Wszystkie dobre pory dnia!
Kefir też mieszka ze mną od kilku lat. Fermentuję tylko mlekiem, z miękkich torebek, krótki termin przydatności do spożycia. W rzeczywistości pokazuje mleko poddane obróbce chemicznej. W locie często dodaje się do niego sodę, aby nie kwaśna szybko. Następnie grzyb się pieni lub ślizga. Zmywam wodą. Większe kawałki po prostu jemy. Smak przyjemny - nie serowy, nie twarożek, lekko kwaśny. Przeciągając go przez sowiecką zasłonę tiulową. Jest nylonowy, mocny, drobnoziarnisty, dobrze się myje, zapach nie pozostaje na nim. Dla wygody próbowałem fermentować za pomocą różnych urządzeń - nie zapuściło korzeni. W woreczkach z gazy i siateczkach na czajnik jest mało miejsca. Równomierną fermentację uzyskuje się, gdy swobodnie pływa w mleku.
Jeśli nie mam czasu na opróżnienie, włóż go do lodówki. Lub wlej (i najczęściej popijaj przez słomkę) serwatkę i uzupełnij świeżym mlekiem. Nawiasem mówiąc, ta metoda, gdy serwatka jest odsączana i uzupełniana bez odcedzania, mleko na wierzchu pozwala zrobić bardzo gęsty kefir, przypominający śmietanę. Nie spada z łyżki. Wybiela również skórę. Kiedy ją odcedzam, zawsze smaruję pozostałości na dłoniach i zostawiam do wyschnięcia. Kwasowość zależy od proporcji grzyba w mleku. 2 łyżki niedużych grzybów na litr mleka. I staram się nie wyhodować dużych. Są to już bardziej dojrzałe części, a młode ziarna tworzą najsmaczniejszy kefir.
