu chlebowi wyjątkowej soczystości, długo zachowuje świeżość.

Karczoch jerozolimski został dodany do przepisu na chleb Solnyshko. A chleb „Ryabinushka” wzbogacony jest jodem - jest polecany przez Ministerstwo Zdrowia Federacji Rosyjskiej wszystkim grupom ludności w celu zapobiegania niedoborom jodu i ryzyku chorób tarczycy i układu krążenia.

W przypadku różnych chorób dietetycy zalecają następujące rodzaje pieczywa.
• Przy chorobach układu krążenia przydatny jest chleb pszenny z mąki I i II stopnia, otręby „Lekarskie”, chleb z jodem, laktozą.
• W przypadku miażdżycy zaleca się chleb z soją i kaszą gryczaną w celu obniżenia poziomu cholesterolu.
• Chleb bez soli jest przydatny przy nadciśnieniu i chorobach nerek.
• Chleb bez białka jest specjalnie przeznaczony dla osób z niewydolnością nerek lub wątroby.
• Chleb o wysokiej zawartości białka i niskiej zawartości węglowodanów jest zalecany do włączenia do diety pacjentów po oparzeniach.
• Dla pacjentów z cukrzycą i anemią odpowiedni jest chleb białkowy i chleb z kaszą gryczaną.
• W przypadku upośledzenia funkcji wątroby i dróg żółciowych przydatny jest chleb pszenny z mąki II gatunku, mąki żytniej i tapetowej, chleb „lekarski” (wczorajszy lub suszony).
• Chleb z jodem, wodorostami, laktozą przydaje się przy niedoczynności tarczycy, chorobach jelita grubego.
• Chleb z rodzynkami pomaga pozbyć się toksyn, normalizuje metabolizm.
• Chleb wzbogacony beta-karotenem jest zalecany w celu wzmocnienia odporności.
• Chleb z dodatkiem pudru z marchwi lub jabłka jest bogaty w pektyny, karoten, witaminy i mikroelementy. Taki chleb jest przydatny w przypadku niewydolności nerek: nie zwiększa obciążenia nerek.

[OBRÓBKA CHLEBA]

OBRÓBKA CHLEBA

W Rosji chleb przez długi czas był leczony na wiele dolegliwości. Np. Na Ukrainie za pomocą kulek z gorącego miękiszu pszennego chleba „rozwałkowano” guzy gruczołów w skrofuli. Uzdrowiciele używali chleba żytniego do „rozrzucania” innych dolegliwości - choroba przenosi się niejako na chleb żytni.

Poniżej znajduje się kilka prostych przepisów, które są dość skuteczne w twoich dniach.

Z katarem

Na rozgrzanym piecu położyć chleb żytni lub kawałek suchego chleba. Kiedy zacznie się palić, musisz wdychać dym przez nos przez 2-3 minuty. Tę procedurę należy powtarzać 2-4 razy dziennie.

Z dławicą piersiową
• Zanurz kromkę białego chleba we wrzącym mleku, a gdy miękisz będzie namoczony i trochę ostudzony, wyjmij go i zjedz. Tę procedurę należy powtarzać 3 razy dziennie.
• Z chleba żytniego odciąć ciemną wierzchnią skórkę, zalać wrzątkiem, zawinąć w ściereczkę, przyczepić i owinąć na noc jak kompres do szyi. Rano gardło nie będzie bolało.

Z jęczmieniem, zapaleniem oczu

Przygotuj okład z chleba żytniego i sok (lub masę) z nadziemnej części babki lancetowatej przetoczony przez maszynę do mięsa.

Z migreną

Odciąć dolną skórkę bochenka chleba żytniego. Smarujemy whisky olejem roślinnym i do każdej przyczepiamy kawałek skórki.

Na choroby żołądka
• Opiecz kromkę białego chleba z 1 łyżeczką roztopionego masła. Gdy chleb ostygnie, włóż go do szklanki wody pitnej na 30 minut. Pij powstały napar 3-4 razy dziennie.
• W przypadku leczenia wrzodów żołądka i dwunastnicy 1/2 opakowania (10-12 g) liści laurowych zalać 1 szklanką wrzącej wody i gotować przez 5 minut. 3 łyżki nasion babki zmiel na proszek, wymieszaj z przygotowanym bulionem. Podczas stygnięcia usuń bułkę tartą z 1 bochenka chleba żytniego i wymieszaj z 2 łyżeczkami pyłku i 1 łyżką miodu lipowego. Następnie rozcieńczyć miękisz schłodzonym bulionem i uformować małe kulki wielkości ziarnka grochu. Susz je na nagrzanym glinianym talerzu (najlepiej nieszkliwionym, nie w piekarniku!). Piłki te należy przyjmować 2 sztuki 5 razy dziennie na 2 kursy po 9 dni z tygodniową przerwą. Kulki można popić wodą. W okresie leczenia należy porzucić karmę dla zwierząt.

Z biegunką

Podsmaż kromki chleba żytniego i zanurz je na chwilę w wodzie. Następnie musisz wypić tę wodę.

Z zapaleniem skóry

Pieczywo pszenne mielimy, mieszamy z wodą, dodajemy miód do uzyskania lepkiej masy. Nakładaj tę mieszankę na bolące miejsca kilka razy dziennie przez 15-20 minut.

Z ropniami

Nałożenie następujących związków na ropne guzy zmiękcza i otwiera je, zmniejsza twardnienie sąsiednich tkanek i sprzyja szybkiemu gojeniu się powierzchni rany. 3? Jeszcze w XVII wieku w Rosji, w dużej kolekcji botaniki leczniczej „Chłodny wertograd” („wertograd” oznacza ogród, ogród warzywny, ogród kwiatowy) zalecano stosowanie do wrzenia chleba pszennego nasączonego sokiem wiśniowym i karbunkuły. 3? Ostrożnie przeżuwaj chleb żytni, dobrze namaczając go śliną i nałóż powstałą masę na dotknięty obszar.
• Chleb pszenny zmiękcz wodą osłodzoną miodem, dodaj sok z niektórych roślin o właściwościach rysujących (babka, cebula, kapusta) i nanieś na ropień.

Z erupcjami opryszczki

Smaruj dotknięty obszar 1-2 razy dziennie mieszanką chleba, wody i soli. W przypadku półpaśca kompresuje się tą mieszanką.

[CHLEB NA SZCZUPŁĄ POSTACIĘ]

CHLEB NA SZCZUPŁĄ POSTACIĘ

Węglowodany - chleb, makaron, cukier i słodycze - są najczęściej obwiniane za gromadzenie dodatkowych kilogramów. Jest to dość powszechne nieporozumienie - ludzie odmawiają chleba i innych węglowodanów, przechodzą na różne diety, ale jeśli schudną, to trochę i nie na długo. Spróbujmy dowiedzieć się, dlaczego tak się dzieje, kto jest winny i co robić ... I zrehabilitujemy chleb.

Po pierwsze, to nie węglowodany są winne pojawieniu się dodatkowych kilogramów, ale tłuszcze i oczywiście rozbieżność między spożytymi kaloriami a ich spożyciem.

Badania przeprowadzone w ostatnich dziesięcioleciach XX wieku wykazały, że diety o minimalnej zawartości tłuszczu w żywności przyczyniają się do utraty wagi, nawet jeśli całkowite spożycie kalorii w diecie nie zmniejsza się.

Tak więc, jeśli naprawdę zdecydujesz się schudnąć i raz na zawsze, pierwszą rzeczą, którą musisz zrobić, jest nie rezygnacja ze zdrowego pieczywa, ale zmniejszenie ilości tłuszczu w diecie. Swoją drogą, czy wiesz, że największą ilość tłuszczu otrzymujemy w postaci utajonej - w kiełbasach, kiełbasach, wyrobach cukierniczych „niewidocznych” jest tłuszcz 30-50%.

Po drugie, problemy w postaci dodatkowych centymetrów wynikają nie tyle z tego, że jemy chleb, ile z tego, ile jemy (zalecana dzienna norma chleba dla osoby zdrowej to 300-350 g, dla osób prowadzących siedzący tryb życia praca, ale normalna waga, należy ograniczyć się do 250 g chleba, odchudzanie nie powinno przekraczać 200 g, a osoby otyłe - 100 g); z czym jemy (masło, ser, kiełbasa, szynka, pasztet itp., co, jak można się domyślić, znacznie zwiększa kaloryczność każdego zjadanego kawałka chleba); jak i kiedy jemy (przed telewizorem, porwany przez detektywa, przekąskę w drodze, dla firmy, na przyjęciu, degustację dań w trakcie ich przygotowywania, kończąc po dziecku lub innym członku rodziny itp. - w efekcie przestajemy kontrolować ilość spożywanego jedzenia); i który (świeży kromka chleba z wysokogatunkowej mąki jest bardziej wysokokaloryczna, a ponadto jest dzielona i trawiona o wiele łatwiej i szybciej niż suszony chleb z mąki razowej, z otrębami lub zbożem).

Po trzecie, bardzo ważny jest również czynnik psychologiczny - dla osoby, która jest przyzwyczajona do jedzenia wszystkiego z chlebem, porzuciwszy go, dość trudno jest ostro zreorganizować: bez chleba nie poczuje się nasycony i najprawdopodobniej zacznie " dodaj „inne, często bardziej wysokokaloryczne potrawy. Jak mówią dietetycy, jakościowe zaburzenie odżywiania prowadzi do ilościowego naruszenia.

Po czwarte, całkowicie rezygnując z chleba i innych produktów zawierających węglowodany na rzecz białek zwierzęcych, zgodnie z zaleceniami modnych diet (Kreml, Atkins i inne), „destabilizujesz” swój organizm, zaburzasz metabolizm. W rezultacie nieuchronnie rozpoczynają się różne awarie w jego pracy, co prowadzi do choroby. Przykładowo, nadmierne spożycie mięsa z niedoborem węglowodanów prowadzi do zwiększonego tworzenia się substancji azotowych, aw konsekwencji do zwiększenia obciążenia nerek i wątroby oraz zaburzeń przemiany soli.Ponadto nadmiar białka w diecie zwiększa ryzyko rozwoju nowotworów złośliwych.

Węglowodany są niezbędne jako źródło energii w tkankach organizmu, a zwłaszcza w mózgu. Oznacza to, że pozbawiając się w szczególności chleba, pozbawiasz mózg energii, której tak bardzo potrzebuje.

A jeśli również pamiętasz, aby waga nie wzrosła po odstawieniu diety niskokalorycznej (tak organizm stara się uchronić przed ewentualnym powtórzeniem się takiego pożywienia „stresem” w przyszłości, robiąc rezerwy na przyszłe użycie), idealnie trzeba przez całe życie przestrzegać diety, nie można nazwać zdrowego odrzucenia węglowodanów.

Dietetycy na całym świecie nadal uważają, że bilans podstawowych składników odżywczych w diecie każdego człowieka powinien wyglądać tak: białka powinno wynosić około 17%, tłuszcze - 13, a węglowodany - 70%.

Oznacza to, że aby osiągnąć i utrzymać idealną wagę, należy jeść wszystko, ale stopniowo i we właściwych proporcjach. I wcale nie powinieneś rezygnować z chleba.

Ponadto izraelska dietetyk, szefowa oddziału dietetyki Centrum Medycznego w Tel Awiwie, Olga Roz zdecydowanie zaleca jedzenie chleba, aby schudnąć i ... cieszyć się życiem.

Wyniki badań klinicznych nad zależnością poziomu produkcji „hormonu radości” serotoniny od charakteru pożywienia, w którym brała udział Olga Roz, wykazały, że „… gdy badani stosowali dietę wysokobiałkową, poziom serotoniny spadała gwałtownie, a kiedy jedli chleb, poziom serotoniny wzrastał, a wraz z nim zmieniał się stan fizyczny i psychiczny badanych. " Dlatego izraelski dietetyk uważa, że ​​chleb, którego osoby odchudzające odmawiają sobie, „… w rzeczywistości najbardziej satysfakcjonujący, najbardziej kojący i inspirujący poczucie bezpieczeństwa żywności”. Osoby przestrzegające diety wysokobiałkowej stają się nerwowe, rozdrażnione i przygnębione, nieustannie pociągają ich słodycze.

Olga Roz opracowała i wdrożyła specjalną dietę chlebową, która „radzi sobie z problemami, które powodują, że organizm gromadzi tłuszcz zamiast go„ spalać ”oraz koryguje biologiczną nierównowagę utrudniającą odchudzanie”.

Dieta chleba składa się z dwóch etapów.

Pierwszy etap (2 tygodnie)
• 8-12 kromek chleba dietetycznego (niskokalorycznego) dziennie dla kobiet i 12-16 dla mężczyzn (każde 2 kromki chleba dietetycznego można zastąpić jedną kromką zwykłego).
• Na chlebie można posmarować prawie wszystko (oprócz masła, czekolady, skondensowanego mleka lub śmietanki) - ważne jest, aby posmarować go bardzo cienką, prawie przezroczystą warstwą.
• Możesz włożyć kawałek (bardzo cienki!) Ryby (solonej lub z puszki), mięsa, sera - najważniejsze, nic słodkiego!
• Możesz jeść dowolne warzywa (z wyjątkiem ziemniaków o niskiej zawartości skrobi i płatków zbożowych) w dowolnej postaci iw dowolnej ilości.
• Możesz jeść 3 jajka w tygodniu, w dowolnej formie. Pamiętaj, aby spożywać jeden słoik jogurtu (200 g) dziennie i jedną porcję owoców (1 jabłko, gruszka, 3 śliwki itp.); 3 razy w tygodniu - porcja mięsa lub ryby z warzywami (w tym dniu ilość chleba należy zmniejszyć o 3-4 kromki).
• Pokarm należy przyjmować w małych porcjach, ale zawsze co 2-3 godziny. Nawet jeśli nie masz ochoty na jedzenie, nie możesz pominąć posiłków.

Drugi etap (nieograniczony czasowo)
• Na tym etapie chleb dietetyczny można zastąpić innym pokarmem.
• Co 2 kromki chleba można zastąpić 1 szklanką gotowanych roślin strączkowych lub makaronu, 2/3 szklanki gotowanych płatków zbożowych (płatki owsiane, gryka, proso, brązowy ryż).
• Każde 2 kromki chleba dietetycznego można zastąpić 1 gotowanym ziemniakiem, 1 kolbą kukurydzy, czasem 3-4 łyżki płatków śniadaniowych, 1-2 łyżki musli, 2 dietetyczne krakersy.
• Warzywa, tak jak w pierwszym etapie, bez ograniczeń obowiązkowo należy spożywać 1 jogurt dziennie.
• Możesz jeść zupy, ryby, chudego kurczaka, jajka lub mięso oraz oliwę lub olej rzepakowy 3 razy w tygodniu.
• Ilość owoców można zwiększyć do 3 porcji dziennie.
• Konieczne jest również spożywanie małych posiłków co 2-3 godziny.

[WYPOSAŻENIE DO CHLEBA]

WYPOSAŻENIE DO CHLEBA

Chleb towarzyszy nam przez całe życie. Jesteśmy do tego tak przyzwyczajeni, że kwestia. zagadkowe może być to, jak prawidłowo jeść chleb. Tymczasem obowiązują pewne zasady etykiety „chlebowej”.

• Chleba nigdy nie bierze się widelcem - należy go wyjąć ręką ze zwykłego talerza i położyć na talerzu do ciasta, który jest specjalnie zaprojektowany do chleba (znajduje się po lewej stronie blatu).

• Chleb nigdy nie jest odgryzany z całego kawałka - małe kawałki chleba należy odłamać z kromki (lub bułki) palcami lewej dłoni i przesłać do ust. W takim przypadku widelec należy umieścić na krawędzi talerza zębami do góry (nie trzeba wkładać noża)

• Nie można rozgnieść chleba na talerz, aby zebrać sos, ani też nie można zebrać sosu z kawałka lub skórki.

• Aby rozprowadzić masło na kromce chleba, użyj specjalnego noża do masła, aby przenieść kawałek masła z maselniczki lub talerza na talerz do ciasta. Kawałek chleba, również leżący na talerzu do ciasta, należy, trzymając palce lewej ręki, posmarować masłem (z pasztetem lub przekąskami), ale nie w całości, ale tylko w tej części, którą zamierzamy odgryźć - cały kawałek chleba z masłem należy zjeść widelcem i nożem. Jeśli na stole nie ma talerza do ciasta, chleb kładzie się na krawędzi talerza z przekąskami.

• Nie rozprowadzaj masła na kromce chleba trzymając ją w dłoni.

• Przed posmarowaniem kawałka chleba dżemem (lub miodem) należy go najpierw pokroić na podłużne kawałki, a następnie rozłożyć w miarę używania.

I wreszcie - „złota” zasada łączenia pieczywa z innymi produktami:
tłuste potrawy należy spożywać z chlebem żytnim,
chudy - z pszenicą.
Warzywa i zieleniny świetnie komponują się z każdym chlebem.

[GDY CHLEB JEST TRUCIĄ]

GDY CHLEB JEST TRUCIĄ

Pomimo tego, że niejeden pokolenie śpiewało chlebie zasłużone pochwały, należy też mieć świadomość niebezpieczeństwa, jakie może on stanowić dla zdrowia. W niektórych przypadkach chleb może być nie tylko niezdrowy, ale także wyjątkowo szkodliwy.

Bulka to wróg ludzi

Naukowcy z Uniwersytetu Harvarda, piszą w czasopiśmie „Annals of Internal Medicine”, odkryli, że żywność taka jak biały chleb (i inne produkty wytwarzane z mąki pszennej), czerwone mięso (wołowina, jagnięcina), wysokotłuszczowe produkty mleczne przyczyniają się do rozwoju cukrzycy u mężczyzn w wieku dorosłym.

Wśród mężczyzn po 40 roku życia preferujących taką „dietę” liczba chorych na cukrzycę typu II jest o 60% wyższa od średniej. A przy współistniejącej otyłości ryzyko rozwoju cukrzycy wzrasta 10-krotnie.

Dlatego mężczyznom w „przyzwoitym wieku” zaleca się spożywanie gruboziarnistego chleba żytniego z dodatkami zbożowymi, ryb i drobiu, a także większej ilości warzyw i owoców.

Krótkowzroczność „chlebowa”

Obecnie około 30% populacji krajów europejskich cierpi na krótkowzroczność (krótkowzroczność). Badania przeprowadzone na University of Sydney i University of Colorado sugerują, że przyczyną krótkowzroczności może być chleb. Uważają, że nadmierne spożycie chleba w dzieciństwie jest znacznie bardziej niebezpieczne niż czytanie z bliska, przy słabym oświetleniu lub oglądanie telewizji i granie w gry na komputerze. Faktem jest, że chleb zawiera dużo węglowodanów, które znacznie zwiększają poziom insuliny we krwi, co z kolei prowadzi do zmniejszenia ilości insulinopodobnego hormonu-3, w wyniku czego normalny rozwój gałki ocznej jest przerwana - jest nadmiernie rozciągnięta.

Soczewka „nie może” skupić światła na siatkówce, ognisko znajduje się przed nią - nazywa się to krótkowzrocznością.

Na poparcie tego wniosku przedstawiono dane, że częstość występowania krótkowzroczności u pacjentów z cukrzycą typu 2 i otyłych jest znacznie wyższa niż u pozostałych, a obie te choroby są związane ze zwiększonym poziomem insuliny we krwi.

Ponadto zauważono, że u dzieci, których dieta zawiera więcej pokarmów białkowych, krótkowzroczność rozwija się wolniej niż ich rówieśnicy - miłośnicy bułeczek.

Trujące Białko Chleba - Celiakia

Pszenica, żyto, jęczmień i owies oraz, oczywiście, chleb zawierają specjalny rodzaj białka - glutea, którego rozkład w organizmie musi wytworzyć określony enzym. Jeśli go nie ma, pojawia się choroba jelita cienkiego, znana jako nietolerancja białek zbóż lub celiakia (od greckiego słowa koiliakos - jelito). W pismach założyciela rosyjskiej pediatrii, Nila Fiodorowicza Filatowa, jeszcze w 1896 r., Podobny stan nazwano „przewlekłym nieżytem jelit”.

Celiakia jest chorobą genetyczną, ale może objawiać się w każdym wieku, choć najczęściej pierwsze objawy pojawiają się po wprowadzeniu do diety dziecka pokarmów zawierających glutea (kasza manna lub płatki owsiane, preparaty dla niemowląt, w tym mąka pszenna itp.) . Aby celiakia aktywnie się manifestowała, wymagana jest kombinacja trzech czynników: dziedziczność, spożycie glutenu z pożywienia i mechanizm wyzwalający (może to być stres emocjonalny, choroba wirusowa, operacja itp.).

Białko glutenu zbożowego (a dokładniej jego składnikiem jest gliadyna), dostając się do przewodu pokarmowego, powoduje atrofię błony śluzowej jelita cienkiego i kosmków, którymi jest wyłożona i które znacznie zwiększają obszar wchłaniania wszystkie składniki żywności. W efekcie rozwija się zespół złego wchłaniania (złego wchłaniania), zmienia się skład prawidłowej mikroflory dolnych odcinków jelita cienkiego i grubego, rozwijają się reakcje alergiczne, hipowitaminozy, choroby autoimmunologiczne, zaburza funkcjonowanie układu nerwowego.

Objawy celiakii i jej powikłań są bardzo zróżnicowane - z tego powodu często nazywany jest „wielkim mimem”. Głównymi objawami choroby są bóle brzucha, biegunka lub uporczywe zaparcia, wymioty, zwiększenie obwodu brzucha, zahamowanie wzrostu i masy ciała, bóle kości, samoistne złamania, agresywne zachowanie, odstawienie, apatia, stany depresyjne, upośledzenie umysłowe, swędzenie skóry, alergiczne zmiany skórne i narządów oddechowych, częste choroby wirusowe, anemia, krwawienie z nosa lub inne krwawienia, bardzo rzadko - otyłość.

Jednak praktycznie nie ma jednego objawu, który wystąpiłby u absolutnie wszystkich pacjentów z celiakią, a istniejące objawy są wyrażane w różnym stopniu, co znacznie komplikuje rozpoznanie tej choroby. W przypadku nierozpoznanej choroby trzewnej w organizmie od dawna nietrzeźwym gliadyną, rozwijają się takie ciężkie choroby i zaburzenia immunologiczne, jak cukrzyca insulinozależna, upośledzenie umysłowe, przewlekłe zapalenie wątroby, reumatoidalne zapalenie stawów, zapalenie tarczycy, niewydolność nadnerczy, zapalenie jamy ustnej, wrzody jelit , guzy przewodu pokarmowego i jamy ustnej, przewodu pokarmowego, bezpłodność i choroby ginekologiczne, kardiomiopatie, padaczka i schizofrenia, ryzyko raka jamy ustnej, jelit i przełyku wzrasta o 78%. Dorosły lub dziecko może długo leczyć gastroenterolog, pulmonolog, alergolog, endokrynolog, immunolog, kardiolog i inni specjaliści, nie podejrzewając, że przyczyną wszystkich jego dolegliwości jest nietolerancja liadiny.

Według dostępnych obecnie danych częstość występowania celiakii na świecie wynosi średnio 0,5-1,0%. Niezwykle rzadko jest wykrywany w Afryce, kucykach i Chinach, co najprawdopodobniej wynika z innych tradycji żywieniowych w Europie i Ameryce - w tych krajach wykorzystanie pszenicy, żyta, owsa, jęczmienia i ich przetworów jest bardzo niewielkie.

Podstawą leczenia pacjentów z celiakią jest obecnie ścisła dieta bezglutenowa przez całe życie.

Produkty zawierające gluten są całkowicie wyłączone z diety: pieczywo białe i czarne, bułki, ciasta, krakersy i suszarki, makarony, wyroby cukiernicze (ciasta, ciastka, ciastka, gofry), zboża z pszenicy, żyta, jęczmienia i owsa (w tym kasza manna, jęczmień perłowy, pszenica „Herkules”), dania panierowane, dania i produkty z bułką tartą, a także wszelkie produkty, do których można dodać mąkę pszenną lub żytnią jako zagęszczacz lub jeden ze składników (zakupione kotlety, kiełbasy, kiełbasy, konserwy mięsne i rybne, produkty sojowe, majonez, keczup, sosy, ocet, suszone zupy instant, kostki bulionowe, piwo, kwas chlebowy, wódka, ekstrakt słodowy, kawa rozpuszczalna, kakao w proszku, jogurt, słodycze, lody). Ponadto niektóre kosmetyki (w tym kremy, niektóre rodzaje past do zębów i szminki), a także klej na znaczkach i kopertach zawierają gluten.

Dozwolony jest ryż, kasza gryczana, mąka kukurydziana i zboża. Istnieje możliwość przygotowania słodyczy - ciast, ciastek, ciastek sojowych, mąki ryżowej, ziemniaczanej i kukurydzianej (przepisy na końcu książki). Zaleca się spożywanie żywności bezglutenowej przeznaczonej specjalnie dla pacjentów z celiakią. Na etykietach takich produktów widnieje akceptowany na całym świecie symbol - skrzyżowane ucho.

Należy pamiętać, że już 100 mg mąki pszennej powoduje zanik błony śluzowej jelita cienkiego u chorego na celiakię, a jej powrót do zdrowia nie następuje wcześniej niż sześć miesięcy po rozpoczęciu ścisłego przestrzegania diety.

Jeśli dieta nie jest przestrzegana, nawet pomimo widocznej poprawy przez długi czas, postępuje uszkodzenie jelit, w proces biorą udział inne narządy i układy, a powyższe choroby i zaburzenia rozwijają się dalej. Ryzyko wystąpienia tych chorób jest znacznie zmniejszone po 5 latach ścisłej diety bezglutenowej.

Cóż, od miesiąca mam wypiekacz do chleba i odpowiednio własny, domowy chleb.
Muszę na ten temat zwrócić uwagę.

Jakiś czas temu podpisaliśmy z układem pokarmowym umowę o nie spożywaniu mięsa. To znaczy, kakbe i próbowałem się sprzeciwić, ale przewód pokarmowy był nieubłagany - bez mięsa!
Ok, dlaczego nie możesz zrobić ze względu na ukochaną, ale potem pojawił się kolejny problem - zgromadziwszy kapustę, fasolę, marchewkę, wszyscy chodziliśmy z moim przewodem pokarmowym i oblizaliśmy usta - co jeszcze użyć? Używano słodyczy, orzechów i innych suszonych owoców, a domowe łuski z wyrzutem potrząsały strzałą.

Właściwie to przewód pokarmowy znów powalił mnie na wypiekacza do chleba, po przeczytaniu pysznych przepisów w Internecie. Łuski próbowały coś beczeć o figurze, ale my z przewodem pokarmowym wyzywająco nie słuchaliśmy łusek.

A już od miesiąca pieczemy i jemy chleb z przewodem pokarmowym, a raczej ja piekę, a on je. Nie jedliśmy chleba ze sklepu, nie był dla nas smaczny.
W tym miesiącu schudliśmy. Po raz kolejny - schudliśmy 2 kg !!!!
Okazuje się, że dodając kromkę chleba do kapusty, marchewki itp. Całkowicie pozbyliśmy się chęci zjedzenia czegoś innego.

I co właściwie chciałem powiedzieć.
Podziękować!
Mój przewód pokarmowy dołącza!

[Gorący chleb jest szkodliwy]

Oto, jakie informacje można znaleźć na otwartej przestrzeni

Gorący chleb jest szkodliwy
Doktorze, moja córka bardzo lubi świeży miękisz, kiedy chleb jest jeszcze gorący. Jak poprawne jest to i czy gorący chleb jest szkodliwy?
- Wiesz, jako dziecko bardzo lubiłem też gorący chleb i wszyscy mi mówili, że jest szkodliwy. Ale wtedy nikt nie był w stanie mi wytłumaczyć, co spowodowało tę szkodę. A kiedy jako student medycyny zapytałem mojego nauczyciela żywienia, czy tak jest naprawdę, otrzymałem odpowiedź, że jest to bardzo powszechne nieporozumienie, które przychodzi do nas od XVIII wieku. Lekarze tamtych czasów oparli to na jednym tragicznym przypadku, kiedy bardzo głodne dziecko zjadło około trzech kilogramów świeżo upieczonego chleba i zmarło, śmierć najprawdopodobniej nastąpiła z powodu volvulusa, a gorący chleb stał się tylko pośrednim czynnikiem.

Uważam, że twoja córka nie jest na tyle głodna, żeby zjeść tyle chleba, więc pozwól jej jeść za zdrowie.

🔗

Szkody i zalety chleba. Czy chleb jest dla ciebie dobry?
🔗
„Może były chwile, kiedy chleb nadal można by nazwać użytecznym i bezpiecznym, ale tym jest teraz chleb i starałem się to rozgryźć”.
„Ale co najważniejsze naucz się samodzielnie upiec chleb w domu."