Szczaw naturalny w oliwie z oliwek (do przechowywania w zamrażarce) - przepis ze zdjęciem na Mcooker: najlepsze przepisy

Szczaw naturalny, w oliwie z oliwek (do przechowywania w zamrażarce)

Kategoria: Puste

Składniki
Świeży szczaw
Oliwa z oliwek

Metoda gotowania

Posortuj szczaw, opłucz w karuzeli do mycia warzyw, osusz z nadmiaru wilgoci.
Liście również podzieliłem osobno, łodygi osobno, a także osobno przygotowałem "liście + łodygi".
Powoli wkładamy do kombajnu liście szczawiu, dodajemy stopniowo oliwę z oliwek i rozbijamy na jednolitą, lekką masę.
Dodaję tyle oleju, żeby powstała płynna masa.
Masę wlewam do jednorazowych słoików, przykrywam na wierzchu cienką warstwą oliwy, szczelnie zamykam pokrywkami i wkładam do zamrażarki do przechowywania.
Na zdjęciu liście szczawiu i blisko łodyg
Dzięki szybkiemu, szokowemu zamrożeniu ani szczaw, ani olej nie utleniają się i nie zachowują swojego pięknego zielonego szczawiowego koloru.

Uwaga

A zimą będzie szczęście witaminami szczawiowymi w różnych wersjach!
Zużycie oliwy jest wystarczające, więc nie kupuję oleju drogiego, staram się kupować olej od znanych firm, ale nie jest drogi.

Dobre blanki dla ciebie

Szczaw: korzyści i szkody

Szczaw - niskokaloryczny produkt dietetyczny. Równowaga jego wartości odżywczych przesuwa się w stronę białek, ilość tłuszczów i węglowodanów jest znikoma. W składzie witamin prowitamina A, witamina C i beta-karoten znajdują się w czołówce, 100 g szczawiu zapewnia połowę dziennego zapotrzebowania. Zawiera również witaminy B, E i PP. Wśród minerałów prym wiodą potas (500 mg / 100 g) i magnez (400 mg / 100 g). Zawiera również wapń, sód, fosfor i żelazo w mniejszych ilościach, obecność innych minerałów jest znikoma. Kwasy organiczne reprezentowane są przez kwas jabłkowy, cytrynowy, szczawiowy i kawowy, a ich proporcje różnią się znacznie w zależności od pory roku.

Do celów leczniczych wykorzystuje się zarówno liście, jak i korzenie szczawiu, a spektrum ich działania jest bardzo szerokie.
Roślina ma działanie żółciopędne i zwiększa apetyt. Szczaw zawdzięcza to kwasowi chryzofanowemu, który podrażnia ściany jelita, poprawia jego perystaltykę i pobudza wątrobę do produkcji żółci. Pod tym względem szczaw jest podobny do rabarbaru. Ze względu na tę właściwość roślina jest przepisywana na dysfunkcje wątroby, czerwonkę, zaburzenia trawienia i zaparcia. Do tych celów świeżo wyciśnięty sok jest używany w 1 łyżce. l. 3 razy dziennie lub wywar z kłączy - 1 łyżka. l. kruszone surowce na 250 ml przegotowanej wody. Bulion marnieje w łaźni wodnej przez 30 minut, po czym jest schładzany i filtrowany. Przyjmuje się 50 ml trzy razy dziennie.

Substancje czynne nadają szczawiu właściwości hemostatyczne, dlatego powinien znaleźć się w diecie na hemoroidy, krwawienia z płuc i macicy.

Czyraki, owrzodzenia skóry i niektóre rodzaje zapalenia skóry są leczone świeżym sokiem roślinnym. Możesz nałożyć pokruszone liście i przymocować bandaż gipsem.

Nawet Awicenna, perski lekarz i naukowiec, widział w szczawiu doskonały środek na łagodzenie objawów przedmiesiączkowych i klimakteryjnych u kobiet. Aby zmniejszyć nerwowość i bolesność miesiączki, zaleca się rozpocząć przyjmowanie 80-100 ml bulionu szczawiowego 30 minut przed każdym posiłkiem na tydzień przed planowanym terminem. Właściwości hemostatyczne rośliny powodują, że miesiączki są mniej obfite i łatwiej tolerowane. W przypadku menopauzy napar należy spożywać regularnie, gdy pojawią się nieprzyjemne objawy, w tym celu liście szczawiu należy przygotować do przyszłego użycia (zamrozić, wysuszyć).

W leczeniu zapalenia zatok przynosowych stosuje się zarówno świeży sok roślinny, jak i wywar z korzeni szczawiu. Aby uwierzyć w skuteczność szczawiu w nieżytach nosa i zatok, wystarczy wiedzieć, że jego ekstrakt wchodzi w skład znanego leku „Sinupret”.
W reumatyzmie przygotowuje się alkoholową nalewkę z korzenia szczawiu, na którą 20 g pokruszonych kłączy umieszcza się w 10 ml wódki, nalega na 10 dni w ciepłym ciemnym miejscu i filtruje. Powstały napar przyjmuje się 3 razy dziennie przed posiłkami, 20 kropli w czystej postaci lub z niewielkim dodatkiem wody.

W przypadku chorób przyzębia i innych chorób jamy ustnej, spłukanie kłącza rośliny wywarkiem pomoże ze względu na jego właściwości antyseptyczne i przeciwbakteryjne.

Aktywne składniki liści szczawiu pomagają złagodzić swędzenie i podrażnienia skóry podczas skazy. W tym celu stosuje się stężony bulion 100 g szczawiu, który dodaje się do kąpieli. Zauważalna ulga nastąpi po kilku zabiegach.
Tradycyjna medycyna przypisuje działanie szczawiu i przeciwnowotworowe. W szczególności istnieje metoda leczenia raka szyjki macicy za pomocą szczawiu. Metoda polega na podlewaniu wywarem z korzenia szczawiu. Kurs składa się z 12 zabiegów.

Szkoda i przeciwwskazania szczawiu
Nawet szczaw zebrany na samym początku wiosny, przy dłuższym stosowaniu, może uszkodzić nerki z dużą zawartością kwasu szczawiowego, który w połączeniu z wapniem tworzy osad w postaci kamieni. Ze względu na wysoką zawartość kwasu szczaw jest przeciwwskazany w przypadku zwiększonej kwasowości soku żołądkowego oraz w chorobach wrzodowych. Nie jest również zalecane w okresie ciąży. Regularne włączanie do jadłospisu dużej ilości szczawiu pomaga wypłukać wapń pobrany z organizmu przez kwas szczawiowy. Dlatego szczaw należy spożywać i stosować jako remedium bez przekraczania zalecanych dawek.