Imbir

Ta roślina z Azji Południowej nazywana jest również białym korzeniem. Jest również uprawiany na skalę przemysłową w Australii, Indiach, Chinach, Indonezji, Afryce Zachodniej, Jamajce, Cejlonie i Barbadosie. Imbir był jedną z pierwszych przypraw, która w XVI wieku została sprowadzona z Azji do Ameryki, gdzie zapuściła korzenie i znalazła swoich fanów.

Jest uprawiana wyłącznie jako roślina uprawna; w warunkach naturalnych nie można znaleźć imbiru. Ale możesz łatwo sadzić go w domu w zwykłych pudełkach lub pojemnikach.

Do przypraw używa się kłącza rośliny. Przedstawia okrągłe płaskie kawałki, podzielone na „palce”, przez co przypomina różnych małych ludzików. Imbir może być biały lub czarny, zależy to od sposobu traktowania kłącza. Po dokładnym umyciu wierzchnią twardą warstwę odcina się i suszy na słońcu, uzyskując biały imbir.

Jeśli nie zostanie wyczyszczony, umyty, ale nie oblany wrzącą wodą, a także wysuszony na słońcu, uzyskany zostanie czarny imbir, który nawiasem mówiąc, jest bardziej aromatyczny i ma ostrzejszy smak. Oba rodzaje imbiru mają kolor złamanej bieli. W użyciu bardziej powszechny jest mielony imbir - żółto-szary proszek. W przepisach kuchni narodowej Rosji często występuje w różnych tradycyjnych napojach i ciastach (patrz na przykład Gingerbread Cookie i piernik).

W krajach, w których uprawia się przyprawę, znalazła również szerokie zastosowanie. Na przykład w Azji imbir jest dodawany do konserw mięsnych, herbaty i innych mieszanek przypraw. A ze świeżego kłącza imbiru robią tam dżem lub go używają kandyzowany... W Birmie, Chinach, a nawet w Anglii, chow-chow przygotowuje się ze świeżego korzenia imbiru - również z dżemu, ale z dodatkiem skórki pomarańczy.

Proszek imbirowy, zwany także „mąką imbirową”, jest produkowany w Indiach i występuje w kilku odmianach, w zależności od tego, ile zawiera imbiru. W Ameryce i Wielkiej Brytanii wydają piwo z dodatkiem imbiru... Ogólnie rzecz biorąc, w kuchni europejskiej i amerykańskiej przyprawa jest tradycyjnie używana bardziej do robienia sosów, marynaty, napoje, aw kuchni azjatyckiej - do przyrządzania potraw mięsnych ponadto imbir i aromat nadają mięsu wyjątkowości i poprawiają smak, stają się mniej twarde.

Na kilogram mięsa i ciasta zwykle kładzie się nie więcej niż jeden gram proszku imbiru. Imbir dodaje się do dań mięsnych dwadzieścia minut przed całkowitym ugotowaniem, w słodyczach - pięć minut, ale w sosach - natychmiast po gotowości.

Babina Irina Anatolyevna