Historia Pilafa

Istnieją dwie legendy o wyglądzie tego ukochanego przez wielu dania. Najsłynniejszy kojarzy swój wynalazek z imieniem wielkiego lekarza Awicenny.

Wielki naukowiec Abu Ali ibn Sina (łacińska nazwa - Awicenna, Avicenna, ok. 980-1037) stosował pilaw w leczeniu pacjentów. Istnieje wiele przypowieści i legend na ten temat.

Jedna z najpiękniejszych legend mówi, że swego czasu książę, syn władcy Buchary, zakochał się szaleńczo w pięknej kobiecie z biednej rodziny. Był księciem, a ona była tylko córką rzemieślnika i zgodnie z ówczesnymi prawami nie mogli być razem. Książę, dręczony melancholią nieodwzajemnionej miłości, która go pożerała, zaczął szybko blaknąć, stracił apetyt i sen, odmówił jedzenia.

Krewni, zaniepokojeni stanem młodego człowieka, przywieźli go do Abu Ali ibn Sina. Zapytania dotyczące przyczyn choroby nie przyniosły żadnych rezultatów: książę po prostu nie chciał ujawnić swoich uczuć, zdając sobie sprawę z beznadziejności swojej tęsknoty. Następnie Ibn Sina zaczął ustalać przyczynę choroby za pomocą pulsu. Potrafił dokładnie zidentyfikować każdą chorobę na podstawie pulsu pacjenta. Bicie serca młodzieńca wskazywało na agonię miłości.

Ibn Sina rozkazał przyprowadzić do niego mężczyznę, który znałby nazwy wszystkich dzielnic miasta. Kiedy go przywieźli, Ibn Sina zaczął obserwować puls pacjenta, a ekspert miejski zaczął głośno nazywać kwatery ... Podczas wymawiania jednej z nich tętno księcia przyspieszyło. Następnie znaleźli osobę, która znał z nazwiska wszystkich mieszkańców wymienionej dzielnicy. Poproszono go o podanie nazwisk głów rodzin mieszkających w tej dzielnicy. Ibn Sina nadal monitorował puls pacjenta. Kiedy wymówiono nazwisko jednego rzemieślnika, podniecenie księcia stało się zauważalne. Przyprowadzono rzemieślnika i poproszono o imię swoich dzieci. Kiedy wymówił imię swojej córki, serce księcia biło szybko, szybko.

Sekret został ujawniony: książę był zakochany w córce rzemieślnika. Dowiedziawszy się o tym, Ibn Sina zalecił kurację: raz w tygodniu wychudzonego młodzieńca dać „Palov Osh”, aż odzyska siły, a potem urządzić wesele. Nazwa potrawy „palov osh” składa się z pierwszych liter wszystkich produktów, z których się składa: P (pioz) - cebula; A (aez) - marchewki; L (lahm) - mięso; O (olio) - tłuszcz; B (mokry) - sól; O (około) - woda; Sh (shals) - ryc.

Istnieje druga legenda o wynalezieniu tej potrawy, która jeszcze bardziej się rozwija, za czasów Aleksandra Wielkiego.
Jak wiecie, Aleksander Wielki udał się na długie wędrówki i do miejsc, w których nie zawsze można znaleźć świeżą żywność. Na pustyniach derwisze nauczyły go gotować pilaw; który został nazwany pilaw Aleksandra Wielkiego. To danie składa się z siedmiu części; przez liczbę dziur w ludzkim ciele. Pilaw składa się z siedmiu części: mięsa; które można zwiędnąć, lodówki nie wynaleziono dwa tysiące lat temu, olej, tłuszcz zwierzęcy - które można doskonale zakonserwować, cebula; marchew, ryż; woda i ogień to główne składniki pilawu.

Podczas ekspansji arabskiej przepisy na pilaw zostały wprowadzone do krajów europejskich. stamtąd wyłonił się włoski pilaw zwany „risotto”. To ulubione danie Włochów przyszło do nich od Arabów i ma setki odmian zawierających różne kombinacje krewetek, grzybów, mięsa, szynki, warzyw, sosu pomidorowego i sera.

Hiszpański pilaw - paella, również pozyskiwany od arabskich zdobywców, jest bardzo popularny zarówno w Hiszpanii, jak i daleko poza jej granicami.

Oczywiście warianty pilawu w języku indonezyjskim, filipińskim, bułgarskim i kreolskim również nie pozostawiają nikogo obojętnym.

Pilaw był uważany nie tylko za jedzenie, ale za rodzaj lekarstwa, którego przejadanie się nie było korzystne. Nadużywanie tłustego pilawu jest bezpośrednią drogą do otyłości z bardzo nieprzyjemnymi konsekwencjami zdrowotnymi.Uzbecki naukowiec Karim Makhmudov pisze o tym: „... Popularne doświadczenie mówi, że pilaw nie powinien być spożywany codziennie, ale raz w tygodniu, a nawet raz w miesiącu, podczas wesel i świąt. Nie powinieneś go jeść do syta, ale niedożywiony, tylko wtedy pójdzie na przyszłość. "