|
 Pachnący, puszysty, wciąż dość ciepły, z chrupiącą skórką ... Zwykły chleb może stać się kulinarnym majstersztykiem, ponieważ ludzkość przez całe swoje istnienie pracowała nad udoskonaleniem jego receptury. Ziarna i chleb istniały obok ludzkości od początku jej historii: znaleziska archeologiczne wskazują, że 15 tysięcy lat temu ludzie używali surowego ziarna, a następnie nauczyli się go gotować.
Następnie zmielili ziarna między kamieniami - i bardzo mąka gruba, skrzyżowanie owsianki z chlebem. Kiedyś wylano tę substancję na kamienie w pobliżu ognia, a potem narodził się pierwszy na świecie bochenek.
Kiedy naukowcy znajdują starożytne osady, zadają pytania: czy właściciele tego miasta mieli pismo, bieżącą wodę i inne oznaki rozwiniętej cywilizacji. I choć ta lista zainteresowań naukowców piekarni została ujęta pośrednio, to odnalezienie ich szczątków świadczy o rozwoju badanego społeczeństwa. Na przykład kultura trypolska opiera się właśnie na glinie, ceramice i piekarnictwie. Wiedzieli także, jak upiec chleb w Mezopotamii, Egipcie i starożytnym stanie Urartu.
Słowo "piekarz„Pojawia się w najstarszych zabytkach pisanych, aw starożytnym Rzymie niewolnik, który umiał pracować z ciastem, był 3-4 razy droższy niż jakikolwiek inny robotnik przymusowy.
W średniowieczu ceniono również piekarzy, ponieważ ich praca była ważna nie tylko dla ratowania ludzi przed głodem, ale także dla zapewnienia bezpieczeństwa miast. Do wypieku chleba potrzebne były specjalne piece i duża ilość drewna opałowego, więc wykonywanie tej działalności było niebezpieczne i kosztowne. Każdego ranka hostessy szły z własnymi surowymi bochenkami do piekarzy w całym mieście, aby je odebrać świeżo upieczony chleb... Wtedy narodziła się tradycja robienia znaków na bochenkach - krzyżach, ptakach - aby później nie pomylić ich z chlebami innych ludzi.
Oczywiście każda gospodyni miała kilka rodzinnych przepisów, a piekarze mieli jeszcze więcej. Tak się jednak złożyło, że np. W Europie Zachodniej woleli chleb pszenny biały, aw Europie Wschodniej piekli chleb żytni „kwaśny” ciemny kolor, aw kuchniach Dalekiego Wschodu zwykłe ciasta chleb pita.
Ta fundamentalna różnica gustów stała się niegdyś jedną z przyczyn schizmy Kościoła chrześcijańskiego: w XI wieku rozpoczęła się dyskusja o sakramencie sakramentu - Eucharystii: czy podczas akcji można używać chleba na zakwasie, jak to było robione w Bizancjum i Rosji, lub tylko przaśny chleb, który jest nadal używany w Kościele katolickim. Bizancjum zostało zmuszone do przeciwstawienia się papieskiemu zakazowi, aby nie stracić poparcia silnego państwa rosyjskiego z powodu chleba.
Oprócz chleba żytniego w naszym kraju wypiekano również chleby świąteczne: Ciasta wielkanocne i rolki, a także ciasta z różnymi nadzieniami, którymi były „ciasta i ciastka"Nasi przodkowie. Ciekawe, że w XVI-XVII wieku w miastach słowiańskich znaczna część ludu rzemieślniczego była właśnie piekarzami, którzy zgodnie ze swoją specjalizacją dzielili się na piekarzy chleba, kalachniki, placki, rumpery, barany, naleśniki i pierniki.
W tym czasie w Europie istniało zapotrzebowanie na wysokie zamknięte ciasta, w których było więcej nadzienia niż samo ciasto, które służyło tylko jako „opakowanie” lub „forma” - tak różne przepisy na ciasta mięsne i ryba w cieście... Specjalizacje mieli również piekarze z Europy Zachodniej: cukiernicy, którzy robili ciasta, ciasta, tartlets, różne rodzaje ciasteczek i faktyczni piekarze, którzy je upiekli bagietki, ciabatta i rogaliki.
W tym samym czasie ukształtowała się kultura piekarni i ciast, która prawie zniknęła w naszym kraju w czasach radzieckich. Jednak zainteresowanie chlebem ponownie wzrosło: po pierwsze dzięki rozwojowi proces fermentacji drożdżypo drugie, w wyniku pojawienia się wygodnych i łatwych w użyciu domowe wypiekacze do chleba.
Pieczenie chleba to delikatna i delikatna materia, w której trzeba zweryfikować wszystkie składniki z niemal aptekarską precyzją, aby bochenek wyszedł pachnący i miał doskonałą skórkę. Nawiasem mówiąc, dokładnie zapach świeżego chleba jest jednym z najskuteczniejszych afrodyzjaków: przypomina dzieciństwo i podświadomie informuje o bezpieczeństwie miejsca. W ten sposób pomaga się zrelaksować i zaufać, bo instynkty wypracowane przez tysiąclecia mówią: „Tam, gdzie pachnie chlebem, jest bezpiecznie”. Dlatego chyba tak pociągają nas piekarnie, w których oddycha domowym komfortem, pomnożonym przez zapach świeżo upieczonego chleba.
Vladislav Alexandrovich
|
