|
 Jest wielu ludzi, którzy o każdej porze roku mogą poczęstować Cię grzybowym przysmakiem, zapraszając na obiad przy rodzinnym stole. Okazało się, że rzadko chodzą do lasu po grzyby - znacznie częściej schodzą do piwnicy, a nawet idzie się do jego garażu, by wrócić z pełnym koszykiem (torbą, woreczkiem) najpiękniejszych prezentów „Zielone królestwo”.
Smakujesz z nimi grzybową „smakowitość” i mimowolnie myślisz: „To są rzemieślnicy! A co oni wiedzą, czego ja nie wiem? Dlaczego nie mogę traktować mojej rodziny i przyjaciół w ten sam sposób? ” Ale skrupulatne przesłuchanie jest niewygodne (myślę, zazdroszczę). Zwróciłem się do odpowiedniej literatury. I wydawało się, że nie ma w tej sprawie nic trudnego ...
Krótka wycieczka historyczna
Więc wymyślmy to. Wszystko zaczęło się, jak mówią, na przełomie XVII i XVII wieku we Francji, kiedy kucharze szlachetnych panów, którzy jak zwykle wylewali popiół gdzieś na podwórkach, zaczęli zauważać, że jeśli wlewają wodę, w której były grzyby wymyte na sterty gnijącego obornika końskiego, tam właśnie te grzyby zaczynają bardzo szybko rosnąć - przedmiot kulinarnych zainteresowań właścicieli. Zwinny kundel zdał sobie sprawę: po co kupować ten przysmak od chłopów, którzy zebrali go na swoich działkach ("pieczarka" w tłumaczeniu - "grzyb polny") i ze względu na rzadkość tych znalezisk wybili znaczną cenę? Czy nie byłoby lepiej ogrzać własne ręce podczas uprawy grzybów? Nie wcześniej powiedziałem, niż zrobiłem ...
Moda na francuski przysmak dotarła do Rosji w połowie XVIII wieku. Ale, oczywiście, nosiciele nadstawiali nosy od „odchodów” uprawy pieczarek. Chłopom poddanym polecono szukać dziko rosnącej grzybni tego stworzenia Natury, ale był już punkt odniesienia dla sztucznego rozmnażania jej darów: jesienią zabrali grzybnię wraz z kawałkami ziemi, która suszona na zimę umieszczono wiosną na nawożonych łóżkach.
Czas minął. Zainteresowanie (i szczerze mówiąc popyt konsumencki) w stosunku do grzybów tylko wzrosło.
Wartość pieczarek
Dlaczego są tak zaszczyceni? Spośród grzybów sklasyfikowanych przez ekspertów pod względem wartości odżywczej dla człowieka pieczarki nie należą bynajmniej do pierwszej kategorii, która definiuje np. Białe. Niestety, ich miejsce jest na drugim, trzecim i (dla niektórych gatunków) na ostatnim, czwartym.
 Ale z drugiej strony nikt z pieczarek nie odbierze walorów smakowych, innych jego zalet w stosunku do wielu grzybów. Oceńmy np. Takie zjawisko jak wysoka zawartość cennego białka plus plon. Jeśli np. Zboża dają tylko 48 g czystego białka z jednego metra kwadratowego dojrzałych kłosów, to pieczarkom „udaje się” dać 3300 g z tego samego obszaru - prawie 70 razy więcej białka! I to nie przypadek, że mamy wiele gospodarstw, które postawiły uprawę tego grzyba na zasadach przemysłowych, w których wiele procesów technologicznych jest powierzonych automatyzacji. To mogłaby być długa historia o tym, jak powstaje tam produkcja wartościowego produktu i dlaczego pojawia się on tak rzadko i jest tak drogi w sklepach. Ale mamy zupełnie inne zadanie.
Gdzie mogę dostać grzybnię?
Czy każdy, kto chce samodzielnie rozpocząć uprawę pieczarek? Odpowiedź brzmi tak. I możesz dodać, że kiedy spełni swoje pragnienie, będzie tylko narzekał, dlaczego do tej pory tego nie zrobił.
Głównym problemem, o który prawdopodobnie martwi się początkujący amator, jest to, skąd wziąć materiał do sadzenia - czyli grzybnię, czyli grzybnię? Dla wielu problem ten został rozwiązany przy pomocy wyspecjalizowanych przedsiębiorstw handlowych, takich jak „Nasiona” czy „Nasiona pocztą”. Ale popyt był zwykle wysoki, a podaż ograniczona i nieregularna.
Ktoś poszedł po grzybnię bezpośrednio z gospodarstw specjalizujących się w uprawie grzybów i zlokalizowanych w pobliżu dużych miast. Doświadczeni amatorzy podzielili się z kimś grzybnią. W końcu przyszło komuś do głowy, żeby pozyskać materiał nasadzeniowy, że tak powiem, w „dzikiej przyrodzie” i rezultaty były całkiem zadowalające, chociaż wyhodowane produkty nie należały do wybranych odmian i były od nich gorsze pod względem plonu.
Gdzie uprawiać pieczarki?
Ale tutaj jesteś w jakiś sposób nabytą grzybnią. Chociaż to jest najważniejsze, to wciąż połowa sukcesu. Czy myślałeś o tym, gdzie będziesz uprawiać grzyby?
Jeśli ogrodnika stać na hodowlę w łóżkach tylko wiosną i latem, to właściciel piwnicy, piwnicy, ocieplonego garażu, ocieplonego gospodarstwa hodowlanego lub podobnego pomieszczenia może to robić przez cały rok, ponieważ dwa główne wymagania to względna stałość temperatury i wilgotności - w tych pomieszczeniach będą przestrzegane. W wielu budynkach o charakterze miejskim („wieżowce”) projekt przewiduje „komórki” piwniczne (zaledwie kilka metrów kwadratowych), które są niejako kontynuacją pomocniczego materiału filmowego każdego mieszkania i są zwykle służy do przechowywania warzyw lub nadmiaru rzeczy. Te „komórki”, jak pokazuje praktyka, mogą zamienić się w niezłe „plantacje” do uprawy grzybów, jeśli rzemieślnik wyposaży je tutaj w stojaki, zwiększając wielokrotnie skromny obszar przydzielony mu przez mały pokój.
Najbardziej „normalna” temperatura owocnego rozwoju owocnika pieczarki, co dziwne, temperatura pokojowa wynosi 20-25 ° С. Co ciekawe, pieczarka toleruje znacznie niższe, ale stałe temperatury (pod Paryżem 400 lat temu grzyb ten był hodowany w starych kamieniołomach, gdzie niezależnie od pory roku zawsze wynosiło 12-14 °. Ale nie toleruje upałów: już przy 35 ° grzybnia jest zdolna do obumierania. Grzyb o wysokiej wilgotności również nie jest potrzebny - taki sam jak dla ludzi, określony na przykład przez dostępne w handlu domowe psychrometry, jest uważany za optymalny. 60% jest uważane za optymalne. Jeśli pokój, który wybrałeś zbliża się do określonych parametrów, to nie ma powodu. Nie stosować na plantację grzybów. ”Nawiasem mówiąc, światło (czy przenika, czy nawet„ wyłupia oko ”) nie ma znaczenia. W przeciwieństwie do roślin grzyb może bez niego syntetyzować białko , a jest tak pożywny, że nie bez powodu nazywany jest „leśnym chlebem. Wreszcie nie reguluje się również czasu sadzenia grzybni - w końcu warunki, w których grzyb będzie rosnąć i owocować, pozostają mniej więcej stałe.
Początkujący amator oczywiście zainteresuje się tym, jakie pojemniki są najlepsze do sadzenia grzybów w piwnicy. Eksperci polecają skrzynie drewniane o optymalnej wysokości 25 cm, a jeśli chodzi o ich powierzchnię, długość i szerokość, to na to pozwalają warunki w pomieszczeniu. Bardziej wskazane jest jednak posiadanie skrzynek o powierzchni pół metra kwadratowego. Nie są tak ciężkie w ruchu, a jednocześnie pozwalają ocenić plon plantacji (jeśli nie zapomnimy o zważeniu za każdym razem partii wyjętych z nich dojrzałych owocników).
Stojak do montażu szuflad można wykonać na całą wysokość piwnicy - od podłogi do sufitu, tak aby można je było wysuwać i wkładać do niego jak „kasety”. Niektórzy amatorzy rezygnują z półek i układają na sobie mocne pudełka. W przypadku braku materiałów lub w przypadku braku stolarza w rodzinie, niektórzy ludzie wolą rozbić łóżka do sadzenia pieczarek bezpośrednio na glinianej podłodze piwnicy.
Pieczarki nie są uprawiane na żadnej glebie, ale na specjalnie przygotowanej mieszance zwanej podłożem. Jego przygotowanie leży w mocy każdego. Co jest do tego potrzebne? Jak przygotować podłoże?
Przygotowanie podłoża
Oto jeden stosunkowo niedrogi sposób. Konieczne jest zaopatrzenie się w obornik koński w stajniach, który jest usuwany z boksów wraz ze ściółką ze słomy i zważenie tego surowca.Znajdź odpowiednie miejsce, w którym można go złożyć w gęsty, zwarty stos, jak piramida. Zalej go wodą tak, aby po nasiąknięciu pomieszany z nim obornik i słoma nadal nie wydawały się mokre w dotyku, czyli miały około 60% wilgoci. Teraz do „piramidy” wprowadzamy trochę siarczanu amonu w ilości 3 g na kilogram jeszcze suchej mieszanki słomy i obornika. Ten nawóz azotowy rozgrzeje go i przyspieszy proces rozkładu obornika. Dlatego konieczne jest przykrycie „piramidy” (wystarczy słoma, stare worki, szmaty itp.), Aby była ciepła i nie wysychała.
Pięć dni później musisz zrobić pierwsze „cięcie” gorącej mieszanki. Wygodniej jest to zrobić ręcznie widłami, którymi jest wstrząsany, ubijany, mieszany, w wyniku czego cały zapas mieszanki jest zaangażowany w proces dalszego „wypalania”, a nie tylko część środkowa „piramidy”. Podczas mieszania do mieszanki dodaje się gips w ilości 4 g na kilogram suchego obornika. Po zakończeniu procedury „piramida” jest ponownie przykrywana w celu rozgrzania. W sumie przeprowadzane są 3-4 przerwy, aż mieszanina zmieni się w jednorodną masę, przestanie pachnieć amoniakiem.
A jednak sprawdźmy, czy podłoże jest gotowe: jeśli słomki w nim są tak przytłoczone, że łatwo je złamać, to jest gotowe.
Może się zdarzyć, że mieszkaniec miasta nie będzie mógł zdobyć obornika końskiego, ale ma możliwość dokupienia innego odpowiedniego nawozu - suchego obornika kurzego. Następnie amatorowi proponuje się inny sposób przygotowania podłoża. Ale i tym razem będziesz musiał wyjechać na wieś i zaopatrzyć się w słomę pszeniczną, co oczywiście nie będzie problemem. W sumie ze składników przyszłego podłoża amator będzie potrzebował 40 kg obornika kurzego, 2,5 kg mocznika (w roztworze), 6 kg gipsu i 250-300 litrów zwykłej wody na 100 kg przechowywanej słomy.
Najpierw całą słomę należy wymieszać z 15 kilogramami odchodów i całym dostępnym mocznikiem. Aby proces „wypalania” słomy przebiegał pomyślnie, mieszankę regularnie spryskuje się wodą. Czwartego dnia robimy przerwę (patrz wyżej) i dodajemy całą ilość gipsu do mieszanki. Przy ósmym cięciu powtarzamy. 10 dnia spożywamy ostatnią wodę, którą codziennie przez cały czas spryskiwano mieszanką, mieszankę wkładamy do dowolnego odpowiedniego pojemnika, przekładając ją na posiadane odchody kurze (25 kg). Po kolejnym dniu robimy trzecią przerwę, a po kolejnych dwóch dniach możemy założyć, że podłoże jest gotowe.
Oczywiście amator sam przeliczy, na podstawie swoich możliwości, ile komponentów potrzebuje.
Radzimy tylko przestrzegać wskazanych proporcji. Należy również dodać, że w pierwszym sposobie przygotowania podłoża niektórzy stosują mieszankę obornika końskiego z obornikiem krowim lub wieprzowym, ale we wszystkich przypadkach należy unikać gnijącego obornika (to drugie dotyczy również słomy). Zamiast słomy pszenicznej, według praktyków, odpowiednie są łodygi żyta i kukurydzy, a nawet świeże opadłe liście drzew. Wszystko to będzie też dobrze „wypalić” podczas przygotowywania podłoża.
Układanie podłoża w skrzynkach należy stopniowo i ostrożnie ubijać drewnianym tłuczkiem w każdej warstwie, tak aby w efekcie powstała gęsta, równa i gładka masa, nie sięgająca 2 cm do brzegów pudełka. Jeśli planujesz zrobić łóżko na podłodze piwnicy, połóż warstwę podłoża o wysokości 45 cm, ale następnie ubij ją tak, aby jego wysokość wynosiła 30 cm na tym samym obszarze, a następnie dokładnie wypoziomuj łóżko.
 Po ubiciu procesy termiczne w podłożu mogą się ponownie nasilić, więc jest za wcześnie na sadzenie grzybni. Poczekamy, aż temperatura na 5-centymetrowej głębokości spadnie (może to potrwać kilka dni) do 27-28 ° С. To będzie najbardziej odpowiedni moment na lądowanie.
Jeśli kupiłeś materiał nasadzeniowy w postaci tzw. "Grzybni łajna" (nazwa pochodzi od tego, że jej produkcja przemysłowa oparta jest na oborniku), to ostrożnie połam grzybnię na kawałki wielkości śliwki.Po wykonaniu tych wykrojów, rozłożonych na płaskiej powierzchni, weź ostry kołek i jakby „wybijając” powierzchnię podłoża (ale nie do końca), wykonaj wgłębienie pod nim zgodnie z wielkością posadzonego kawałka, ostatni tam i przywróć podniesioną ziemię na swoje miejsce. Odległość między sadzonkami, które wykonujemy w szachownicę, wynosi 20 cm, a warstwa pokrycia gleby 2-3 cm. W ten sam sposób rozbijamy na kawałki i sadzimy grzybnię „dzikiej” pieczarki, jeśli nie można było zdobyć kulturalnej.
Dostępną w handlu „grzybnię zbożową” sadzi się w inny sposób (nazwa pochodzi, ponieważ materiał sadzeniowy jest produkowany na podłożu ze zbóż). 3-centymetrową warstwę należy usunąć z ziemi, umieszczając tę masę w misce. Następnie zasiej ziarna grzybni, następnie równomiernie posyp wskazaną masą i lekko zwiń, aby uzyskać gęstość.
Pielęgnacja grzybni
Jeśli temperatura powietrza w piwnicy nie jest wysoka, grzybnia będzie rosnąć głębiej i ostatecznie da dobre zbiory grzybów w mniej niż półtora miesiąca, a owocowanie potrwa trzy miesiące. Jeśli pomieszczenie jest gorące (powyżej 25-26 °) i słabo wentylowane, trudno liczyć na wysoką wydajność.
Dla lepszego owocowania zaleca się posypać szybko rosnącą grzybnię 10-12 dni po posadzeniu. Odbywa się to na zwykłej glebie, jednak przesianej i wilgotnej. Warstwa proszku na powierzchni podłoża wynosi 3-4 cm (należy pamiętać, że proszek musi być na tyle luźny, aby umożliwić przepływ powietrza).
Czy konieczne jest podlewanie gleby, w której rosną grzyby? W najprawdziwszym tego słowa znaczeniu - nie. Ale może się zdarzyć, że będziesz musiał trochę nawilżyć przez rozpylanie, utrzymując stałą wilgotność 60%. Jest łatwy sposób na sprawdzenie tej wilgotności. Jeśli gleba, lekko ściśnięta w pięść, tworzy grudkę i nie pozostawia mokrego śladu na dłoni, wszystko jest w porządku.
Co zrobić ze zbiorami?
Czytelnik, który zdaje sobie sprawę, że plony będą szybko rosnąć, nie może oczywiście nie być poruszony pytaniem: co zrobić z tą obfitością produktów, dosłownie „strzelając” w okresie aktywności dość długo owocującej grzybni?
Na szczęście wiele rodzajów grzybów można marynować i suszyć. Są też sposoby na szybkie zamrożenie ich zarówno świeżych, jak i smażonych (jednak w tym drugim przypadku grzyby są konserwowane tylko po usmażeniu na maśle lub margarynie). W domu należy to zrobić w lodówce w temperaturze -18 ° C. Jeśli zamrażarka nie jest wystarczająco pojemna, aby przetworzyć wiele dużych owoców jednocześnie, możesz pokroić grzyby przed tą procedurą. Bardziej wygodne jest przechowywanie „usztywnionego” produktu w plastikowej torbie iw znacznie niższych temperaturach. Nawiasem mówiąc, dzięki szybkiemu zamrażaniu można przez długi czas zachować nie tylko pieczarki, ale także inne cenne gatunki grzybów zebrane na przykład w lesie.
Twórca własnej plantacji grzybów powinien mierzyć wielkość jej plonu z rzeczywistym zapotrzebowaniem na ten produkt. I najlepiej jest sadzić grzybnię w skrzynkach w odstępach czasu, aby grzyby nie dojrzewały w zbyt dużych partiach w tym samym czasie.
Wiadomo, że medycyna zniechęca do ciągłego spożywania dużych ilości grzybów. Uważa się, że całkowicie zdrowa osoba, która uczyniła je swoim podstawowym pożywieniem, może zranić siebie. Istnieją również bezpośrednie przeciwwskazania: przy zaburzeniach metabolicznych, wrzodach, zapaleniach żołądka, żółtaczce, chorobach przewodu pokarmowego, trzustce, wątrobie, nerkach i niektórych innych dolegliwościach. Uważamy, że dla czytelnika jest jasne, że podczas jedzenia grzybów rozsądne są umiar i dyskrecja.
A przecież świetny produkt obiecuje takie kulinarne możliwości, którym trudno się oprzeć, a amator chcący zająć się uprawą pieczarek musi także opanować sztukę przygotowywania potraw z tych wspaniałych grzybów.
B.P. Brusilov - kulinarny zmysł
 |
Pieczarki Marynowane „Pikantne” |
 |
Pieczarki w śmietanie (multicooker Philips HD 3060) |
 |
Pieczarki marynowane |
 |
Nadziewane pieczarki |
 |
Pieczarki zapiekane w boczku z nadzieniem orzechowo-serowym |
 |
Sałatka z grzybów |
 |
Pieczarki w stylu normańskim |
 |
Pieczarki faszerowane i smażone w głębokim tłuszczu |
 |
Pieczarki z grilla (opiekacz do kanapek Steba SG 35) |
 |
Pieczone pieczarki z serem "Dor blue" |
 |
Pieczarki z cebulą, marchewką i śmietaną (szybkowar Steba DD1) |
 |
Nadziewane pieczarki (multicooker Redmond RMC - 01) |
 |
Duszone pieczarki w śmietanie lub Kolacja na śniadanie |
 |
Nadziewane pieczarki |
 |
Pieczarki nadziewane frytkownicą powietrzną |
 |
Pieczarki w białym winie |
 |
Pieczarki z "szybką" kałamarnicą |
 |
Pieczarki nadziewane korniszonami |
 |
Pieczarki duszone (płyta gazowa, piekarnik elektryczny) |
 |
Lekko solone pieczarki w solance z kapusty bez odcedzania |
 |
Nadziewane pieczarki |
 |
Pieczarki z marchewką w kuchence mikrofalowej |
 |
Sałatka ze świeżymi grzybami |
 |
Pieczarki wędzone na gorąco marki 6060 |
 |
Pieczone pieczarki |
 |
Udka kurczaka duszone z cukinią, bakłażanem i grzybami (szybkowar marki 6050) |
 |
Pieczone ziemniaki i grzyby (Panasonic SR-TMH181) |
 |
Sałatka ze świeżych pieczarek z grejpfrutem, awokado i serem pleśniowym |
 |
Gorąca przekąska z kalafiora, pieczarek i mostka zapiekana w śmietanie |
 |
Kanapki z pieczarkami, serem i szałwią w sosie czosnkowym (opiekacz lub grill kontaktowy) |
 |
Zupa z zielonego brokuła z pieczarkami |
 |
Pieczony bakłażan z grzybami |
 |
Kurczak z Pieczarkami - Pieczarki (Kukułka 1055) |
 |
Ryż z pieczarkami i filetem z kurczaka (Cuckoo 1054) |
 |
Puree ziemniaczane z pieczarkami |
 |
Ryż z pieczarkami i kapustą pekińską w multicookerze Panasonic |
 |
Kasza gryczana z pieczarkami i cebulą (multicooker Moulinex Minute Cook CE4000) |
 |
Quiche z tuńczykiem i pieczarkami "Lazy" |
 |
Sałatka z Fasoli w Puszkach Z Pieczarkami Smażonymi |
 |
Pieczony indyk z pieczarkami w sosie twarogowo-śmietanowym (multicooker Redmond RMC-02, płyta gazowa) |
 |
Zupa z pieczarkami i jęczmieniem w multicookerze Steba DD2 |
 |
Risotto z grzybami |
 |
Zupa puree z pieczarek i selera z aromatycznymi grzankami żytnimi |
 |
Małże w galarecie, awokado i pieczarki |
 |
Zupa grzybowa z pieczarkami w multicookerze marki 701 |
 |
Rosół drobiowy z pieczarkami i makaronem |
 |
Pieczeń wieprzowa z pieczarkami i ziemniakami |
 |
Kawior grzybowy z mrożonych pieczarek |
 |
Sznycel pieczarkowy |
 |
Zupa z grzybów i pieczarek w szybkowarze Polaris 0305 |
 |
Grzanki z pieczarkami |
 |
Wegetariańska zupa z soczewicy z ziemniakami, grzybami, selerem i marchewką (Polaris 0305) |
 |
Zupa-przecier z pieczarek i białej fasoli w bulionie drobiowym (blender do zup Kromax Endever Skyline BS-93, płyta gazowa) |
 |
Sałatka z rukoli z łososiem i grzybami |
 |
Sałatka z wędzonego indyka ze smażonymi grzybami |
 |
Sałatka „Marynowane Pieczarki Z Warzywami” |
 |
Ziemniaki z pieczarkami w szybkowarze Comfort Fy 500 |
 |
Paluszek krabowy i kotlety pieczarkowe |
 |
Risotto z grzybami i mascarpone |
 |
Pikantna sałatka z fasolą, smażoną cebulą i pieczarkami. |
 |
Świeże pieczarki i sałatka z awokado |
 |
Sałatka ziemniaczana z surowymi grzybami |
CHAMPIGNONY (pospolite, polne, leśne) to jadalne grzyby blaszkowate. Nazwa pochodzi od francuskiego słowa oznaczającego grzyb. Czasami pieczarka nazywana jest również ziarnkiem pieprzu. Pieczarki rosną na glebie próchnicznej, oborniku, na pastwiskach, łąkach, pastwiskach, w lasach, sadach; często tworzą „kręgi czarownic”, owocują od maja do późnej jesieni. Kapelusz ma średnicę 3-25 cm, półkulisty, później płasko wypukły, gęsty, białawy, rzadziej brązowawy lub jasnobrązowy (u grzyba leśnego), o gładkiej powierzchni lub owłosiony, łuszczący się (u grzyba leśnego). Talerze są luźne, częste, u młodych grzybów białe, dojrzałe różowe, a następnie ciemne (oznaka przejrzałego i bezużytecznego grzyba).
Łodyga jest równa, gęsta, rzadziej luźna lub wklęsła (u grzyba leśnego), zawsze z pierścieniem (mankiet w kształcie pierścienia to pozostałość folii łączącej czapkę z łodygą). Miąższ jest biały, lekko czerwony w zerwaniu, o przyjemnym aromacie anyżu i słodkim smaku.Młode pieczarki są zjadane (zanim zarodniki dojrzeją), gdy folia łącząca kapelusz i nóżkę nie jest jeszcze rozdarta. Według uczciwego przyznania ekspertów pieczarka to pyszny grzyb. Nic dziwnego w gotowaniu, wraz z borowikami wykorzystuje się je do przygotowania pysznych, świątecznych potraw. Możesz przygotować pyszne smażone danie, zupę, kawior z pieczarek; są marynowane, suszone (suszone grzyby zawierają do 15% białka), solone, konserwowane.
Należy zachować ostrożność podczas zbierania grzybów. Śmiertelnie trujący grzyb jest podobny do pieczarek - bladego muchomora, od którego różnią się różowymi talerzami.
W wielu krajach świata, w tym w Rosji, rozpoczęto uprawę pieczarek na skalę przemysłową. Hoduje się podgatunek pieczarki polnej - pieczarki dwuporowej w pieczarkach i zwykłych szklarniach, a także w piwnicach, kamieniołomach, opuszczonych kopalniach, w których można utrzymać stałą temperaturę od 10 do 20 ° C i dobrą wentylację. Pieczarka nie potrzebuje światła.
Czytaj teraz
Wszystkie przepisy
|
