Chleb z soczewicą - przepis ze zdjęciem na Mcooker: najlepsze przepisy

Chleb „Lentil Curl”

Kategoria: Chleb drożdżowy

Składniki
Do testu 1
Soczewica (czerwona)	80 gramów
zsiadłe mleko	120 g
woda	80 g
Sól	1 łyżeczka
kochanie	1 łyżka. łyżka
mąka	350 g
suche drożdże	1 łyżeczka
woda do gotowania soczewicy
Oliwa z oliwek	1 łyżka. l.
ciasto 2
słód	20 gr.
zsiadłe mleko	120 g
woda	80 gr.
Sól	1 łyżeczka
kochanie.	1 łyżka. l.
mąka	350
suche drożdże	1 łyżeczka
Oliwa z oliwek	1 łyżka. łyżka
woda do warzenia słodu	100 ml.

Metoda gotowania

Ten chleb powstał zgodnie z zasadą „Co byś o tym pomyślał?”
Ogólnie była zaślepiona tym, co było. Okazało się jednak pyszne.
Dlatego napełnij soczewicę wodą i gotuj prawie do miękkości. Aby przecier nie pełzał. Ostrożnie spuszczamy nadmiar płynu. Wlać słód wrzącą wodą i ostudzić.
Następnie robimy ciasto nr 1. Wszystkie składniki oprócz soczewicy i oleju kierowane są do ugniatarki. Ugniatanie 4 minuty, prędkość 2. Odstawić na 10 minut. Dodaj soczewicę i olej i ugniataj przez kolejne 5 minut. Ciasto jest miękkie, lekko lepkie. Wstawiamy do natłuszczonej miski i zostawiamy do podwojenia.
Ciasto numer 2. Wymieszaj wszystkie składniki na raz. Ugniatanie 10 minut. Prędkość 2. Obserwowanie rozwoju glutenu. Ciasto jest również miękkie. zostawić, aby przyjść. Po godzinie oba testy już się rozpoczęły.
Wyrabiamy oba rodzaje ciasta, okrągłe i zostawiamy na pół godziny pod ręcznikiem.
Następnie rozciągnij jasne ciasto na powierzchni roboczej, rozciągnij ciemne ciasto na wierzchu. Zamieniamy się w rolkę. Następnie zginamy rolkę w pierścień i układamy w natłuszczoną formę. Nie liczyłem na ilość ciasta, więc patelnia bez uchwytu służy jako forma. Odchodzimy, aby dojść do 2-3 krotnego wzrostu. Przed pieczeniem posmaruj powierzchnię chleba mlekiem i posyp płatkami lub pestkami do smaku.
Pieczemy do miękkości w temperaturze 220 stopni. Gotowość określamy za pomocą sondy temperatury.
Chleb okazał się bogaty i aromatyczny. Nawet się nie spodziewałem. Wrażenie jest takie, że są jajka. Z masłem - to wszystko. Smak soczewicy występuje w postaci lekko orzechowego posmaku.

Naczynie jest przeznaczone do

1 bochenek

Czas na przygotowanie:

3 godziny

Program gotowania:

piekarnik

Uwaga

Myślę, że ta informacja już tu jest. Ale myślę, że powtórzenie jest możliwe. A więc o soczewicy i jej właściwościach.

Soczewica to małe, płaskie nasiono jednorocznej rośliny z rodziny motylkowatych. Soczewica jest bogata w białko roślinne i była spożywana od czasów prehistorycznych. Brązowa soczewica (czasami nazywana soczewicą kontynentalną) po ugotowaniu daje lekki orzechowy posmak; często jest dodawany do gulaszu i zapiekanek, a także sałatek. W kuchni azjatyckiej używa się czerwonej soczewicy. Ma lekki korzenny aromat i jest dodawany do indyjskiego dania dal. Z mąki z soczewicy wyrabia się wegetariańskie pieczywo i ciasta. Soczewica sprzedawana jest w postaci suchej lub w puszkach.

Soczewica to jedna z najstarszych roślin uprawnych. Archeolodzy znaleźli duże ilości jego ziaren w konstrukcjach palowych z epoki brązu (na wyspach jeziora Biens w Szwajcarii). Starożytni Egipcjanie przygotowywali różne potrawy z soczewicy, pieczony chleb z mąki z soczewicy. W starożytnej Grecji istniało przysłowie: osoba inteligentna zawsze dobrze gotuje soczewicę. W starożytnym Rzymie soczewica była bardzo popularna, w szczególności jako lek.

Istnieje wiele odmian soczewicy, najczęściej są to odmiany brązowe, czerwone, soczewicy, bieługi i pui.
Na pierwszym miejscu jest chyba brunatna soczewica - na przykład w Ameryce z tej odmiany przygotowuje się zupy z warzywami i różnymi ziołami.

Czerwona soczewica gotuje się szybciej niż inne „siostry”, dlatego używa się ich, gdy jest mało czasu na gotowanie - dosłownie za 10-15 minut można już cieszyć się pachnącym gorącym daniem od „królowej” fasoli. Trawiona czerwona soczewica tworzy pyszną, pożywną kaszkę.

Najmniejsze nasiona soczewicy przypominają kawior, stąd ta odmiana została nazwana „bieługą” - podobnie jak kawior bieługi są okrągłe i czarne.

A najbardziej pachnący jest puy (czarny i zielony). Nazywa się ją również: francuską zieloną soczewicą lub „ciemną pstrokatą”. Nazwę nadało jej francuskie miasto, w którym hodowano tę odmianę soczewicy. Najdłużej ta „królowa” zajmie ugotowanie, ale jest ona ulubionym składnikiem różnych sałatek przez kucharzy - dzięki swojej elastyczności puy nie wygotowuje się i zachowuje swój kształt nawet podczas mieszania i dodawania kwaśnych sosów. Ma jasny smak i ostry (pieprzowy) aromat.
Przydatne właściwości soczewicy
Soczewica zawiera dużą ilość białka roślinnego, które jest łatwo przyswajalne przez organizm, natomiast zawartość aminokwasów siarkowych i tryptofanu w soczewicy jest niższa niż w innych roślinach strączkowych. Soczewica zawiera mniej tłuszczu niż groszek i jest doskonałym źródłem żelaza. Zalety to szybkość przygotowania soczewicy. Soczewica zawiera więcej kwasu foliowego niż jakikolwiek inny pokarm. Jedna porcja gotowanej soczewicy zawiera 90% ZDS dla kwasu foliowego. Soczewica zawiera rozpuszczalny błonnik, który wspomaga trawienie i odwraca ryzyko raka odbytnicy. Kasza z soczewicy pobudza metabolizm, poprawia odporność i normalizuje układ moczowo-płciowy.

Ziarno soczewicy odznacza się wysoką zawartością mikroelementów - wapnia, potasu, fosforu, żelaza, zawiera mangan, miedź, molibden, bor, jod, kobalt, cynk, kwasy tłuszczowe z grupy Omega-3, Omega-6, a także dobre źródło witamin z grupy B, zawiera witaminy PP, A oraz kiełkujące ziarna - witaminę C.
Dzięki swoim właściwościom odżywczym soczewica może zastąpić pieczywo, zboża i w dużej mierze mięso.

Soczewica, podobnie jak wszystkie rośliny strączkowe, jest bogata w pierwiastki śladowe, zwłaszcza magnez niezbędny do pełnego funkcjonowania serca i układu nerwowego, molibden i żelazo. Aby żelazo dobrze się wchłaniało, potrawy z soczewicy należy podawać z sałatką ze świeżych warzyw bogatych w witaminę C - pomidory, czerwona papryka, świeże zioła. Nie na próżno prawie wszystkie dania z indyjskiej soczewicy są koniecznie posypane świeżą kolendrą lub pietruszką.

Soczewica jest bardzo dobrym źródłem tryptofanu, aminokwasu przekształcanego w ludzkim organizmie w serotoninę. Jak wszyscy wiedzą, brak serotoniny prowadzi do depresji, niepokoju i po prostu złego nastroju, zwłaszcza w ciemności. Tymczasem poziom serotoniny można zwiększyć zarówno ryżem pełnoziarnistym, najłatwiej dostępnym źródłem tryptofanu, jak i zieloną soczewicą, a nawet lepiej, nieustannie gotującą majadarę - mieszankę ryżu i soczewicy, którą arabskie przysłowie nazywa mięsem dla biednych, podpowiadając w całości białka zawartego w tym naczyniu.
Soczewica zawiera izoflawony, które mogą hamować raka piersi. Izoflawony są konserwowane po przetworzeniu, dlatego zachęcamy do zakupu soczewicy w puszce, suszonej lub już w zupie.

Niektóre odmiany soczewicy, takie jak soczewica talerzowa, są zalecane diabetykom 2 razy w tygodniu w celu obniżenia poziomu cukru we krwi. Przecier z soczewicy pomoże przy wrzodach żołądka i dwunastnicy, zapaleniu okrężnicy.

W przypadku kamicy moczowej zaleca się przyjmowanie wywaru z soczewicy (a także wywaru z ciecierzycy i nouta). W starożytności uważano, że soczewica pomaga leczyć zaburzenia nerwowe. Starożytni rzymscy lekarze przekonywali, że regularne spożywanie soczewicy sprawia, że człowiek jest spokojny i cierpliwy. Zawartość potasu jest dobra dla serca. Soczewica jest również doskonałym produktem hematopoetycznym.

Kasza z soczewicy pobudza metabolizm, poprawia odporność i normalizuje układ moczowo-płciowy. Soczewica dobrze się gotuje, ma delikatny i przyjemny smak, a gotowana soczewica zachowuje ponad połowę dobroczynnych witamin i minerałów.

Z punktu widzenia medycyny chińskiej soczewica uważana jest za potrawę rozgrzewającą, a jeśli jest gotowana z przyprawami, jej działanie rozgrzewające znacznie się zwiększa. Dlatego soczewica, a zwłaszcza ich zupa, doskonale nadaje się do zimowej diety mieszkańców północy.
Źródło: 🔗